Ondertussen ben ik 2 x bij de kiné geweest en dat gaat heel goed vooruit, de pijn is doenbaar overdag, mede door het afwisselen van liggen en beweging denk ik. We gaan dus op dat elan verder, volgende week proberen terug gaan werken 4/5 maar mét ligzetel in mijn buro zodat ik daar ook af en toe eens kan gaan liggen. Raar zicht misschien maar foert, mijn gezondheid gaat voor. 's nachts is een ander paar mouwen, daar moet ik mee leren omgaan zegt de kiné Heb de rustperiode ook gebruikt om de muizenissen in m'n hoofd wat weg te werken, veel dingen 'opgeruimd' ondertussen, zowel letterlijk als figuurlijk en dat zal hopleijk m'n nachtrust wat bevorderen. Vanaf deze week ben ik ook een etmaal kinderloos (allé als je stamperke niet meetelt natuurlijk) elke week want tiemen gaat nu elke dinsdagavond opgehaald worden in de crèche door oma en opa, blijft daar dan slapen en ik pik 'm pas de woensdagavond terug op. Eens een dagje niet trekken en sleuren zal zeker ook helpen. En verder vallen de puzzelstukjes mooi in mekaar, heb het perfecte doopsuiker gevonden voor bij de kaartjes, hélemaal in het thema. Heb een supermooie wieg voor kleine zus gevonden voor een betaalbare prijs.. Ook voor grote broer ben ik aan het shoppen geweest, Sinterklaas zijn buit ligt al in de kast en ook voor de kerstman liggen er al dinges opzij én ik heb deze week nog afspraken in een paar scholen zodat ik ook die keuze kan maken en grote broer (en mama) weten waarheen het gaat nà het Bengelhof. Aan foto's inkleven ben ik nog niet toegekomen....
Pffff. Zie mij hier zitten... 14 dagen thuisblijven van de gyn en na goed een halve dag verveel ik me al te pletter. Bekkeninstabiliteit, dàt is de voornaamste reden van de verplichte rust én ook het feit dat mijn dochter nogal aan de lichte kant is. Opdracht voor de mama: véél rusten, niet heffen, geen huishoudelijk werk, naar een kiné die gespecialiseerd is in bekkeninstabiliteit. Moeilijk als ge zo een bizzy bee zijt als ik. En als er nog zo veel moet gebeuren voor kleine uk mag komen piepen. Geboortekaartjes ontwerpen en uitwerken, geboortesuikers gaan kiezen, geboortelijst gaan leggen, eens rondkijken voor een wiegje of zo, een school gaan zoeken voor grote broer, sinterklaas en kerstkadoos gaan kopen.... Enfin, ik probeer me nuttig bezig te houden in rusthouding, heb de laatste drie dagen alle kleertjes van tiemen eens onder handen genomen en beslist wat er weg mag, wat ik ga doorgeven aan een nichtje, wat neutraal genoeg is om in dochterlief haar kleerkast terecht te komen...toch al 1 nuttig werkje achter de rug. Voor de rest zal dat veel tv kijken worden (eindelijk eens tijd om uit te vlooien wat voor moois die digitale tv nu eigenlijk te bieden heeft), me toch eens verdiepen in de Stieg Larsson trilogie en misschien o misschien als ik écht niet meer weet wat te doen kom ik eindelijk eens toe aan 2 jaar Tiemen-foto's inkleven in een album...de foto's zitten gelukkig al per maand geklasseerd maar inkleven, nog nooit aan toe gekomen. Nu misschien...
Tiemen heeft een vriendinnetje... Janne. Toen ik en een bam-vriendin samen op vakantie besloten te gaan hadden we zoiets van, als ze maar niet te veel ruziemaken, onze kinders... Viel dat even mee zeg... Tiemen was sebiet helemaal kierewietgek van dat blonde meisje en liet dat ook duidelijk merken en de kleine blonde deerne liet het zich allemaal welgevallen, tot op zekere hoogte natuurlijk want meneer mijne zoon is nogal nen hevigen . Hij moet dat nog wat leren wat dat is doseren... maar in elk geval, er zijn banden gesmeed voor een levenslange vriendschap daar in Frankrijk (tussen de mama's ook ten andere ). Onafscheidelijk waren ze, handje in handje in de autostoel, 'savonds ontroerende slaapweltaferelen, samen lekker buitenspelen in het zwembadje of 'pinge' op de trampoline... allemaal even schattig.
Ze zijn even oud - weekje of 3 verschil - en dat ziet ge. Tiemen is wat trager met het één en wat rapper met het ander en voor Janne geldt hetzelfde. Het klikt gewoon en dat merk je en als we mekaar een tijdje niet gezien hebben is die klik daar onmiddellijk terug, zo gelijk 2 hondjes, ze snuffelen efkens aan mekaar 'ik ken u' en hopla wég zijn ze gaan spelen. Zàlig om te zien.
