Hallo. Vanaf vandaag ben ik weer in Nong Khai, waar ik eerder tijdens mijn reis vrijwilligerswerk heb gedaan met Lies. Ik blijf hier voor 1 week om weer wat engelse les te geven, de knutselles te ondersteunen en om mee te helpen aan andere projecten die Isara heeft opgestart en ook om oude bekenden op te zoeken. Ik ben hier weer goed opgevangen geweest door de projectleider en de andere vrijwilligers. Als alles goed gaat vlieg ik volgende week naar Hong Kong om daar een viertal dagen de omgeving te verkennen en dan verder China in. Waarom China; Een omdat ik Trine terug ga opzoeken in Hong Kong en Twee om mijn reizen iets moeilijker te maken ;-) . 5 Oktober wil ik terug in Bangkok zijn om af te spreken met de mannen en jongevrouw van Brogel. Het vliegticket heb ik nog niet kunnen boeken omdat ik mijn kaartlezer voor online te bankieren niet bij heb maar hier valt wel een mouw aan te passen. Problemen zijn er om op te lossen ;-). Van Sihanoukville ben ik dus naar Phnom Penh gereisd per bus om daar weer af te spreken met Gergu en Bolasz. In Phomh Penh zijn we naar de S21 en naar de killing fields geweest. De S21 was een school die omgebouwd is door het Pol Pot regime (khmer Rouge) tot ondervragings-, martel-, en gevangenisruimtes. Het is heel moeilijk te vatten dat dertig jaar geleden daar zoveel gruweldaden gebeurden. Wanneer de Cambodianen die door de Khmer Rouge waren gearresteerd en door foltering hadden 'bekend' werden ze afgevoerd per vrachtwagen naar de 'killing fields' Choeung Ek is hier een voorbeeld van. Vele massagraven waar de mensen als beesten werden afgemaakt. Een genocide van hun eigen volk. Het is een goede zaak dat zulke memorials en museums worden opgericht om te voorkomen dat dit opnieuw gebeurt, maar ofdat deze gebouwen de extremistische leiders gaan tegenhouden om opnieuw gruweldaden te plegen stel ik toch in vraag. Kijk naar Rwanda, Bosnie, Latijns-Amerika,...Het is niet te vatten wat mensen aanzet tot uitvoeren van zulke gruweldaden. In Phom Penh hebben we ook nog geprobeerd naar een hanengevecht te gaan kijken maar ze hebben de arena onlangs gesloten, waar de tuktuk-driver niet van op de hoogte was. De Hongaren hebben me op mijn verjaardag ook nog leuk verrast met een belgisch verjaardagsliedje en een cakeje en een flesje sterke, wat een fijne verrassing was, 's avonds hebben we mijn verjaardag ook nog goed gevierd in Phom Penh city. Ook ben ik nog een drietal dagen ziek geweest; buikkrampen, spetterpoep, en hoofdpijn maar na een korte antibioticakuur wat dit euvel al weer snel verholpen. In Cambodia hebben we ook veel gevoetpluimd ( soort van badmintonpluimpje wat je moet hooghouden, zoals jongleren maar net iets anders) We beginnen het toch al wat te kunnen en we kunnen ook al wat trucjes! Het is een leuk tijdverdrijf voor een uurtje per dag. Van de hoofdstad naar Siem Reap afgereisd waar Angkor Wat ligt. Een dag naar Angkor geweest en een vijftal tempels bezocht wat ook echt wel weer de moeite was. Ik had erbij willen zijn wanneer de stad nog 2 miljoen inwoners telde en het nog een bruisende stad was zo'm 900 jaar geleden, echt indrukwekkend! De mooiste tempel vond ik wel Ta Prohm omdat deze nog erbij ligt zoals hij gevonden is en zodoende groeien er bomen op en door de ruines,... maar de andere waren ook wel ok . Het was wel een bloedhete dag wanneer we de tempels bezocht hebben maar gelukkig hadden we voor de optie tuktuk gekozen in plaats van per fiets. Nog enkele dagen in Siem Reap rondgehangen, beetje uitgedokterd wat het volgende op mijn reisschema is, een krokodillenleren riem gekocht (voor mijn verjaardag), nog wat gevoetpluimd,... Van Siem Reap een busrit van elf uur naar Bangkok en van Bangkok treinrit (plastieken zitje) van 10u naar Nong Khai.
Vanaf Dalat ben ik met twee Hongaren gaan reizen. In Dalat nog naar een waterval geweest met de scooter, en het Crazy House gaan bezoeken, voor de rest naar de markt geweest, ons eigen potje wat gekookt, 's avonds wat gaan poolen... In Dalat ook nog eens uitgenodigd geweest door constructieabeiders die aan het shaften waren (filmpje facebook), Van Dalat zijn we doorgegaan naar Saigon, in Ho Chi Minh city hebben we ons visum voor Cambodja geregeld. Dit omdat we niet zeker waren ofdat we het visum op die grensovergang konden kopen waar wij Cambodja wilden binnengaan. Ook nog naar de Cu Chi tunnels geweest in Benh Dinh.Hier hadden de Anti-America Vietnamezen hun basis opgezet, een imens groot gangenstelsel waar ook veel strijd is geleverd. Wat wel interessant was maar niet echt indrukwekkend. Ook daar in de buurt met een AK -47 geschoten, wat wel een hels geluid gaf maar je kreeg geen terugslag omdat de loop vastgemaakt was. Van Saigon naar Can Tho gereisd een stadje in de Mekong Delta daar hebben we nog een floating market bezocht wat ook wel leuk was om te zien en vooral ook de zonsopgang op de Mekong was mooi. Van Can Tho naar Ha tien, redelijk gewikste chauffeur achter het stuur, die ook een paar honderd meter de ambulance volgde die ons eerst voorbijstak, dat was toch wel de gevaarlijkste rit tot nu toe denk ik. In Ha Tien zijn we de grens overgegaan en naar Kep gegaan een stadje aan de kust van Cambodja. Daar hadden we wel weer een leuke bungalow-hut en hebben we ook nog een keer GeBBknoeit en een andere dag zijn we wat gaan rondfietsen. Vanuit Kep proberen te liften naar Kampot, maar het was een taxi die ons meenam voor 1 dollar de man (bus was 2 dollar) . In Kep weer wat naar de markt geweest, wat foto's maken, ons eigen potje weer gekookt. 's avonds gaan poolen, alles redelijk op het gemakske dus. Ook weer een scooter gehuurd om naar de grotten en naar het meer te gaan. Rond het meer wat rondrijden met de scooters eens gestopt om te helpen met rijstplanten (filmke facebook), bij het teruggaan daar mijne scooter in een iets te grote plas letterlijk verzopen en figuurlijk misschien ook. De scooter ging nog wel maar had helemaal geen power meer. Gergu is dan maar terug naar de plaats geweest waar we de scooter gehuurd hadden en toen zijn ze ons met de pick-up komen oppikken, dan maar wat doorgescooterd op de pick-up. Vanuit Kampot weer proberen te liften, maar dit keer nam een mini-bus ons mee voor iets onder de prijs. In Sihanoukville een dagje aan het strand gaan liggen en de volgende dag naar het eiland Koh Rong gegaan wat echt wel de moeite was. Daar met een hollands meisje ook nog een jungletrek gedaan en over een 7 km lang strand naar de waterval gegaan, s' avonds vierden ze daar 'chinees nieuwjaar' en heb ik me nogal redelijk laten gaan in de rijstwijn en lokale whisky samen met een plaatselijke marine politieman, er is ook nog 'traditioneel' gedanst geweest. Ook nog een regendagje op het eiland gehad, waar ik de tijd heb kunnen nemen om verder in mijn boek (life of Pi) te lezen. Nu ben ik weer in Sihanoukville sinds deze middag, en morgen vroeg vertrek in naar Phnom Penh. Om eerlijk te zijn soms begint er wat een sleur in het reizen te komen, overal maar wat de toerist uit gaan hangen, het is allemaal heel leuk om te doen hoor, begrijp me niet verkeerd. Maar echt dankbaar is het ook weer niet. In Phnom Penh ga ik eens goed mijn verjaardag vieren en dan op naar Siem reap, ik heb daar een adres voor wat vrijwilligerswerk te doen, hier ga ik zeker eens langs gaan.
