Sawadee krap,
Het is al weer eventjes geleden dat ik nog iets op mijn blog heb gepost, dus bij deze maak ik er weer eens
werk van. We zijn nog steeds in Nong khai waar we nu al ongeveer drie weken aan het lesgeven zijn. De kinderen
komen op maandag, woensdag en vrijdag na hun gewone school naar dit schooltje om engels te leren. Op deze dagen
geef ik les aan twee verschillende klasgroepen elke les duurt ongeveer een uur, meestal staan we met twee
leraren in de klas. Gister hebben we bevoorbeeld de verschillende delen van het lichaam aangeleerd, ook de
engelse benamingen voor verschillende dieren hebben we tijdens een les aangeleerd, de verschillende tijden van
werkwoorden (verleden, heden en toekomst) ook herhalen we veel en er moet zeker een spelletje in de les zitten
om de kinderen gemotiveerd te houden vb. galgje, fruit salade,bang en andere... Wekelijks wordt ook hun lezen
getest. Op donderdag geef ik ook nog steeds de 'art' class waar we al een stripverhaal en een monkeydeurhanger
hebben gemaakt, gister zijn we met deze klas naar de isara boot geweest om deze op papier te zetten. Als
beloning kregen ze een ijsje van een vriendelijke amerikaan die dit voor hen betaalde. Sinds vorige week gaan
we ook drie keer naar een klein schooltje op ongeveer 10 km van Nong Khai centrum (en dus ook van de Isara-
school) om ook daar engelse les te geven. Wanneer we naar dit schooltje gaan ligt het niveau ietsje lager omdat
er ook kinderen bij zijn die geen engels nog thai kunnen schrijven en/of lezen. Het is wel atijd leuk als we
aankomen in onze pick-up vol vrijwilligers om dan les te geven aan de kinderen. We spelen dan vooral spelletjes
en proberen ze dingen aan te leren in spelvorm. Ook spelen we het spelletje bang en sluiten we af met een potje
voetbal. In dit schooltje is het vooral de bedoeling om de kinderen aan te zetten om engels te leren. Al de
kinderen krijgen in beide scholen ook leesboekjes mee naar huis om te oefenen en dan luisteren we naar hun
ofdat ze de woorden goed kunnen uitspreken en begrijpen.
Om wat bezig te blijven ga ik ook wel eens lopen (eigenlijk nog maar twee keer) of wat aan te 'isara' boot te
werken (verven,wat'timmeren' ...). Deze boot blijft drijven door alleen maar gerecycleerde flessen en wat
planken natuurlijk.
Het is een toffe groep vrijwilligers die komen en gaan. Het is wel interessant om met zo'n verschillende mensen
van verschillende landen samen te werken, met verschillende achtergronden, levenservaringen en zienswijzen ,
samen dingen te doen, lessen voorbereiden, samen uit te gaan,... Met de een kan ik dan ook wel beter opschieten
dan met de ander wat normaal is, toch vind ik ze allemaal wel ok . We gaan regelmatig samen lunchen of 's
avonds uit eten en meestal eindigen we dan in een of andere bar/cafe.
We zijn hier ook nog naar een beeldenpark (Salakaewkoo) geweest met nogal indrukwekkende beelden sommige van
wel dertig meter hoog, dit is zowat de enige bezienswaardigheid in de buurt van Nong Khai er zijn ook nog twee
watervallen op 40km/60km van Nong Khai maar hier zijn we nog niet geraakt. Een zaterdagmiddag ben ik nog wat
gaan zwemmen in een zwembad aan een groot hotel, en voor de rest doe ik de dingen van alle dag; eten, kleren,
wassen, rusten, wat lezen,T.v. kijken... Ook heb ik een verlengd weekendje Bangkok achter de rug waar we naar
de Dusit zoo en naar een whole sale markt/winkel(s) ben geweest en natuurlijk ook wat op kao san road hebben rondgehangen.
Het wordt hier om 19u 's avonds al donker zodus is het hier altijd vroeg avond.
