THIMO EN ZIJN SEKSUEEL MISBRUIK EN DE MISHANDELINGEN BINNEN DE INSTELLINGEN WAAR HIJ ZAT....
Toen Thimo bijna 8 jaar was besloot Jeugdzorg hem over te plaatsen naar een ander tehuis....Dit soort veranderingen zijn de doodsteek voor elke autist en het was een verschrikkelijke tijd die hij tegemoet ging....Hoe verschrikkelijk dat realiseerden we ons toen nog niet....
Een voordeel was dat hij dicht bij huis werd geplaatst....Wij woonden in Helmond en hij kon geplaatst worden op het Hooghout te Nuenen, een kleine 10 km verderop....Zeer gelukkig waren we daarmee, want meeste keren zat hij ver uit de buurt....
De verandering was groot en hij had het zwaar en moeilijk om zich aan te passen aan de situatie en dat zorgde voor aardig wat gedagsstoornissen en onaangepast gedrag....
We merkten dat hij een bovennatuurlijke intresse kreeg in vuur en geen aansteker of lucifers was nog veilig voor hem....Het werd een pure obsessie en als je je aansteker mistte dan moest je erg snel zijn om Thimo op te sporen, anders stond er al iets in de fik....Goddank zijn er nooit ernstige dingen gebeurd of fout gegaan daardoor, maar het had ook gruwelijk mis kunnen gaan in die tijd....Hij overzag niet de gevolgen van zijn daden en was alleen maar nieuwsgierig wat dat vlammetje nou eigenlijk deed als je dat onder de gordijnen hield, of onder de tafel, of aan zijn deken....Dat zijn kamertje maar anderhalf bij twee was en hij er nooit meer uit zou kunnen ontsnappen daar dacht ie niet over na.....Hij moest dat ervaren, daar leerde hij van en wij moesten blijven herhalen wat er allemaal fout kon gaan en hem dat laten zien door bv een tv programma, een film of het op een andere manier visueel voor hem heel dichtbij laten komen....Daar leerde hij van....
Zo leerden we hem ook wat goed was en wat niet goed was....Hij was gek op ongelukken, vanaf heel kleins af aan, was het lachen, gieren en brullen als ie op tv of in het echt een ongeluk zag gebeuren....
Soms vloeide er bloed en we legden dan uit dat die mensen veel pijn hadden....Dan zeiden we: Stel nou voor Thimo, dat dat jouw mama is of jouw zusje en dan zag je hem schrikken, dan kwam de boodschap namelijk wel over....Je moest het gewoon dicht bij hem brengen, het vertellen met beelden....
Zo leerden we hem wat kon en wat niet kon, wat goed was en wat kwaad was en het bleek een goede methode voor hem te zijn, hij stak er veel van op en had inmiddels heel wat geleerd, meer dan wij ooit voor mogelijk hadden gehouden....
Om terug te komen op de brandstichtingen, niemand die begreep waar dit gedrag vandaan kwam...., wij niet maar ook de hulpverlening tastte volledig in het duister....
Tot een dag in januari 1995....7 jaar oud en drie turven hoog, zat ie naast me in de auto, hij achterin, ik voorin op de passagiersstoel....Willem was bij de frietzaak binnen om wat eten voor ons te halen....Het was zondagavond en die avond moesten we hem terugbrengen naar t Hooghout....De weekenden samen waren nooit erg lang....
Vrolijk als altijd kwebbelde die behoorlijk in het rond....
Tot hij plots vanuit het niets zei: Mama, J. naait me in mijn kont....Letterlijk zijn deze woorden al die jaren blijven hangen....
Als donderslag bij heldere hemel drongen de woorden langzaam tot me door....
Paniek sloeg toe en de grond werd onder mijn voeten vandaan geslagen....Met grof geweld!
De gevolgen waren dramatisch, in de filmpjes kan je zien wat zo;n kind door moet maken....Ook Thimo automutileerde zichzelf, hij wilde zichzelf verwoesten, kapot maken, met drugs, drank, pillen en ja, hij sneed zichzelf ook merkte ik het laatste jaar....Iedereen weet hoe dit verhaal geeindigd is....
Mij rest alleen nog hem los te laten en zijn daad te respecteren....Voor zijn eerherstel en rechtvaardigheid, mede als voor alle kids en ouders van nu die hiermee te maken hebben, vecht ik door, dat heb ik hem een paar weken voor zijn dood nog beloofd....Dat wilde hij graag....
Ik vecht niet tegen jeugdzorg of justitie, we moeten samen vechten voor een beter beleid en een beter sociaal milieu, vooral in de instellingen kan nog veel verbeteren....
Want om 21.00 uur naar bed voor een bijna 18 jarige....Wie wordt daar eigenlijk beter van? Precies, das in mijn ogen toch niet echt in het belang van het kind....
En met 8 man een kind in de isoleercel gooien, want ze worden er letterlijk ingegooid, door 8 man die 1 kind in een naadloze houtgreep houden....Resultaat:trauma en wekenlange pijn in botten en spieren....Wie wordt daar beter van??
Verplicht douchen (8-9 jaar oud was hij toen) met de deur open en de leiding voor de deur en dan ben je net seksueel misbruikt (Dit gebeurde ook toen hij ouder (16-17) was en in andere tehuizen zat, oa Groot Emaus)....Hoezo privacy? In wiens belang is dat eigenlijk? Thimo werd er depressief van, opstandig en boos....Zijn gedragsstoornissen daardoor werden weer heviger, hij was ongeremder en onbegrensder dan ooit....En hup, de psychiater schreef wel weer een pilletje uit....
Hij werd er niet beter van, je zag hem 1 klein stapje vooruit doen en 3 net zo hard weer achteruit....
Zijn IQ ging terug uit van 78 naar 57, geen enkele arts of psychiater kon het mij verklaren....Of wilden ze het niet verklaren, bang hun fouten te moeten toegeven....Uit geen enkele mond heb ik tot nu toe (21-11-2009) excuses gehoord, helemaal niks....
't zou netjes en op zijn plaats geweest zijn....Maar helaas, ze bleven uit....
De laatste medicatie die hij kreeg was: Concerta/Ritalin, Risperdal, Oxazepam, Lorazepam, depakine, clomipramine en dan geloof ik dat ik ze wel allemaal heb, maar zou er zomaar 1 vergeten kunnen zijn....Zo hielden ze hem rustig en in toom....Soms was ie zo suf, dan kon je niet eens meer een gesprek met hem voeren, vooral het laatste half jaar....Hij ging zo hard achteruit....
Wordt vervolgd!