Xin chao, Enkele weken geleden in Hanoi ben ik 's avonds nog met de twee studentes Huong en nog een derde Amerikaanse Vietnamees die daar voor de televisie werkte nog gaan eten in de pizzahut aan de big C supermarkt, wat wel gezellig was. En ook een ervaring om met een scooter door het drukke verkeer van Hanoi vervoerd te worden. Het is daar dus vol van scooters maar het verkeer loopt daar toch heel vloeiend wat een verassing is. Ze vervoeren ook alles op hun scooters wat ik gezien heb is; tien bakken bier, 6 tonnen bier (wel kleintjes), 3 eenpersoonsmatrassen, 1 waterbuffel, enkele dozijnen kippen... De volgende dag ben ik naar het opvangcentrum geweest maar aangezien het weekend was waren alleen de weekenders daar. De infrastructuur was zeer armzalig, versleten wc's, relatief grote slaapzalen en weinig recreatief materiaal. De overheid subsideerd namelijk alleen maar de basisbenodigdheden en niks meer. Ze hadden bv. wel een airco geinstalleerd maar die was gesponserd door een van de families evenals de televisie en de computers. Maar de mensen die daar waren leken wel heel gelukkig te zijn en lachte evenveel als in Sint Elisabeth. Het eten dat geserveerd werd zag er ook heel lekker uit. De begeleiders die daar werkten bleven 3 maanden aan een stuk daar en gingen dan enkele dagen naar huis om de familie te zien en daar dingen te regelen. Wat me wel verbaasde was dat ze heel nieuwe machines hadden om pijn te behandelen, via warmtestralen en elektrische impulsen (Hierbij moest ik aan een bepaalde persoon in Wijchmaal nu Achel denken). Voor de rest hadden ze ook een soort van dagbesteding die volgens mij vergelijkbaar is met die van wijchmaal maar wat ik niet kan bevestigen omdat het namelijk weekend was. Ook is een van de gasten met mijn paraplu gaan lopen, maar dat is't ergste nog niet. Nadien nog lekkere soort van gefrituurde noodles gaan eten die minstens even lekker zijn dan de noodlesoep. De rest van de dag nog wat rondgeslenterd en mijn ticket naar Halong Bay geboekt. De volgende dag om zes uur gewekt door een groep Vietnamezen die eventjes kwamen douchen in onze dorm. Goodmorning Vietnam, dus met een beetje ochtendhumeur opgestaan maar dat was al snel weer voorbij. De bus toeristbus naar Halong Bay genomen en daar aangekomen de boot op met een groepje van 14 waar ik 2 dagen mee opgeschoten heb. Eerst een grot bezocht op monkeyisland maar daar was niet veel aan omdat het stikte van de toeristen en omdat er in de grotten nogal veel kunstmatig licht werd gebruikt. Maar daarna begon het genieten, mooie uitzichten, lekker pintje, leuke babbels, lekker springen van de boot en lekker eten, wat meer moet je nog hebben. Niks ! Echt super genoten van deze dag. De volgende dag nog wat gaan kajakken tussen de 1900 of meer eilanden op het water en dan terug naar Hanoi. De volgende morgen weer vroeg opgstaan want ik moest de musea in Hanoi nog bezoeken. Naar het Ho chi Minh museum en mausoleum (waar hij opgebaard ligt) gaan kijken/bezoeken. Naar de eerste universiteit van Vietnam geweest, toen nog China (geloof ik) en daarna weer met Huong en vrienden afgesproken om ene te gaan drinken. 's Avonds de bus genomen naar Hue. De eerste dag in Hue wat gaan zwemmen in het plaatselijk zwembad waar iedereen 45 min mocht zwemmen om dan de volgende groep te laten, nog wat rondgeslenterd en 's avonds toch wel niet een collega van Wijchmaal tegengekomen zeker. Bi was daar met haar man en kinderen en hebben me getrakteerd op mijn avondeten, lekker biertje en een leuke babbel waarvoor nogmaals bedankt (heeft ze de groeten al gedaan aan collega's en gasten?). De volgende dag een scooter gehuurd en naar de citadel (oude koninklijk paleis) gebiked en daar wat gaan rondkijken en in de namiddag naar het plaatselijk strand (Thuan An) gereden. Daar wilden ze geld voor mijn scootertje te parkeren maar die vlieger is aan de grond gebleven. Omdat mijn naft nog niet op was nog wat verder door gereden en nog wat van het echte (niet-toeristisch) Vietnam gezien en met het teruggaan ook nog een omweggetje gemaakt omdat de naft nog steeds nog niet op was... Van Hue naar Hoi An gereisd en daar de eerste twee nachten in een zeer mooi hotel overnacht voor 17 dollar het duurste tot nu toe. Voor dit geld had ik wel een bad, frigo, tv, airco (die ik alleen gebruik om mijn was te drogen) en ze hadden een zwembad waar ik ook gretig gebruik van heb gemaakt. Hoi An is een oude havenstad waar de huizen nog authentiek zijn maar nu wel omgevormd tot restaurant of soevenierwinkel. In Hoi An nogmaals met Huong afgesproken het toeval was dat ze daar was op een weekendretrait met haar werk. De tweede avond wanneer ik met twee andere Vietnamese kerels aan het genieten was van hun gastvrijheid (fruit, bier, kip) nog aan de praat geraakt met twee Hongaren die ook aan het rondreizen zijn (vanzelfsprekend). Zij hadden een goedkoop familiehuis gevonden voor 6 dollar (120.000 dong) per nacht. Nog wat gaan poolen (nine-ball) met de mannen en naar het cafe van de Vietnamezen geweest om ene te nuttigen. De volgende dag dus bij de familiehouse van de twee hongaren bolazs en Gergu (zoals je het uitspreekt maar niet schrijft) ingechekt. Samen met de kerels naar het strand gefiets en daar wat frisbee gegooid en weer wat biertjes en soort van pizzabrood aangeboden gekregen door vriendelijke Vietnamezen. S avonds nog wat aan de rivier gaan zitten en aan de praat geraakt met een Vietnamees die geen woord engels kon, maar met hak en stoot en veel lachen werden ons toch enkele dingen duidelijk. Hij was 42 jaar, woonde voor 5 jaar in het golfplaten huisje waar we voor zaten en had 2 kinderen, de dochter heeft dit voor ons bevestigd. Het is soms echt wonderbaarlijk hoe gastvrij die mensen zijn, hij liet ons van zijn bier drinken, bood ons sigaretten aan,... terwijl hij in een golfplaten huisje woonde met twee bedden met muggennet in, en twee kasten op de gewone grond. Hij zal waarschijnlijk ook nog wel een houtvuurtje en een soort van badkamer hebben in het schopje ernaast maar toch verbaasd het me hoe gastvrij ze zijn, daar kunnen wij nog veel van leren. Gisteren weer wat gelachen en rondgefietst met de hungry hongarians en nog wat zaakjes geregeld en 's avonds de nachtbus genomen naar Nha Trang, wat niet echt een relaxte rit was, maar al bij al ok, leuke babbel gehad met 2 nederlanders... Vandaag wat gaan zwemmen 2,5 kilo fruit gekocht voor 1 euro en avondmaal (eigenlijk ontbijt, lunch en avondmaal in een, buiten de koekjes en chips na) voor 1 euro. Ook nog een koffie gedronken wat mijn tweede in Vietnam was en ook mijn tweede in mijn leven op de speculaas in koffiegesopte koffie na. Ja nu we in Vietnam zijn moeten we koffie drinken he, wel met wat rum weliswaar. Morgen ga ik naar Dalat waar ik heb afgesproken met de twee Hongaren (Why not! jawel we hebben al een slagzin ). Waarschijnlijk gaan we ook samen doorreizen naar Cambodja, maar dat zullen we nog wel zien. Voor de rest hier alle dagen zon, alleen vandaag een beetje regen gehad. Ik heb het nog altijd super naar mijn zin en ik kan erbij janken dat ik al bijna halfweg op mijn trip ben want ik vind het nog altijd super om te doen, zien en mee te maken. Het enigste wat me tegensteekt is dat ik alleen maar geld uitgeef en dat er niks binnenkomt maar dat is het ergste nog niet ;-) .
