Het begin van iets nieuws, tijdens dagen van einde.
Net krijg ik hier het idee om een blog te starten. Ik vind een blog eigenlijk maar een belachelijk iets. Je schrijft er meestal nutteloze dingen in. Maar aangezien ik mijn denken volledig de vrije loop wil laten gaan heb ik besloten om toch mijn, soms rare, gedachten en bedenkingen de wereld in te sturen. Ik zal schrijven wat ik denk over sport, politiek, wetenschap en sappige celebrity verhalen. De bedoeling is deze te bekijken met de nodige humor, maar als het er zich toe loont ook diepe ernst. Je zou deze blog kunnen beschouwen als een begin van iets nieuws, tijdens dagen van het einde. Zo is de financiële crisis die de wereld in zijn greep heeft, de directe aanleiding tot dit historisch moment in de wereld van de blog: Pierre goes blog! Aangezien ik op de trein zit terwijl ik dit schrijf, kan ik maar beter iets vertellen over het vehikel dat mij elke dag van her naar der breng. Het zou het perfecte vervoersmiddel kunnen zijn, wat het eigenlijk ook is, maar dan met zijn net iets minder leuke kantjes. Al te vaak werd ik gepest door het lot dat net een vertraging heeft gepland voor mijn trein. Schommelingen in de prijzen van de abonnementen en tickets die niet worden gecontroleerd, en bijgevolg ook nutteloos zijn, zijn schering en inslag. En dan de conducteurs niet te vergeten. Zij zijn bepalend voor jouw humeur na de treinrit. Een conductrice heeft me ooit eens zo ver gekregen dat ik haar rug onder spuugde van zodra ze zich omdraaide nadat ze mij een boete had aangesmeerd. Het zalige aan een treinrit is het ongestoord kunnen beluisteren van muziek, verdwalen in het landschap en blogs schrijven, uhum... Ik word gestoord door de stem vanuit het niets. Het gebrabbel hoorde ik al duizenden malen. Voor diegene die het nog niet weten, de trein gaat via Belsele, Sinaai, Lokeren, Zele, enz... naar Brussel-Zuid. Aangezien kijken een van mijn specialiteiten is, zie ik steeds weer dat het ferme stel blozend de wagon binnenstapt. En dit telkens nadat het WC-lichtje van rood naar zwart veranderd. Je maakt wat mee in een trein!
Net krijg ik hier het idee om een blog te starten. Ik vind een blog eigenlijk maar een belachelijk iets. Je schrijft er meestal nutteloze dingen in. Maar aangezien ik mijn denken volledig de vrije loop wil laten gaan heb ik besloten om toch mijn, soms rare, gedachten en bedenkingen de wereld in te sturen. Ik zal schrijven wat ik denk over sport, politiek, wetenschap en sappige celebrity verhalen. De bedoeling is deze te bekijken met de nodige humor, maar als het er zich toe loont ook diepe ernst. Je zou deze blog kunnen beschouwen als een begin van iets nieuws, tijdens dagen van het einde. Zo is de financiële crisis die de wereld in zijn greep heeft, de directe aanleiding tot dit historisch moment in de wereld van de blog: Pierre goes blog! Aangezien ik op de trein zit terwijl ik dit schrijf, kan ik maar beter iets vertellen over het vehikel dat mij elke dag van her naar der breng. Het zou het perfecte vervoersmiddel kunnen zijn, wat het eigenlijk ook is, maar dan met zijn net iets minder leuke kantjes. Al te vaak werd ik gepest door het lot dat net een vertraging heeft gepland voor mijn trein. Schommelingen in de prijzen van de abonnementen en tickets die niet worden gecontroleerd, en bijgevolg ook nutteloos zijn, zijn schering en inslag. En dan de conducteurs niet te vergeten. Zij zijn bepalend voor jouw humeur na de treinrit. Een conductrice heeft me ooit eens zo ver gekregen dat ik haar rug onder spuugde van zodra ze zich omdraaide nadat ze mij een boete had aangesmeerd. Het zalige aan een treinrit is het ongestoord kunnen beluisteren van muziek, verdwalen in het landschap en blogs schrijven, uhum... Ik word gestoord door de stem vanuit het niets. Het gebrabbel hoorde ik al duizenden malen. Voor diegene die het nog niet weten, de trein gaat via Belsele, Sinaai, Lokeren, Zele, enz... naar Brussel-Zuid. Aangezien kijken een van mijn specialiteiten is, zie ik steeds weer dat het ferme stel blozend de wagon binnenstapt. En dit telkens nadat het WC-lichtje van rood naar zwart veranderd. Je maakt wat mee in een trein!
