Sawadee krap everybody, Na Phimai zijn we dus naar Surin gereisd. Surin was weer een redelijk grote stad. Even ter info Thailand is zeker geen derdewereldland in elke kleine stad hebben ze alle soort van winkels die je maar kan indenken; klerenwinkels, markten, gsm-winkels, 7 eleven om de km, automachaniekers, elektronicagoeroes, kleine warenhuizen, ziekenhuism dvd-winkels, internetcafes, duizend en een eetkraampjes, parfumwinkels, juwlierszaken, motorshops,... en nog veel meer. Het lijkt soms alsof ieder gezin wel een winkeltje heeft of ergens een eetkraampje heeft. In Surin zijn we drie nachten verbleven. Een dag zijn we naar een olifantendorp geweest met een tuktuk/koerierdienst. Met opgaan hebben we een slordige 3 uur over 55 km gedaan. Dan hier een pakje afleveren, nog een deur inladen, nog wat golfplaten op het dak, nog een voederbak inladen, en natuurlijk ook nog wat passagiers oppikken en afzetten. De terugweg was aanzienlijk korter ongeveer een uurtje. In het olifantendorp had ieder gezin een of meerdere olifanten ter zijner verantwoordelijkheid, die dan al of niet onder een afdak langs de woning stond. Wat opviel was dat er veel pasgeborene bijwaren. We zijn ook naar de olifantenshow gaan kijken, wist je dat olifanten kunnen, dansen, hoelahoepen; wel niet met de heupen maar met hun slurf, voetballen, basketballen, op twee benen kunnen staan en kunnen schilderen. Het was wel een leuke show en ik denk dat de olifanten in het dorp ook beter af zijn daar dan dat ze heler dagen moeten zwoegen in de jungle. Hoe dat ze de olifanten de kunstjes aanleren en of ze daarbij afzien daar heb ik wel geen weet van. De rest van de dagen in Surin hebben we de stad wat verkend, naar vrijwilligerswerk gezocht; in contact gekomen met een organisatie die 6000 baht per week vroeg om daar engelse les te gaan geven. Na wat onderhandelen is ze gezakt tot 3000 per persoon/per week. Toch vonden wij dit nog niet zo eerlijk dus hebben we ze maar vriendelijk bedankt. ook nog op internet gesu(r)ft naar vrijwilligerswerk maar ook dit was vruchteloos. De volgende dag zijn we naar Suwannaphum gereisd, het eerste stadje dat niet in de lonly planet of trotters stond vermeld en het was ook te begrijpen ook want er was niet veel uit. In de namiddag het stadje wat verkend; weer alle soorten winkels die je maar kan inbeelden en natuurlijk ook een marktje maar voor de rest niks te zien in het stadje. In de avond dacht ik een engelstalige film mee te pikken op onze tv (eerste keer tv op kamer tijden het reizen samen met Lies) maar jammer genoeg was de film in het Thai, maar het flesje hong tong heeft wel gesmaakt. Van Suwannaphum zijn we naar Nong Khai gereisd. Drie bussen, duizenden rijstvelden, en ongeveer acht uur later zijn we in het stadje aangekomen. De rijstvelden onderweg stonden allemaal kurkdroog, dus er staat ons nog wat te wachten als die allemaal vol water moeten komen te staan. Nong Khai is een rustig grensstadje langs de Mekong, aan de overkant van de Mekong ligt Laos. We hebben al twee nachten in het best aangeprezen guesthouse verbleven voor een schappelijke 250 baht, 200 was beter geweest. De eerste nacht wat gebabbeld met een hollander en crazy fucking A American from Texas, die naar eigen zeggen ook nog eens helderziende was. Nu voor een avond was het wel leuk om met hem op te schieten maar langer ook weer niet ;-). De Amerikaan maar laten winnen met pokeren want spelletje begon wat lang te duren en 't was toch niet voor geld. De volgende ochtend/middag aan de praat geraakt met een leraar engels uit Schotland die hier al twee jaar woont en hij heeft ons een vrijwilligersorganisatie Isara aangeprezen. Gister zijn we hier op bezoek gegaan; het is een klein schooltje met drie klaslokalen en een computerlokaal waar ze voornamelijk engels geven aan de kinderen. Het stond ons wel aan en vandaag hebben we besloten om hier een maandje te blijven rondhangen en te helpen/ondersteunen/engelse les te geven in dit schooltje. We hebben een kamer gehuurd voor een maand voor 4100 baht de elektriciteit wel exclusief maar in totaal zal het zeker niet meer dan 6000 baht zijn. Dus dit is zo'n 100 baht per nacht kamer met badkamer, tv, frigo en airco. Seffens ga ik een andere vrijwilliger helpen bij de 'art' class, lees knutselles. Dus ja hier in Nong Khai gaan we waarschijnlijk een maandje blijven. Voor de rest gaat het hier nog steeds super goed, nog niet veel regen gehad, elke dag zon, nog steeds leuke mensen ontmoet en Lies en ik hebben nog geen ruzie gehad. Bedankt voor de reacties in het gastenboek (dat ik gister eigenlijk pas ontdekt heb) het geeft me motivatie om te blijven schrijven op mijn blog.