Ik geniet nog van iedere dag dat ik niet moet gaan werken en in dit prachtig klimaat vertoef. Ik prijs mezelf dan ook iedere dag gelukkig dat ik deze kans niet heb laten liggen en gekregen heb. Het is hier een relaxe omgeving en hier geniet ik met volle teugen van.
Gister zijn we vers vlees gaan halen aan een slachthuis, ik denk niet dat Gaia met deze taferelen zou kunnen
gelachen hebben, Het vlees kan echt niet verser,... en zo maak ik toch wel iedere dag een klein of groter cultuur of ander schokje mee, wat ik het leukst vindt aan dit reizen. Ik heb het misschien al gezegd, maar de meeste thaise mensen zijn in het algemeen heel vriendelijk en goed gezind.
Voor de rest ben ik al bijna twee keer getrouwd en heb ik al ene keer in het ziekenhuis gelegen. Nee, niet waar
hoor. Ik voel me nog altijd lekker in mijn vel en heb nog nergens van te klagen, buiten een kleine
neusverkhoudheid van de airco in Bangkok na. Al heb ik zo op een vrijdagavond wel eens goesting in een goeie
friet met veel vlees en saus (echte mayo of analouse).
Iedere dag nog ontdek ik nieuwe gerechten van de Thaise keuken, ik kan ook al redelijk goed pikant eten
verdragen en de rijst komt gelukkig nog niet uit mijn oren.
Waarschijnlijk gaan Lies en ik vanaf 12 of 13 juni doorreizen naar Laos omdat we nu tegen de grensovergang
(friendship bridge) met Laos liggen. Ik denk dat het reizen dan misschien wel een beetje moeilijker gaat worden
,met de komende moeson en het ontbreken van engelstalige Laotianen maar we zullen wel zien. Ik begin misschien
ook al net te veel aan Thailand gewoon te geraken.
Zo nu is het hier vrijdagavond en seffens gaan we waarschijnlijk met zijn allen eten, misschien dat we kfc
(kentucky fried chicken) gaan eten of zels tot hier laten komen.
Op het moment regent het maar normaal is dit achter een uurtje wel opgeklaard.
groetjes en tot de volgende.
ะนท
Sawadee krap everybody, Na Phimai zijn we dus naar Surin gereisd. Surin was weer een redelijk grote stad. Even ter info Thailand is zeker geen derdewereldland in elke kleine stad hebben ze alle soort van winkels die je maar kan indenken; klerenwinkels, markten, gsm-winkels, 7 eleven om de km, automachaniekers, elektronicagoeroes, kleine warenhuizen, ziekenhuism dvd-winkels, internetcafes, duizend en een eetkraampjes, parfumwinkels, juwlierszaken, motorshops,... en nog veel meer. Het lijkt soms alsof ieder gezin wel een winkeltje heeft of ergens een eetkraampje heeft. In Surin zijn we drie nachten verbleven. Een dag zijn we naar een olifantendorp geweest met een tuktuk/koerierdienst. Met opgaan hebben we een slordige 3 uur over 55 km gedaan. Dan hier een pakje afleveren, nog een deur inladen, nog wat golfplaten op het dak, nog een voederbak inladen, en natuurlijk ook nog wat passagiers oppikken en afzetten. De terugweg was aanzienlijk korter ongeveer een uurtje. In het olifantendorp had ieder gezin een of meerdere olifanten ter zijner verantwoordelijkheid, die dan al of niet onder een afdak langs de woning stond. Wat opviel was dat er veel pasgeborene bijwaren. We zijn ook naar de olifantenshow gaan kijken, wist je dat olifanten kunnen, dansen, hoelahoepen; wel niet met de heupen maar met hun slurf, voetballen, basketballen, op twee benen kunnen staan en kunnen schilderen. Het