Hallo. Vanaf vandaag ben ik weer in Nong Khai, waar ik eerder tijdens mijn reis vrijwilligerswerk heb gedaan met Lies. Ik blijf hier voor 1 week om weer wat engelse les te geven, de knutselles te ondersteunen en om mee te helpen aan andere projecten die Isara heeft opgestart en ook om oude bekenden op te zoeken. Ik ben hier weer goed opgevangen geweest door de projectleider en de andere vrijwilligers. Als alles goed gaat vlieg ik volgende week naar Hong Kong om daar een viertal dagen de omgeving te verkennen en dan verder China in. Waarom China; Een omdat ik Trine terug ga opzoeken in Hong Kong en Twee om mijn reizen iets moeilijker te maken ;-) . 5 Oktober wil ik terug in Bangkok zijn om af te spreken met de mannen en jongevrouw van Brogel. Het vliegticket heb ik nog niet kunnen boeken omdat ik mijn kaartlezer voor online te bankieren niet bij heb maar hier valt wel een mouw aan te passen. Problemen zijn er om op te lossen ;-). Van Sihanoukville ben ik dus naar Phnom Penh gereisd per bus om daar weer af te spreken met Gergu en Bolasz. In Phomh Penh zijn we naar de S21 en naar de killing fields geweest. De S21 was een school die omgebouwd is door het Pol Pot regime (khmer Rouge) tot ondervragings-, martel-, en gevangenisruimtes. Het is heel moeilijk te vatten dat dertig jaar geleden daar zoveel gruweldaden gebeurden. Wanneer de Cambodianen die door de Khmer Rouge waren gearresteerd en door foltering hadden 'bekend' werden ze afgevoerd per vrachtwagen naar de 'killing fields' Choeung Ek is hier een voorbeeld van. Vele massagraven waar de mensen als beesten werden afgemaakt. Een genocide van hun eigen volk. Het is een goede zaak dat zulke memorials en museums worden opgericht om te voorkomen dat dit opnieuw gebeurt, maar ofdat deze gebouwen de extremistische leiders gaan tegenhouden om opnieuw gruweldaden te plegen stel ik toch in vraag. Kijk naar Rwanda, Bosnie, Latijns-Amerika,...Het is niet te vatten wat mensen aanzet tot uitvoeren van zulke gruweldaden. In Phom Penh hebben we ook nog geprobeerd naar een hanengevecht te gaan kijken maar ze hebben de arena onlangs gesloten, waar de tuktuk-driver niet van op de hoogte was. De Hongaren hebben me op mijn verjaardag ook nog leuk verrast met een belgisch verjaardagsliedje en een cakeje en een flesje sterke, wat een fijne verrassing was, 's avonds hebben we mijn verjaardag ook nog goed gevierd in Phom Penh city. Ook ben ik nog een drietal dagen ziek geweest; buikkrampen, spetterpoep, en hoofdpijn maar na een korte antibioticakuur wat dit euvel al weer snel verholpen. In Cambodia hebben we ook veel gevoetpluimd ( soort van badmintonpluimpje wat je moet hooghouden, zoals jongleren maar net iets anders) We beginnen het toch al wat te kunnen en we kunnen ook al wat trucjes! Het is een leuk tijdverdrijf voor een uurtje per dag. Van de hoofdstad naar Siem Reap afgereisd waar Angkor Wat ligt. Een dag naar Angkor geweest en een vijftal tempels bezocht wat ook echt wel weer de moeite was. Ik had erbij willen zijn wanneer de stad nog 2 miljoen inwoners telde en het nog een bruisende stad was zo'm 900 jaar geleden, echt indrukwekkend! De mooiste tempel vond ik wel Ta Prohm omdat deze nog erbij ligt zoals hij gevonden is en zodoende groeien er bomen op en door de ruines,... maar de andere waren ook wel ok . Het was wel een bloedhete dag wanneer we de tempels bezocht hebben maar gelukkig hadden we voor de optie tuktuk gekozen in plaats van per fiets. Nog enkele dagen in Siem Reap rondgehangen, beetje uitgedokterd wat het volgende op mijn reisschema is, een krokodillenleren riem gekocht (voor mijn verjaardag), nog wat gevoetpluimd,... Van Siem Reap een busrit van elf uur naar Bangkok en van Bangkok treinrit (plastieken zitje) van 10u naar Nong Khai.
. Het was wel een bloedhete dag wanneer we de tempels bezocht hebben maar gelukkig hadden we voor de optie tuktuk gekozen in plaats van per fiets.
