Hallo, dag allemaal, hier zijn we weer met enkele nieuwtjes.
De voorbije week hebben we weer van alles beleefd, jammer genoeg te veel om op te noemen.
Maar de belangrijkste ga ik toch vertellen .
We hadden een afspraak gemaakt met de dame in Kampala die workshops geeft in Solarcooking. Het was een heel vlotte dame .. na een klein uurtje hadden we een halve kilo vlees klaar gemaakt, dat best lekker was. Met dit systeem van koken met de zon duurt het iets minder lang dan normaal met houtskool, dankzij de zonnestralen wordt de pot zo warm dat alles snel aan de kook komt.
Om ons te tonen hoe sterk de zonnestralen op de kookpot terechtkomen nam Olivia een stuk van een krant en hield dit onder de pot, slechts na tien seconden vatte de krant vuur.
We maakten afspraken dat zij naar onze school in Namutumba komt op zaterdag 18 februari..
Ook bezochten we onze damesgroep in Mulago die allen besmet zijn met het HIV virus.
We hadden een zak vol nieuwe pyjamas en nachtkledij bij, dit alles geschonken door een dame uit Hove. Iedereen mocht een set uitkiezen, maar de dames waren zo enthousiast, dat het niet te doen was om te weigeren dat ze enkele stuks namen. Het was prachtig om te zien, één dame was te ziek om op te staan, daarom zocht ik voor haar een prachtexemplaar uit. Waarschijnlijk zien we deze dame nooit meer, ze was heel zwak en ontzettend vermagert.
Deze groep bezoeken we bijna elke keer als we naar Uganda komen, het was wel opvallend dat er veel jonge vrouwen waren bijgekomen. De begroeting was zoals steeds weer heel hartelijk, er zijn toch nog steeds enkele dames bij die we al van in het begin kennen , jammer genoeg waren er ondertussen vijf gestorven.
Daarna gingen we naar het weeshuis van mama Maria. De kinderen stormden op mij af.
Omdat we weten dat deze kinderen alleen maar 10 bruine bonen met posho krijgen om te eten, hadden we deze keer een zak van 25 kg. rijst meegenomen, 5 kg suiker en zeep.
Schoolbankjes en stoelen werden naar buiten gesleurd want binnen is er nergens plaats om met zn allen ergens te gaan zitten.
Er werden enkele liedjes gezongen en toen was het mijn beurt om te zingen . Ik leerde hen het liedje van singing hi hi jippie jippie jé, hé .. dit ging vlot broeder Jacob was het volgende , de kinderen genoten zichtbaar. Met het liedje van ti-a-ja, ti-a-ja hé was de smile op hun gezichtjes niet te beschrijven. We beloofden hen om nog eens terug te komen voordat we terug naar Belgie gaan.
Ik vroeg hen wat ze graag eens zouden eten, wat ze graag zouden hebben van eten dat ik meebreng de volgende keer Hier zijn de drie favorieten die ze ons vroegen, aardappelen, spaghetti en BROOD met BOTER.
Wij beloofden hen om dit alles zeker mee te brengen, en ook dat we voor ieder van hen 1 klein worstje ( soort TV-worstje) zouden meebrengen Terwijl ik dit schrijf krijg ik eerlijk gezegd weer tranen in mijn ogen, de blijdschap van die kinderen en het handengeklap, die stralende gezichtjes. Gewoon voor dat kleine stukje vlees dat ze zullen krijgen . niet te geloven.
Ik vroeg aan mama Maria hoeveel broden ik dan uiteindelijk wel zou meebrengen. Heel voorzichtig vroeg ze er acht, .. acht broden voor meer dan honderd kinderen, dat kan toch niet .. ja maar als iedereen een klein stukje heeft gegeten dan hebben jullie je belofte gehouden.
Wanneer we terug uit Namutumba zijn, gaan we zeker terug om te zingen en om samen met hen de boterhammen te smeren.
Ondertussen zijn we al sinds dinsdag in Namutumba. We zijn begonnen met tekeningen op de muren te tekenen, ook het ABC en de cijfers 1 2 3 4 mogen niet ontbreken.
We hebben ook een affiche gemaakt, laten copieren, en dan ben ik, Ria, samen met Simon deze gaan uitdelen in Namutumba. We zijn van hut naar hut gegaan, de mensen blijken geïnteresseerd om zaterdag naar onze workshop van solarcooking te komen. Het zal een hele onderneming worden .. We zijn wel enorm benieuwd hoeveel mensen er wel zullen zijn.
Gisteren donderdag ben ik dan met Simon naar het plaatselijke ziekenhuis geweest, om er te gaan praten over de familieplanning . Dit is een andere workshop die we volgende week zaterdag willen geven. Hiervoor heb ik natuurlijk een dokter vroedvrouw nodig die aan de mensen een duidelijke uitleg kan geven. De dame was heel vriendelijk, natuurlijk moest ze een beetje uitleg over ons hebben. Toen ik haar dan vertelde dat de mensen (en vooral de hele arme mensen) hier mij nauw aan het hart liggen, was ze zelfs ontroerd.
Hierover vertellen we dan weer meer in onze volgende nieuwsbrief. Ook de afloop van onze solarcooking komt dan te sprake.
Wederom vele warme groeten uit Uganda - Iganga.
