Long time no see, hier alles same same but different. De dense jungle bracht ontelbare gevaren met zich mee: aapjes, mieren, termieten, hertjes, vogeltjes, bloedzuigertjes en 4 gillende Francaises. Watervallen, een wandeling door het regenwoud en olifantspotten zonder foliant bleken ons deel. Gelukkig zat ik de hele tijd naast een aapke achteraan in de pickup. Vele kleine steekdieren teisterden ons en ook onze goede en trouwe vriend DEET kon ze voor de eerste maal niet bedwingen. Als het regent in de jungle, dan giet het en storten rivieren zich genadeloos over de straten. Eens terug in Bangkok bezochten we de echte namaakbazaars (rara wie krijgt de merkkledij?) en de hoogste toren in Thailand (305 m) met een spectaculair uitzicht op de stad. De volgende dag mochten we onze oogjes openen om 6 uur 's ochtends (1 am Belgium time) om tot in grenspost Poi Pet te tjzjeezen en de grens naar Cambodja over te steken. Dit ging uiteraard niet zonder slag of stoot. Alsof we Pol Pot zelf waren moesten we langs verschillende controlestations en vulden we meerdere overbodige documenten in. Eens daar aangekomen, wachtte ons nog een 2 uur durende rit tot in Siem Reap, waar de machtige ruines van Angkor Wat voor ons opdoemden. We zijn hier heerlijk gelogeerd en raakten op onze tweede dag onder de indruk van de macht die de vele Khmer bouwwerken hier uitstralen. Angkor Wat was ronduit indrukwekkend, maar de koningsstad, Angkor thom overblufte zijn machtige neef met de reusachtige in de torens verwerkte lachende Boedha's. Ta Phrom sprak misschien nog het meest tot de verbeelding. De tempels worden hier overwoekerd met groen en de bomen die door de stenen heen slingeren alsof de tand des tijds hier geen invloed heeft gehad, herbergen een mysterieuze gloed. We bezochten nog enkele kleinere tempels in de omgeving, allen om ter indrukwekkendst. Vandaag besloten we uit te rusten na onze lange wandelingen van gisteren en fietsten we 15 km enkel tot aan het Tonle Sap meer in 40 graden. Gezien de geringe regenval bevond het meer zich echter 8km verder dan verwacht. We mochten niet doorfietsen zonder een "entrance fee" te betalen, die uiteraard recht in de zakken verdween van de wachter, waarna Mattijs de arme man verwensingen naar het hoofd slingerde die te maken hadden met metselaars en achterwerken. Onze gids bekloeg ook gisteren meermaals het corrupte systeem van Cambodja, waarin veel leiders van het rode Khmer regime nog steeds aan de macht blijven, waardoor Cambodja op de rand van de afgrond blijft staan. Hij durfde dit echter enkel te verwoorden in de wagen en zonder politie in de buurt. Met een gemiddeld inkomen van 500 dollar per persoon per jaar, weten we wat ons te wachten staat op het moment dat we het door Japanners en Koreanen overstelpte Siem Reap verlaten. Morgen trekken we richting Phnom Pheng, waar we getuige zullen zijn van de vele gruweldaden van de rode Khmer, die destijds de bevolking van Cambodja met 20 procent wisten te verminderen. Mattijs maakt geen nieuwe vrienden meer, en heeft zich neergelegd bij het feit dat hij de rest van zijn tijd hier met mij zal moeten doorbrengen, hoewel hij misschien ook berusting veinst en geduldig wacht op het ideale moment om zich van mij te ontdoen. Morgen verjaart hij en ik verwacht vele reacties op de blog. Ik verwacht dat Spaanse armade de broekjes van oranje een poepie laat ruiken. Tot het volgende schrijven, en als jullie nog moeten rijden, vergeet uw auto niet...