Xin Chao, Vanuit Laos Muang Khua ben ik dus de grens overgestoken naar Dien Bien Phu in Vietnam. Die bewuste ochtend om half vijf opgestaan om een bus te nemen naar Vietnam, maar de bus reed die dag niet!! Omdat ik het er niet op wou wagen om nog een dag langer in Laos te blijven enzo overstay te moeten betalen heb ik toen local vervoer geregeld. Een dikke helux Toyota jeep (voor een kleine 4 eurotjes meer als dat de bus gekost zou hebben, 90.000 kip)!!! De twee (franstalige) belgen die ik diezelfde ochtend had ontmoet bij het wachten op de bus, waren nog avontuurlijker en hadden een moto-rit gecharterd aan de overkant van de rivier. We moesten namelijk eerst de Nam Ou oversteken om daar de bus te nemen die niet is komen opdagen. Eerst vroeg de jeep 600.000 kippen om ons drie tot in Vietnam te brengen, ik ben de belgen eerst tevergeefs aan de overkant van de rivier gaan zoeken dan maar teruggekeerd en wat onderhandeld voor de prijs,... voor 90.000kippen was ik op weg. Na een half uurtje zag ik de twee belgen daar toch wel niet langs de kant zitten zeker. Stop!!! Ze hadden kapotte band, en voor 100.000 kip elk zijn ze ook in de jeep gestapt. Wat nieuws van Belgie uitgewisseld maar veel nieuws was er niet. Het was dus de meest comfortabele manier om de grensovergang te doen, een geluk bij een ongeluk. In Dien Bien Phu aangekomen daar een guesthouse gezocht en mijn eerste Vietnamese Dongs uitgegeven. Een bezoekje gebracht aan de basis waar de fransen kolonisten verslagen zijn geweest in 1954, zonder erg was ik toch wel niet vergeten om een ticket te kopen. Langs de dienstingang verkopen ze die namelijk niet. Daarna nog naar een kolossaal bronzen standbeeld gaan kijken om dit te herdenken, hiervoor wel een ticketje gekocht (om een 500-tal treden te beklimmen). Nog wat over de markt geslenterd en wat fruit gekocht. S'avonds nog ergens wat gaan eten (mijn eerste local rijstwijn genuttigd met de heer van de zaak) en een paar Bia Ha noi genuttigd met enkele andere toeristen. De volgende dag naar Sapa afgereisd, heel mooie omgeving, bergtoppen allom en watervallen langs de bergtoppen af, grotere rijstvelden, meer waterbuffels,.... Nog een klein uurtje vertraging om de remschijven af te koelen, en daar in de buurt van die remschijven nog iets te vervangen, ook nog eventjes gestopt om iets te gaan eten en we waren in Sapa; de Vietnamezen en ik. De volgende dag had ik afgesproken met een dame van Hmong-etniciteit om me de weg te wijzen naar een waterval in de buurt. Ze was niet komen opdagen, dan maar zelf op zoek naar de bewuste waterval. Eigenlijk rechtstreeks naar de ingang gewandeld en daar drie Vietnamese studenten aan de haak geslaan om me te gidsen. De rest van de dag wat met de meisjes opgeschoten en 's avonds nog iets gaan drinken in artistacafe (cafeetje dat nog maar twee weken open is). De volgende twee dagen waren wat minder, eerst een dag tevergeefs naar toeristen gezocht die samen de Fansipan (+-3100m) wilden beklimmen maar tevergeefs, de volgende dag naar een trienticket gezocht om naar Hanoi te gaan maar ook tevergeefs dan is het maar een busticket geworden. 'S avonds wel weer teruggegaan naar Artistacafe wat wel eens leuk was om op cafe te gaan na een maandje Laos waar alles om 22u30 sluit. Gisteravond dus de bus genomen naar Hanoi, na een slordige 14u reizen (wat babbelen en gekken met de Vietnamezen die een tiental volgeltjes naar Hanoi vervoerde en geen woord engels spraken, ze hebben me wel op eten en drinken getrakteerd wat ik niet mocht betalen)in Hanoi aangekomen en guesthouse gevonden. De guesthouse vinden was niet moeilijk omdat ik een taxi heb gedeeld met andere toeristen die hier al een guesthouse hadden. Nu ga ik effekes op mijn bedje in de dorm liggen en dan met een van de vietnamese meisjes (ze heten alledrie Huong) bellen want ze zou me een organisatie laten kijken waar ze mentaal gehandicapte personen opvangen, waar ze vrijwilligerswerk doet. Voor de rest zijn de Vietnamezen tot nu toe wel vriendelijke mensen geweest. Ze hebben wel een agressief taalgebruik en zijn ook niet vies van lichamelijk contact (vastpakken, been, arm op u leggen in de slaapbus,...) maar dan doen we toch gewoon hetzelfde zeker ;-). Het bier is goed te drinken. Vietnamese loempia's noemen niet voor niets Vietnamese loempia's, Ze proberen u hier wel wat meer af te zetten en ze schamen er zich niet echt voor,... maar we doen ons best om daar niet in te trappen,... Nog 1 dagje Hanoi na vandaag en dan op naar Halong Bay!!! (een van de 7 natuurwonderen hebben ze mij zonet wijsgemaakt ;-) )
Over het algemeen arme mensen / weinig onderwijs(infra)structuur / maiskolven als lunch / veel brommermechaniekers / slapen voor 40.000-50.000 kip voor 2 pers. / Noodles / Rijstboeren / stickie-rice / vriendelijke mensen!! / beerlao 8000-10.000 kip / LaoLao (rijstwijn in verschillende kleurtjes) / Laotianen en falang miss ook eten otter, hond, kikker, slang en jonge kippetjes / trekking / veeel beboste bergen (bamboe,...) / Ook veel afgebrand om er rijst of mais op te verbouwen / relatief duur bus- en bootvervoer / van massa-toerisme (ViangVieng) tot eco-toerisme (LuangNamtha) / Elk cafe, restaurant gaat dicht om 22u30-23u / Elektrische scooters waar het plat is / Alles op 't gemakske / geen werkkleding enkel voor politie en leger / veel verschillende etniciteiten / enkele mooie watervallen / ghanja / opium / veeeel varkens, kippen, koeien, waterbuffels en minder geiten op en langs de weg / sabaidee ; goeiedag / relaxed / ontelbare bochten / slapend / komkommer / geBBQ'de eieren / iedereen groet elkaar / petanque als nationale sport / baguette / veel rivieren / slapen als bezigheid. hobby,... / thai television en radio / stupha's en whats / monikken en novisten / rubberbomen / 67 verschillende soorten bananen / Laotianen leren graag engels / veel straathonden / peanut jeow / veel prachtige flora zonder veel bloemen weliswaar /annanas / mango / lighi's / vriendelijke mensen!!!!
