|
Heey bloggertjes,
De voorbije twee dagen waren, hoe kan ik ze omschrijven, écht fantastisch, liefdevol, gelukkig, verrassend, feestelijk en prachtig! Ik heb zo genoten van de feestdagen dit jaar. Dat komt vooral door één bepaald persoon, de allerliefste jongen die ik ken! We vierden Oud en Nieuw tesamen en beleefden een wonderlijke tijd.
De dag voordien... Ik opende mijn ogen. Nog één keer slapen, zei ik tegen mezelf, dan ben ik bij hem. Met een glimlach kroop ik uit bed en begon vol enthousiasme aan zijn cadeau. Ik schreef een liedje voor hem, begeleidde het op de piano en zette het op cd. De eerste zinnen vlotte niet zo goed, ik kon mijn gevoelens maar niet op papier zetten, laat staan voor hem zingen. Ik besloot om aan de melodie te werken. Die kreeg ik voor elkaar in pakweg een uurtje. Vol goede moed begon ik aan mijn eerste strofe en anderhalf uur later zong ik voor de eerste keer mijn liedje. Nu kwam de grote opdracht, hoe kon ik dit afgeven in cadeauvorm? Ik herrinerde me een woord dat ik ooit eens op mijn laptop tegenkwam: geluidsrecorder. Yes! Hopen dat het lukt. 4 volle uren heb ik opgenomen, ik herhaal: 4 volle uren! Ik speelde telkens een fout, zong een strofe verkeerd, schoof met mijn pink nét iets te veel naar rechts op de piano, moest de laptop verzetten om een betere geluidskwaliteit te hebben, noem maar op. Alles ging mis. Uiteindelijk kreeg ik het voor elkaar en nam heel mijn lied in één keer op. Ik brandde het op cd, gaf het een passende naam en maakte, naar mijn mening, er een mooie hoes voor. Nét toen mijn cadeau klaar was kreeg ik een berichtje van D. "Ik moet nog aan je tweede cadeau beginnen," zei hij. Ik dacht: Onee, hij heeft er een tweede Maar ja, de winkels waren ondertussen al gesloten. Ik had dus geen tweede cadeau. Hij vond dit niet erg en zei heel lief: "Het mooiste cadeau blijft morgen bij mij slapen." Dat maakte alles goed! Ik stond minstens 5 minuten met een glimlach op mijn gezicht, dat heb ik telkens weer als hij zo'n lief berichtje stuurt. Dan ben ik zo gelukkig dat ik alles rondom me vergeet en in gedachten hem een liefdevolle kus geef.
Oudjaar... Ik kon niet wachten om te vertrekken! "Komaan mama, schiet nou eens op," ging er door mijn hoofd. Ze bracht me weg met de auto en ging nog even snel een winkel binnen. Ik zat ongeduldig in de auto te wachten. Toen we eindelijk aankwamen gaf ik D een dikke knuffel. Ik merk dat ik sinds het begin van onze relatie nog altijd nood heb aan een dikke knuffel en er nog altijd evenveel van geniet! De papa van D was nog niet thuis dus zagen we met N een film van Mega Mindy voor we aan tafel gingen. Na het eten ging N even slapen en daarna vertrokken we naar C en zijn familie voor een geweldig feest. Kreeft, tongrolletjes, paling, chocomousse, cadeautjes en vuurwerk, eenn korte samenvatting van de avond. De pakjes, waar we beiden al zo lang naar uitgekeken hadden, waren fantastisch. Ik kreeg van D een boekje met een kortverhaal over de avond dat we samen kwamen en de ware liefde vonden. Ik kreeg, tot mijn grote verassing, een cd met een liedje dat hij ook zelf geschreven had! Ik had net hetzelfde voor hem. Zijn cd'tje was wel mooier gemaakt, hij kan veel beter met computers om dan ik. Maar dat vond ik niet zo erg. Zijn liedje was ook prachtig! Ik heb het vandaag al een paar keer opgezet en blijf het gewoon geweldig lief vinden! We telden niet af, dat vond ik wel jammer, maar we hebben wel gekust om middernacht. Dat vind ik erg belangrijk, het is een traditie zolang ik het me kan herinneren dat een volwassen iemand zijn/haar vrouw of man kust om middernacht. We keken even naar het vuurwerk maar vonden het wat koud, we zijn dan maar naar binnen gegaan en wensten iedereen een gelukkig nieuwjaar. Tegen 1u30 gingen we met z'n tweeën naar huis, we werden moe en hadden eigenlijk nog een film gepland. D was zo lief om een film voor ons te downloaden omdat ik zo'n grote fan ben van de reeks boeken die nu verfilmd wordt. Hij is echt een schat! We zagen een halfuurtje van de film, denk ik, en vielen een uurtje later in slaap. Met een arm rond mij droomde ik van hem, van ons en van de perfecte avond. Ik wou eigenlijk niet in slaap vallen en gewoon eeuwig naar hem blijven kijken, maar mijn ogen vielen tevreden toe toen ik in zijn warme armen lag.