was wel een leuke show en ik denk dat de olifanten in het dorp ook beter af zijn daar dan dat ze heler dagen moeten zwoegen in de jungle. Hoe dat ze de olifanten de kunstjes aanleren en of ze daarbij afzien daar heb ik wel geen weet van. De rest van de dagen in Surin hebben we de stad wat verkend, naar vrijwilligerswerk gezocht; in contact gekomen met een organisatie die 6000 baht per week vroeg om daar engelse les te gaan geven. Na wat onderhandelen is ze gezakt tot 3000 per persoon/per week. Toch vonden wij dit nog niet zo eerlijk dus hebben we ze maar vriendelijk bedankt. ook nog op internet gesu(r)ft naar vrijwilligerswerk maar ook dit was vruchteloos. De volgende dag zijn we naar Suwannaphum gereisd, het eerste stadje dat niet in de lonly planet of trotters stond vermeld en het was ook te begrijpen ook want er was niet veel uit. In de namiddag het stadje wat verkend; weer alle soorten winkels die je maar kan inbeelden en natuurlijk ook een marktje maar voor de rest niks te zien in het stadje. In de avond dacht ik een engelstalige film mee te pikken op onze tv (eerste keer tv op kamer tijden het reizen samen met Lies) maar jammer genoeg was de film in het Thai, maar het flesje hong tong heeft wel gesmaakt. Van Suwannaphum zijn we naar Nong Khai gereisd. Drie bussen, duizenden rijstvelden, en ongeveer acht uur later zijn we in het stadje aangekomen. De rijstvelden onderweg stonden allemaal kurkdroog, dus er staat ons nog wat te wachten als die allemaal vol water moeten komen te staan. Nong Khai is een rustig grensstadje langs de Mekong, aan de overkant van de Mekong ligt Laos. We hebben al twee nachten in het best aangeprezen guesthouse verbleven voor een schappelijke 250 baht, 200 was beter geweest. De eerste nacht wat gebabbeld met een hollander en crazy fucking A American from Texas, die naar eigen zeggen ook nog eens helderziende was. Nu voor een avond was het wel leuk om met hem op te schieten maar langer ook weer niet ;-). De Amerikaan maar laten winnen met pokeren want spelletje begon wat lang te duren en 't was toch niet voor geld. De volgende ochtend/middag aan de praat geraakt met een leraar engels uit Schotland die hier al twee jaar woont en hij heeft ons een vrijwilligersorganisatie Isara aangeprezen. Gister zijn we hier op bezoek gegaan; het is een klein schooltje met drie klaslokalen en een computerlokaal waar ze voornamelijk engels geven aan de kinderen. Het stond ons wel aan en vandaag hebben we besloten om hier een maandje te blijven rondhangen en te helpen/ondersteunen/engelse les te geven in dit schooltje. We hebben een kamer gehuurd voor een maand voor 4100 baht de elektriciteit wel exclusief maar in totaal zal het zeker niet meer dan 6000 baht zijn. Dus dit is zo'n 100 baht per nacht kamer met badkamer, tv, frigo en airco. Seffens ga ik een andere vrijwilliger helpen bij de 'art' class, lees knutselles. Dus ja hier in Nong Khai gaan we waarschijnlijk een maandje blijven. Voor de rest gaat het hier nog steeds super goed, nog niet veel regen gehad, elke dag zon, nog steeds leuke mensen ontmoet en Lies en ik hebben nog geen ruzie gehad. Bedankt voor de reacties in het gastenboek (dat ik gister eigenlijk pas ontdekt heb) het geeft me motivatie om te blijven schrijven op mijn blog.
