Soms kan ik echt behoeft hebben aan me time! Daarjuist hoorde ik mijn onderbuur die zich zoals op de meeste (vrijdag) avonden aan het klaarmaken was om uit te gaan. Dan denk ik lucky bastard altijd maar feesten en flierefluiten. Zo lijkt het toch, die jongen zie je nooit voor de middag en hoor je meestal pas echt na middernacht, hoe doet hij het toch doet zo onbezonnen leven? Uiteraard ken ik hem helemaal niet en lijkt het gewoon of hij heeft zo een onbezonnen pret leventje. Hoewel ik moet toegeven dat ik eigenlijk, shame on me, helemaal niet kan genieten van feesten! Uitgaan , dansen , drinken, flirten al die dingen lijken mij niet veel voldoening te geven toch niet op die manier. Geef mij maar gezellig gaan lunchen of dineren, een optreden, een gezellig café'tje of gewoon thuis lekker alleen met mijn cava'tje en een chick movie. Ja ik geef het eerlijk toe ik hou wel van chicklits, movies en soaps! Begrijp me niet verkeerd want ik hou van mijn job, de job waarvoor ik zelf heb gekozen, zo hard zwoeg en waarin ik goed ben maar heel af en toe wil ik even trainer-af zijn en gewoon helemaal alleen zijn, genieten van een lekkere maaltijd, glaasje cava filmpje en niet meer vertellen of luisteren. Just me and my head Weet je hoewel ik misschien bijna nooit uitga en het soms lijkt dat ik veel van de fun mis heb ik niet dat gevoel.Ik heb in mijn werk al veel voldoening en sociaal contact met mensen en als ik overdag buiten kom loop ik sowieso ook wel een bekende tegen het lijf. De enige echte momenten dat ik één ben met mezelf is tijdens mijn eigen trainingen, ik heb nog net geen 'do not disturb' bordje aan en tijdens het schrijven! Zou het kunnen dat je soms gewoon aan een overload aan praten en luiteren hebt voor jezelf? Dat je geest zegt STOP daarmee en sluit jezelf lekker op voor deze avond? Bij mij wel daar ben ik zeker van of ben ik een beetje raar?