Nieuwjaarsdag... Ik werd wakker toen ik plotseling een schok voelde. Ik lag met mijn armen rond D en voelde nog een schok. Hij verschoot telkens in zijn slaap. Ik hield hem wat steviger vast omdat ik gemerkt had dat hij een slechte droom had. Hij schrok nog een tiental keer en werd dan eindelijk wakker. De glimlach op zijn gezicht vergeet ik nooit meer, zo mooi. Met kleine oogjes keek hij zachtjes naar mij terwijl hij met zijn hand over mijn gezicht streelde. Ik was zó gelukkig. Nieuwjaarsdag verliep even perfect als de dag ervoor. We aten pistoleetjes met confituur en dronken thee. Ik vond het geweldig! We maakten nog een aantal nieuwjaarbrieven van N. Ze had er maar 1 op school gemaakt en had er drie nodig. Knippen, plakken en klaar! We douchten, deden onze mooie kleren aan en vertrokken naar bonneke en bompa. N en M lazen hun nieuwjaarsbrief voor, we aten wat hapjes en praatten rustig. Er werden dadels met spek er rond op tafel gezet. Zoals sommigen wel weten ben ik verzot op dadels en ben ik een vegetariër. Ik wou dus dolgraag een hapje pakken maar deed het toch maar niet. D en zijn papa pestten me een beetje en opeens pakte de papa een hapje, deed het spek eraf en gaf de dadel aan mij. GE-WEL-DIG! We werden bij mij thuis afgezet en vertrokken een halfuurtje later naar opa. We waren de eerste dus we konden rustig met z'n allen in de zetel en op de stoelen gaan zitten. Binnen het halfuur zaten we met 20 man rond de kleine salontafel, stoelen vanuit de eetkamer, de keuken, de slaapkamer en de hobbykamer stonden opgepropt naast elkaar. Overal stonden mensen tussen en er werd à volonté chips, nootjes en drank bijgevuld. Toen was het tijd voor de nieuwjaarsbrieven. Ik las er één voor opa, mijn peter en kreeg een snoepzakje uit de grote doos en een enveloppe met centjes. Alle kleinkinderen kregen snoep, zelfs de vrienden en vriendinnen van de kleinkinderen. Opa had voor iedereen een zakje met zijn/haar naam op. Hij had alle namen van de vrienden en vriendinnen goed geleerd en vond het leuk zijn uitgebreide familie helemaal volledig, op twee vriendinnen na, bij hem thuis te zien. We gingen allemaal naar de Peking Wok en aten daar gezellig van het gevariëerde buffet. Na het eten ging iedereen zijn eigen weg terug naar huis. D en ik keken nog een stukje van de Pappenheimers en vertrokken naar hem thuis. We babbelden nog gezellig over allerlei onderwerpen. Uiteindelijk nam ik afscheid van D en van een perfecte twee dagen. Ik kan niet wachten tot de volgende keer. Hij maakt me elke minuut gelukkiger. Ik weet dat ik hem soms irriteer, maar dat probeer ik te vermijden. Hij weet dat hij mij ook irriteert met bepaalde dingen, maar dat maakt niets uit. Dat hoort bij een relatie, dat zei hij ook gisteren. We zijn echt een prachtig duo. We begrijpen elkaar en weten beiden dat we elkaar niet kwijt willen. Toen ik thuiskwam en me in de zetel legde, voelde ik me vreemd. Ik wou die armen terug om me heen, zijn warmte terug voelen, zijn handen kunnen vastpakken en in slaap vallen in afwachting terug wakker te worden naast die mooie glimlach. Ik vond het te geweldig om los te laten. maar ik ben nog maar 16. Ik kan nog niet alles hebben. Binnen een aantal jaren word ik elke morgen wakker naast hem. Daar droom ik nu van en soms... soms ben ik daar, bij hem en word ik wakker naast die glinsterende ogen, die zachte handen en die mooie, mooie glimlach.
XOXO
JustSomeGirl
|