Hoi, We zijn dus naar Pakchong gereisd waar het oudste nationaal park van Thailand ligt. Wanneer we in Pakchong aankwamen stond al iemand ons op te wachten met een foldertje van een guesthouse. Hier zijn we niet meteen op ingegaan omdat we eerst zelf eens wat mogelijkheden wilden nagaan om te overnachten. Na bij enkele Hotels te hebben geinformeerd en na een kleine maaltijd hebben we de persoon toch opgebeld om ons te komen oppikken aan het station. Het was eigenlijk ook niet zo duur 200 baht voor de kamer en na wat afdingen 1350 baht voor de 1 + 1/2 dag tour ( toch 150 baht kunnen afdingen, tja beter dan niets). Na nog wat gerelaxed te hebben in onze kamer, nog wat op't gratis internet te surfen en de plaatselijke winkelketen te hebben bezocht zijn we Karaoke gaan zingen, alleh de Hollanders toch. Er verbleven namelijk ook twee hollanders (Sander en Walter of was het nu Walter en Sander) in hetzelfde guesthouse. De dag nadien was het tijd voor onze tour in het nationaal park. Welke dieren hebben we gezien; een slang, gibbons, 2 verschillende soorten Toekans de grootste had een spanwijdte van 2 meter, verschillende soorten hertjes, varanen, een (groene) schorpioen, en nog een ander soort aapjes (bavianen ? ben er niet zeker van weet wel dat ze in grote families samen leefde en een rode poep hadden ) . Maar het meest spectaculair was onze jacht om de krokedil te spotten. De 'sexy' gids (volgens hemzelf) had hem aan de andere kant van de rivier gespot. Alleen de jonge mannen mochten mee naar de overkant om dicht tot bij de krokedil te gaan. Dus over de rivier, van steen tot steen, razendsnel ( voelde me weer net een jongknaap op de ksa) door de dichtbegroeide jungle waar het vol van bloedzuigers zat (lang leve de speciale sokken daarvoor) tot op een meter of drie van de krokedil (van 2 meter). Kleine kick wanneer de krokedil supersnel het water in dook, om dan een babyvaraan op te eten. Daarna een beetje gelunched maar dat was niet te pruimen ( eten was koud en we hadden de restjes waarschijnlijk door ons krokedillenavontuurtje) dus dan maar wat groene mango's gekocht met chilisuiker om wat krachten op te doen. na de 'lunch' naar de waterval gaan kijken die ook in de film 'beach' voorkomt. Jammer genoeg mochten we niet gaan zwemmen. Dan maar wat poseren voor en met de Thai. Na de waterval zijn we nog gaan rondrijden om wilde olifanten te spotten maar die hebben we jammer genoeg niet gezien. Het was een leuke en vermoeiende dag ( mede door de hollanders hun gezever, denk dat die jongens al iets te lang samen aan't reizen waren,... ;-) ) De volgende dag eerst mijn handwas gedaan wat redelijk veel was, normaal doe ik dit dagelijks maar had het wat laten liggen. wat gegeten, wat gesurft en dan op onze halve dag tour geweest. Eerst wat gaan zwemmen, plonsen, springen in een zoet waterbron een aangeboden whiskytje achterover geslaan samen met de gids en dan 3 a 4 miljoen vleermuizen gaan spotten die in 1 lange sliert de grot uit kwamen net voor zonsondergang. s' avonds met de Nederlanders een pintje gaan drinken en toch nog op tijd gaan slapen. De volgende dag met de bus naar Phimai gereisd, dit is een klein stadje waar ze oude (12, 13de eeuw A.D.) kmehr ruines hebben. Weinig indrukwekkend, maar een leuk rustig stadje. Vandaag zijn we wat gaan rondfietsen, hanengevecht gezien, boom van een voetbalveld groot, plaatselijke specialiteiten geproefd (speciale pad thai wel lekker, en een rijstensoep heel lekker) en toen straks nog een heerlijk beetje ruwe thai massage voor 3 euro genomen. Hier in Phimai niet echt nieuwe mensen leren kennen maar hier zijn ook weinig falang vandaag vb. maar 10 westerlingen gezien. De thai spreken je hier wel spontaan aan en verwachten soms dat je thai kan spreken en blijven dan ook thai spreken terwijl je er niks van begrijpt, ja dan begin ik in het nederlands... maar toch wel super vriendelijk. Morgen reizen we eerst terug naar Khorat omdat daar de bussen vertrekken naar verschillende bestemmingen en daar gaan we bezien waar we naar toe gaan, nog geen echte plannen dus (voor de eerste keer). Ik hoop dat het jullie in Belgienland even goed afgaat als mij hier!!!! Groetjes
