Om jullie alvast een warme kerst en spetterend nieuwjaar te wensen kan je hier je e-mailadres achterlaten:
Beoordeel dit blog
Thoughts & Behaviour
Every teenager has a life. This is mine.
17-12-2009
Winter Wonderland
Heey bloggers,
Ik weet dat ik zei dat ik de koude ging omhelzen vandaag, maar misschien was het net andersom. De koude kreeg ons helemaal te pakken. Nog geen minuut buitenshuis en we waren al volledig wit gekleurd. Toen we aankwamen in het koude ondergesneeuwde Antwerpen besloten we om eerst een kijkje te gaan nemen op de Meir, de winkelstraat in hartje Antwerpen. We draaiden een paar straatjes in en voor we het wisten stonden we de thee van één van de verkopers (D's mama) uit te drinken in de Sissy Boy. Na een kijkje in de winkel, het passen van een aantal hemdjes en een leuke babbel trotseerden we opnieuw de vallende sneeuw. We liepen het shoppingcenter binnen en zetelden ons gezellig met z'n tweeën in een klein restaurantje. Daarna wandelden we gezellig door de straten van 't stad, langs de schaatsbaan, voorbij een reusachtige iglo, leuke hondjes, kleurrijke mutsen en nog veel meer. Op het plein voor de kathedraal kreeg D een idee. "Gaan we een grote sneeuwbal rollen?" vroeg hij dolenthousiast. Hij knielde meteen neer en begon aan zijn reusachtige sneeuwbal. Ik nam mijn fototoestel en trok er natuurlijk hilarische foto's van. We begonnen sneeuwballen te gooien, uit te schuiven, te lachen en te gieren. Het leidde tot dit leuke resultaat.
We besloten om naar huis te gaan en lekker dicht bij elkaar, met een warme chocomelk én speculaasjes, Harry Potter en de Halfbloed Prins verder te kijken. Ja, ik weet het, niet echt de meest romantische film ooit. Maar thuis geraken, dat was de opdracht. We namen de bus naar Aartselaar, dat was al een goed begin. De bus stopte in het centrum dus we hadden nog een andere bus nodig om ons helemaal naar D thuis te brengen. Ik zei: "We pakken de 501, die stopt vlakbij jou." Waarop D antwoordde: "Nee, de 503 stopt bij mij." Je weet hoe dit gaat, ik ga niet in discussie en we nemen de 503. Natuurlijk had ik wél gelijk en stopte de 503 helemààl niet bij hem. Na een lange (lees: heel lange) geïmproviseerde wandeling door het Reukerspad, dat meer op de Noordpool begon te lijken na een tijdje, kwamen we terug in de bewoonde wereld. Een uur later dan gepland, weliswaar. Na een gevecht om onze schoenen buiten uit te krijgen met bevroren vingers, nestelden we ons in de zetel en keken rustig onze niet-zo-romantische film. We vonden hem beiden geweldig en hadden genoeg romantiek door gewoon, met een besneeuwde neus, bij elkaar te zijn.
Vandaag ga ik naar de stad, niet zomaar een stad natuurlijk, DE stad. Ja, ik ga naar Antwerpen. Antwerpen is één van de leukste plekjes van België, misschien zelfs wel van de hele wereld. met zijn kerstmarkten, bloemenwinkels, verkoopstandjes, cafeetjes, restaurants waar je echt àlles kan eten wat je hartje maar begeert. Dàt is Antwerpen. Niet de kathedraal, het beeld van Brabo, de Schelde of het nieuwe Justitiepaleis. Nee, het is de gezelligheid die Antwerpen zo mooi maakt, de kleine straatjes. Het zijn de mensen, de echte Antwerpenaren, die het leven in 't stad zo boeiend maken. Vandaag mag ik de sfeer opsnuiven, mag ik tussen die mensen lopen, de markten afschuimen en de koude omhelzen in hartje Antwerpen. Zoals ze op z'n Antwerps zeggen: Kzen zot van A!
