Vandaag was het dan zover de grote test in de Ardennen, omstreeks 6u in de ochtend vertrok ik voor de tocht van 242Km door de prachtige Ardennen. De eerste kilometers waar echt lastig de benen wilden niet mee en op de koop toe zat ik gedurende de eerste 150 kilometer helemaal alleen. Pas eenmaal de samenkomst gebeurde met diegene die de kortere afstand deden kon ik eens meerijden in een groepje.
De rit op zich is machtig schoon maar wel zwaar, voor diegene die denken dat de Ronde van Vlaanderen zwaar is zou ik zeggen jongens kom eens naar de Ardennen dan weet je het wel.
Buiten de zware benen was er ook nog de stralende zon die in de namiddag eerder een brandende zon werd en niet meer zo aangenaam was wanneer we moesten klimmen. Ondanks mijn smeekgebeden achter een kleine regenbui bleef de zon maar branden en kon ik enkel een drinkbus water over het hoofd gieten om wat te verkoelen. Toen ik aankwam aan de laatste bevoorrading stond ik aan de voet van de mythe uit
Luik-Bastenaken-Luik de La Redoute, na 218km fietsen en tal van hellingen te hebben gedaan moesten we ook hier nog over. Ik dacht van dit gaat pijn doen in de benen maar niks werd minder waar, eenmaal boven op de La Redoute kregen mijn benen precies vleugels en kon ik voor de laatste kilometers toch nog eens wat extra gas bijgeven. Hetgeen ik zeker niet had gedacht aangezien ik al een ganse dag met zware benen aan het rond fietsen was.
De hellingen die ik moest bedwingen waren onder andere:
Cote de Chambralles
Cote de Bonnerue
Mont-le-Soi
Cote de Wanne
Cote d'Amermont
Col du Rosier
Cote de La Redoute
Cote du Hornay
Cote de Boncelles


|