Sabeidii, Eventjes tijd maken om nog eens iets op mijn blog te posten,... In Luang Prabang zijn we nog naar een waterval gaan kijken die minstens even mooi en nat was dan diegene die ik in Thailand (Kanchanaburi) heb gezien. Ook hebben we nog wat tarzan gespeeld en tijdens dit slingeren heeft Lies ook nog een boompje gekust zonder veel erg. Watervallen bezoeken vind ik meestal wel een hoogtepunt op mijn reis omdat het prachtig is om naar te kijken en het is net ofdat het me energie geeft... (emo) . Op een goeie morgen ben ik ook eens om 5u15 opgestaan om naar de bedeltocht van de monikken te gaan kijken, wat ook de moeite was, nadien ben ik wel effe terug bedje ingekropen. Ook hebben we in Luang Prabang ons visum geregeld voor Vietnam wat voor mij op 10 juli ingaat, Lies haar visum gaat op 20 juli in want dan komt haar vriend naar Thailand en gaat ze samen met hem wat rondtrekken. Dit wil dus zeggen dat ik vanaf ongeveer 10 juli weer alleen aan het reizen ben. Van Luang Prabang zijn we naar Nong Kiaw gereisd per local bus, heel comfortabele reis omdat er maar 5 man op de bus zat. Tijdens de busreis hebben we de gewone man van Laos gezien die in het algemeen wel erg arm zijn. Meestal houten/bamboe hutjes langs de weg, mensen die gekookte/gestoomde maiskolven verkopen, kinderen die in groepjes langs de weg rondslenteren, mensen die te voet naar en van hun werk komen, veel Laotianen die zich wassen aan de rivier of aan een bron, de winkeltjes zijn ook heel klein en weinig variatie,... allemaal erg basic hier. Wel hebben de meeste hutjes een tv (met schotelantenne, kabel hebben ze hier niet denk ik). In Nong Kiaw hadden we een bungalow aan de rivier Nam ou waar we 2 nachten gebleven zijn, we hebben de plaatselijke grotten bezocht en voor tweede dag heb ik wat in mijn boek "Bangkok Tattoo" gelezen in mijn hangmat. De volgende dag zijn we per boot naar Mong Noi gereisd (1.5u). Dit dorpje is alleen bereikbaar via de boot, ja misschien ook wel via de jungle maar er is geen weg naar het dorp toe. Er is alleen elektriciteit via generators dus nog een beetje meer basic als het vorige dorp. We zijn 1 dagje gaan wandelen tot aan een rijstboerendorpje. Waar ze helemaal geen elektriciteit hadden. De boeren waren bezig met de velden klaar te maken om er rijst op te planten. Op sommige plaatsen hadden ze de rijst ook al uitgeplant. Dat is nog echt hard werken wat die mannen / vrouwen / kinderen hier doen,... Ik weet niet goed hoe ik het moet schrijven maar het is hier toch heel anders dan in Belgie Omdat het de dag nadien van 's morgens tot 's avonds heeft geregend hebben we wat in onze hangmatten gechilled wat ook wel leuk was. Naar Mong Kwa gereisd, een relaxte bootrit van 6 uurtjes op een houten bankje die niet echt goedkoop was 15euro. Maar echt wel de moeite. In Mong Kwa nagevraagd of de bussen nog naar Vietnam gaan omdat de Lonely planet vermeld dat de bussen in het regenseizoen niet altijd vertrekken. Aan het toeristenbureau konden ze mij het weer voor de volgende dagen ook niet voorspellen maar normaar gezien zal de bus wel rijden, we gaan het er dan ook maar op wagen. Dus naar Mong Kwa ga ik 8 of 9 juli nog terukeren om daar hopelijk de bus naar het noorden van Vietnam te nemen. In Mong Kwa was verder niks te zien dus zijn we de volgende dag doorgereisd. Voor de reis naar Udomxai hadden we plaatselijk vervoer geregeld, terwijl we op een tuctuc aan het wachten waren om naar het busstation te gaan kwam een local vragen of we niet mee wouden gaan naar Udomxai met zijn auto voor 50.000 kip na onderhandelen. O.K, geen probleem alleen was het geen auto maar pick-up en moesten we in de bak gaan zitten dus na nog wat onderhandelen zijn we voor 30.000 kip samen met de puppies, scooter en ander materiaal meegereisd naar Udomxai. Hier hebben we toch weer een 40.000 kippen mee uitgespaard, goed voor een overnachting, en weer een ervaring rijker. In udomxai mezelf getrakteerd op biefstuk (al dan niet hond) met groenten en friet, wat nog eens deugd deed. Na al de frind rice, stickie rice en steamed rice. 's Avonds nog een zonsondergang meegepikt en aan de praat gegaan met een paar studenden die engelse les volgden in een plaatselijk schooltje. Op hun uitnodiging ingegaan en samen met hun naar het schooltje gegaan, waar de leraar graag gebruik maakten van ons als native speakers (wat we dus niet zijn). Een uurtje met de studenten over Belgie en Laos gepraat wat ook weer een leuke ervaring was. De volgende morgen naar Luang Namtha gereisd, waar we gister en eergister een trekking hebben gedaan tot aan een Laho-dorp. De eerste dag van de trekking was het leukst omdat we een zestal riviertjes (+- 2 m en meer) over moesten waar nogal veel stroming op zat en sommige paadjes waren ook riviertjes geworden. Onderweg nog wat wijzer geworden over de Laotianen/ jungle/ en het Laho-volk s' middags wat gegeten bij een stickierijstveld en nog wat doorgewandeld. Het dorp bestond uit nog geen 10 huizen waar in totaal 78 mensen wonen. In sommige huisjes wonen drie gezinnen die enkel een appart slaapvertrek hebben per gezin. De jonge vrouwen slapen in een klein hutje 1.5 bij 1m (niet gelogen) voor de gemeenschappelijke woning waar de mannen dan kunnen aankloppen om te vragen of ze erbij mogen komen liggen. Ik heb verschillende hutjes geprobeerd maar tevergeefs. Samen met de gidsen heb ik nog wat gekookt. We hebben daar weer heerlijk gegeten, nog wat laolao (redelijke straffe rijstwijn) gedronken en weer vroeg het bedje in gekropen. De volgende dag een uur of zes teruggewandeld en de vermoeiende maar plezante trekking zat er weeral op. Vandaag zijn we hier nog naar een klein watervalletje gaan kijken en nog een stuppa gaan bezoeken. Ik moet nu stoppen want zoals Laotiaanse gebruik geschiet gaat alles hier dicht om 22u30. Dit wil dus ook zeggen dat ik deze maand weinig op stap geweest ben en meestal op tijd in mijn bedje ben ingekropen, ik begin er bijna gewoon aan te geraken... alleh genoeg gezeverd tot de volgende...