En de mama's die maken foto's van al dat schoons en dromen stiekem al van verlovingen en trouwfeesten waar we al die foto's kunnen laten zien: kijk daar en toèn is het begonnen! Haha!
Ik snij nog maar eens het onderwerp van de gebroken nachten aan. Dan wordt Tiemen dus wakker - vannacht bv. rond 2.30 uur, dus écht als IEDEREEN slaapt - krijsen, brullen, tieren... . Ik probeer slaapdronken vanuit mijn kamer de situatie in te schatten, gaat hij terug liggen of is het een blijverke.... mééstal helaas is het een blijverke. Na nog een paar minuten gekrijs ga ik dus maar eens kijken wat mijn kleine uk wakker gemaakt heeft. AHA, 1 knuffel en 1 tut zijn verdwenen uit bed. Ik pak een troosteloze peuter uit zijn bed en krijg meteen de knuffeligste knuffel van de hele wereld (daarvoor alleen is het wakker worden op ongoddelijke tijdstippen het eigenlijk wel waard). Ik vis een knuffel en tut vanàchter het bed en zeg: 'tiemen verder slapen'. NEEN. Okay... we zijn vertrokken voor een rondje wie-wil-er-wél-slapen-wie-wil-er-niet-slapen... Ik pas de tips toe die de kinderverzorgster uit de crèche me gegeven heeft: géén licht, géén boekjes, géén afleiding. Gewoon meenemen naar mijn kamer, hem naast me in bed leggen, zeggen 'tiemen moet slapen' en zelf gaan liggen en doen alsof ge slaapt. Uk gaat terug rechtzitten, ik zeg 'tiemen slaap!'. Uk gaat terug liggen... zucht, geeuwt, rekt zich, gooit de lakens van zich af, rolt om, gaat terug rechtzitten... Na 30 of wat pogingen en 3 uur later als mijn 'tiemen slapen!' nogal wanhopig, dreigend, boos en moemoemoe begint te klinken zegt tiemen 'mama toch!', draait zich om.... en slaapt. GRRRRRR.
Het zag er goed uit: de nieuwe kinderzender van VTM, met Maya de Bij en Plop en Pipi Langkous, ideaal voor mijn kleine uk die babynetwork nu toch wat begint te ontgroeien... deze ochtend dus op onze digitale zender gezocht en gevonden op nr 132: Kzoe. Het begint goed, Monstertrucks en mijn kleine man is daar gek van. Ik ruim de keuken op en neem dan de strijkplank om vlug nog iets te strijken wat ik deze avond wil aandoen... ondertussen zijn de onvermijdelijke reclame met daarna een reeks videoclips gestart blijkbaar... en wààr valt mijn oog op: om 8 uur 'sochtends alstublieft wordt daar een videoclip uitgezonden van een meisje dat verkracht wordt en dan de rest van de clip verderzingt in nogal obscene kledij! OM 8 UUR 'S MORGENS! OP EEN KINDERZENDER MET ALS DOELGROEP OA 2-JARIGEN!
Zo'n schattig ventje! Wat een lief manneke! Mijn kleine uk vertedert iedereen... op foto.... want in real life is mijn kleine schattige uk de laatste weken veranderd in een monstertje met een willetje om u tegen te zeggen die voor àlles maar dan ook àlles het hele huishouden op stelten zet, woede aanvallen krijgt, agressief wordt en machtsspelletjes uitspeelt met mama.
En wat doe je eraan, consequent zijn in straffen, proberen afleiden, hem overmatig prijzen als hij wel iets goed doet of flink is, hem kleine verantwoordelijkheden geven zodat hij zich belangrijk voelt, dat doe ik allemaal. Helpt het? Neen dus, voorlopig niet althans integendeel..
Hij is kwaad en ik word daar zo moe van... zo 's nachts om 4 uur als meneerke al 4 uur lang weigert van te slapen in zijn eigen bed en alle mogelijke truken uit de kast haalt en wat doet een oververmoeide mama dan ... toegeven en dan begint de hele heisa weer van voor af aan..en overdag zet hij dat spelleke op alle mogelijke fronten gewoon voort.
Het is een fase, ik weet het en ik moet erdoor.. maar het is verdomd lastig zo 5 maand zwanger, meer nachten zonder slaap dan mét en niemand om het eens over te nemen...
(ik wil het niemand anders ook aandoen hoor.. het is juist wel op deze momenten dat ik een partner mis die het eens kan overnemen...)
Ondertussen ben ik begonnen met de praktische voorbereidingen voor de geboorte van Ginger.
