Van bij de aftrap was het al meteen duidelijk dat dit een moeilijke partij ging worden voor Sp Keiem. Misschien waren we door de mindere tegenstanders uit de vorige wedstrijden een beetje te zeker van onszelf geworden. Een feit is zeker: in de eerste helft hebben we nauwelijks gevoetbald. Onze sterke positie 11 had ook weinig weerwerk deze keer, omdat hij telkens met twee tegenspelers moest duelleren. Het moet wel gezegd dat we voetballend de mindere ploeg waren. De logische score van 2-0 bij de rust was het gevolg hiervan.
Tijdens de rust hebben we alles eens mooi op een rijtje gezet en konden we aan onze inhaalrace beginnen. Drie minuten in de tweede helft: 2-1 na een mooi doelpunt van Jesse. Vier minuten later plaatst onze middenvelder en spelverdeler, Jens J., de bal tegen de netten. En weer slechts enkele minuutjes later kon Ricardo ons op voorsprong brengen na een mooie assist van Jesse. Tien minuten in de tweede helft en de score was omgebogen naar een 2-3 voor Sp Keiem. Dit inhaalmanoeuvre had ons wel energie gekost, maar we zijn toch blijven knokken tot op het einde. Een beetje onverwacht moeten we nog twee doelpunten van Zerkegem toelaten, waarvan een in de allerlaatste minuut. Eindstand: 4-3.
Wanneer we de eerste helft een beetje achterwege laten, kunnen we toch terugblikken op een mooie voetbalwedstrijd. Zerkegem heeft zeker verdiend gewonnen. Wij moeten daar als boodschap van onthouden dat we van bij de aftrap bij de zaak moeten zijn. Ook al was het resultaat in ons voordeel gebleven, dan nog zou ik teleurgesteld geweest zijn over onze eerste helft, omdat we op geen enkele manier ons kunnen hebben getoond. In de tweede helft van de wedstrijd hebben we dan onze typerende vechtlust boven gehaald. Daarom, toch een dikke proficiat aan de spelers en de terugmatch is op 19 Nov.
Voor deze derde wedstrijd van het seizoen, kon toch een enige vorm van stress worden ontdekt bij de trainer. In het verleden hadden deze spelers al meerdere keren tegenover elkaar gestaan en niet altijd verliep de wedstrijd in het voordeel van Sp Keiem. Toen Koekelare reeds in de eerste minuut de 0-1 liet optekenen, was deze spanning misschien gegrond. Misschien waren we nog niet helemaal met onze gedachten op het voetbal door de aangename nazomerzon die over het veld scheen. Al heel snel toonden onze U11 dat we ons niet zouden laten inpakken en dat we toch wel een stukje kunnen voetballen. Na een zeer mooie combinatie met 3 spelers scoorde Louis de gelijkmaker. Ons antwoord was klaar en duidelijk: Koekelare was nog niet klaar met ons. Maar waakzaamheid was geboden. Een slordigheidje in onze verdediging liet de bezoekers toe om een tweede keer op voorsprong te komen, 1-2 op het scorebord. Van een thriller gesproken. Victor, die plaats had gevat achter broer en teamgenoot Louis, had daar al onmiddellijk een antwoord voor klaar en stuurde zo Ricardo in de diepte. Onze kleine, vinnige spits plaatste de bal tegen de netten en scoorde de 2-2. Het vertrouwen wat teruggevonden liet hij zelfs nog de twee volgende doelpunten achter zijn naam noteren. Een eerste op aangeven van Jesse en de 4-2 na een flankbal van Louis. Dat deze laatste wel altijd ergens in de buurt is van het doel, kunnen we besluiten na zijn assist op Jesse, die de 5-2 ruststand vastlegde.
Tweede helft en we hadden er duidelijk zin in. Dat deze jonge spelers niet enkel oog hebben voor de bal, is duidelijk bewezen door het zesde doelpunt van Sp Keiem. Louis kwam in een 1-1 situatie terecht met de doelman en had het schitterend idee om de bal over hem te stiften. Wat een goal, wat een prachtig voetbal werd hier gedemonstreerd. De buit zou mooi worden verdeeld over de spelers uit onze voorste linies: Jesse trapte in de 31ste minuut nog de 7-2 binnen. Verder konden we nog enkele keren dreigen aan het Koekelaarse doel, maar de kansen konden niet worden benut.
Wie er scoort heeft eigenlijk niet zo veel belang. Elke voetballiefhebber weet dat dit altijd het gevolg is van een reeks acties die door de ploeg SAMEN op het veld worden gezet. Dit jaar blinkt deze ploeg uit in een zeer sterk collectief voetbalvermogen, waarbij elke positie naar behoren wordt benut en bespeeld. Hoe jong de spelers ook zijn, ze begrijpen al heel snel dat dit de betere manier van voetballen is en zullen dit niet gauw vergeten.
Proficiat aan de spelers en bedankt aan de ouders om telkens talrijk aanwezig te zijn.