Sabadee, Na Vientanne zijn we dus met een minibus naar Viang Vieng gegaan, eigenlijk wat te veel betaald voor de reis en eerst nog een uur of langer door Vientanne rondgereden om het busje vol te krijgen na enkele uren reizen in Viang Vieng aangekomen. Daar aangekomen met zijn drieen een kamer gehuurd, een engelsman Gary is namelijk meegereisd van Vientanne naar Viang Vieng. En meteen naar de main attraction namelijk tubing,... aangezien het al een uur of drie was, was iedereen daar al redelijk in de olie. We hebben daar verschillende bars aangedaan langs de rivier (nam song) tegen een uur of acht terug naar onze guesthouse gegaan en effe gaan liggen,... 's avonds wilden we nog een stapke in Viang Vieng zetten maar daar zijn we niet echt in geslaagd, ons kaarske was uit! De volgende dag voor echt gaan tuben; binnenband gehuurd en op naar de eerste bar, in de meeste bars kreeg je een gratis shot whisky, of ander stimulerend middel. Natuurlijk zoveel mogelijk gedaan op de rivier als mogelijk; de grote betonnen schuifaf ne keer of vijf, in de bamboepaal klimmen voor gratis bucket en soort van surfen op de rivier wat nog t' plezanste was ook zijn we helemaal tot beneden gegaan waar velen niet geraken. Ook in Viang Vieng merken we dat het weer laagseizoen was, maar het was al gek genoeg zo, wat moet het zijn als daar 10 of 20 keer meer volk is... De volgende dag hebben we een scooter gehuurd en zijn we naar verschillende grotten in en rond de stad gaan bezoeken de omgeving is heel mooi daar overal bergen rondom met veel groen en wat bamboe huisjes langs de weg. Veel koeien, ossen en minder geiten tegengekomen tijdens onze scootertrip. Lies was bijna gestoken door een schorpioen maar had hem gelukkig op tijd ontdekt. Gister zijn we naar Luang Prabang gereisd, we waren van plan om met de bus te gaan om 10u maar het is dan de mini-bus van 14u geworden. Na een slordige 7u en 3125 bochten door de bergen zijn we aangekomen. guesthouse gevonden voor 50.000 kip voor twee personen, niet de geweldigste guesthouse tot nu toe maar wel gratis internet, daar doen we het voor. Nog snel iets gaan eten op de nachtmarkt (baguette!!) en op tijd bedje ingekropen. Vandaag wat uitgeslapen (10u), eventjes naar een beter guesthouse gaan zoeken maar prijs en kwaliteit vergeleken toch in het onze gebleven, handwasje gedaan en de omgeving wat gaan verkennen per fiets (10.000 kip). Vanavond gaan we eens stapje in de wereld zetten want we moeten nog 4 personen zoeken die morgen met ons naar de watervallen willen gaan dit om de prijs te drukken. De prijs daalt namelijk nagelang er meer volk in de tuctuc zit. Voor de rest vindt ik Thailand nog altijd aangenamer om te reizen omdat je hier in de steden van Laos enkel en alleen maar toeristische zaken,bars,restaurants,... hebt en naar mijn mening is dit in Thailand meer gemengd zodat je kan kiezen tussen local- en toeristzaken. Nu hebben we ook nog maar drie grote toeristische steden van Laos aangedaan, we zullen zien wat de rest brengt. De prijzen lijken hier ook wat hoger te liggen, maar misschien is dit ook door de enorme bedragen. Er zijn hier ook niet zo een goede en duidelijke busverbindingen als in Thailand wat het reizen duurder maakt, maar misschien moeten we daar ook nog wat inkomen. De regen is voorbij 'k ga nog wat biken.
sabadee, Hallo everybody, hier een kort berichtje uit Laos. Nu ik in Laos ben kan ik niet meer zo vaak naar huis bellen omdat ik niet van plan ben om een simkaart te kopen in Laos, zodus houd ik het thuisfront via deze weg op de hoogte. Eergister zijn we in Laos aangekomen, het was maar een korte trip omdat Nong Khai heel dicht eigenlijk vlak tegen de grens ligt. Twee stempels verder en 31 dollar armer zijn we in Vientanne aangekomen. Vanaf het busstation een tuctuc genomen naar een hostel wat we opgezocht hadden in onze lonely planet. Gister zijn we de voornaamste bezienswaardigheden van Vientanne gaan bezoeken en vandaag heb ik een rustige dag gehad; wat gelezen, een organisatie en museum (cope) gaan bezoeken die de mensen ondersteunt die protheses nodig hebben doordat ze verminkt zijn geraakt door de bommen en andere rotzooi die de Amerikanen hier een veertig jaar geleden hebben laten vallen, een paar maaltijden genuttigd (baguette en frie rice) en de zonsondergang langs de Mekong afgekeken. Seffens gaan we nog op ons laosiaans gemakske iets eten en misschien nog een stapke in de wereld zetten. De verschillen met Thailand zijn me hier nog niet duidelijk geworden enkel dat ze hier weer aan de rechterkant rijden zoals bij ons. Ook hebben ze hier lekkere baguettes met salami en praten de oudere mensen allemaal een mondje (meer dan mij) frans. Het eten is hier een beetje duurder, maar het bier is dan weer een stuk goedkoper. Het volgende bericht zal vanuit viang vieng of miss een stad verder zijn. Groetjes
Sawadee krap,
Het is al weer eventjes geleden dat ik nog iets op mijn blog heb gepost, dus bij deze maak ik er weer eens
werk van. We zijn nog steeds in Nong khai waar we nu al ongeveer drie weken aan het lesgeven zijn. De kinderen
komen op maandag, woensdag en vrijdag na hun gewone school naar dit schooltje om engels te leren. Op deze dagen
geef ik les aan twee verschillende klasgroepen elke les duurt ongeveer een uur, meestal staan we met twee
leraren in de klas. Gister hebben we bevoorbeeld de verschillende delen van het lichaam aangeleerd, ook de
engelse benamingen voor verschillende dieren hebben we tijdens een les aangeleerd, de verschillende tijden van
werkwoorden (verleden, heden en toekomst) ook herhalen we veel en er moet zeker een spelletje in de les zitten
om de kinderen gemotiveerd te houden vb. galgje, fruit salade,bang en andere... Wekelijks wordt ook hun lezen
getest. Op donderdag geef ik ook nog steeds de 'art' class waar we al een stripverhaal en een monkeydeurhanger
hebben gemaakt, gister zijn we met deze klas naar de isara boot geweest om deze op papier te zetten. Als
beloning kregen ze een ijsje van een vriendelijke amerikaan die dit voor hen betaalde. Sinds vorige week gaan
we ook drie keer naar een klein schooltje op ongeveer 10 km van Nong Khai centrum (en dus ook van de Isara-
school) om ook daar engelse les te geven. Wanneer we naar dit schooltje gaan ligt het niveau ietsje lager omdat
er ook kinderen bij zijn die geen engels nog thai kunnen schrijven en/of lezen. Het is wel atijd leuk als we
aankomen in onze pick-up vol vrijwilligers om dan les te geven aan de kinderen. We spelen dan vooral spelletjes
en proberen ze dingen aan te leren in spelvorm. Ook spelen we het spelletje bang en sluiten we af met een potje
voetbal. In dit schooltje is het vooral de bedoeling om de kinderen aan te zetten om engels te leren. Al de
kinderen krijgen in beide scholen ook leesboekjes mee naar huis om te oefenen en dan luisteren we naar hun
ofdat ze de woorden goed kunnen uitspreken en begrijpen.
Om wat bezig te blijven ga ik ook wel eens lopen (eigenlijk nog maar twee keer) of wat aan te 'isara' boot te
werken (verven,wat'timmeren' ...). Deze boot blijft drijven door alleen maar gerecycleerde flessen en wat
planken natuurlijk.
Het is een toffe groep vrijwilligers die komen en gaan. Het is wel interessant om met zo'n verschillende mensen
van verschillende landen samen te werken, met verschillende achtergronden, levenservaringen en zienswijzen ,
samen dingen te doen, lessen voorbereiden, samen uit te gaan,... Met de een kan ik dan ook wel beter opschieten
dan met de ander wat normaal is, toch vind ik ze allemaal wel ok . We gaan regelmatig samen lunchen of 's
avonds uit eten en meestal eindigen we dan in een of andere bar/cafe.
We zijn hier ook nog naar een beeldenpark (Salakaewkoo) geweest met nogal indrukwekkende beelden sommige van
wel dertig meter hoog, dit is zowat de enige bezienswaardigheid in de buurt van Nong Khai er zijn ook nog twee
watervallen op 40km/60km van Nong Khai maar hier zijn we nog niet geraakt. Een zaterdagmiddag ben ik nog wat
gaan zwemmen in een zwembad aan een groot hotel, en voor de rest doe ik de dingen van alle dag; eten, kleren,
wassen, rusten, wat lezen,T.v. kijken... Ook heb ik een verlengd weekendje Bangkok achter de rug waar we naar
de Dusit zoo en naar een whole sale markt/winkel(s) ben geweest en natuurlijk ook wat op kao san road hebben rondgehangen.
Het wordt hier om 19u 's avonds al donker zodus is het hier altijd vroeg avond.
Ik geniet nog van iedere dag dat ik niet moet gaan werken en in dit prachtig klimaat vertoef. Ik prijs mezelf dan ook iedere dag gelukkig dat ik deze kans niet heb laten liggen en gekregen heb. Het is hier een relaxe omgeving en hier geniet ik met volle teugen van.
