Onze mannen hadden ook niet stilgezeten want zij moesten afspraken maken over het verdere verloop van de school.
De school..... de regenton stond mooi afgewerkt achter het gebouw, alleen aan de dakgoten moet er nog gewerkt worden. We hebben het idee dat ze geen waterpas gebruikt hebben, op sommige plaatsen hing de dakgoot lager dan de afloop. We hebben hun uitgelegd dat ze dit volledig terug moeten nakijken door op het einde van de dakgoot wat water te gieten en te zien hoe het wegloopt, dat vonden ze een goed idee.
De toiletten zijn ook afgewerkt, twee voor de dames en twee herentoilletten, alhoewel ik daar geen verschil in zie....... Het gebouwtje is langs binnen en buiten mooi bezet en de deuren met een blauwe verf geschilderd. De toiletten ( zoals de franse wc`s) worden door middel van een houten blok met steel, toegedekt. Op de deuren moest nog wel een slot aangebracht worden.
De naaiklas is opgestart. Om alles vlot te laten verlopen betalen we van ons budget het eerste jaar het loon van de leerares, een 80 euro per maand. Hierdoor kunnen de kinderen uit de laatste klas van de plaatselijke lagere school GRATIS les volgen. De anderen zullen moeten schoolfees betalen.
Op die wijze gaan we ook werken voor de houtbewerkingsklas, die ze nu gaan inrichten.
Ons volgende doel is electriciteit tot aan de school te brengen. We hebben, na plaatselijk overleg, gekozen voor het netwerk en niet voor een solarsysteem.
Het voordeel van het netwerk is, dat langs de weg naar onze school, er huisjes kunnen aangesloten worden op dit netwerk, nu onmogelijk om dit leidingwerk te betalen. Op die manier helpen we niet alleen de school maar ook weer de plaatselijke bevolking.
De kinderen uit de St. LUDGARDIS school te Antwerpen streven met hun nieuwe vastenactie van dit jaar om de electriciteit tot aan de school in Namutumba te brengen.
Vorige week is er ook een concil van het ministerie van onderwijs langs geweest, en heeft onze school goed bevonden om te starten. Het is nu nog wachten op de officiele bevestiging (burocratie) van deze registratie.
Dinsdagavond hebben we dag moeten zeggen aan Meta en Robert. Het zijn onvergetelijke mooie weken geweest. Wij blijven nog een weekje.
Vanaf dinsdagnacht logeren we terug op ons vertrouwde plek in Bakuli, in de hoofdstad Kampala. Ze hadden voor ons een suite klaargemaakt, maar meer dan de chique naam moet je je daar niet van voorstelllen zene. Wat we wel hebben is een goedstromende warme douche en onze kamer is heel proper.
Pik pik donker was het gisteravond in het restaurant toen we ons eten kregen. Met behulp van 3 pillichten slaagden we er toch in om ons eten op een vrij normale manier binnen te krijgen zonder op onze vingers te bijten. Ze hadden geen kaarsen, en de man die normaal voor de generator zorgt....... was er niet, tis is africa.
We hadden bezoek van onze kinderen en ook Diana, een dochter van onze African Daddy was er. Diana is een mooi meisje die studeert voor lerares voor het secundair onderwijs, maar zoals zovelen hier heeft ze haar studies weer moeten staken wegens geen geld. Het is wel jammer als je 23 bent en al zover bent geraakt...... Nu zoekt ze werk om te kunnen sparen voor die twee laatste jaren af te maken. Diana is een doorbijter, die geraakt er ooit wel.
Nu zondag wordt onze kleine Britt gedoopt. Kleine Britt is genoemd naar de naam van een Belgisch vriendinnetje van ons Rian. Het doopkleedje van Britt uit Belgie ( nu +/- 11 jaar ) hebben we meegekregen en daarin zal dan ons Brittje zondag gedoopt worden. Tof he..
Het zonnetje schijnt de laatste dagen niet meer zo hard en er is wat meer wind.... de 30 graden halen we niet meer.
Dus mensen, we denken dat Meta en Robert een aantal graden van hier hebben meegebracht naar Belgie, geniet er van..... En als je regen hebt, nee die komt echt niet van hier.
Dikke knuffels voor iedereen.......
Ria en Herman.