Er zijn meters en peters gekozen, gevraagd en bevestigd. Geen makkelijke beslissing, maar uiteindelijk ben ik heel blij met 2 goede vriendinnen, een goede vriend en mijn broer. 2 meters en 2 peters dus, beetje ter compensatie van het niet aanwezig zijn van een papa, ook een beetje om ons opvang-netwerk wat te versterken, en daarmee bedoel ik zeker niet alleen praktische opvang maar misschien wel meer de emotionele kant van de zaak. Want alleen is maar alleen.. en af en toe zo eens kunnen bellen met iemand die je kindje toch een beetje speciaal vindt en het wat beter opvolgt en eens wat goede raad kan geven of gewoon naar je verhaal kan luisteren dat doet veel en eens de kindjes dan groter zijn hoop ik dat ze een hele goede band hebben met hun meters en peters en er terecht kunnen met verhalen, verdrietjes etc waar ze misschien minder gemakkelijk mee bij de mama willen/kunnen gaan..
Kraamzorg is aangevraagd en hoera die is blijkbaar standaard uitgebreid tot 1 maand nu! Bij Tiemen was dat nog 14 dagen en moest ik een doktersbriefje hebben om langer ervan te kunnen genieten. (wat ik onmiddellijk kreeg maar allé het is weer een achternageloop die wegvalt)
De naam ligt definitief vast, het idee voor het geboortekaartje ook en zal binnenkort eens proefondervindelijk getest worden nog een beetje aan het twijfelen over kleuren enz mijn eerste idee was iets sober maar wel in een flashy roze enveloppe, nu begin ik toch een beetje te twijfelen, geboortesuikers zal nog veel onderzoekswerk vragen want ik wil iets moois in hetzelfde thema als het kaartje en dat is niet gemakkelijk
De zwangerschap is gemeld aan de mutualiteit die me meteen bedolven onder een stapel papieren waarmee ik na ondertekening door de dokter blijkbaar veel kadootjes ga krijgen J
Heb de papieren geprint voor het aanvragen van het kraamgeld zodat ik die ook door de dokter kan laten invullen bij de volgende consultatie.
En last but not least heb ik de kleerkast nog wat aangevuld met roze spulletjes, aja .
Maar nog véééél om over na te denken en te regelen dus . Nog 19 weken!
Ps: ik vraag me af hoe ik dat de vorige keer allemaal gedaan gekregen heb én zwangerschapsyoga én zwanger zwemmen én haptonomie én craniotherapie én prenatale kiné . A ja juist dat was in het prékindjestijdperk.. toen tijd nog een rekbaar begrip was J
Mijne zoon bijt... in boterhammen, koeken, appels etc maar dus ook in kindjes.....
Elke avond, als ik hem ga ophalen in de crèche dan krijg ik een verslag: tiemen heeft vandaag 2 kindjes gebeten, Tiemen heeft vandaag 3 kindjes hard gebeten, etc etc afhankelijk van de verzorgster die de laten heeft en meneer mijne zoon dus overhandigt en rapporteert over de dag klinkt dat van sec meededeelzaam en informatief over lichtjes geïrriteerd tot ronduit beschuldigend: UWE zoon bijt.
Tja, wat kan ik eraan doen hij krijgt écht wel genoeg te eten en thuis bijt hij niet in andere mensen daar slaat hij, of gooit zich op de grond of zegt boos neen maar bijten, dat kennen we daar niet. Ik kan er dus ook niet op reageren.
Ik heb dus gezegd aan zijn persoonlijke verzorgsters (die er vrij sec mee omgaan trouwens) dat ze hem maar naar eigen goeddunken moeten straffen, liefst consequent en dat doen ze ook. Hij vliegt efkens apart op een stoeltje en mag toekijken hoe de andere kindjes vrolijk verder spelen. Een beetje dezelfde tactiek die ik toepas als hij thuis eens een woede-aanval krijg, apart zetten en efkens negeren, daar heeft hij een bloedhekel aan .
Eén van de andere verzorgsters had hem als straf vorige week bij de babys gezet. Poeha, wat een straf, dat is juist een beloning voor de kleine man, dan voelt hij zich dé man natuurlijk, hij bemoedert die ukjes een beetje, tutje geven, dekentje goedleggen, aaike doen, speelgoedje afpakken ge-wel-dig.
En zeggen dat ik dat kind als baby nooit een bijtring kunnen verkopen heb....
Nu ik wereldkundig gemaakt heb dat ik een dochter krijg kan ik ook de 'werktitel' onthullen: Ginger! Waarom Ginger? Awel Tiemen was Fred zolang hij in de buik zat dus had ik 2 opties nu: Fred & Ginger (Ginger Rogers die samen met Fred Astaire menig filmke weggedanst heeft) of Fred & Wilmàààààà (uitleg hoeft niet hier veronderstel ik ). Maar vermits mijn kleine meid tijdens zowat elke echo al een flinnk staaltje danstalent laten zien heeft en ik ook nu terwijl ik dit schrijf haar lustig voel ronddartelen in mijn buik is er maar 1 optie hé: Ginger dus, met dansschoenen en al!
