Hallo iedereen, Wij zijn Patricia en Eddy uit Schepdaal en via deze blog kan je onze voorbereidingen en belevenissen volgen aangaande onze adoptiereis naar Kazachstan. Momenteel bestaat ons gezinnetje uit onszelf en onze lieve en trouwe vriend Toby. Maar dit gezinnetje zal weldra worden vervolledigd met twee kapoentjes uit Kazachstan. De nieuwe vriendjes van Toby ...TOBY AND FRIENDS.
Het fietsje blijft alle dagen dienst doen. Ik denk dat het nog nooit zo veel km's heeft afgelegd. Maar Mathias laat zich ook graag rijden door Zeline (zie foto). Ook de schommel achter het appartement vind Mathias geweldig. Dan roept hij van 1, 2, 3...10 ( jawel in het vlaams, alstubelieft !!!) en schatert hij heel de buurt bij elkaar. De taal vormt bijna geen probleem meer; hij verstaat zo goed als alles. Ook hij kan zich al behoorlijk goed verstaanbaar maken met heel wat vlaamse woordjes. Uitdrukkingen zoals in de frigo zetten, op de tafel, in de vuilbak, wassen, tandjes poetsen, in het bad/bed, groot, klein, warm, koud, kusje, kijk papa, licht aan, schommelen, trap op/af, boterham met choco/confituur/kaas, drinken, yoghurt, flink, alles goed? ....enz
We zijn met hem zelfs al eens op restaurant geweest. We hebben het wel niet te lang getrokken, maar het heel goed verlopen. Eerst kam de dienster een mandje brood op de tafel zetten. Mathias riep naar haar "hmm boterham met choco". Bij het brengen van de drank was het "drinki" en telkens met vriendelijk "spasiba". Ook de pizza en de kebab hebben hem geweldig gesmaakt. Omdat hij zo lief en vriendelijk was bood de dienster ons, aan het eind van de maaltijd, nog een gratis dessert aan. Ondertussen heeft hij reeds zowat alles al leren eten. Hij eet goed en telkens we hem weer iets nieuws laten proeven, kijkt hij ons zo aan met van die guitige oogjes waarin je echt kan zien dat het hem smaakt. "Lekker" zegt hij dan!
Ook van de kwajongens streken blijven we niet gespaard. Bij het fietsen naast de berm hadden we zeker al 10 keer gezegd "pas op", maar toch is hij met zijn fiets de berm van wel 5 meter hoog afgereden en holder de bolder over zijn fietsje het gras in. Papa er achter gesprint...eens goed gevreven, enkele kusjes waar het pijn deed en na twee minuutjes waren de traantjes reeds geruild voor een lachbui. Nog geen uurtje later bij de fontein... met zijn handjes aan het water voelen... "pas op Mathias, niet te ver, je gaat er in vallen". Maar hij zag andere kindjes die met hun voetjes in het water hingen en dit wou hij natuurlijk ook doen... zijn shoentjes en kousjes uitgedaan, zijn broek opgerold en hij ging voorzichtig, aan mijn hand, op de rand van de ondiepe fontein zitten. Ik had nog maar net zijn schoentjes weggezet of meneer stond al recht in het water. "Mathias blijf zi..." hij had nog geen twee stappen gezet, of pardoes in het water. Nat van kop tot teen. Gelukkig was het zeer warm weer en waren we snel terug aan het appartement.
Naast al het plezierige zij er ook de minder goede kanten. Hij is ons geweldig aan het testen en aan het uitdagen. Als we hem zeggen " neen niet doen, of neen mag niet, niet aankomen, dan gaat hij graag uitdagen en het juist wel doen. En telkens weer opnieuw. Ook het koppen wanneer hij zijn zin niet krijgt blijft een groot probleem. Hij kan bv. tijdens het wandelen een grote fiets zien staan en wil daar dan absoluut mee rijden; of plots wil hij met een vreemde auto meerijden; of hij ziet iets waarvan hij denkt dat het chocolade is en wil het absoluut hebben.... Meestal staat hij te koppen op straat en wil hij niet meer verder komen. Hij kan dit zeker langer dan 15 min. uithouden. Als we hem dan willen optillen, gaat hij op de grond liggen, begint hij te schoppen, te spartelen met armen en benen en huilt heel de buurt bij één. Er zit dan niets anders op dan recht naar huis en hem laten uitrazen in of eerder naast z'n bed.
