Ik hou van contrasten in een verhaal. Het gevecht tussen goed en kwaad, licht en schaduw, dat veel mensen cliché zouden noemen, is voor mij een favoriet type van verhaal. Kijk maar naar Harry Potter, Star Wars, Lord of The Rings. Het komt in alle grote epische verhalen voor. Om zo clichés te vermijden in de personages, wordt er veel gebruik gemaakt van variatie. Zo is er de anti-held, iemand met slechte karakter trekken, maar goede doelen. Of de schijnheilige antagonist, iemand die zich vermomd als een goedzak, maar eigenlijk puur slecht is. Ook in mijn verhalen is er altijd een duistere kracht met slechte bedoelingen:
- The World of Intesia: Balthazar(Een duister figuur die lang geleden de wereld in een periode van duisternis bracht. Legendes spreken van zijn terugkeer. Alleen de uitverkorenen of Chosen Ones kunnen zijn terugkeer tegenhouden.)
- The World of Halt: Adversus(Een mysterieuze figuur die waakt over de toren van Ban.)
- The Black War: Sipho(De tweelingbroer van Alaras, het hoofdpersonage. Verraad zijn land en gebruikt zijn uiterlijk meerdere keren om zijn broer in de problemen te helpen.
- Het Monster en de Engel: Marc Slyword(Psychopatische moordenaar, die geniet van mensen afslachten. Slechter kan haast niet.)
Ik hou van contrasten in een verhaal. Het gevecht tussen goed en kwaad, licht en schaduw, dat veel mensen cliché zouden noemen, is voor mij een favoriet type van verhaal. Kijk maar naar Harry Potter, Star Wars, Lord of The Rings. Het komt in alle grote epische verhalen voor. 