En voor de ongeruste lezer over mijn naamkeuze: ik kan u gerust stellen: Ginger komt nog in geen 100 jaar dichtbij de naam die het werkelijk geworden is, maar daar moet u nog op wachten tot ... tja tot ze zin heeft om naar buiten te dansen zeker hé?
Tiemen wordt vandaag 2 jaar! om 12.40 uur om precies te zijn. Ik herinner me de geboorte 2-daagse alsof het gisteren was. 39 uur heeft meneerke erover gedaan om tevoorschijn te komen! maar het was elke minuut meer dan waard! En eigenlijk, ik vond dat best leuk, je bent 2 dagen echt met niks anders bezig, volledig gefocust. Helemaal weg van de wereld. ik herinner me dat de verloskamer ramen had maar vraag me niet waar ze op uitkeken, totaal geen behoefte aan contact met de buitenwereld. behalve om oma en een aantal vriendinnen op dag 1 op een totaal verkeerd been te zetten en er telefoontjes mee te plegen alsof er niks aan de hand was. Hihi.
Vandaag vieren we dus al zijn 2e verjaardag. Vraag me niet waar die 2 jaar naartoe zijn. Of toch, ze zitten in dat prachtige blonde ventje met zijn karaktertje en niet-willetje, met zijn prachtige lange wimpers, met zijn zachte fijne stemmetje 'mama?' die gek is van blonde meisjes, van Shrek, van melk met nesquick, van pasta, van autooooos maar vooral van zijn mama . Benieuwd hoe lang dàt nog gaat duren...
Straks Bumbataart en véél kadootjes! Gelukkige verjaardag kleine man!
Na de nachtmerries nu: emo-buien in the middle of the night, om gek van te worden, dan stel ik me bv. voor dat ik een speech hou op de begrafenis van mijn beste vriendin, en dat is dan voor écht hé gr .gegarandeerd goed voor een paar uur bleitjolijt in het midden van de nacht. Tof.
verslaving aan chocoladepudding en ijskoude chocomelk. Let op het ijskoude aspect, we spreken hier van chocomelk on the rocks people dus mét ijsblokskes en al en chocoladepudding, ga naar de Aldi koop daar de goedkoopste chemische brol-chocoladepudding die ge kunt vinden en eet de pot in één keer leeg. Goed voor een half litertje zaligheid voor de TV s avonds.
Niet weten of ik moet uitkijken naar de echo van volgende week of niet. Enerzijds wel om hopelijk een definitieve en bevestigende uitspraak over het meisje-jongen aspect te krijgen en ukkepuk nog eens de lambada te zien dansen in mijn buik, anderzijds toch een beetje schrik om slecht nieuws te krijgen. U weet wel die ene test die toch een beetje verontrustend was; bweuk. Enfin, mijn mama gaat mee om mijn handje vast te houden (of ik het hare)
Een buikje van 18 weken met de omvang van ééntje van 38 weken die de bakkerin deze week spontaan de reactie ontlokte: allé succes met de bevalling hé! Waarop ik reageerde: ik peins dat ik tussen nu en februari wel nog eens om een chocoladekoek zal komen zenne.
Op het Tiemen-front
na drie opeenvolgende nachten vol onderbrekingen, hysterie alom en uiteindelijk beiden bijna niet slapen en schandalig te laat op het werk en in de crèche is de rust eindelijk weergekeerd ten huize. Oef. Voor hoe lang is nu de vraag.
Het potjes-tijdperk is hier aangebroken maar voorlopig nog zonder succes thuis. Tiemen zegt wél elke keer babo! en klapt in zijn handjes als hij geen succes heeft gehad. Tsss. Vraag me af welke reactie dat wordt als het wel eens lukt? Een Mexican wave? Een minuut zendtijd op de nationale zender? Een pyamaparty met alle knuffels? Ik hou u op de hoogte.
Met dit weer zijn de lange broeken en lange mouwen hier weer geïntroduceerd. Waarop Tiemen hardnekkig blijft volhouden dat hij nu een kès draagt (vestje) terwijl het eigenlijk gewoon een t-shirt met lange mouwen is. Bangelijk eenvoudige woordenschat.
Deze week ook ontdekt dat hij dezelfde trekjes heeft als mama . Hij kleedt alle poppen uit en speelt er dan zo mee. Als ik de oma mag geloven deed ik dat ook. Arme poppen, met dit weer .
Op het nieuw TV-seizoen front
yeah! Expeditie Robinson is back! Met alleen maar vrouwen voorlopig! Dat wordt nog leuk de komende weken. Gewéldig hoe die topadvocate gisteren al meteen de hele groep tegen zich kreeg en met haar universiteits-psychologie meende de groep onder de knoet te krijgen. NOT dus! Benieuwd wanneer ze eruit gaat, hopelijk niet te vlug want dit is TV om-je-vingers-af -te-likken!
