Zoals u onderhand al weet gebruik ik deze blog soms
al suitlaatklep, en ram ik in lezersbriefstijl mijn mening in uw strot.
Deze week viel me weer iets op dat echt niet door de ethisch politieke
beugel kan en kan tellen als staaltje van non-politiek (en dan heb ik
het niet over de non als in 'non en pater bedrijven stiekem de liefde
in de biechtstoel'. Vandaar ...
Beste redactie
JM Dedecker toont zijn ware gelaat. Want welk een onheilspellend
bericht hoorden we deze week vanuit Vlaanderens meest populaire hoek?
JM heeft een privédetective ingeroepen om een collega-politicus te
volgen. Was JM namlijk ter ore gekomen dat er wel eens een zweem van
fraude zou kunnen hangen rond de collega-politicus. Akkoord, de collega
in kwestie, K. De Gucht, is inderdaad weinig betrouwbaar, maar dat
rechtvaardigt geenszins het van hang naar politiestaat getuigend
initiatief. Dedecker toont daarmee maar eens te meer waar hij precies
naartoe wil. Auto Koning, Dedecker keizer en de gewone man, ach, de
gewone man ... Betekent dat dat wij alles zomaar door de vingers moeten
zien? Uiteraard niet, gerechtigheid moet geschieden, maar iedereen die
we wantrouwen laten schaduwen door een privédetective? Neen, dat is
voor een normaal denkend mens wel enkele mijlslaarzen te ver.
Rechts kan dan wel uitkijken naar stemmenwinst, als mensen echt
weten waar ze precies voor staan, dan zweren ze bij de andere kant van
het centrum. Spijtig genoeg zullen de ogen pas open gaan als het onheil
zal geschied zijn. Ziet u intussen iets dat u hoegenaamd niet aanstaat,
bij uw buren bijvoorbeeld, schrijf het dan zorgvuldig op en bel het na
7 juni door naar de kliklijn ...
Tom
En Senne, hij vocht een robbertje met beer en sloeg een praatje met olifant.
Senne is deze week een klein beetje ziekjes geweest.
Hij lag zoals we zeggen in de lappenmand. Maar niet getreurd, gelukkig
is er dan op elk moment van de dag wel een belspelletje op tv. En een
mens kan al even goed vanuit de lappenmand meespelen en wat extra cash
opstrijken dachten wij zo.
Al zappend kwamen wij zo een oude bekende tegen. Bart Van De Bossche,
ooit een monsterhit met het licht pornografische 'De heuveltjes van
Erika' en in een ver verleden ook nog aangezocht om onnozele filmpjes
van onnozelaars die dat opstuurden naar 'Den TV' aan elkaar te praten
in Videodinges. Die Bart VDB is blijkbaar verbannen naar de tv-uren
wanneer alleen de Maria's, Henriettes, Lucindas en Cyriels van deze
wereld tijd hebben om na het bed verder te gapen naar de
kijkkast. Goed, wij dus meedoen. Opgave: vorm een dier met de leters op
het scherm. Reuze-eenvoudig, zo lijkt. En inderdaad, al snel werden
'kip' en 'paard' geraden, goed voor telkens 2000 euro. Genoeg
uitgegeven, moeten de makers gedacht hebben, want zowat alle volgende
antwoorden bleken fout. Tijger, Konijn, Vis, Hond,
Gamba, Bladhuis (!), Condor, Mol en ga zo maar door. Toegegeven,
stilaan wisten Senne en vake het ook niet meer. En nadat de 'eindklok'
zowat 10 keer was ingezet kondigde VDB doodleuk aan dat het programma
gedaan was. Wij dus benieuwd naar de juiste antwoorden die spijtig
genoeg niet werden geraden. Hou u vast aan uw bretellen, deze 'dieren'
willen we u niet onthouden. Nog even meegeven dat VDB als tips had
gegeven (om het raden te vergemakkelijken): er zit een lekker dier
tussen, een klein dier en een roofdier. Aan u om de juiste link te
maken: Alf, Barmsijs, Baarsluis, Iek, Plaat en Laurenskopje ...
