Een harde klets op mijn arm, ik kijk verschrikt op. Shit, ne flik. Wat
heb ik nu weer gedaan? Vewy goos! roept hij. En niet alleen hij, heel
Thailand staat precies achter het idee om met de fiets door hun land te
reizen. Een van de dingen die me oprecht gelukkig kan maken is wat staan
lachen naar een onbekende terwijl die teruglacht. In Thailand kan mijn
geluk dus niet op, hier wordt een stevig matchke gelachen naar elkander.
Daarjuist kwam een gigantische camion aan een rotvaart in de
tegenovergestelde richting voorbij razen, ondertussen toeteren en met
zijn duim door het raam op zijne stoel staan jumpen vol jolijt. Aardig
angstaanjagend dat die een tientonner weet te besturen terwijl die een
halve meter boven zijn pedalen zweeft. Ik dacht even zijn sletsen over
het dashboard te zien vliegen. De ligfiets blijft iedereen intrigeren.
De eerste vraag die men stelt is te vragen hoeveel zoiets nu kost. Dat
is heel typisch hier in Azië, de kostprijs analyseren. Guy glundert dan
op zo'n moment. 'My kind of people' zie je hem denken dan.
En, naar waar moeten we? Wat zegt de lonelet panlet? De wat Guy? Awel, de lenelot planlet? Lachen. De Lonely Planet vertelt ons niet veel eigenlijk. Het is niet echt een reisgids voor fietsers, die editie was niet te vinden in Bangkok. We vragen de weg door Cambodjá te brullen door wat donderslagen naar de oppervriendelijke Thai die ons zo goed ze kunnen verder sturen. Guy is moe en wil wat rusten, we zien wat verder wat hutjes en blijkt dat we een waar resort gevonden hebben. Guy springt de douche in met kleren en al, voor de modder weg te spoelen. Een pragmatisch man. Het gaat allemaal wat trager dan gepland, normaal zouden we vandaag Cambodja moeten binnen rijden, maar daar zijn we nog lang niet. Een regenachtige dag door een heuvelachtig landschap.
09-09-2011
Dag 1: Onze eerste fiets ervaring in Thailand
We hebben afscheid genomen van onze geliefden in Zaventem en een tussenlanding gemaakt in Kopenhagen waar Guy even demonstreren wil hoe we juist tot daar gevlogen zijn op een zopas gevonden wereldkaart. Blijkbaar hebben we twee continenten overgevlogen op een klein anderhalf uur. Een klein misverstandje met de schaal van die kaart denk ik. We lachen er even om en besluiten het kaartlezen misschien toch beter aan mij over te laten.
In Bangkok toegekomen, met alle bagage, en gelukkig dus ook mijn ligfiets, hebben we eerst Khao San Road ontdekt, met de eerste pad thai en thai curry, zalig lekker! De volgende dag hebben we een hele dag rond gestapt door zware regenbuien, het is hier duidelijk nog regenseizoen, op zoek naar een fiets voor Guy en een reisgids. Missie geslaagd en de volgende morgen maken we ons klaar voor onze eerste fiets-ervaring in Thailand.
En die kan tellen, een van de spannendste momenten in mijn leven moet toch wel met een ligfiets door Bangkok rijden zijn. Stel een megalopolis met elk straatje een propvolle E40 voor terwijl elke chauffeur luid toeterend zijn duim opsteekt. De ligfiets heeft zijn intrede niet gemist. En Guy ook niet eigenlijk, hij trapt kranig mee.
Na onze eerste namiddag fietsen, we schatten rond de 65 kilometer, komen we aan in Chachoensao, tussen Bangkok en Cambodja. Hier kent niemand Engels dus moeten we, drijfnat, duidelijk maken dat we een guesthouse zoeken voor de nacht. We hebben er een gevonden. Vrij rap is wel duidelijk dat deze kamer voor stiekeme liefde bedoeld is, 'das voor te kameren' zoals Guy het verwoordt. Bizar om de nacht door te brengen met uw schoonvader, omringd door fluoriserende neonlampen en soft erotische bosnimfen op de muur geschilderd. Maar goed, we zijn pompaf, hebben lekker gegeten en zitten droog, morgen trekken we naar de grens met Cambodja. Het is nu al duidelijk dat de weg of een hotel vinden niet zo eenvoudig zal zijn, zo buiten het toeristisch pad.
07-09-2011
Dag 0: Hello! Hello! Twee kiekens op ne velo!
Hallo!
Zoals jullie wel weten fietsen wij, Guy en Steven, op dit moment door Zuid Oost Azië. Guy fietst op een reeds knarsende Bangkokse tweedehands damesfiets, met overduidelijk al een aantal monsoons achter de kiezen. Tja, voor 175 Euro mogen we ook niet al te veel verwachten, nietwaar. En Steven fietst op zijn trouwe metgezel van de reis naar Santiago de Compostela, de Cruiser: een ligfiets.
Met ons stalen ros trekken we erop uit om hopelijk vele mooie momenten te beleven. En hoewel wij ons reeds goed vertrouwd voelen op onze tweewielers, moeten we wel even wennen aan de aandacht die we krijgen on the road. Hello, Hello!! Van achter het struikgewas naast de weg, bovenop overbeladen camions of achterop in de tractors worden we werkelijk bejubeld, aangestaard, toegelachen (of uitgelachen misschien) en bewezen. We voelen ons enorm welkom, ook al zien we er redelijk onnozel uit, als twee kiekens op ne velo.
Ons traject is als volgt tot stand gekomen. Vol adrenaline stoven we Bangkok uit, tussen het gekrioel van het verkeer, tot we een paar uur later even halt hielden om ons te oriënteren waar we in godsnaam beland waren. Bleek dat we oostelijk gereden waren. Ok dan, Cambodja dan maar. Dat is toch plat en goed om erin te komen. Dus het wordt: Bangkok-Cambodja-Vietnam-Laos-Thailand-Bangkok en daarvoor hebben we twee maanden de tijd. Wij zijn heel benieuwd in hoeverre dit plan realistisch te noemen valt, we zien wel.
We maken deze blog om wat foto's en filmpjes te laten zien, hopelijk vinden jullie het een beetje leuk.