Hoihoi, Dus wat heb ik nog nog gedaan de afgelopen dagen; ben nog enkele dagen in Hua Hin geweest en wat met de Canadees opgeschoten wat wel relaxte dagen waren. Een nieuwe hobby frisbee aangeleerd, mijn neefjes en nichtjes in de Monkeytempel gaan bezoeken nog naar een 'museum' geweest waar ze vooral lekker eten hadden op ambachtelijke wijze gemaakt. Heb al een goed gebruind kleurtje, en heb vandaag mijn eerste appelflauwte van mijn reis gehad; beetje te veel zon op mijn bolleke gehad denk ik. De 28ste ben ik dan per mini-bus terug naar Bangkok gegaan om Liesbeth te ontmoeten. Dit ging super makkelijk want we kwamen elkaar een uur eerder dan afgesproken tegen op Kao San Road. Rugzakje in guesthouse afgezet en 's avonds naar Chinatown in Bangkok geweest. De volgende dag meteen naar Ayuthaya afgereisd, guesthouse aangeboden gekregen voor 100 baht per persoon en nadien zijn we de vele wats (tempels) in Ayuthaya gaan bezoeken. Eigenlijk niet zo indrukwekkend maar het is wel steeds een momentje van bezinning. Wel een mooie liggende Boedha gezien. En een grote varaan van ongeveer anderhalve meter. Ook zijn we langs een olifantenshow gepasseerd wat eigenlijk wel een beetje zielig is, maar toch ook leuk om te zien... doordat we er zijn gestopt moedigen we ze eigenlijk onrechtstreeks aan om dit te blijven doen... S' avonds weer ergens langs straat gaan eten; fried rice with chicken en mussels with egg wat eigenlijk chicken with sojabeans and egg was met drinnken voor ongeveer 2 euro. Vandaag samen met Liesbeth naar een floating market geweest wat eigenlijk geen floating market was, allerhande kraampjes met eten, kleren, speelgoed. snoep, drinken, hoedjes, petjes,... en ook zijn we een Wat gaan bezoeken. dit alles met de fiets. Ik denk dat het iets te warm voor mij is geweest omdat ik me een beetje flauwkes heb gevoeld en een beetje plat afging, gelukkig dat ik ergens nog op tijd een wc vond... ( mijn eerste immodium van mijn reis genomen) maar nu is het al weer veel beter!! Voor de rest alles nog steeds super hier, denk dat ik nog wat langer blijf (tot nu toe) Collega's van op't werk ligt Josee al maar in ;-) neenee grapje. De mensen zijn nog steeds vriendelijk en behulpzaam en vinden het wel leuk als je enkele woordjes thais kan wat ik dan ook probeer. Gister nog contact gelegd met een Thai die ons misschien aan vrijwilligerswerk kan bezorgen, ik ga hem zodadelijk eens een mailtje sturen. Morgen middag gaan we per trein voor plus minus 26 baht (iets meer dan een halve euro) naar een volgend stadje, ik schat zo'm honderd kilometer verder waar ze een nationaal park hebben met watervallen ben benieuwd wat daar te zien is. Misschien dat we een nacht in het park zelf blijven slapen maar dit bezien we morgen. Tot schrijfs, groeten aan iedereen doeidoei
Krabi province; ao nang, hat Ton Sai en nu 1 dag in Hua Hin