Gister zijn we vers vlees gaan halen aan een slachthuis, ik denk niet dat Gaia met deze taferelen zou kunnen
gelachen hebben, Het vlees kan echt niet verser,... en zo maak ik toch wel iedere dag een klein of groter cultuur of ander schokje mee, wat ik het leukst vindt aan dit reizen. Ik heb het misschien al gezegd, maar de meeste thaise mensen zijn in het algemeen heel vriendelijk en goed gezind.
Voor de rest ben ik al bijna twee keer getrouwd en heb ik al ene keer in het ziekenhuis gelegen. Nee, niet waar
hoor. Ik voel me nog altijd lekker in mijn vel en heb nog nergens van te klagen, buiten een kleine
neusverkhoudheid van de airco in Bangkok na. Al heb ik zo op een vrijdagavond wel eens goesting in een goeie
friet met veel vlees en saus (echte mayo of analouse).
Iedere dag nog ontdek ik nieuwe gerechten van de Thaise keuken, ik kan ook al redelijk goed pikant eten
verdragen en de rijst komt gelukkig nog niet uit mijn oren.
Waarschijnlijk gaan Lies en ik vanaf 12 of 13 juni doorreizen naar Laos omdat we nu tegen de grensovergang
(friendship bridge) met Laos liggen. Ik denk dat het reizen dan misschien wel een beetje moeilijker gaat worden
,met de komende moeson en het ontbreken van engelstalige Laotianen maar we zullen wel zien. Ik begin misschien
ook al net te veel aan Thailand gewoon te geraken.
Zo nu is het hier vrijdagavond en seffens gaan we waarschijnlijk met zijn allen eten, misschien dat we kfc
(kentucky fried chicken) gaan eten of zels tot hier laten komen.
Op het moment regent het maar normaal is dit achter een uurtje wel opgeklaard.
groetjes en tot de volgende.
ะนท
Sawadee krap everybody, Na Phimai zijn we dus naar Surin gereisd. Surin was weer een redelijk grote stad. Even ter info Thailand is zeker geen derdewereldland in elke kleine stad hebben ze alle soort van winkels die je maar kan indenken; klerenwinkels, markten, gsm-winkels, 7 eleven om de km, automachaniekers, elektronicagoeroes, kleine warenhuizen, ziekenhuism dvd-winkels, internetcafes, duizend en een eetkraampjes, parfumwinkels, juwlierszaken, motorshops,... en nog veel meer. Het lijkt soms alsof ieder gezin wel een winkeltje heeft of ergens een eetkraampje heeft. In Surin zijn we drie nachten verbleven. Een dag zijn we naar een olifantendorp geweest met een tuktuk/koerierdienst. Met opgaan hebben we een slordige 3 uur over 55 km gedaan. Dan hier een pakje afleveren, nog een deur inladen, nog wat golfplaten op het dak, nog een voederbak inladen, en natuurlijk ook nog wat passagiers oppikken en afzetten. De terugweg was aanzienlijk korter ongeveer een uurtje. In het olifantendorp had ieder gezin een of meerdere olifanten ter zijner verantwoordelijkheid, die dan al of niet onder een afdak langs de woning stond. Wat opviel was dat er veel pasgeborene bijwaren. We zijn ook naar de olifantenshow gaan kijken, wist je dat olifanten kunnen, dansen, hoelahoepen; wel niet met de heupen maar met hun slurf, voetballen, basketballen, op twee benen kunnen staan en kunnen schilderen. Het was wel een leuke show en ik denk dat de olifanten in het dorp ook beter af zijn daar dan dat ze heler dagen moeten zwoegen in de jungle. Hoe dat ze de olifanten de kunstjes aanleren en of ze daarbij afzien daar heb ik wel geen weet van. De rest van de dagen in Surin hebben we de stad wat verkend, naar vrijwilligerswerk gezocht; in contact gekomen met een organisatie die 6000 baht per week vroeg om daar engelse les te gaan geven. Na wat onderhandelen is ze gezakt tot 3000 per persoon/per week. Toch vonden wij dit nog niet zo eerlijk dus hebben we ze maar vriendelijk bedankt. ook nog op internet gesu(r)ft naar vrijwilligerswerk maar ook dit was vruchteloos. De volgende dag zijn we naar Suwannaphum gereisd, het eerste stadje dat niet in de lonly planet of trotters stond vermeld en het was ook te begrijpen ook want er was niet veel uit. In de namiddag het stadje wat verkend; weer alle soorten winkels die je maar kan inbeelden en natuurlijk ook een marktje maar voor de rest niks te zien in het stadje. In de avond dacht ik een engelstalige film mee te pikken op onze tv (eerste keer tv op kamer tijden het reizen samen met Lies) maar jammer genoeg was de film in het Thai, maar het flesje hong tong heeft wel gesmaakt. Van Suwannaphum zijn we naar Nong Khai gereisd. Drie bussen, duizenden rijstvelden, en ongeveer acht uur later zijn we in het stadje aangekomen. De rijstvelden onderweg stonden allemaal kurkdroog, dus er staat ons nog wat te wachten als die allemaal vol water moeten komen te staan. Nong Khai is een rustig grensstadje langs de Mekong, aan de overkant van de Mekong ligt Laos. We hebben al twee nachten in het best aangeprezen guesthouse verbleven voor een schappelijke 250 baht, 200 was beter geweest. De eerste nacht wat gebabbeld met een hollander en crazy fucking A American from Texas, die naar eigen zeggen ook nog eens helderziende was. Nu voor een avond was het wel leuk om met hem op te schieten maar langer ook weer niet ;-). De Amerikaan maar laten winnen met pokeren want spelletje begon wat lang te duren en 't was toch niet voor geld. De volgende ochtend/middag aan de praat geraakt met een leraar engels uit Schotland die hier al twee jaar woont en hij heeft ons een vrijwilligersorganisatie Isara aangeprezen. Gister zijn we hier op bezoek gegaan; het is een klein schooltje met drie klaslokalen en een computerlokaal waar ze voornamelijk engels geven aan de kinderen. Het stond ons wel aan en vandaag hebben we besloten om hier een maandje te blijven rondhangen en te helpen/ondersteunen/engelse les te geven in dit schooltje. We hebben een kamer gehuurd voor een maand voor 4100 baht de elektriciteit wel exclusief maar in totaal zal het zeker niet meer dan 6000 baht zijn. Dus dit is zo'n 100 baht per nacht kamer met badkamer, tv, frigo en airco. Seffens ga ik een andere vrijwilliger helpen bij de 'art' class, lees knutselles. Dus ja hier in Nong Khai gaan we waarschijnlijk een maandje blijven. Voor de rest gaat het hier nog steeds super goed, nog niet veel regen gehad, elke dag zon, nog steeds leuke mensen ontmoet en Lies en ik hebben nog geen ruzie gehad. Bedankt voor de reacties in het gastenboek (dat ik gister eigenlijk pas ontdekt heb) het geeft me motivatie om te blijven schrijven op mijn blog.