Sorry Michiel, ik ben géén fan van u in een talkshow. Het is uw ding niet, alhoewel, misschien kijk ik binnen een paar maand nog eens om te herevalueren. Frieda kon me ook niet zo bekoren in het begin.
En fantastisch: Komen eten. Ik ben fan. Ik vind de interactie tussen die 4 onbekenden gewéldig. Alhoewel ze de stunt met die mislukte omroepster die ze opvoerden deze week écht niet moeten herhalen, get a life Goedele.
Staat Shrek nog altijd op nummer 1 in onze dvd-top tien. Herhaalde pogingen om Nemo, Paulus de Boskabouter en zelfs Bumba (opnieuw) te introduceren stuitten op een welgemeend njet van de man met de zapper. Och wel, ik blijf de scène in film 2 met de haarbal brakende puss in boots gewéldig vinden
En last but not least: ik blijf het formidabel van mezelf vinden dat ik komende zondag een verrassingsfeestje georganiseerd heb voor mijn mamas 60e verjaardag en dat het feestvarken nog altijd van niks weet! Ondanks de bijna verraad-pogingen van talloze genodigden, het feit dat ik de datum 2 keer moeten veranderen heb en de vele leugentjes om bestwil. Dus ja mama, we gaan zondag gewoon een stukske taart eten en s avonds eten bij onze favoriete Italiaan. Tsss. (Alleen ben ik er vergeten bijzeggen dat er nog een stuk of 16 andere mensen komen en de pasta niet door de Italiaan himself maar door ondergetekende zal bereid worden.)
En nu stop ik er echt mee . Want ik hou u van uw werk! Niet?
Vanaf vandaag is mijne zoon, mr zot jonk een aapje! Hij is deze ochtend overgegaan naar de grootste groep in de crèche (de speelvogels) bij juf sandra en juf line en heeft daar gekregen: een kapstokje, een mandje en een schoenenplankje met het symbool: aapje! Van een geweldige typecasting gesproken . Ben benieuwd wat dat aapje allemaal gaat leren het komende jaar, hopelijk leert hij zijn apestreken wat af zodat hij volgend jaar op 1 september klaar is voor het échte werk... de kleuterschool.
Op enkele van de blogs die ik volg, vond ik volgend stokje: noem in 15 minuten, de 15 boeken die je gelezen hebt die je nooit zal vergeten, die je leven veranderd hebben. Of ze mijn leven echt veranderd hebben, sommige wel andere niet maar eens kijken of ik mij aan 15 kan houden
Kruistocht in spijkerbroek van Thea Beckman, gewéldig, pas herlezen en nog altijd goed!
De kleine waterman van Otfried Preussler, zalig kinderboek dat ik zeker weer in huis moet gaan halen want uitgeleend aan één of andere onverlaat die het vergeten teruggeven is, vermits ik nu zelf een kleine waterman in huis krijg binnenkort mag dat boek niet ontbreken in de voorleeskast
Leven en werken van de kabouter van Rien Poortvliet en Wil Huygen, schitterend boek over tja. Eindeloos de taferelen nagespeeld met poppenhuis omgebouwd tot kabouterwoning.
De Harry Potters zullen we gemakshalve maar als 1 boek beschouwen. Allemaal verslonden in het Engels (prachtig geschreven) en daarna nog eens in het Nederlands (goed vertaald met soms originele namen etc. maar het origineel is beter)
Lector et Emergo, de biografie van Wilfried Martens. Vraag me niet waarom maar de man intrigeert mij en ik vond zijn biografie goed, heel wat bijgeleerd over de politiek in de jaren 70-80..
Van -9 tot +1 van Jools Olliver (vrouw van kok Jamie..), over haar 2 eerste zwangerschappen en het leven met een baby, hilarisch en heel herkenbaar, ben het nu aan het herlezen in de nachtelijke uren als de slaap niet wil komen of een nachtmerrie de slaap verstoort. Nachtelijke lachbuien tot gevolg. Ook opnieuw gekocht want ook weer een onverlaat die het boek leende en niet teruggaf (noot aan mezelf: geen boeken meer uitlenen )
To walk again van Marc Herremans (zowel boek als dvd). Stil word je ervan en je zeer bewust van wat voor een ongelooflijke gelukzakken wij zijn. Heb onlangs de kans gehad om 5 min. met de man zelf een klapke te doen en ik was onder de indruk. Mag mij altijd bellen. Schoon ogen trouwens
Lelieblank, scharlakenrood van Michael Faber. Schoon, ontroerend. Meer heb ik daar niet over te zeggen.
Onder de ombuboom van Santa Montefioré. De eerste die ik las van haar en nog altijd mijn lievelingsboek (van haar). Mooi in zijn genre en ontzettend meeslepend. Gevoel alsof je persoonlijk in Argentinië bent terwijl je het leest.