Hallo hallo, aan al de 'nieuwsgierige' :wink Hier nog eens een berichtje uit het heerlijk warme Thailand. Na shangkhlaburi ben ik dus naar de provincie Krabi gevlogen met Air Asia om daar terug af te spreken met Trine. Samen met haar super leuke dagen gehad aan Ao Nang ( beetje zoals Blankenberge maar net iets anders ) Een dagje zijn we gaan kajakken (waar ik me de eerste keer goed verbrand heb) samen met nog een vriendin van Trine. Daar lekker gelunched en dan ook nog wat in zoet water gaan zwummen en speulen. Andere dagen wat geluierd aan het strand en van de goede dingen van't leven genoten. Mijn eerste thai massage is ook een feit. En toen was ik weer alleen... Merk toch goed dat ik graag volk rond me heb waar ik goed mee kan opschieten dat ik me nogal snel aan personen hecht. Op Ton Sai Dennis terug tegengekomen Die German Guy! Super en wat is Thailand klein. Ton Sai en Railay beach vormen samen een schiereiland ; je kan er alleen geraken met een longtailboat. Ik verbleef op baai Ton Sai waar enkel wat restaurantjes, guesthouses, winkeltjes en 'klimmerswinkels' waren (het schiereiland staat bekend om de vele limestonemountans waar heel goed te klimmen valt) Ton Sai was ook het meest budgetvriendelijk ik had een hut voor 150 baht/nacht. Op Ton Sai ben ik 6 dagen gebleven ben twee dagen gaan klimmen wat wel eens een nieuwe hobby zou kunnen worden. Heb mijn eerste engelstalig boek uitgelezen 'flesh and blood' , wat gezwommen, viewpoint en Lagoon beklommen/bezocht, footscrub (eerste keer in mijn leven) wat door de jungle gewandeld... (er waren drie manieren om van Ton Sai naar Railay beach te gaan 1 door de jungle ; redelijke klimpartij met veel zweet en muggen 40 min , 2 langs het strand/rotsen; enkel wanneer het water laag genoeg stond wat dagelijks veranderd 15 min, 3 met de longtailboat; maar dat was niet weggelegd voor mijn budget 5 min) Ook op Ton Sai nieuwe mensen leren kennen maar het klimmersvolkje is toch een beetje een ras appart. Ik heb het sommige dagen moeilijk om aan mijn budget van 30 Euro per dag te houden. Vb als je gaat klimmen 20 Euro is al veel van je dagelijkse budget besteed. En dan moet je nog Eten, slapen en ik rook nog steeds (1.5 tot 2.0 euro) en 's avonds lust ik ook wel een pintje. Maar ik ben dan ook wel plus minus 10 dagen aan het strand geweest in het zuiden van Thailand wat natuurlijk ook wel wat duurder is. Ik eet hier meestal Thai food omdat dit het meest budgetvriendelijk is ook mag ik het heel graag. Ik heb in deze drie weken al meer rijst gegeten dan in heel mijn leven. Gister heb ik weer een dagje reizen gehad; drie uur bus 140 baht, 30 min bus tot aan station 20 baht, en 8 uur trein 184 baht. Het reizen op zich vind ik wel leuk als je wat beweegruimte hebt en wanneer de lucht in de ruimte te pruimen valt, je leert tijdens het reizen steeds nieuwe mensen kennen thai of farang (toerist/vreemdeling voor de thai) Om 01.00u 's nachts aangekomen in Hua Hin, enkele vriendelijke uitbaatsters van een klerenwinkeltje hebben samen met mij een guesthouse gezocht, omdat ze dachten dat het niet veilig was pfff het vijfde guesthouse was nog niet vol en het budgetvriendelijkst 450 baht (gelukkig met ontbijt, fles water en klontje zeep) wel duur maar op het strand slapen raadde ze toch wel af... Dat dan maar genomen samen nog wat gaan eten wat ze ook nog eens voor mij betaalde,... Ergens nog een pintje gaan nuttigen en dan gaan slapen. Heb de uitbaatsters beloofd om vanavond ene te trakteren wat we dan ook mr zullen doen... Vandaag nieuw guesthouse gevonden 250 baht (met ontbijt, gratis internet, zwembad en gratis water) dit is meer naar mijn budget. Hier ga ik twee dagen blijven en dan terug naar Bangkok om Liesbeth op te pikken. Hier al een toffe kerel uit Canada leren kennen waarmee ik seffens het strand ga opzoeken... Dus samengevat ik kan nog steeds zeer goed overweg met mezelf en met andere, contacten leggen gaat goed, budget zit plus minus ok, en het is hier heerlijk vertoeven. met vriendelijke groetjes, Tom
1 dag Bangkok, 3 dagen Kanchanaburi, en tot nu toe 2 dagen Sangklhlaburi