Nu zijn wij zelf ook niet vies van een zaakje links of rechts, maar dir
ruikt toch beangstigend hard naar pure bedriegerij. Of weet u soms hoe
een Barmsijs smaakt?
Vandaag gelezen in een krant van enkele dagen
geleden: Italiaanse wetenschappers hebben ontdekt dat kuikens minstens
tot 3 kunnen tellen. Da's pas wereldschokkend nieuws! Verder is
familievriend Obama vandaag onverwacht opgedoken in Irak. Hij had er
ons vorige week al iets over gezegd. Maar goed, laten we tot de
essentie komen. Senne heeft zijn eerst gevecht achter de rug. Een
winnaar werd niet uitgeroepen, maar het slachtoffer was
Beer. Beer, die al een tijdje bij Senne in bed ligt en waarmee
onze zoon schijnbaar dikke vriendjes was, bleek plots een aggressief
beest en viel aan. Veel schade is er niet, al zagen we op Sennes
gezichtje wel sporen van de pluchen nagels van Beer.
Het gevecht maakte van Senne wel wat meer man, zo stelden we vast. Want
wanneer hij moest kiezen tussen (moekes) bleke Affligem of zijn
eigen bleke poedermelk, twijfelde hij voor het eerst heel duidelijk ...
In de toekomst kijken. Zouden we dat soms niet
allemaal willen doen? Dan zouden we zien of er binnenkort een lange
Wapper of een kort Konijnenpijp komt in Antwerpen. Interessant, niet?
Of neem nu Yves Leterme, als we zouden zien dat hij in de toekomst nog
maar in de buurt zou komen van het eerste ministerschap (nog maar eens),
dan zouden we alsnog kunnen proberen de toekomst te veranderen.
Hetzelfde geldt overigens voor Dedecker en een eventuele vlucht
voorwaarts. Soit, mits wat verbeelding kunnen we wel allemaal een
beetje in de toekomst kijken. En zo sloegen wij aan het fantaseren. Hoe
zou het zijn als Senne later lang haar heeft, geen werk en een vaste
klant is bij Café Sportwereld? Of hoe zou hij - geheel in de voetsporen
van superheld Dixie Dansercour - de Noordpool trotseren? Hij zal in
ieder geval een beremuts dragen. Of nog, hoe zou hij Frank De
Winne-gewijs in 2040 als eerste mens een voet zetten op Mars? Wij laten
u even toe in onze verbeelding. Profiteer er van. En dat is geen
aprilgrap.
Voelde u het ook al deze week: de lente is in het
land. En na de lente komt? De zomer! Juist, hét seizoen bij uitstek
waar iedereen die geen permanente last heeft van winterblues een heel
jaar naar uitkijkt. Zo ook de kleine Senne. In voorbereiding van een
aantal grote zomerfestivals liet de kleine zich ondanks zijn drukke agenda
verleiden tot een potje potige rock als gastgitarist bij een bandje
genaamd AC/DC. Op hun recente doortocht in ons land waren de
mannen bij ons blijven overnachten. Gecharmeerd door de muzikale
talenten van Senne - vermoedelijk geërfd van zijn vake - vroegen ze hem
op de man af of hij hun concert niet wou opluisteren met een paar
solootjes. En wat denkt u? Onze man zei natuurlijk meteen toe. Het
resultaat ziet u op de foto. Stiekem oefende hij vooraf nog wat
toonladders met moeke. Ook daar hebben we beelden van. Als we publiek
en recencenten mogen geloven was het 'de moeite'.
Flikken, zien we niet allemaal wat liever hun hielen
dan hun tenen? Zeker na een avondje stappen, dampend wildplassen tegen de muur
van de buren net voor het slapengaan, geen gordel aan omdat het niet ver is, snel even naar
huis bellen achter het stuur, beetje te hard op het gaspedaal geduwd
('waar je 50 mag'), zonder handen fietsen, over lopen als het mannetje
nog op rood staat, fietslicht thuis vergeten bij nacht enz. Neen, we
zien ze liever niet te veel in de buurt. Tenzij die flik de
onovertroffen Mark Thijsmans is natuurlijk. Ja, dan mag het wel. Zo
willen we er allemaal wel een in onze hof. Dan zijn de flikken plots
wel onze beste vriend. Maar alleen dan!