07-05-2008 om 00:00
geschreven door Patsy & Eddy
08-05-2008
8 - 9 mei
Bayan ging al het mogelijke doen om tegen vandaag de documenten klaar te krijgen. Morgen is het hier nationale feestdag en dan weer weekend. Als de documenten er tegen vanavond niet zijn wil dit zeggen, 3 a 4 dagen langer blijven.
Joepie, in de late namiddag kregen we een SMS dat het paspoort reeds klaar was. Nu nog zijn uitreisvisum bemachtigen! Een tijdje later liet Farida, een van de tolken, weten dat ze alles in handen had. Ook de copy's van de documenten zouden reeds in België bij de vertaler zijn aangekomen. Dit wist Annick van HKM me te bevestigen. En tegen de avond kregen we zelfs het TRACKING NR. van DHL-express doorgestuurd. Dus de documenten zijn vertrokken naar Brussel!!!!
Nu kunnen we pas echt beginnen aftellen.
Heel waarschijnlijk gaan we dinsdag of woesdag naar Almaty kunnen rijden om dan daar naar de Nederlands-Belgische ambassade te gaan.
08-05-2008 om 00:00
geschreven door Patsy & Eddy
09-05-2008
Vrijdag 9 mei
Nationale feestdag in Kazachstan:
- militaire parade op de grote markt
- veel volk op de been
- Alle gebouwen rond het marktplein zijn versierd
- alle fonteinen in de parken zijn in werking gesteld
... en dit levert de volgende beelden...
En Mathias ging nog eens tonen hoe de soldaten marcheren.
09-05-2008 om 00:00
geschreven door Patsy & Eddy
10-05-2008
Zaterdag 10 mei
Toen we terugkwamen van de supermarkt stond Farida ons op te wachten om met ons naar het station te rijden. Daar hebben we reeds onze treinticketten gekocht om woensdagavond naar Almaty te rijden. Een eerste stapje huiswaarts. Dus vanaf dondardag ochtend zullen we in Almaty zijn.
Nadien hebben we dit een klein beetje gevierd met een ijsje op een terras. Alleen vond Mathias zo 'n ijsje toch bijzonder koud... maar lekker!
Ondertussen is het koppen en het gedrag van Mathias al stukken verbeterd. Hij gedraagd zich al heel de dag bijzonder flink. Een echt plezier! Hopelijk blijft dit zo.
10-05-2008 om 00:00
geschreven door Patsy & Eddy
15-05-2008
goed aangekomen in Almaty
We zijn goed in Almaty aangekomen. De treinreis is vlot gegaan en we hebben alle 3 goed kunnen slapen op de trein. De chaufeur van de organisatie stond ons op het peron op te wachten en heeft ons naar een appartement in het centrum van de stad gebracht. om 14.00u zijn we naar de ambassade het visum gaan aanvragen en ook dit is vlot gegaan. Almaty is natuurlijk heel wat anders dan Taraz. Alleen het stikt hier van de muggen. Suppermarkten voldoende voor Patricia. In het appartement kan Mathias het hem niet laten om aan alles te prutsen maar voor de rest is hij heel flink.
Vrijdag zullen we het visum hebben en heel waarschijnlijk nemen we zaterdag het vliegtuig naar huis. Zoniet blijft het zeker maandag! Morgen bevestigen we !!!
15-05-2008 om 00:00
geschreven door Patsy & Eddy
16-05-2008
Goedkeuring VISUM is binnen
Zojuist hebben we de bevestiging gekregen: De goedkeuring uit Brussel is binnen. We hebben onmiddellijk de ambassade opgebeld en we mochten gelijk langs komen. Het was zeer druk in de ambassade. Er stonden wel 15 wachtenden voor ons. Na zo n drie kwartier wachten hadden we dan eindelijk Mathias zijn visum in handen. Dit wil dus zeggen : WE KOMEN NAAR HUIS !!!!!