Aprilheks van Majgull Axelsson. Prachtige staaltje van de Zweedse literatuur en bewijs dat ze daar meer kunnen dan detectives schrijven. In het Zweeds gelezen wat het nog mooier maakt. Een boek is eigenlijk altijd het mooist in de originele taal
De kleine prins van Antoine de Saint-Exupery. Vroeger op school MOETEN lezen, in het Frans dan nog (niet mijn favoriete taal) en toen verguisd, yek. Weer in huis gehaald naar aanleiding van de geboorte van mijn eigen kleine prins en ondertussen oud genoeg om de schoonheid ervan te zien (en de Nederlandse vertaling hielp )
De factor Verhofstadt van Sus Verleyen. Nog zon politicus die mij intrigeert. Goed geschreven door de beste hoofdredacteur ooit en als je het nu herleest denk je ja, ja.
Mijn status is positief van Annemie Struyf en Lieve Blanquaert. Ik kies er dit uit omdat het mij het meest aangegrepen heeft maar ook de andere boeken van beide dames konden mij heel erg bekoren.
Ons kookboek van de Boerinnenbond. Mijn hoop in bange dagen als de saus weer eens dreigt te mislukken of de inspiratie zoek is maar vooral als mijn mama onbereikbaar is voor een sos oproep
Een dag in Gent van Herman Brusselmans. Eender welke Brusselmans eigenlijk. Tja wat kan ik zeggen, weinigen begrijpen het maar ik ben fan. Grote fan. Ik hou van zijn eindeloos gezwets, van beginnen met een zin aan het begin van een hoofdstuk en pas vervolledigen op het einde..Misschien omdat hij net zo dol is op Gent als ik, het maakt het herkenbaar, misschien omdat hij als je tussen de lijnen leest een heel gevoelig mens is. Maar je mag je niet te veel storen aan het letterlijke
En last but not least: De schaduw van de wind van Carlos Luis Zafon. Mijn lievelingsboek ooit. Niet te evenaren, ook niet door hemzelf want de opvolger vond ik niet zo goed, te hoge verwachtingen waarschijnlijk. Maar zalig, zalig om eindeloos te herlezen en opnieuw te verdwalen in de straten en steegjes van Barcelona. (noot aan mezelf: als er ooit geld is voor een citytrip: Barcelona!)
Eens kijken, tja de 15 minuten heb ik overschreden en de 15 boeken ook maar hopelijk heeft u er een paar leuke leestips bij. (en feel free om mij ook wat van uw tips te bezorgen..). En dat ik van zeer uiteenlopende genres hou me dunkt.
PS: Momenteel ligt op mijn nachtkastje: ollies verjaardag (voor als uk niet kan slapen), Magic (Engelse versie) van Tami Hoag voor als mama niet kan slapen, De Vliegeraar van Khaled Hosseini (nog een restje te lezen van op vakantie), Zwanger na 30 (om een verklaring te vinden voor onverklaarbare zwangerschapskwalen) en dus van -9 tot +1 van Jools Olliver (succes gegarandeerd als ik de slappe lach wil krijgen in het holst van de nacht)
's morgens als we aangekleed en gewassen zijn en klaar om aan een nieuwe dag te beginnen sleurt Tiemen zijn teerbeminde knuffel Puti uit zijn bed en neemt hem mee zodat hij niks mist van de avonturen van de dag die komt. Hij staat dan bovenaan de trap en gooit Puti met ware doodsverachting naar beneden en zegt 'Puti boof PIJN!' (vertaling: puti is beneden en heeft pijn- het concept beneden en boven is nog niet volledig ingesijpeld) .
Ik vraag u, moet ik mij zorgen maken voor later, zo als mama oud en versleten is en Tiemen haar mss met zijn sterke armen naar beneden moet dragen?
Mijne zoon, mr. zot jonk is de laatste week een beetje kierewiethelemaalgek van Shrek. U weet wel het groene monster, immer vergezeld van de vrolijkste ezel ter wereld en sinds film 2 van de schattigste puss-in-boots. Waar hij dat opgepikt heeft, ik weet het niet, maar op een avond stond het zot jonk dus voor mij met een dozeken en zei plechtig kijk (waarmee hij wil zeggen: mama leg die dvd eens op, ik wil hier naar kijken, nu en een beetje vlug alstenblieft). Ik die al een tijdje gewoon was van dan veroordeeld te zijn voor het komende half uur tot bumbabelooooooooo het circus komt eraan! keek een beetje heel verbaasd toen ik zag dat het jonk voor me stond met niet 1 zwart dozeken maar met drie groene .alle 3 de Shrekfilms had meneerke uit onze collectie gevist. Tzal het kleurke zijn zeker? In elk geval, we hebben dat weekend inderdaad naar alle drie de Shrekfilms gekeken en sindsdien naar elks nog een keer of 5. En tussendoor komt hij voor me staan en zegt Sek? Kijke? Ik vraag u: duurt die fase lang en /of bestaan daar remedies tegen? (en Bumba terug in eer herstellen werkt niet want ik kreeg een gesnuif van hier tot Timboektoe als antwoord toen ik dat eergisteren voorzichtig opperde Bumba is voor beeeeeeeeebies. Nèh. Dat wordt nog leuk zo binnen een maand of 18 .)