Senne kreeg afgelopen weekend van zijn neefje Cis een les HT&D voor
beginners en kon er zo te zien hartelijk om lachen. Misschien een
tip voor de mensen van VTM ... Graag gedaan Walter C.
Niet dat we in herhaling willen vallen, maar het
blijft voorlopig crisis en iedereen zoekt dan alternatieven en houdt
rekening met verminderde koopkracht. Ook wij. We zijn dan ook begonnen
met Senne aan te leren wat geld is. Of vooral wat geen geld is.
Peeschijven bijvoorbeeld zijn algemeen in onze contreien niet aanvaard
als betaalmiddel. Toch vonden we het belangrijk hem bij te brengen hoe
dat het grapje 'Hoe gaan we dat betalen?' 'Met peeschijven misschien?'
voelt als hij iets wil dat buiten proportie is.
Verder letten we wat op ons eten en serveren al eens meer kip, hebben
we hem wijsgemaakt dat paardrijden een hobby is voor mietjes en dat in
een groene stoel zitten veel cooler is. Tja, iedereen zoekt goedkope
uitwegen he. Maar zoals je vaststelt kan onze zoon er allemaal hartelijk om lachen.
Hans Van T, Kim De G of recenter Tim K, meteorieten
die tegen ruimteshuttles botsen, niet dat we de angsthaas willen
uithangen, maar een mens kan al maar beter voorbereid zijn. Dus
leerden we Senne om zich met huis-, tuin- en keukenattributen volwaardig
te beschermen. Zelfs in de meest penibele situaties kan een eenvoudig
deksel al soelaas brengen. Wij testten het samen uit, moeke, vake en de
kleine voorzien van een deksel lagen wij gedrieën verdekt opgesteld en
speelden neerstortende meteoriet. Senne was er meteen mee weg.
En dan is er nog die profileringsdrang van de provincies tegenwoordig.
Van Limburg wisten we al dat het gezellige traagpraters zijn die garant
staan voor gratis, gratis, gratis. Nu wordt ons via radiospots ook nog
opgedrongen dat West-Vlamingen het ondernemen in het bloed zouden
hebben. Wa es da hie allemoal zeg? Zijn
de West-Vlamingen jaloers op de Limburgers? En wie zal de volgende
zijn? Henegouwen, maffia en corruptie, ons handelsmerk? Neen,laat die
overdreven profileringsdrang maar achterwege. Want wat betekent een
regio van een duim groot op wereldvlak? Juist, u hebt het begrepen.
Gelukkig ligt Senne daar nog niet van wakker en komen onze West- en
Oost-Vlaamse vrienden nog steeds over hun grens.
Op zijn vraag speelden wij met Senne van
TV-programma. En het ging erg goed vooruit. Van de eigen versie van het
licht pikante 'De protmadam' mocht vake geen foto's trekken,
maar impressies van Mijn restaurant, Temptation Island (Talk to the hand
... of ook sletteneiland), Katarakt en Beauty en de (afgunstig
kijkende) Nerd beloven Senne een grote toekomst bij Studio Herman
Teirlinck. John De Mol? Begin alvast in te pakken kerel!
En voor de aardigheid: vandaag is peter Staf jarig en wij hebben gehoord dat hij er eentje gaat op geven ; ). Proficiat peter!
