foto's en commentaar bij mijn geboorte, mijn eerste weken en wie weet wat nog allemaal
20-12-2008
Horen, zien en zwijgen
We hadden het kunnen weten. De regering is gevallen.
Een dag eerder al gaf ook Senne in zijn gekende stijl aan dat hij over
Leterme niets meer wilde zeggen of horen. Getuige de recent genomen
foto's die dateren van donderdagavond. Wij hebben voorlopig nog niet
meteen durven polse naar het verdere verloop van deze crisis, wegens te
gevoelig en kans op zure oprispingen. Van goed bestuur gesproken.
Verder genoot onze kleinste ook van een frisse duik in ons
privébinnenzwembad om daana even zalig te genieten van zijn nieuwe
badcape. Met dank aan Reddie Teddy (www.reddieteddy.be).
Opwijk davert dezer dagen op zijn grondvesten. De
kleine Senne heeft het hier duidelijk naar zijn zin en laat dat ook
horen. Men zou niet durven vermoeden dat er uit een dergelijk klein
lichaampje zulken vernietigende winden kunnen ontsnappen.
Verder slijt Senne zijn dagen met het luisteren naar hedendaagse muziek
en het zich verdiepen in allerhande buitenlandse volkeren, met
felgekleurde multiculturele taferelen tot gevolg (zie ook foto). Wij
laten hem gewoon doen, het manneke is immers nog maar 16 (!) dagen oud
... En de ministerraad, die blijft maar duren.
Senne heeft vandaag geweldig incognito het
ziekenhuis verlaten. Verkleed als maxi cosi sloop hij samen met moeke
en vake weg langs een zij-uitgang. Het ontslag viel niet zwaar,
integendeel. We waren blij eindelijk thuis te zijn.
Moeke, vake en Senne willen iedereen bedanken die ons de voorbije weken
door dik en dun heeft gesteund, familie, vrienden en collega's. Jullie
lieve woorden, sms'jes, telefoons, mails, hulp met was, plas en eten,
bezoeken enz. hebben ons erg geholpen om de eerste twee lastige weken
van kamperen in het ziekenhuis, onzekerheid, wachten, diagnoses, droge
boterhammen, hypoteses etc. door te komen. Van ons alle drie: BEDANKT!
We maken het ondertussen opperbest en Senne heeft al laten verstaan dat
hij graag in zijn eigen groen-oranje kamertje ligt in zijn
splinternieuw bedje. De verpleegsters waren wel OK, maar zoals ook
Frank Bomans wel eens zegt: nergens beter dan thuis uiteraard!
Zelden zo blij geweest bij de gedachte om ontslagen
te worden. Vandaag immers hebben de verpleegsters gesproken over de
ontslagprocedure uit het ziekenhuis. We weten nog niet wanneer dat zal
zijn, maar het komt alvast gevoelig dichtbij.
Tijd dus voor een feestmuts. Voor de gelegenheid de webshop van
sportman van het jaar Sven Nys bezocht en een echte Sven Nys muts
aangeschaft, uiteraard ruim duur, maar het geluk en het geld konden
even niet op.
We hebben Senne zelf moeten intomen, want geïnspireerd door een Iraakse
journalist wou hij een potje schoenengooien starten. Dat was uiteraard
van het goede teveel. Gericht schoengooien is namelijk enkel
gerechtvaardigd in geval van overmatige irritatie.