Ken je dat gevoel? Zo die vlinders in de buik, je hoofd vol van dromen? Ik ken het maar al te goed. Verliefdheid is iets vreemd. Je koopt het niet, je kan het niet bij je sleutels in je zak stoppen, je kan het ook niet opeten of opsluiten, afwassen of erop zitten. Het overkomt je gewoon! Bij mij is het me overkomen, alleen denk ik niet dat dit verliefdheid is. Het gaat zoveel verder dan de doorsnee vogeltjes die fluiten, verder dan alles wat je ooit hebt kunnen dromen over verliefdheid, wat je ooit dacht dat het zou kunnen zijn. Het gaat verder dan het sprookje. Liefde. Dàt is wat ik voel en ik laat het nooit meer los. De woorden 'Ik hou van jou' lijken zo gewoon en eentonig. Ik wil meer zeggen, maar kan het niet. Dan kijk ik naar hem met al die liefde schitterend en fonkelend in mijn ogen. Dat ziet hij dat ik geen woorden meer nodig heb om 'ons' te zeggen.
Zoals jullie wel al gemerkt hebben, is er weer veel veranderd in de laatste 2 dagen. We hebben onszelf in een nieuw kleedje gestoken, met andere woorden, we hebben een nieuwe lay-out. Deze is gemaakt door Dylan, die eveneens mijn nieuwe co-auteur is! Jullie zullen dus zowel van mij als van hem jullie dagelijkse überpositieve blogberichtjes ontvangen. Spannend, niet?
Om te antwoorden op Dylan's blogbericht: Ik heb ook wel zin in sneeuw! Het lijkt alsof de winter nog maar halfweg is. Het is alleen maar koud. Waar blijft de sneeuw?
Hebben jullie het al door? De meeste studenten onder ons moeten vrijdag nog wel even naar school om hun rapport op te halen, maar het is eindelijk zover! De vakantie is hier! (Met bijbehorend applaus en gejuich!) Iedereen heeft natuurlijk al een volgeboekte agenda en is maar aan het plannen om die ene film er nog tussen te kunnen proppen. Ik ken dat gevoel, elk jaar weer opnieuw. Alleen heb ik dit jaar niet zo'n last van drukke schema's en een overdosis aan voicemailberichten. Het is eindelijk wat rustiger. Nu kan ik genieten van een warme chocomelk, van een spelletje tetris, van een boterham met choco, een knuffel, een lach, een zoen. Ik geniet eindelijk van het echte leven! Ik kan uren in Antwerpen rondhangen, ben vogelvrij en kan alles aan. Ik heb geen tijdsbesef en lig uren met hem in de zetel. Gewoon liggen, niets meer. Af en toe een lach, een blik en de woorden: Ik zie je graag.
Voor sommigen is de kerstvakantie al begonnen, voor anderen begint ze deze zaterdag. Feit is dat het bijna kerstmis is en dat is zo'n leuk vooruitzicht. De dagen rond kerst zijn echt geweldig: kerstmarken afschuimen, op koopjesjacht gaan, de pakkende warmte voelen nadat je uit de kou komt... Er ontbreekt nog maar een ding en dat is sneeuw! Het zou zo leuk zijn als het moest beginnen sneeuwen, het wintergevoel wordt dan helemaal compleet. Jij zit lekker binnen, maakt niet uit waar, en buiten dwarrelt de sneeuw dan naar beneden. Wordt het binnen wat te warm? Geen probleem: je rent naar buiten en begint in de sneeuw te rollen, een sneeuwbalgevecht te organiseren en de kou? Die vergeet je gewoon! De winter is echt een fijne periode. Voor de mensen die het nog niet deden: geniet ervan! Het is de moeite. :D
Oh ja, ik heb mij nog niet voorgesteld: ik ben Dylan en vanaf nu zelfverklaarde co-auteur van deze blog :D
Voor sommigen is de kerstvakantie al begonnen, voor anderen begint ze deze zaterdag. Feit is dat het bijna kerstmis is en dat is zo'n leuk vooruitzicht. De dagen rond kerst zijn echt geweldig: kerstmarken afschuimen, op koopjesjacht gaan, de pakkende warmte voelen nadat je uit de kou komt... Er ontbreekt nog maar een ding en dat is sneeuw! Het zou zo leuk zijn als het moest beginnen sneeuwen, het wintergevoel wordt dan helemaal compleet. Jij zit lekker binnen, maakt niet uit waar, en buiten dwarrelt de sneeuw dan naar beneden. Wordt het binnen wat te warm? Geen probleem: je rent naar buiten en begint in de sneeuw te rollen, een sneeuwbalgevecht te organiseren en de kou? Die vergeet je gewoon! De winter is echt een fijne periode. Voor de mensen die het nog niet deden: geniet ervan! Het is de moeite. :D 