Toegegeven, ik heb het nooit echt willen geloven,
maar de invloed van televisie op onze maatschappij in het algemeen en
zijn burgers in het bijzonder is groot. Zo moesten wij met ontsteltenis
vaststellen dat de immer ingetogen en zelfs ietwat verlegen slager waar
wij wekelijks onze 100 g américain préparé van de chef, 5 sneden
Superanoham, 150 g kippefricandon en 2 kip-champignonburgers gaan halen
last heeft van teveel zelfvertrouwen. Duidelijk de invloed van de
topserie Van Vlees En Bloed, meerbepaald de Mike. Want sprak Rudy (de
betreffende slager) me onlangs voor de eerste keer aan met 'Ja Tom, zeg
het maar', waar hij voordien zonder oogcontact te maken en met zijn
neus diep in de frigotoog vroeg 'De volgende', dan ging hij er
deze week toch echt over. Goed op dreef vertrouwde hij me immers de
inhoud van het sms'je toe dat zijn vrouw hem had gestuurd toen hij had
laten weten dat hij wat vroeger thuis ging zijn. 'Dan kunt ge al
beginnen stofzuigen,' zo luidde het bericht. Hilariteit alom in de
intussen volgelopen handelszaak, waarop Rudy me samen met de
kooplustigen vol verwachting aankeek met een blik van 'en nu gij
kerel'. Af en toe kan ik wel eens ad rem antwoorden, maar deze keer was
het 1-0 voor de beenhouwer, ik was immers als aan de grond genageld
door de zopas tentoongespreide transformatie. Prompt bestelde ik nog
150 g kip-hawai. Ik krijg je nog wel Rudy, ik krijg je nog wel.
Maar televisie laat ook ons gezin niet ongemoeid. Zo vonden wij Senne
na een aflevering Hart Voor Mekaar betraand op de sofa met een handtas
en aansluitend probeerde hij zich te spiegelen in zijn lepeltje. Hij
wou voortaan een goede dochter zijn denken we, afgeleid uit het verhaal
in Hart Voor Mekaar. Soit, we wezen onze man dan maar op het
toestel dat we voorlopig nog 'flieter' noemen en op termijn
waarschijnlijk nog 1001 andere namen zal krijgen, en dat dat machien
per definitie betekent dat hij onze zoon is en dat we daar heel blij
mee zijn en dat hij ook braaf is. Hij begreep het. Maar voortaan
geen Hart Voor Mekaar meer op onze tv!
Hoeft het nog herhaald? Alle zekerheden zijn de
wereld uit. Obama wordt uitgenodigd in het godvergeten gat Tremelo,
alsof Obi niks beters te doen heeft, de heilige drievuldigheid
Peeters, Ceyssens, Vandebroucke uit Flanders bezoeken Detroit en GM en
Piet Piraat ruilt vrouw en kind voor zijn nieuwe liefde Debbie. Komt
daar bij dat we Senne zeer recent betrapten met Muis in bed (en later
zelfs met Uil erbij). Dachten wij dat we als ouders de juiste waarden
hadden meegegeven, dan is onze zoon er al vroeg bij.
Maar laten we toch ook een historisch moment, vastgelegd op de
gevoelige plaat, niet uit het oog verliezen. Reeds enkele weken geleden
aangekondigd, binnenkort ongetwijfeld in 't Opwijks Leven, Ronduit, 't
Cursiefje en editie Halle-Vlivoorde van Het Nieuwsblad: de foto van het
viergeslacht der Bosmannen. U ziet zoals ze dat zeggen vlnr.: Stamvader
Jan Bosman (92), zijn zoon Eddy (58), zijn zoon Tom (29) en mijn zoon
Senne (12 weken). Of zoals de stamvader zou zeggen: onze welluidende
naam wordt weer voor 100 jaarvoortgezet. Santé.
De regering of toch de oppositie schreeuwt moord en
brand. De begroting raakt door de crisis in een zwaar onevenwicht (hoe
kunnen we 12 miljard euro of 3.4 % van het bbp anders noemen?), de
werkloosheid stijgt en de consument houdt de knip op de beurs, behalve
als het om verre, exotische reizen gaat zo blijkt. Niets van dit alles
bij onze Senne. Of ligt het aan de multinationals die via de kindjes
het geld uit de zakken van de ouders puren? Want welke smoel staat er
tegenwoordig te blinken op de bananen in de Okay? Plopperdeplop. Geen hond die het verschil
smaakt, maar de verkoop schiet wel de hoogte in. Kan iemand eens
de link uitleggen tussen bananen en een dikke kabouter? Meer van
dattum in de rayon van de chipswaren. Hebt u al eens gehoord van
subliminale boodschappen? Dat zijn boodschappen die zonder u het weet
invloed hebben op uw koopgedrag. Maar het 'zonder dat u het weet' is
blijkbaar al niet meer in de mode. Tegenwoordig lokken ze kinderen door
Mama op de pakjes te zetten ... En of zij nu Anna, Ria, Lea of Mia
heet, daar kijkt de kleine al niet meer naar hoor, de zak ligt in de
kar ... Mama. Een gewaarschuwd consument is er twee waard! Alstublieft.