1) tiemen heeft zijn eerste drie-lettergrepen-woordje: PAPAGAAI! Jaja, nu gaan we vollédig voor af-was-sen
2) tiemen gaat op 1 september over naar de grootste groep in de crèche (ik zou begot niet weten hoe de groep noemt, moet ik dringend eens navragen) alwaar hij o.a. zal leren: op het potje gaan, luisteren naar de juf (aheum er zal nog veel water naar de zee vloeien eer dat zover is), en samen spelen zodat hij op 1 september volgend jaar dan vollédig klaar is voor het échte werk: de kleuterschool (snik, dubbel snik)
3) ik een zware fan van mijn gynecoloog geworden ben (als ik dat al niet was hij moet maar zo geen schoon ogen hebben) nu hij mij eindelijk, na 15 lange weken ellende grotendeels misselijkheids-vrij gekregen heeft met mijn favoriete drankje of all-times Primperan.
4) Ik al zwaar aan het investeren ben in babykleren terwijl ik nog niet eens 100% zeker weet of het wel zéker is dat ik een krijg en voor jullie aan het gokken beginnen slaan: de overblijvende kleertjes-oogst van Tiemen valt nogal tegen dus ik moet gewoon nieuwe kopen ongeacht wàt het nu wordt
5) Ik al volledig weet welke kleuren, vorm etc de geboortesuikers en het geboortekaartje zullen hebben nu nog sponsors en uitvoerders vinden
6) Ik met bovenstaande veels te vroeg bezig ben, ik weet het, maar wat doet een mens anders op een zomeravond als de enige andere afleiding drie volle manden strijk, een vuile keuken- annex livingvloer, etc zijn
7) Ik om bovenstaande afleiding op te lossen terug ga investeren in een poetshulp die volgende maandag gewoon op sollicitatiegesprek komt (ammai wat moet ik mij daar bij voorstellen en moet ik ook een praktijktest afnemen zo van: stof mijn tvkast eens af in 10 seconden of zo )
8) Ik om te eindigen mijn liefste zoon wil smeken om de komende nacht zijn eigen bed te willen beslapen en niet dat van mij. Hoewel ik het bijzonder leuk vind om s nachts plots zon mollig armpje om me heen te voelen en s morgens wakker te worden met een voet in mijn gezicht of een stemmetje dat zegt mama kaap? Ja tiemen, mama slaapt nog om 5 uur s morgens, zucht .
9) En ik om helemaal te eindigen meneer mijne zoon ook nog beleefd wil verzoeken om s morgens happy face op te zetten als we de crèche binnengaan ipv een onbedaarlijke huilbui te krijgen en zich vast te klampen aan mij alsof ik hem ga verlaten voor altijd . Om dan s avonds met een zeer ondeugende snoet te doen alsof mama niet bestaat als ze aan het hekje staat want ik moet nog dringend de Ronde van Vlaanderen fietsen op mijn fietske voor ik mee naar huis ga. Mama is zwanger en emo vriend en beide toestanden zijn niet goed voor mijn gemoed!
Mijn kleine uk zit in een taalontwikkelingsfase... het ene na het andere nieuw woord komt erbij. Het enige ietsiepietsie kleine detail hierbij is.... geen mens die begrijpt wat hij zegt... Het begint al smorgens aan de ontbijttafel.... tiemen komt brullend de keuken ingerend 'jàààà, kapoe, kapoe!' 2 minuten later wijst hij naar zijn beker melk en zegt 'broen!'. En nee, de vertaling is niet kapoen, kapoen en broebels ... de correcte vertaling van de 2 woordjes is: kapoe = boterham en broen = doe ajb wat nesquick bij mijn melk . Hij heeft ook nog 'kaiden' voor water en 'kès' voor trui enz , enz...Ook ganse zinnen fabriceert hij met zijn zelfverzonnen taaltje. Allé ik denk toch dat het zelfverzonnen is. Heb nog geen enkele taal gevonden waar deze woorden in voorkomen. Ik vind het wel spannend enerzijds en na enkele dagen en veel frustratie van beide kanten weet ik meestal uit te vissen wàt hij wil zeggen. Anderzijds moedig ik het niet aan en van zodra ik uitgevist heb wat het betekent verbeter ik hem categoriek elke keer. Het valt in dovemans oren voorlopig... Met de gewone vlaamse woordjes gaat het gelukkig ook goed: de laatste dagen zijn 'pijn', 'mooi', 'huis', 'boot', 'buik' etc ook tot zijn woordenschat gaan behoren dus ik maak me niet te veel zorgen.
ik hoop dat dat vreemde taaltje een beetje de voorbode is van een heuse talenknobbel zoals ik er toch een kleintje heb... Helaas heb ik niet veel vreemde talen meer nodig maar er was toch een periode dat ik vlot 4-talig was en zelfs een 5e taal aardig onder de knie begon te hebben. (4 jaar Zweeds gevolgd in de avondschool). Jammer dat een mens dat niet beter onderhoudt hé...