Hallo iedereen, Hier volgt een kort verslagje van mijn reis tot nu toe: De vliegreis was goed meegevallen: wel niet kunnen slapen evenzeer als de dag voordien (wss beetje zenuwen ;-) Bij aankomst aan de vluchthaven meteen de juiste bus naar Kao San Road gevonden dankzij wat opzoekingswerk van mijn zus. Meteen op zoek naar een goedkope guesthouse; na vijf hostels binnen te zijn geweest een kamer gevonden voor 300 baht. Niet meer verder gezocht omdat ik vond dat ik na zo een vermoeiende reis wel mocht stoppen met zoeken. Mij wat opgefrist en op zoek naar de info over de busreis naar Kanachaburi die ik de dag erop ga doen. terrasje gemaakt opt zelfde terrasje waar we in september waren begonnen (Roel, Matty, Jordan en Rob kwestie van wat nostalgie ;-) . Daar een Engelsman leren kennen waarmee ik s avonds nog ene ben mee gaan drinken om en bij Kao San Road. De dag nadien op tijd op gestaan om de trein te nemen naar Kanchanaburi. Blijkbaar rijden er maar twee treinen naar daar en ik was toch wel niet te laat voor de eerste zeker, gevolg 4 uurtjes wachten op de trein. Maar geluk bij ongeluk heel fijne mensen leren kennen tijdens het wachten en het treinreizen zelf. Met deze mensen Dennis (duitser), Neil (Ier), Daniel (Nederlander) en de Noorwegense schone Trina heb ik drie leuke dagen gehad. Veel gelachen , reisverhalen uitgewisseld,... echt super!! Een dagje zijn we naar de watervallen van Erawan geweest ; 7 plateaus en lekker gezwommen op het tweede niveau tussen de vissen . Ook zijn we naar een museum geweest over de aanleg van een spoorweg tussen thailand en Myanmar tijdens WOII in opdracht van Japan, Hier werden we wel eventjes stil van. Er vielen namelijk 120.000 doden ( 20 % van de bouwers) bij de bouw van deze spoorweg dit omdat het zo snel moest gaan en omdat ze in zeer slechte gezondheids- en woonomstandigheden verbleven. Er waren ook veel krijgsgevangenen uit Engeland, Nederland en ... die hierbij het leven lieten. Dan zijn we ook nog naar de brug over de rivier Kwai geweest in Kanchanaburi. s avonds wat gaan eten op de avondmarkt en zijn we samen op stap geweest. De dag nadien had Neil afgehaakt (vertrok richting Chang Mai) en zijn we wat scooter gn rijden tot een grot die vol boedhistische beelden stond ( niet echt mijn ding maar scooter rijden was wel leuk) De volgende dag richting Sangkhlaburi met mini-bus voor 175 baht. Een halte te ver, mr de vriendelijke chaufeur heeft me terug gebracht nr een plaats waar een scootertje (20 baht) me tot aan een resort heeft gebracht . s avonds nog even op verkennig geweest mr hier zijn heel weinig toeristen (enkel vrijwilligerwerkers) . Vandaag ben ik aan Baan Unrak ( waar ik in eerste instantie vrijzilligerswerk ging doen) gaan ontbijten, daar een man leren kennen die eens gaat rondvragen of ik ergens kan werken ( eventueel int kort al ofwel als mijn reisgezel Liesbeth komt). Vanavond om zeven uur hebben ik afgesproken met hem dus we zien wel. Ben het nog wat aant bekijken miss dat ik ook nog met Trina en of Daniel ga afspreken. De mensen zijn tot nu toe heel vriendelijk en behulpzaam geweest, ik heb de indruk hoe minder toeristen hoe vriendelijker ze zijn.
Dinsdag is het zover!!! Om half zes 's avonds neem ik het vliegtuig naar Bangkok. Afgelopen maanden heb ik mijn reis voorbereid; vooral visum, tickets, inentingen en veel lezen over zuid-oost Azië. Alles is in orde gebracht dus klaar om te vertrekken. Dit weekend nog eens goed feesten met de maten en afscheid nemen van iedereen... en dan ... Op naar het avontuur!!!
Ik zal proberen hier regelmatig iets te posten,kijk ook al uit naar reacties van jullie kant.
. We gaan regelmatig samen lunchen of 's
avonds uit eten en meestal eindigen we dan in een of andere bar/cafe.