Vandaag een waar hoogtepunt in tvbelspelland. Een
blonde spring in t veld hield de kijkers al ruim een uur in draai op
zoek naar (echt waar!): woorden met 3 A's ... De deelnemers (steeds
dezelfde 3), waarvan er eentje blij was dat ze na 3 dagen problemen met
Proximus eindelijk weer haar maandsalaris kon verkwisten aan haar
favoriete tijdverdrijf waren al spontaan op het woord
'paardengetrappel' gekomen. Maar zo gaat dat met mooie liedjes, de tijd
was om, dus maakte de presentatrice dolgedraaid en eerlijk zoals het
hoort de woorden bekend die niet geraden waren. Groot was Senne zijn
verbazing - hij viel haast van zijn nieuwe poef - toen naast
(letterlijk en niet gelogen!) 'Vlaanderland', 'spaarsaldo' en
'avondpraat' ook 'braafhals' te voorschijn werden getoverd. Nu willen
we niet smalend doen over deelnemers van belspelletjes, maar wij
geloven in alle eerlijkheid niet dat er ooit een van de drie vaste
deelnemers in de verste verte op een van deze woorden zou zijn gekomen.
Ter info, 'braafhals' haalt 7 hits op Google. We mogen dan ook besluiten dat deze deelnemers dagelijks in het ootje
genomen worden voor heel wat centen en eigenlijk meer kan maken om de
grote pot van de Lotto te winnen dan het juiste antwoord te geven aan
de blonde sleur die zichzelf presentatrice durft te noemen. U weze dus
allen gewaarschuwd, want ongetwijfeld overvalt u wel eens de goesting
om ook gauw eens te bellen.
Zou een mens denken dat het niet erger kan, dan horen we vaste
kandidate Josephine meteen al de volgende opdracht correct oplossen.
"Wij zoeken dieren met vier letters."
"En we hebben een eerste beller, zeg het laar Josephine"
"Ik dacht aan 'deur'"
Nu weet ik niet waaraan u denk bij 'dier met 4 letters', ik
bijvoorbeeld aan hond, poes, rund, muis, duif of koei, maar Josephine
draait zonder blikken of blozen 'deur' uit haar muil. Blijkt een deur
naast een gat in een muur ook een mannelijke stier te zijn... (zijn er
dan ook andere?)
De wereld is volledig naar de kl*ten. Excuseer mij het woordgebruik.
Favorieten. Iereeen heeft er wel: groente, auto,
tv-progrogramma, hond (?), muzikant en natuurlijk ... vrouw. Senne
heeft er de voorbije weken een aantal uitgeprobeerd, alsof hij rijp was
om uit te huwelijken. Hij had er duidelijk plezier in. Begrijpelijk
ook. Gevraagd naar de algehele evaluatie waren we enigszins verbaasd.
Want hadden wij toch heel wat schoon volk zien passeren, ging zijn
voorkeur duidelijk uit naar die madam die het weer presenteert.
Wij dachten al dat Senne een ongezond hoge interesse had voor
depressies over het Westen van ons land en warmeluchtstromen over
Limburg. Onze zoon heeft ons dan ook Make-A-Wish-gewijs gevraagd of we
Sabine eens willen uitnodigen om bij ons te komen eten. "En dat ze haar
hogedrukgebieden meebrengt." Kijk, dat vonden wij er nu net iets over
zie. En zo jong nog ... 'T is nochtans altijd lente in de ogen van de
tandartsassistente.
Telefoon rinkelt
"Hallo, spreek ik met Senne Bosman?"