Volgend recept is er nog eentje van mijn oma. Héél lekker en heel handig om broodresten etc mee te recycleren..
Zet een tamelijk grote pan klaar (2 liter of meer) . Daarin verbrokkel je wat je in huis hebt aan oud brood, sandwiches, ontbijtkoeken, beschuit, .... zorg ervoor dat de pan redelijk vol is. ( Dus beetje brood opsparen of aan de bakker oudbakken brood vragen...) Giet er een liter melk bij (broodmengsel moet onder staan) en 100 gr fijne suiker. Terwijl het brood weekt kan je aanvullen naar hartelust met: (alles of een selectie hieruit ): rozijntjes, chocolade, peperkoek, speculoosjes, andere koekjes... Laat dit alles ongeveer een half uurtje weken en zet daarna de pan op een zacht vuurtje. Laat alles zich vermengen tot een gladde brij, je moet constant roeren want dit blijft héél vlug aan de bodem kleven! Als het mengsel klaar is vet je een overschaal in met boter en daarna inwrijven met bloem (tegen het kleven) en giet het mengsel hier in. Plaats in een voorverwarmde oven van 180° en laat ongeveer 50 minuten bakken. Zet de oven uit en laat de broodpudding nog 10 minuutjes in de warme oven staan.
Laat de broodpudding afkoelen. Eet smakelijk!
en nog een hele lekkere serveertip: een stuk koude pudding met warme vanillevla... NJAMMIE!
okay, een beetje langer blogstilte dan ik had gezegd. Maar ik had eerlijk gezegd ook gehoopt om tegen nu zo ongeveer een stralende toekomstige mama te zijn die elke dag blinkend van trots over haar zwellend buikje loopt te wrijven. Het wordt een zaagblog, verderlezen op eigen risico! Over mijn buikje wrijven tot daar klopt het maar dat is om die vreselijke misselijkheid te proberen te bezweren. Het is er potverdorie alleen maar erger op geworden de laatste weken. Ondertussen heb ik, slimme mie, door dat ik smiddags gééén middagdutje mag doen want gegarandeerd hang ik enkel uren later ergens waar u het niet wil weten... Geen middagdutjes meer dus, ook geen koolzuurhoudende drankjes, overdreven zoetigheid, copieuze maaltijden, vettige pitta's of frieten, chocolade, appelsap of gelijk welke andere drank, en dat naast alles dat ik al niet mag eten omwille van het toxoplasmose en listeriamonster.... mijn menu ziet er dezer dagen héél eentonig uit (gelukkig ook gezond). Van gelijk welk drinken word ik K*missselijk maar ik moet drinken want anders hangen mij vreselijke dinges als nierstuwing en blaasontstekingen boven het hoofd... en ik moet eigenlijk middagdutjes doen want ik heb een veel te hoge bloeddruk en dat is blijkbaar nogal nefast voor 13-weken oude foetussen... Verder heb ik dankzij de wetenschap en al zijn fijne testen een paar slapeloze nachten achter de rug om te beslissen of ik nog méér testen wil of niet. (ammehoela, NIET dus)
tja....tot zover de roze wolk. u begrijpt dat ik meer een donderwolkje ben dezer dagen dan een stralende mum-to-be. Gezien alle leuke bijwerkingen die kleine ukkepuk mij nu bezorgt ga ik ervan uit dat nà de geboorte ik een fantastische, stralende, van de eerste dag 8-uur doorslapende goed-etende en immergoedgezinde ...... krijg. De ..... zijn for me to know en for you to find out, binnen enkele weken wordt dat allemaal duidelijk. ik weet het al en jullie lekker niet
Dat is dan ook het enige positieve nieuws dat ik de afgelopen week kreeg ivm de zwangerschap... mevrouw het wordt een ..... 90% zeker! Als dat cijfer veranderd in 100 mag u het ook weten....
mama van Piet Piraatje (2007) en zonnemeisje (2010) BAM Administratieve duizendpoot Boekengek Chocoholic Netwerkbeest Kwisser Blogger en nog veel meer....
. Hij moet dat nog wat leren wat dat is doseren... maar in elk geval, er zijn banden gesmeed voor een levenslange vriendschap daar in Frankrijk (tussen de mama's ook ten andere 
.
Tsss. (Alleen ben ik er vergeten bijzeggen dat er nog een stuk of 16 andere mensen komen en de pasta niet door de Italiaan himself maar door ondergetekende zal bereid worden.) 