Hoi, We zijn dus naar Pakchong gereisd waar het oudste nationaal park van Thailand ligt. Wanneer we in Pakchong aankwamen stond al iemand ons op te wachten met een foldertje van een guesthouse. Hier zijn we niet meteen op ingegaan omdat we eerst zelf eens wat mogelijkheden wilden nagaan om te overnachten. Na bij enkele Hotels te hebben geinformeerd en na een kleine maaltijd hebben we de persoon toch opgebeld om ons te komen oppikken aan het station. Het was eigenlijk ook niet zo duur 200 baht voor de kamer en na wat afdingen 1350 baht voor de 1 + 1/2 dag tour ( toch 150 baht kunnen afdingen, tja beter dan niets). Na nog wat gerelaxed te hebben in onze kamer, nog wat op't gratis internet te surfen en de plaatselijke winkelketen te hebben bezocht zijn we Karaoke gaan zingen, alleh de Hollanders toch. Er verbleven namelijk ook twee hollanders (Sander en Walter of was het nu Walter en Sander) in hetzelfde guesthouse. De dag nadien was het tijd voor onze tour in het nationaal park. Welke dieren hebben we gezien; een slang, gibbons, 2 verschillende soorten Toekans de grootste had een spanwijdte van 2 meter, verschillende soorten hertjes, varanen, een (groene) schorpioen, en nog een ander soort aapjes (bavianen ? ben er niet zeker van weet wel dat ze in grote families samen leefde en een rode poep hadden ) . Maar het meest spectaculair was onze jacht om de krokedil te spotten. De 'sexy' gids (volgens hemzelf) had hem aan de andere kant van de rivier gespot. Alleen de jonge mannen mochten mee naar de overkant om dicht tot bij de krokedil te gaan. Dus over de rivier, van steen tot steen, razendsnel ( voelde me weer net een jongknaap op de ksa) door de dichtbegroeide jungle waar het vol van bloedzuigers zat (lang leve de speciale sokken daarvoor) tot op een meter of drie van de krokedil (van 2 meter). Kleine kick wanneer de krokedil supersnel het water in dook, om dan een babyvaraan op te eten. Daarna een beetje gelunched maar dat was niet te pruimen ( eten was koud en we hadden de restjes waarschijnlijk door ons krokedillenavontuurtje) dus dan maar wat groene mango's gekocht met chilisuiker om wat krachten op te doen. na de 'lunch' naar de waterval gaan kijken die ook in de film 'beach' voorkomt. Jammer genoeg mochten we niet gaan zwemmen. Dan maar wat poseren voor en met de Thai. Na de waterval zijn we nog gaan rondrijden om wilde olifanten te spotten maar die hebben we jammer genoeg niet gezien. Het was een leuke en vermoeiende dag ( mede door de hollanders hun gezever, denk dat die jongens al iets te lang samen aan't reizen waren,... ;-) ) De volgende dag eerst mijn handwas gedaan wat redelijk veel was, normaal doe ik dit dagelijks maar had het wat laten liggen. wat gegeten, wat gesurft en dan op onze halve dag tour geweest. Eerst wat gaan zwemmen, plonsen, springen in een zoet waterbron een aangeboden whiskytje achterover geslaan samen met de gids en dan 3 a 4 miljoen vleermuizen gaan spotten die in 1 lange sliert de grot uit kwamen net voor zonsondergang. s' avonds met de Nederlanders een pintje gaan drinken en toch nog op tijd gaan slapen. De volgende dag met de bus naar Phimai gereisd, dit is een klein stadje waar ze oude (12, 13de eeuw A.D.) kmehr ruines hebben. Weinig indrukwekkend, maar een leuk rustig stadje. Vandaag zijn we wat gaan rondfietsen, hanengevecht gezien, boom van een voetbalveld groot, plaatselijke specialiteiten geproefd (speciale pad thai wel lekker, en een rijstensoep heel lekker) en toen straks nog een heerlijk beetje ruwe thai massage voor 3 euro genomen. Hier in Phimai niet echt nieuwe mensen leren kennen maar hier zijn ook weinig falang vandaag vb. maar 10 westerlingen gezien. De thai spreken je hier wel spontaan aan en verwachten soms dat je thai kan spreken en blijven dan ook thai spreken terwijl je er niks van begrijpt, ja dan begin ik in het nederlands... maar toch wel super vriendelijk. Morgen reizen we eerst terug naar Khorat omdat daar de bussen vertrekken naar verschillende bestemmingen en daar gaan we bezien waar we naar toe gaan, nog geen echte plannen dus (voor de eerste keer). Ik hoop dat het jullie in Belgienland even goed afgaat als mij hier!!!! Groetjes
Hoihoi, Dus wat heb ik nog nog gedaan de afgelopen dagen; ben nog enkele dagen in Hua Hin geweest en wat met de Canadees opgeschoten wat wel relaxte dagen waren. Een nieuwe hobby frisbee aangeleerd, mijn neefjes en nichtjes in de Monkeytempel gaan bezoeken nog naar een 'museum' geweest waar ze vooral lekker eten hadden op ambachtelijke wijze gemaakt. Heb al een goed gebruind kleurtje, en heb vandaag mijn eerste appelflauwte van mijn reis gehad; beetje te veel zon op mijn bolleke gehad denk ik. De 28ste ben ik dan per mini-bus terug naar Bangkok gegaan om Liesbeth te ontmoeten. Dit ging super makkelijk want we kwamen elkaar een uur eerder dan afgesproken tegen op Kao San Road. Rugzakje in guesthouse afgezet en 's avonds naar Chinatown in Bangkok geweest. De volgende dag meteen naar Ayuthaya afgereisd, guesthouse aangeboden gekregen voor 100 baht per persoon en nadien zijn we de vele wats (tempels) in Ayuthaya gaan bezoeken. Eigenlijk niet zo indrukwekkend maar het is wel steeds een momentje van bezinning. Wel een mooie liggende Boedha gezien. En een grote varaan van ongeveer anderhalve meter. Ook zijn we langs een olifantenshow gepasseerd wat eigenlijk wel een beetje zielig is, maar toch ook leuk om te zien... doordat we er zijn gestopt moedigen we ze eigenlijk onrechtstreeks aan om dit te blijven doen... S' avonds weer ergens langs straat gaan eten; fried rice with chicken en mussels with egg wat eigenlijk chicken with sojabeans and egg was met drinnken voor ongeveer 2 euro. Vandaag samen met Liesbeth naar een floating market geweest wat eigenlijk geen floating market was, allerhande kraampjes met eten, kleren, speelgoed. snoep, drinken, hoedjes, petjes,... en ook zijn we een Wat gaan bezoeken. dit alles met de fiets. Ik denk dat het iets te warm voor mij is geweest omdat ik me een beetje flauwkes heb gevoeld en een beetje plat afging, gelukkig dat ik ergens nog op tijd een wc vond... ( mijn eerste immodium van mijn reis genomen) maar nu is het al weer veel beter!! Voor de rest alles nog steeds super hier, denk dat ik nog wat langer blijf (tot nu toe) Collega's van op't werk ligt Josee al maar in ;-) neenee grapje. De mensen zijn nog steeds vriendelijk en behulpzaam en vinden het wel leuk als je enkele woordjes thais kan wat ik dan ook probeer. Gister nog contact gelegd met een Thai die ons misschien aan vrijwilligerswerk kan bezorgen, ik ga hem zodadelijk eens een mailtje sturen. Morgen middag gaan we per trein voor plus minus 26 baht (iets meer dan een halve euro) naar een volgend stadje, ik schat zo'm honderd kilometer verder waar ze een nationaal park hebben met watervallen ben benieuwd wat daar te zien is. Misschien dat we een nacht in het park zelf blijven slapen maar dit bezien we morgen. Tot schrijfs, groeten aan iedereen doeidoei
Krabi province; ao nang, hat Ton Sai en nu 1 dag in Hua Hin
