Ik ben Bertje, en gebruik soms ook wel de schuilnaam BBA.
Ik ben een man en woon in West-Vlaanderen (België) en mijn beroep is Postbode.
Ik ben geboren op 01/08/1986 en ben nu dus 38 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Browsergames, Wielrennen, Badminton, Sociaal Vertier.
Ik hoop door te schrijven weer een gezonde relatie met eten te kunnen krijgen.
mijntweededieet
Therapeutisch eetdagboek
05-08-2017
Slapen, eten en werken
Goeienavond!
Velen zitten nu misschien op terras of liggen/zitten hun partner te vogelen, ik zit achter mijn laptop deze blogpost te schrijven. Vrouwlief is de deur uit en ik had geen zin in sociaal contact vanavond. Weer gaan drinken, wat te veel geld uitgeven, wat te veel drinken en het dan weer een hele zondag moeten bekopen. Nee, ik heb intussen een lekker bad genomen met een lekkere bruisbal. Precies een gigantische oplossende Dafalgan in het water, plezier voor jong en iets minder jong.
Deze morgen moest ik onverwachts gaan werken. In het postkantoor dicht bij deur moest ik starten om dan pakketten te gaan uitreiken in een uitgestrekt gebied aan onze Belgische kust. Ik kende laat ons zeggen de helft van het geografische gebied, maar de manier van uitreiking in een 'vreemd' kantoor maakte me toch wat nerveus. Het bleek dat ze echter veel professioneler bezig zijn dan ons kustkantoortje. Ze werken er namelijk met een app op de GPS, die ze pakketjes automatisch in een redelijke volgroute stopt. Ja, het vergt iets meer voorbereidend werk, maar wanneer je ergens dus de weg niet weet kan je eigenlijk moeilijk verloren rijden. Je krijgt zelfs een print mee van de volgorde van je af te werken taken.
Ik deed het liever dan een krantenroute op zaterdag: het is minder stress en ook gewoon minder hard werken en later opstaan. Het startuur is 8.30 uur. Ergens logisch dat je de mensen niet vroeger uit hun bed belt. Het is tenslotte ook zaterdagmorgen voor hen...
De weegschaal was me warempel goedgezind deze morgen, want er was een kilo af. Goedgeluimd heb ik dus op mijn gemak kunnen ontbijten en bij mijn terugkomst was het middageten net klaar. Drie mini-hamburgertjes in één grote hamburger met veel groentjes die het bord versierden. Ik waande me even op restaurant, maar dan goedkoper en het was wel nog self-service. Gelukkig hebben we wel een vaatwas.
Daarna eigenlijk niet zo gek veel gedaan vandaag. Ik ben om een kapstok geweest voor in de gang, de juiste vijzen en pluggen ervoor ook gaan halen en nog het een en ander weggesmeten in het containerpark. De middag was alweer voorbij en ik voelde me plots leeg en moe. Dat komt wel meer voor op zaterdag, maar dat komt dan door dat ik heel vroeg op moest. Nu was dat eigenlijk niet het gevel. Ik heb een paar uur geslapen en sinds 20 uur weer op. We hebben samen gegeten en zij wou nog uitgaan, dus waarom niet? Ik had echt geen zin om nog aan te zetten, voldaan van de boterhammetjes met soep.
Nu nog drie rijstcrackers aan het snacken en een volledige fles plat water. Ik wil niet meer snoepen vanavond. Let's do this shit. Positive vibes en al! ;)
Het is bijna half twee, een tijdstip waarop het altijd donker is. Vreemd genoeg zijn de buren nog op, want ze doen nu hun rolluiken dicht. Misschien zijn ze bang van maanlicht.
Of van het feit dat ik schaarsgekleed in de living naar House MD zit te kijken. Zouden ze ook hebbe gezien hoe ik een half pakje koekjes heb verorberd, gecombineerd met een glas melk?
Na het sporten heb ik wel een test doorstaan. Ik ben niet meer mee iets gaan drinken, want van eentje komen er steeds meer. Ik had vooraf bewust niet veel geld op zak gestopt.
Mijn vrije dag was vrij saai, maar ik heb goed kunnen rusten en niet echt overdreven veel gegeten. Ik heb me hiervoor nog eens gewogen. 112 kilo: niets eraf, niets erbij.
Ik beklaag mezelf nu al dat ik niet vroeger mijn bed inkroop. Ik word over drie en half uur op mijn werk verwacht. Slaapgebrek helpt ook niet tegen obesitas, dat weet ik eigenlijk ook wel.
Het is toch te laat. Nog een of twee afleveringen en dan nog twee uurtjes tukken in de zetel.
Ik lig in bed, voldaan van de dag die straks alweer geschiedenis zal zijn. Ik ben recentelijk 31 lentes oud geworden. Of 30+, dat klinkt jonger: de tijd gaat al snel genoeg.
Moe, maar weigeren om echt te slapen. Morge heb ik een vrije dag, maar toch zal ik mijn wekker zetten. Het negatiefste puntje van mijn job is dat je midden in de nacht kan worden opgebeld om toch je botten te komen afdraaien. Iets plannen op een losse vrije dag is dus living on the edge, zwaar doorzakken al helemaal Russian Roulette.
Bruce Springsteens 'Glory Days' is op de radio en ik mijmer over mijn leuke, maar toch veeleisende werkdag. Ik heb twee jonge vrouwen geholpen: de ene had zichzelf buitengesloten en had telefoon noch autosleutels bij; de tweede zat in het grind in de berm van een havenweg. Ze was gevallen met de fiets en niemand stopte om te helpen. Haar eerste werkdag op een nieuwe job naar de knoppen, net als haar mooie broek.
Ook qua eten geen excessen vandaag. Ontbijt: 3 belegde boterhammen. Overdag 3 pistolets die mijn vriendin daags voordien had belegd, aangevuld met een gratis gekregen currubroodje. Een mens moet al van staal zijn om dat te weigeren. Vanavond zelfgemaakte pitta's met gyros. Een eerste goede zonder meer dag dus, ook op dat vlak.
Ik ga toch goed kunnen slapen nu, Donovan op Spotify. Slaap ze!
De voorbije dagen waren niet makkelijk. Een avondje uit eten met een paar vrienden, te weinig slaap en toegenomen stress op het kantoor...
Ik heb amper ontbeten en eigenlijk constant mijn maag gevuld met rommel in plaats van normale voeding op de gewone eetmomenten. Zo kom ik er natuurlijk nooit.
Ik ga donderdagavond weer badmintonnen. Ik doe het nog steeds graag, maar voel dat mijn gewicht meer en meer doorweegt. Ik ben iets trager en durf minder te springen of duiken naar een pluim.
Vandaag heb ik me overslapen trouwens, iets wat me nog niet veel is overkomen. Wat heb ik zoal gegeten? Twee Monster-energydrinks, twee zwarte koffie's, een cappucinootje uit de automaat en een flesje water. Vier pakjes Royco-soep, een dubbele boterham en een broodje eiersalade.