We zijn reeds gaan informeren om onze terugvlucht te vervroegen maar spijtig genoeg zitten alle vluchten t/m maandag volledig vol. Ook voor maandag was er reeds een probleem om nog een extra ticket voor Mathias te bekomen. Maar via een extra opleg en een heen en terug te boeken kan hij dan toch mee. Volgend probleem is dat er geen plaats meer is op de vlucht van Amsterdam naar Brussel. Dus moeten we via de trein verder naar Brussel.
Uur van aankomst in Brussel wordt nog bekend gemaakt. Waarschijnlijk maandag 19 mei omstreeks 14.30u
Aan iedereen die ons heeft geholpen en met ons meeleefde >>>>> Nogmaals hartelijk bedankt !
16-05-2008 om 14:30
geschreven door Patsy & Eddy
18-05-2008
Onze laatste dag in Kazachstan
Onze laatste dagen in Kazachtan. We hebben nog wat kunnen genieten van de stad Almaty. Vanuit ons appartement op de 6e verdieping hebben we zicht op de besneeuwde bergen en het is gelegen vlakbij het winkelcentrum. Daar hebben we nog een vlag van Kazachstan kunnen kopen die een plaats zal krijgen in de kamer van Mathias. Hij heeft al heel de namiddag met zijn vlag gezwaaid. Hij weet maar al te goed dat het de vlag van zijn land is. Ook het Kazachs geld herkend hij reeds goed.
Vandaag gaan we alles inpakken en vannacht om 04.00u komt Nicolaï, onze chauffeur, ons ophalen om naar de luchthaven te rijden. Om 07.20u hebben we onze vlucht naar Schiphol waar we omstreeks 10.40u (onze tijd) zullen aankomen ( duur van de vlucht: 7,20u ). In Schiphol nemen we dan de trein naar Brussel zuid, waar we dan om 14.45u zullen aankomen. Eindelijk weer thuis en onze familie en vrienden terugzien!
Hieronder nog enkele en waarschijnlijk laatste foto's vanuit Kazachstan...
- Eddy en Mathias op het perron in Taraz aan het wachten op de trein van 22.36u die er dan maar rond 23.00u is doorgekomen
- Mathias wordt wakker op de trein
- De documenten aan het klaarleggen (in het appartement) om naar de ambassade te vertrekken
- De ambassade in Almaty
- Mathias met zijn paspoort en het fameuze visum
- Nog even een zicht vanuit ons appartement en mama ging eens kippenbillen bakken... alleen zijn er in het appartement slechts twee kleine kookpotjes ter beschikking....
18-05-2008 om 08:40
geschreven door Patsy & Eddy
26-05-2008
Alle 3 goed aangekomen in België
Op maandag 19 mei zijn we met z'n drieen goed aangekomen in België. Zoals voorzien zijn we om 14.45u met de trein aangekomen in het station Brussel Zuid. Het was een emotioneel weerzien met de familie. Praktisch iedereen was aan het huilen van geluk. Bij de aankomst thuis, was ons huis versierd met witte en blauwe balonnen en stond de rest van familie en vrienden ons op te wachten. Ook met Toby was het een gelukkig weerzien.
Ondertussen zijn we reeds een week thuis en alles gaat prima met Mathias. Alles gaat zo goed en vlot, alsof Mathias reeds maanden bij ons woont. Hij is supper gelukkig, slaapt en eet goed, komt goed overeen met Toby en met de rest van de familie.
Gisteren zijn we op bezoek geweest bij Mathias zijn peter en neefjes. Bijna de gehele familie was op de afspraak. Ook hier is alles prima verlopen en heeft hij naar hartelust gespeeld met z'n nichtjes en neefjes.
Enkele foto's van onze thuiskomst en de familie volgen nog ....