Hallo hallo, aan al de 'nieuwsgierige' :wink Hier nog eens een berichtje uit het heerlijk warme Thailand. Na shangkhlaburi ben ik dus naar de provincie Krabi gevlogen met Air Asia om daar terug af te spreken met Trine. Samen met haar super leuke dagen gehad aan Ao Nang ( beetje zoals Blankenberge maar net iets anders ) Een dagje zijn we gaan kajakken (waar ik me de eerste keer goed verbrand heb) samen met nog een vriendin van Trine. Daar lekker gelunched en dan ook nog wat in zoet water gaan zwummen en speulen. Andere dagen wat geluierd aan het strand en van de goede dingen van't leven genoten. Mijn eerste thai massage is ook een feit. En toen was ik weer alleen... Merk toch goed dat ik graag volk rond me heb waar ik goed mee kan opschieten dat ik me nogal snel aan personen hecht. Op Ton Sai Dennis terug tegengekomen Die German Guy! Super en wat is Thailand klein. Ton Sai en Railay beach vormen samen een schiereiland ; je kan er alleen geraken met een longtailboat. Ik verbleef op baai Ton Sai waar enkel wat restaurantjes, guesthouses, winkeltjes en 'klimmerswinkels' waren (het schiereiland staat bekend om de vele limestonemountans waar heel goed te klimmen valt) Ton Sai was ook het meest budgetvriendelijk ik had een hut voor 150 baht/nacht. Op Ton Sai ben ik 6 dagen gebleven ben twee dagen gaan klimmen wat wel eens een nieuwe hobby zou kunnen worden. Heb mijn eerste engelstalig boek uitgelezen 'flesh and blood' , wat gezwommen, viewpoint en Lagoon beklommen/bezocht, footscrub (eerste keer in mijn leven) wat door de jungle gewandeld... (er waren drie manieren om van Ton Sai naar Railay beach te gaan 1 door de jungle ; redelijke klimpartij met veel zweet en muggen 40 min , 2 langs het strand/rotsen; enkel wanneer het water laag genoeg stond wat dagelijks veranderd 15 min, 3 met de longtailboat; maar dat was niet weggelegd voor mijn budget 5 min) Ook op Ton Sai nieuwe mensen leren kennen maar het klimmersvolkje is toch een beetje een ras appart. Ik heb het sommige dagen moeilijk om aan mijn budget van 30 Euro per dag te houden. Vb als je gaat klimmen 20 Euro is al veel van je dagelijkse budget besteed. En dan moet je nog Eten, slapen en ik rook nog steeds (1.5 tot 2.0 euro) en 's avonds lust ik ook wel een pintje. Maar ik ben dan ook wel plus minus 10 dagen aan het strand geweest in het zuiden van Thailand wat natuurlijk ook wel wat duurder is. Ik eet hier meestal Thai food omdat dit het meest budgetvriendelijk is ook mag ik het heel graag. Ik heb in deze drie weken al meer rijst gegeten dan in heel mijn leven. Gister heb ik weer een dagje reizen gehad; drie uur bus 140 baht, 30 min bus tot aan station 20 baht, en 8 uur trein 184 baht. Het reizen op zich vind ik wel leuk als je wat beweegruimte hebt en wanneer de lucht in de ruimte te pruimen valt, je leert tijdens het reizen steeds nieuwe mensen kennen thai of farang (toerist/vreemdeling voor de thai) Om 01.00u 's nachts aangekomen in Hua Hin, enkele vriendelijke uitbaatsters van een klerenwinkeltje hebben samen met mij een guesthouse gezocht, omdat ze dachten dat het niet veilig was pfff het vijfde guesthouse was nog niet vol en het budgetvriendelijkst 450 baht (gelukkig met ontbijt, fles water en klontje zeep) wel duur maar op het strand slapen raadde ze toch wel af... Dat dan maar genomen samen nog wat gaan eten wat ze ook nog eens voor mij betaalde,... Ergens nog een pintje gaan nuttigen en dan gaan slapen. Heb de uitbaatsters beloofd om vanavond ene te trakteren wat we dan ook mr zullen doen... Vandaag nieuw guesthouse gevonden 250 baht (met ontbijt, gratis internet, zwembad en gratis water) dit is meer naar mijn budget. Hier ga ik twee dagen blijven en dan terug naar Bangkok om Liesbeth op te pikken. Hier al een toffe kerel uit Canada leren kennen waarmee ik seffens het strand ga opzoeken... Dus samengevat ik kan nog steeds zeer goed overweg met mezelf en met andere, contacten leggen gaat goed, budget zit plus minus ok, en het is hier heerlijk vertoeven. met vriendelijke groetjes, Tom
1 dag Bangkok, 3 dagen Kanchanaburi, en tot nu toe 2 dagen Sangklhlaburi
Hallo iedereen, Hier volgt een kort verslagje van mijn reis tot nu toe: De vliegreis was goed meegevallen: wel niet kunnen slapen evenzeer als de dag voordien (wss beetje zenuwen ;-) Bij aankomst aan de vluchthaven meteen de juiste bus naar Kao San Road gevonden dankzij wat opzoekingswerk van mijn zus. Meteen op zoek naar een goedkope guesthouse; na vijf hostels binnen te zijn geweest een kamer gevonden voor 300 baht. Niet meer verder gezocht omdat ik vond dat ik na zo een vermoeiende reis wel mocht stoppen met zoeken. Mij wat opgefrist en op zoek naar de info over de busreis naar Kanachaburi die ik de dag erop ga doen. terrasje gemaakt opt zelfde terrasje waar we in september waren begonnen (Roel, Matty, Jordan en Rob kwestie van wat nostalgie ;-) . Daar een Engelsman leren kennen waarmee ik s avonds nog ene ben mee gaan drinken om en bij Kao San Road. De dag nadien op tijd op gestaan om de trein te nemen naar Kanchanaburi. Blijkbaar rijden er maar twee treinen naar daar en ik was toch wel niet te laat voor de eerste zeker, gevolg 4 uurtjes wachten op de trein. Maar geluk bij ongeluk heel fijne mensen leren kennen tijdens het wachten en het treinreizen zelf. Met deze mensen Dennis (duitser), Neil (Ier), Daniel (Nederlander) en de Noorwegense schone Trina heb ik drie leuke dagen gehad. Veel gelachen , reisverhalen uitgewisseld,... echt super!! Een dagje zijn we naar de watervallen van Erawan geweest ; 7 plateaus en lekker gezwommen op het tweede niveau tussen de vissen . Ook zijn we naar een museum geweest over de aanleg van een spoorweg tussen thailand en Myanmar tijdens WOII in opdracht van Japan, Hier werden we wel eventjes stil van. Er vielen namelijk 120.000 doden ( 20 % van de bouwers) bij de bouw van deze spoorweg dit omdat het zo snel moest gaan en omdat ze in zeer slechte gezondheids- en woonomstandigheden verbleven. Er waren ook veel krijgsgevangenen uit Engeland, Nederland en ... die hierbij het leven lieten. Dan zijn we ook nog naar de brug over de rivier Kwai geweest in Kanchanaburi. s avonds wat gaan eten op de avondmarkt en zijn we samen op stap geweest. De dag nadien had Neil afgehaakt (vertrok richting Chang Mai) en zijn we wat scooter gn rijden tot een grot die vol boedhistische beelden stond ( niet echt mijn ding maar scooter rijden was wel leuk) De volgende dag richting Sangkhlaburi met mini-bus voor 175 baht. Een halte te ver, mr de vriendelijke chaufeur heeft me terug gebracht nr een plaats waar een scootertje (20 baht) me tot aan een resort heeft gebracht . s avonds nog even op verkennig geweest mr hier zijn heel weinig toeristen (enkel vrijwilligerwerkers) . Vandaag ben ik aan Baan Unrak ( waar ik in eerste instantie vrijzilligerswerk ging doen) gaan ontbijten, daar een man leren kennen die eens gaat rondvragen of ik ergens kan werken ( eventueel int kort al ofwel als mijn reisgezel Liesbeth komt). Vanavond om zeven uur hebben ik afgesproken met hem dus we zien wel. Ben het nog wat aant bekijken miss dat ik ook nog met Trina en of Daniel ga afspreken. De mensen zijn tot nu toe heel vriendelijk en behulpzaam geweest, ik heb de indruk hoe minder toeristen hoe vriendelijker ze zijn.
Dinsdag is het zover!!! Om half zes 's avonds neem ik het vliegtuig naar Bangkok. Afgelopen maanden heb ik mijn reis voorbereid; vooral visum, tickets, inentingen en veel lezen over zuid-oost Azië. Alles is in orde gebracht dus klaar om te vertrekken. Dit weekend nog eens goed feesten met de maten en afscheid nemen van iedereen... en dan ... Op naar het avontuur!!!
Ik zal proberen hier regelmatig iets te posten,kijk ook al uit naar reacties van jullie kant.
. Het was wel een bloedhete dag wanneer we de tempels bezocht hebben maar gelukkig hadden we voor de optie tuktuk gekozen in plaats van per fiets.
Omdat het de dag nadien van 's morgens tot 's avonds heeft geregend hebben we wat in onze hangmatten gechilled wat ook wel leuk was.
