Wij zijn achtergebleven, jij bent jouw weg gegaan, alleen en eenzaam, Jij bent gegaan, je kon niet anders, je hebt gezocht, gepraat gezwegen. Jij hebt gevochten, dat vooral, in de stilte, om uitzicht, Om een leefbare toekomst, om een menswaardig leven.
Het was jouw weg, zoekend, tastend, roepend, huilend, Hulpeloos en hopeloos, tot je op deze aarde niet verder kon. Hier was niet te vinden, wat jij zocht, rust heb je gezocht, En vrede, liefde die je naam en je wezen verwarmt.
We weten dat je het gevonden hebt, We gunnen jou de vrede.
Maar....mogen wij jou vragen, dat ook wij vrede vinden? En dat ook wij niet blijven staan, Waarwezijn achtergebleven.....? Dat wij stemmen horen, die ons uitnodigen Om mee te komen en verder te gaan?
Jouw naam staat in ons hart geschreven, Jouw stem horen wij in stilte, zeg ons, Dat er een toekomst is, meer dan jij kon zien.