Vooreerst een dikke merci aan diegene die reageren op onze verslagjes en foto's. Er wordt hier lokaal zelfs gegokt op wie van jullie al gereageerd zou hebben, maar dat blijkt niet altijd makkelijk. Blijf ons vooral verbazen... Zoals de foto's illustreerden zijn we gisteren een resem tempels gaan bezoeken vanachter op de tuc tuc van een immer vriendelijke Thai. Het moet gezegd, we waren onder de indruk en dan moet Ankor Wat nog komen. 's Avonds een lekker thais hapje gegeten, het was zo overheerlijk dat ik me prompt een tweede bord gevraagd heb. Ocharme Teun die zat te watertanden, maar kost wat kost wil vermageren en dus zielig toekeek hoe ik mijn noedels met kip naar binnen speelde. Vandaag zijn we in het regenwoud aangekomen (speciaal voor Dominiek zullen we extra foto's proberen maken van wilde olifanten, gibbons, hertjes, tijgers, ... moest dit niet lukken beloven we alleszins een schone straathond) en bezochten een gigantische grot met miljoeeeenen vleermuizen. Het zouden onze vrienden kunnen worden, ware het niet dat ze zo verschrikkelijk kunnen stinken. Over vrienden gesproken... Teun en de plaatselijke muggen blijken ook erg amoureus met elkaar om te springen. Correctie, het gaat om een nogal eenzijdige vriendschap vanwege deze ettertjes of voor de volgers van het WK ook vuvuzela's genaamd. Ik begin er zelf van te krabben! Morgen wordt het vroeg dag en staat er een leuke tocht doorheen het regenwoud op het programma met onze 'zo zot als een achterdeur' gids, dat beloofd!
Geniet nog van de laatste uurtjes weekend, wij gaan straks slapen
Wij wijn vreselijk teleurgesteld om twee redenen: allereerst zagen we Holland gisteren in een bar in Bangkok de halve finales bereiken ten koste van het in de tweede helft zwak spelende Brazilie (toetsenbord hier heeft geen trema's). De Nederburen naast ons schreeuwden luidruchtig Holland wereldkampioen. Ten tweede lezen we weinig berichtjes van jullie op het gastenboek van onze blog, alleen onze pa schreef al iets en die heeft op zijn werk niks anders te doen. Nu het klassieke verhaal: goed aangekomen in Bangkok en door de immigratie geraakt, hoewel den Tijs heel wat meer moeite zal hebben om terug te keren, gezien hij tegen dan vermoedelijk zo zwart zal zien als ne ***** (nog maar eentje gezien hier trouwens). Tof hotelletje met paljassen die voor ons de deur openhielden. Grappig genoeg staat mattijs heel de reis onder Mrs. Keyngnaert ingeschreven en zodoende overal dubbele bedden voorzien. We zagen Wat Arun, Wat Pho en zijn liggende Boedha van 45m en toen ook nog het koninklijk paleis. In de tempel overal schoenen moeten uitdoen, zodat Mattijs zijn begeerlijke voeten te bewonderen waren. Dit staaltje vakmanschap leverde hem een foto met Thaise schonen op. We zwommen, zagen nog niet veel zon en af en toe kletst het hier donderslagen en gaan de hemelsluizen open.Aan de warmte en vochtigheid valt echter niet te twijfelen, dat zullen de foto's bewijzen. Bij het ter perse gaan van deze woorden maakt Mattijs een nieuwe vriend onder de vorm van een witbruine uitgemergelde kat, die nu zijn stoel heeft ingenomen, waardoor hij de rest van de tijd staand zal moeten volgen. Ik zal de rest van de reis alleen moeten afleggen. Voor Peter had Bangkok veel tafeltennisoptredens in petto, voor ons drukke straatjes en de geur van gebakken krekels en spin. We wachten het verloop van de reis af om onze darmflora hiermee eens flink op de proef te stellen. Vandaag aangekomen in Ayutthaya met de trein, zo meteen doen we de tempelronde en morgen reizen we door naar Pak Chong en het Khoa Yai National Park. Hier aan de computer verschijnen de eerste muggen en bijgevolg halen wij onze flesjes DEET boven. Tuktukchauffeurs zijn de heerlijkste kerels ter wereld. Nog maar net de hoek om van het hotel en de gratis tuktuk kost 40 baht, stuurt ons naar winkeltjes en vrouwenshows. Alles blijkt ook gesloten als je het aan hen vraagt, maar ze zijn bereid je later op de dag, tijdens de openingsuren te brengen tegen een kleine vergoeding. Wij lachen vaak. Mattijs heeft ondertussen vlooien EN luizen gekregen van zijn nieuwe vriend en het ziet er naar uit dat hij mijn vriendschap terug zal willen, hoewel hij regematig dweept met de monniken in hun oranje gewaden. We zullen hierbij afsluiten en jullie in spanning laten wachten op de rest van onze avonturen. Nog een belangrijke boodschap: MAMA, NIET ONGERUST ZIJN, WE ZIJN VEILIG AANGEKOMEN. Vriendelijke groetjes,
Het is bijna zover. Op dit moment, twee dagen later landen we in Zurich. Eens we vol Chocola zitten, nachtvlucht naar Bangkok, waar het avontuur begint... Contacteer ons via onze mail (privé), of post een berichtje op het gastenboek van onze blog.