"Neen meneer, u spreekt met zijn vake"
"Wel, het is hier Ben Crabbé, van Blokken, het grappige en
tegenwoordig ongemeen populaire spelprogramma op één waarin twee
kandidaten ..."
"Ja, dat ken ik, kom gewoon even meteen to the point Crabbé!"
"Het is om te vragen of Senne eens zou willen meespelen. Het zou een
eer zijn voor mij en we vinden ook al geen geschikte kandidaten meer.
We zijn de reservelijst van Rad Van Fortuin al beginnen afbellen, maar
daar zit al helemaal niemand tussen die twee woorden kan spreken zonder
er anderhalf verkeerd uit zijn bek te draaien."
"Ik zal het eens bekijken Ben. Hoeveel schuift dat grapje?"
"Daarvoor mag je rekenen op een snelle XXXXX euro (niet voor publicatie, nvdr)"
"Goed, ik denk dat hij dat wel ziet zitten"
En zo geschiedde. Wij met Senne naar de VRT. Senne speelde
onovertroffen. Zijn tegenstander wilde zelfs niet herkenbaar op de foto, uit
schrik voor zijn pas opgebouwde reputatie van slimmerik. Zo is hij wel,
die Freek Braeckman. De sloeber.
Na afloop konden we nog een lucratief dealtje sluiten met de
programmamakers. Vanaf september geen Kolonisten van Catan, Spooklsot,
Dokter Bibber of Trivial Pursuit meer in de winkels, maar Blokken 3.
Hou het alleen nog even stil, want Crabbé weet nog van niets. Hij zal
verschieten ; )
Het is algemeen bekend: selder is goed voor de
potentie. Dat was ook onze kleine Senne al aan de oren gekomen. En
nieuwsgierig als hij is griste hij vandaag een stengel weg van vake's
voorraad. Gelukkig beperkte het gebruik zich tot ''vasthouden voor de
foto''. Wij mogen als verantwoordelijke ouders immers niet denken aan
de gevolgen van een dergelijke verwoestende overdosis afrodisiacum. En
bovendien, is hij niet wat jong voor dergelijke volwassen experimenten?
Wij dachten het wel!
Nog even melden dat we vandaag afspraken hebben gemaakt met een licht
kalende flauwe grappenmaker van de VRT voor nieuwe opnames van zijn
programma, waarin Senne binnenkort een hoofdrol speelt. Blijf het hier
wat volgen, dan weet u het straks als eerste.
Verbazend toch, hoe een 8 weken oude baby zich soms
zo goed kan bezighouden. Vandaag betrapten we hem toen hij geheel Jan
Thijs-gewijs van De Juiste Prijs aan het doen was. Gek wat er soms in
die creatieve kop kan omgaan. Een rammelaar werd al gauw een microfoon,
als was het dat MacGyver én BA Baracus er zich hadden mee bemoeid. En
het bleef niet bij presenteren alleen, want tegelijk zette Senne een
vertolking van jewelste neer van De Winnende Kandidaat, duidelijk
intens gelukkig met zijn ingebeelde hoofdprijzen: de wasmachine,
de droogautomaat ''en doe er dat full option vleesmes ook maar bij''.
Of interpreteerden wij deze gedragingen volledig verkeerd en beeldde de
visionaire Senne een winnende Sven Nys uit (klinkt als 'wijs', 2
lettergrepen, sportman) op het WK veldrijden in Hoogerheide? Laat het
ons allen hopen!
Soms is het leven hard. Zeker nu Senne nog niet uit
huis gaat werken voor de kost moeten we zijn eeuwige 'drive' sussen met
welgemikte uitdagingen. Zo hadden we volledig Fata Morgana-gewijs een
opdracht verzonnen: haal Honolulu in huis en wordt een 5-sterrenzoon.
Nooit gedacht dat de creatiefste van ons drie de kleinste zou zijn. Wij
dachten hem een paar uur zoet te kunnen houden, maar neen! Na een paar
minuten al lag hij met een bloem achter zijn oor de limbo te dansen op
zijn verzorgingskussen. Daarom een warme oproep: hebt u nog een
uitdaging voor Senne, geef ze gerust door, we zullen u dankbaar zijn.