Voor de eerste uitwedstrijd van het seizoen trokken we richting Zandvoorde. Benieuwd of we onze prestatie van de vorige wedstrijd konden bevestigen, werden we vergezeld van nogal wat ouders en familieleden van onze spelers. Alvast bedankt voor de aanmoedigingen en de steun aan onze U11. We hadden ook een speler die na een kort ziekteverlof voor het eerst dit jaar aantrad in een wedstrijd.
Toch met de nodige portie argwaan begonnen we aan de wedstrijd en al heel snel demonstreerden we ons kunnen toen Louis de 0-1 liet optekenen na een assist van Aiden. We waren dan slechts in de eerste minuut van de wedstrijd. Enkele minuten later, opnieuw een pracht van een doelpunt door Louis, die aan het solliciteren is voor topschutter van het jaar bij de preminiemen. Hij kon de bal maar liefst vanop links en met de linkervoet in de winkelhaak trappen. En omdat het anders te eenvoudig zou zijn, koos hij dan maar voor de winkelhaak aan de tweede paal. Proficiat jongen met dit prachtig doelpunt !!! we waren dan slechts vijf minuten in de wedstrijd. Zandvoorde had een speler die we in het oog moesten houden. Hij lag dan ook aan de basis van de 1-2. Drie doelpunten in de eerste acht minuten van de wedstrijd. Het beloofde iets te worden. In de eerste helft liepen we nog uit tot 1-4 na scoren van Louis en Ricardo. Deze laatste kon de bal mooi binnen trappen na het terugleggen van de bal vanuit de zone van de waarheid.
De tweede helft was een pure demonstratie van onze U11. Zandvoorde had hun meest gevaarlijke speler achteruit gehaald, waardoor we met iets meer inspiratie moesten voetballen, maar toch ook van wat doelgevaar gespaard bleven. Een maat voor niets in feite, want we konden de score laten oplopen tot een 1-9 eindstand. In de tweede helft scoorde Louis nog drie goals en onze kersverse Jens Joosens wist ook nog twee keer de netten te raken. Enkel prachtige tussenkomsten van onze doelman, die toch alert kon blijven, ook al heeft hij zich eigenlijk een beetje verveeld. Wat vooral opviel en dat is op dit niveau en op deze leeftijd toch wel een surplus, dat is de speelwijze van onze U11. Balletjes terugleggen, diepe passen naar de hoek, aanvallen via de flanken onze tegenstrevers hebben het er blijkbaar moeilijk mee. Ook de onderlinge coaching onder de spelers zonder dat er hardere woorden vallen is me opgevallen. Kortom, onze jongens zijn zeer goed bezig. Laat ons hopen dat dit vooral een leerrijk seizoen zal worden.
Na meer dan een maand voorbereidend trainen, dan eindelijk de eerste echte wedstrijd van het seizoen 2011-2012. Niet enkel de trainer, maar zeker en vast ook enkele ouders waren benieuwd naar wat de trainingen zouden hebben bijgebracht.
Van bij de aftrap al namen onze U11 het heft in handen en werd er veel op de helft van de tegenstander gevoetbald. Na slechts 8 minuten wedstrijd, kon Dylan (een van onze beide doelmannen) de openingstreffer scoren. Bij het begin van het seizoen kregen de spelers van de U11 de richtlijn dat training presteren is, en dat een wedstrijd demonstreren is. En wat voor een demonstratie hebben we afgelopen zaterdag gezien. Mooi voetbal, aanvallend via de flanken, voorzetten vanuit de hoek en dan afwerken. Op deze wijze werd het tweede doelpunt gescoord door Louis, na een assist van Ricardo. Ruststand 2-0, de trainer stond erbij, keek ernaar en was trots.
Een enkele wissel in de rust en de tweede helft kan worden aangevat. Misschien waren we iets te zeker van onszelf geworden, maar al heel snel kwam een eerste tegengoal van WS Oudenburg. Misschien even met de voetjes terug op de grond gebracht, beseften de spelers al snel dat de wedstrijd nog niet was gewonnen. Louis werd een paar keer duivelssnel naar voor gestuurd en kon het derde doelpunt maken, na een assist van Dylan, 3-1 op het scorebord. Enkele minuten later bewees onze rechtsachter dat ook verdedigers wel eens een doelpuntje kunnen meepikken. Nogal wat ongelukkig kwam de bal via een speler van Oudenburg in doel terecht, maar Victor was de aanstootgever voor deze 4-1. Hoewel de prestatie van de U11 ontegensprekelijk goed was, werd er toch iets minder gevoetbald als in de eerste helft. Bij sommigen kwam de vermoeidheid een beetje naar boven. Oudenburg kon nog een tweede doelpunt scoren, maar iedereen had het al door dat onze eerste wedstrijd zou aflopen op een overwinning. Eindstand: 4-2.
Proficiat aan de spelers. Ik kan alleen maar hopen dat de trend is gezet en dat we een mooi jaar tegemoet gaan.
