Dit is het verhaal van Peter en is vergelijkbaar met het verhaal van onze Thimo....
Thimo werd misbruikt op zijn 8e, toen ie net in zijn tweede internaat zat....De dader was een 5 jaar oudere groepsgenoot die in dezelfde groep zat als Thimo en in de kamer naast hem sliep....Een half jaar kon hij ongestraft zijn gang gaan....
Later bleek dat ook hij slachtoffer is geweest van seksueel misbruik toen hij jonger was....Vaak worden slachtoffers later dader, ook wij waren hier bij Thimo erg bang voor en zaten er ook bovenop om hem goed te begeleiden hierin....Goddank zijn we hier achteraf goed in geslaagd!
Thimo heeft er nooit meer over kunnen praten!! De naam van die jongen wilde hij never nooit meer horen....Maar helaas waren er meer jongens met die naam....Het had een diepe wond geslagen en de littekens waren stug en hard!
Wij zijn achtergebleven, jij bent jouw weg gegaan, alleen en eenzaam, Jij bent gegaan, je kon niet anders, je hebt gezocht, gepraat gezwegen. Jij hebt gevochten, dat vooral, in de stilte, om uitzicht, Om een leefbare toekomst, om een menswaardig leven.
Het was jouw weg, zoekend, tastend, roepend, huilend, Hulpeloos en hopeloos, tot je op deze aarde niet verder kon. Hier was niet te vinden, wat jij zocht, rust heb je gezocht, En vrede, liefde die je naam en je wezen verwarmt.
We weten dat je het gevonden hebt, We gunnen jou de vrede.
Maar....mogen wij jou vragen, dat ook wij vrede vinden? En dat ook wij niet blijven staan, Waarwezijn achtergebleven.....? Dat wij stemmen horen, die ons uitnodigen Om mee te komen en verder te gaan?
Jouw naam staat in ons hart geschreven, Jouw stem horen wij in stilte, zeg ons, Dat er een toekomst is, meer dan jij kon zien.