Voor de rest is hij heel braaf.
Braaf en multifuctioneel inzetbaar. Zo vond hij een nieuwe toepassing
voor zijn eigen lichaam door zich op te werpen als wc-rolhouder. Wij
vonden het nog zo geen gek idee, maar na twee dagen dienst in de
toiletten van Brussel-Noord hield onze vriend het wijselijk voor
bekeken. Hij is intussen weer bij bewustzijn en wil dergelijke
verderfelijke aarsdampen nooit meer in de neus.
Tja, hij moet nog veel leren.
Beroepskeuze. Een thema dat in ieder huisgezin wel
eens ter sprake komt, zo ook ten huize Bosman. Je kan er niet vroeg
genoeg bij zijn, zo dachten wij en dus schotelen we Senne al een tijdje
wekelijks de jobreeks uit Het Nieuwsblad voor, zodat hij diverse
beroepen en de daarvoor vereiste vaardigheden kan leren kennen. Deze
week viel zijn oog op een passage uit het stuk 'Wat doet een kapper'
over wat een kapper zoal zou kunnen doen en welke vaardigheden men voor
dit beroep minimum nodig heeft (zoals u merkt heeft de reeks een hoog
helderheidsgehalte). Naast 'een permanent aanbrengen' en ' haar kunnen
knippen' vonden we onderaan de vaardigheid die Senne meteen aansprak en
die iedereen die wel eens bij een gemiddelde kapper passeert vast
herkent: 'Geld innen en de kassa bijhouden'. Geweldig bij het haar getrokken? De beroepskeuze was in ieder geval snel
gemaakt. Want ja, geld innen, dat kunnen de kappers van vandaag wel
goed, bevestigden wij onze zoon.
Verder drukte onze held zijn onvrede uit over een krantje van een
politieke partij, dat deze week in onze brievenbus viel. We waren er
snel bij, hij had ook al een aansteker klaar. We konden erger
voorkomen. Toch een duidelijk statement. Ja, hij heeft ook altijd al
liever op zijn linker zijde geslapen.
Gelukkig kon hij er daarna wel om lachen, wat moet je immers anders met
dergelijke wansmakelijke vormen van populisme zonder inhoud. Maar dit
terzijde uiteraard. Om maar te zeggen: sinds deze week lacht onze man
ook echt!
Er zijn zo van die dagen dat ik uit mijn rol val.
Geen foto's, woordspelingen, grappen of andere zever, maar pure ernst.
Omdat u dit medium nog steeds frequent gebruikt maak ik van de
gelegenheid gebruik om deze blog van Senne even te gebruiken als forum.
Want vandaag moeten we eens te meer vaststellen dat onrust ons deel is.
Moeten wij daarom opstaan en slapengaan met angst? Neen, uiteraard
niet. Ik dacht steeds dat dieren onberekenbaar zijn, maar vandaag bleek
nog maar eens dat dat ook voor mensen geldt. En laten we niet vervallen
in tirades tegen 'de media', tegen de wereld, tegen computerspelletjes,
populaire muziek, godsdienst of andere clichés, maar gewoon vaststellen
dat we tegen gebeurtenissen als vandaag nooit iets kunnen beginnen. En
hoe onbegrijpelijk het ook moge klinken, sommige mensen zijn geen
meester over hun daden en kunnen daar zelf niets aan doen. Slachtoffers
zijn daarmee niet geholpen en als rechtgeschapen mens kan je er verder
niets mee aanvangen, maar zo is het. Wat vandaag gebeurde, toevallig op
5 kilometer van onze eigen deur en misschien daarom nog net iets
concreter en tastbaarder, is een drama dat de vele slachtoffers en hun
familie voor het leven meedragen en die ook ons als buitenstaanders,
maar vooral als mensen in de maatschappij doen nadenken. Laten we niet
vervallen in hoogdravende epistels, maar gewoon samen proberen deze
zwarte dag te plaatsen en te verwerken.
Het moest er even af. Er zijn zo van die dagen dat we ons collectief slecht voelen. En terecht.
