Eén van mijn talenten kruipt door de pen en de passie voor woorden geeft vorm aan het papier. Ik heb het nog maar pas ontdekt en het maakt zoveel los in mezelf dat ik er niet meer kan aan weerstaan en het er gewoon uit moet. Ik wil mijn gedachten als single delen. Mijn successen maar ook mijn tegenslagen. Ja, voorheen zou ik het negatieve eerst gezet hebben maar Sigal leerde me dat het positieve voorrang krijgt en het negatieve ondergeschikt is. Het geeft een heel ander beeld van wie je bent en het leest zoveel vrolijker!
Onlangs hoorde ik dat talent 'goesting' is. Een uitspraak van Jacques Brel. En ja, is het niet zo dat, wanneer je gebeten geraakt door iets, je er ook meer gedreven in wordt? Dus waarom niet gewoon gaan voor wat je graag doet?
In het dagelijks leven verdien ik mijn kost als kleuterleidster. Maar ik voel dat er nog iets anders in mij schuilt. Ik ben dan ook volop aan het solliciteren in een heel andere branche. Ik wil schrijven, spelen met woorden. Geven, doorgeven, delen... Het is net als toen ik begon te ervaren dat er een andere vrouw in mij huist. Iemand die staat te dringen om eruit te mogen. Door haar te erkennen ben ik geworden wie ik nu ben. Ik heb er een fantastische man en papa voor achtergelaten, ben door schuldgevoelens en eenzaamheid gegaan maar het heeft me zoveel kracht en levenslust gegeven, dat het het pad zeker waard is geweest. Maar de weg kent nog geen einde. Groeien doen we elke dag, groeien doen we in elke ontmoeting, ervaring... Vandaag beitel ik aan de binnenkant van mijn ziel om de schoonheid van die bruisende vrouw te ontdekken. En het haar ook te vertellen, telkens ik in de spiegel kijk. Niet makkelijk om jezelf complimentjes te geven. Voor een ander lukt het altijd zoveel beter. Eigen stoef stinkt, niet? Dus wanneer ze aan mij vroegen, 'Wat vind je mooi aan jezelf had ik maar 40 seconden nodig om er enkelen op te noemen. Bij de vraag, 'Wat zijn mijn talenten?' deed ik er al wat langer over maar zette 'kaartlezen' bovenaan. Terwijl mijn 'mama zijn' helemaal laatst kwam. Ik had tien talenten opgesomd. Na de vijfde begon ik me al ongemakkelijk te voelen over de lange lijst. 'Lang???', kreeg ik als reactie. 'Ik had veel meer verwacht!' Ik moest erom glimlachen. Waar moest ik die toch allemaal vinden? Er is nog wel wat graafwerk. Maar geloof me, naar binnen kijken... maar dan ook echt naar binnen kijken, naar je diepste verlangens, doet zo'n deugd. Neem er gerust je tijd voor want je bent het waard! Schrijf ze op want het geeft je voldoening om ze te zien staan. Je voelt je als het ware groeien terwijl je ze absorbeert. En nee, je hoeft je niet te schamen over de lange lijst... Een boek dat je graag leest mag ook lekker lang duren. Jezelf lezen duurt een leven lang. Geniet dan ook van het verhaal!
Het begon allemaal met de ontmoeting van die éne vrouw... Het is dankzij mijn broer dat ik mag meegenieten van haar enthousiasme. Hij leerde haar kennen op een conventie. Geraakte ermee aan de babbel en voelde onmiddellijk haar inspiratie, haar levenslust en kracht waarmee zij in het leven staat. Direct ging er een lichtje bij hem branden. 'Zus, dit is iets voor jou!' Op dat vlak vertrouw ik mijn broer blindelings. Hij heeft me al zo vaak de weg gewezen, dat ik ook hierbij wist dat het inderdaad iets voor mij zou zijn. En zo kwam ik in augustus bij een single-coach terecht. Logisch, aangezien ik een alleenstaande mama ben, gretig op zoek naar de ware. Want leven doe je toch niet alleen? Nee, er moet iemand aan je zijde staan! Iemand waar je alles mee deelt. Maar maakt deze gedachte me echt gelukkig? Of is er nog een andere weg? De weg van de 'happy single'. Van het moment dat zij de deur open deed wist ik dat niets nog hetzelfde zou zijn...
Tijd voor meer 'IK'