We zijn hier ook nog naar een beeldenpark (Salakaewkoo) geweest met nogal indrukwekkende beelden sommige van
wel dertig meter hoog, dit is zowat de enige bezienswaardigheid in de buurt van Nong Khai er zijn ook nog twee
watervallen op 40km/60km van Nong Khai maar hier zijn we nog niet geraakt. Een zaterdagmiddag ben ik nog wat
gaan zwemmen in een zwembad aan een groot hotel, en voor de rest doe ik de dingen van alle dag; eten, kleren,
wassen, rusten, wat lezen,T.v. kijken... Ook heb ik een verlengd weekendje Bangkok achter de rug waar we naar
de Dusit zoo en naar een whole sale markt/winkel(s) ben geweest en natuurlijk ook wat op kao san road hebben rondgehangen.
Het wordt hier om 19u 's avonds al donker zodus is het hier altijd vroeg avond.
Ik geniet nog van iedere dag dat ik niet moet gaan werken en in dit prachtig klimaat vertoef. Ik prijs mezelf dan ook iedere dag gelukkig dat ik deze kans niet heb laten liggen en gekregen heb. Het is hier een relaxe omgeving en hier geniet ik met volle teugen van.
Gister zijn we vers vlees gaan halen aan een slachthuis, ik denk niet dat Gaia met deze taferelen zou kunnen
gelachen hebben, Het vlees kan echt niet verser,... en zo maak ik toch wel iedere dag een klein of groter cultuur of ander schokje mee, wat ik het leukst vindt aan dit reizen. Ik heb het misschien al gezegd, maar de meeste thaise mensen zijn in het algemeen heel vriendelijk en goed gezind.
Voor de rest ben ik al bijna twee keer getrouwd en heb ik al ene keer in het ziekenhuis gelegen. Nee, niet waar
hoor. 
) Een dagje zijn we gaan kajakken (waar ik me de eerste keer goed verbrand heb) samen met nog een vriendin van Trine. Daar lekker gelunched en dan ook nog wat in zoet water gaan zwummen en speulen. Andere dagen wat geluierd aan het strand en van de goede dingen van't leven genoten. Mijn eerste thai massage is ook een feit. En toen was ik weer alleen... Merk toch goed dat ik graag volk rond me heb waar ik goed mee kan opschieten dat ik me nogal snel aan personen hecht. Op Ton Sai Dennis terug tegengekomen Die German Guy! Super en wat is Thailand klein. Ton Sai en Railay beach vormen samen een schiereiland ; je kan er alleen geraken met een longtailboat. Ik verbleef op baai Ton Sai waar enkel wat restaurantjes, guesthouses, winkeltjes en 'klimmerswinkels' waren (het schiereiland staat bekend om de vele limestonemountans waar heel goed te klimmen valt) Ton Sai was ook het meest budgetvriendelijk ik had een hut voor 150 baht/nacht. Op Ton Sai ben ik 6 dagen gebleven ben twee dagen gaan klimmen wat wel eens een nieuwe hobby zou kunnen worden. Heb mijn eerste engelstalig boek uitgelezen 'flesh and blood' , wat gezwommen, viewpoint en Lagoon beklommen/bezocht, footscrub (eerste keer in mijn leven) wat door de jungle gewandeld... (er waren drie manieren om van Ton Sai naar Railay beach te gaan 1 door de jungle ; redelijke klimpartij met veel zweet en muggen 40 min , 2 langs het strand/rotsen; enkel wanneer het water laag genoeg stond wat dagelijks veranderd 15 min, 3 met de longtailboat; maar dat was niet weggelegd voor mijn budget 5 min) Ook op Ton Sai nieuwe mensen leren kennen maar het klimmersvolkje is toch een beetje een ras appart. Ik heb het sommige dagen moeilijk om aan mijn budget van 30 Euro per dag te houden. Vb als je gaat klimmen 20 Euro is al veel van je dagelijkse budget besteed. En dan moet je nog Eten, slapen en ik rook nog steeds (1.5 tot 2.0 euro) en 's avonds lust ik ook wel een pintje. Maar ik ben dan ook wel plus minus 10 dagen aan het strand geweest in het zuiden van Thailand wat natuurlijk ook wel wat duurder is. Ik eet hier meestal Thai food omdat dit het meest budgetvriendelijk is ook mag ik het heel graag. Ik heb in deze drie weken al meer rijst gegeten dan in heel mijn leven.