Zoals iedereen ongetwijfeld al weet vertrekken Mattijs en ik op woensdag 30 juni om 5 voor 8 's avonds vanop Zaventem richting het immer lieflijke Bangkok. Na een tussenstop in Zurich gaat het recht naar de Thaise hoofdstad, waar we om half 3 de volgende dag aan zullen komen. We worden opgehaald door zo ne pipo met een bordje Mr. Fransen (want keigngaerdt kunnen ze niet schrijven) en in de aap gelogeerd in hotel De'Moc . Ter plaatse voorzien we een dag of twee om de omgeving te verkennen, tempels te bezoeken en onze darmen voor te bereiden op de sensatie van hun leven. Vervolgens wachten de tempelcomplexen van Ayutthaya, waar we logeren in The Old Palace resort . Daar blijven we een nachtje met onze vingers draaien en misschien ook de tempels bezoeken bij zonsondergang. De trein brengt ons traag (maar veilig) naar het grootste nationaal park van Thailand: Khao Yai . Hier zien we de watervallen van The Beach en hopelijk ook een paar folianten. We logeren in de Khao Yai Garden Lodge. Ik merkte op dat ik vaal met Mattijs in 1 dubbel bed zal moeten slapen.. Met een tussenstop in Bangkok trekken we de grens over naar Cambodja. Vanuit het Casa Angkor Hotel %FOTO4%%% in Siem Raap bezoeken we het wereldwonder Angkor Wat met gids. Bij de grensovergang laat ik Mattijs afpingelen voor een goedkoop visum. Na 3 dagen gaat de reis verder richting Phnom Pheng, waar de kronkelende Chinezen en Japanners de taferelen op de Killing Fields naspelen voor de camera. We logeren in het alombekende Kambuja Inn hotel. Na enkele vrije dagen (dat is natuurlijk relatief op vakantie) rusten we uit op het Thaise eiland Ko Chang. Jungle, bergen en witte palmboomstranden zijn allen te bewonderen vanop het terras van onze bungalow in het Sea View Resort & Spa . Daarna keren we terug naar Bangkok om op 19 juli om 8.30u 's morgens te landen op Zaventem. Dan wachten de patiënten, die bijna moedeloos werden door onze afwezigheid, ons terug op en neem ik de studieboeken volop ter hand...
Hier kunnen thuisblijvers onze reisavonturen in Thailand en Cambodja van 30 juni tot 19 juli op de voet volgen. We proberen zoveel mogelijk updates, foto's en polls toe te voegen zodat jullie een heel klein beetje mee op reis kunnen gaan. Tot binnenkort, Mattijs en Teun.
. Ter plaatse voorzien we een dag of twee om de omgeving te verkennen, tempels te bezoeken en onze darmen voor te bereiden op de sensatie van hun leven. Vervolgens wachten de tempelcomplexen van Ayutthaya, waar we logeren in The Old Palace resort 
. Daar blijven we een nachtje met onze vingers draaien en misschien ook de tempels bezoeken bij zonsondergang. De trein brengt ons traag (maar veilig) naar het grootste nationaal park van Thailand: Khao Yai 
. Hier zien we de watervallen van The Beach en hopelijk ook een paar folianten. We logeren in de Khao Yai Garden Lodge. Ik merkte op dat ik vaal met Mattijs in 1 dubbel bed zal moeten slapen.. Met een tussenstop in Bangkok trekken we de grens over naar Cambodja. Vanuit het Casa Angkor Hotel %FOTO4%%% in Siem Raap bezoeken we het wereldwonder Angkor Wat met gids. Bij de grensovergang laat ik Mattijs afpingelen voor een goedkoop visum. Na 3 dagen gaat de reis verder richting Phnom Pheng, waar de kronkelende Chinezen en Japanners de taferelen op de Killing Fields naspelen voor de camera. We logeren in het alombekende Kambuja Inn hotel. Na enkele vrije dagen (dat is natuurlijk relatief op vakantie) rusten we uit op het Thaise eiland Ko Chang. Jungle, bergen en witte palmboomstranden zijn allen te bewonderen vanop het terras van onze bungalow in het Sea View Resort & Spa 
. Daarna keren we terug naar Bangkok om op 19 juli om 8.30u 's morgens te landen op Zaventem. Dan wachten de patiënten, die bijna moedeloos werden door onze afwezigheid, ons terug op en neem ik de studieboeken volop ter hand...
