foto's en commentaar bij mijn geboorte, mijn eerste weken en wie weet wat nog allemaal
25-01-2009
Wat doet een kapper?
Beroepskeuze. Een thema dat in ieder huisgezin wel
eens ter sprake komt, zo ook ten huize Bosman. Je kan er niet vroeg
genoeg bij zijn, zo dachten wij en dus schotelen we Senne al een tijdje
wekelijks de jobreeks uit Het Nieuwsblad voor, zodat hij diverse
beroepen en de daarvoor vereiste vaardigheden kan leren kennen. Deze
week viel zijn oog op een passage uit het stuk 'Wat doet een kapper'
over wat een kapper zoal zou kunnen doen en welke vaardigheden men voor
dit beroep minimum nodig heeft (zoals u merkt heeft de reeks een hoog
helderheidsgehalte). Naast 'een permanent aanbrengen' en ' haar kunnen
knippen' vonden we onderaan de vaardigheid die Senne meteen aansprak en
die iedereen die wel eens bij een gemiddelde kapper passeert vast
herkent: 'Geld innen en de kassa bijhouden'. Geweldig bij het haar getrokken? De beroepskeuze was in ieder geval snel
gemaakt. Want ja, geld innen, dat kunnen de kappers van vandaag wel
goed, bevestigden wij onze zoon.
Verder drukte onze held zijn onvrede uit over een krantje van een
politieke partij, dat deze week in onze brievenbus viel. We waren er
snel bij, hij had ook al een aansteker klaar. We konden erger
voorkomen. Toch een duidelijk statement. Ja, hij heeft ook altijd al
liever op zijn linker zijde geslapen.
Gelukkig kon hij er daarna wel om lachen, wat moet je immers anders met
dergelijke wansmakelijke vormen van populisme zonder inhoud. Maar dit
terzijde uiteraard. Om maar te zeggen: sinds deze week lacht onze man
ook echt!
Er zijn zo van die dagen dat ik uit mijn rol val.
Geen foto's, woordspelingen, grappen of andere zever, maar pure ernst.
Omdat u dit medium nog steeds frequent gebruikt maak ik van de
gelegenheid gebruik om deze blog van Senne even te gebruiken als forum.
Want vandaag moeten we eens te meer vaststellen dat onrust ons deel is.
Moeten wij daarom opstaan en slapengaan met angst? Neen, uiteraard
niet. Ik dacht steeds dat dieren onberekenbaar zijn, maar vandaag bleek
nog maar eens dat dat ook voor mensen geldt. En laten we niet vervallen
in tirades tegen 'de media', tegen de wereld, tegen computerspelletjes,
populaire muziek, godsdienst of andere clichés, maar gewoon vaststellen
dat we tegen gebeurtenissen als vandaag nooit iets kunnen beginnen. En
hoe onbegrijpelijk het ook moge klinken, sommige mensen zijn geen
meester over hun daden en kunnen daar zelf niets aan doen. Slachtoffers
zijn daarmee niet geholpen en als rechtgeschapen mens kan je er verder
niets mee aanvangen, maar zo is het. Wat vandaag gebeurde, toevallig op
5 kilometer van onze eigen deur en misschien daarom nog net iets
concreter en tastbaarder, is een drama dat de vele slachtoffers en hun
familie voor het leven meedragen en die ook ons als buitenstaanders,
maar vooral als mensen in de maatschappij doen nadenken. Laten we niet
vervallen in hoogdravende epistels, maar gewoon samen proberen deze
zwarte dag te plaatsen en te verwerken.
Het moest er even af. Er zijn zo van die dagen dat we ons collectief slecht voelen. En terecht.
Verbijstering maakte zich gisterenavond meester van
vake en zoon. Een zweem van jaloezie manifesteerde zich toen het
papiermaatje werd uitgeroepen tot de uitvinding van het jaar bij De
Bedenkers. Want zoeken vader en zoon al niet lang naar het gat in de
markt? En waren zij ooit zo onmenselijk dicht bij een doorbraak als
heden? In een nog niet zo ver verleden bedachten vake en Senne
immers al het 'papierblaadje', een uitvinding die later enkele eeuwen
voordien al bleek ontdekt door een handvol Egyptische woestijnbewoners.
Wij dus verder ontwikkeld tot we bij het 'papiergaatje' uitkwamen. Spijtig genoeg bleken gaten moeilijk te verkopen.
Maar geen nood. Ondertussen zijn we bij het 'papierzaadje' aanbeland.
Even eenvoudig als geniaal: plant een paar papierzaadjes in vruchtbare
grond of teelaarde, giet dagelijks en na enkele maanden vormen zich
takken met schrijfblokken van gemiddeld 100 bladzijden. De eerste tests
zijn alvast hoopvol, al oogsten we voorlopig alleen kladblokken.
Biologisch verantwoorde teelt, the future looks bright ... En dan horen
dat het papierMaatje heeft gewonnen? Een ware slag in het gezicht dat
we daar niet opkwamen.
