Hey, Ik ben een meisje van 15 jaar. Ik ben niet echt een speciaal geval, maar ik heb wel een verhaal. Ik heb het lang niet durven te vertellen, maar nu wel. Mijn enige geloof is in het kinderlijk onschuld en muziek
Hey, Ik zal gewoon bij het begin beginnen. Ik ben de derde van vier kinderen. Mijn oudere broer en zus heten G en L, mijn broertje R. Tussen G en mij zit 5 jaar, L en mij 1,5 jaar en met R scheel ik 7 jaar. Mijn ouders zijn ongeveer al 20 jaar getrouwd. Met de rest van mijn familie heb ik niet echt een band. Ik heb tot mijn negende in Ronse gewoond. Ronse is een stadje in het puntje van Oost-Vlaanderen net tegen de taalgrens. Het is ongeveer een half uur rijden van Gent. Ik deelde een kamer met mijn zus in een gewoon rijhuis. Het was niet zo erg groot, maar goed genoeg voor 5. We speelden vaak met zen drieën buiten me andere kinderen uit de straat. We konden gerust op straat spelen, er kwam maar af en toe een auto voorbij. In 2001 vertelden mama en papa ons dat we er een broertje bij gingen krijgen. Ik was echt heel enthausiast. Mijn zus en ik speelden vaak dat een van onze poppen een echte baby was. Ik herinner mij dat mijn zus mij vroeg wat ik zou doen als hij heel hard weende. Ik pakte de pop, stopte hem in een klein kastje en zei: "Dan stop ik hem gewoon in de ijskast, kan hij wat afkoelen." Wij waren dus allemaal heel blij. Ik besefte niet dat ik niet meer de jongste ging zijn, de beschermeling van mama en papa. Ik heb mijn eerste kleuterklasje in Ronse gedaan, daarna ben ik in Oudenaarde naar school geweest. Ik had daar heel wat vriendjes en vriendinnentjes. Mijn beste vriendinnen waren J en Li. J zat bij mij in de klas, ze was niet echt "the girly girl", ma da maakte voor mij niets uit. Li is een jaar jonger dan mij. Ik zat in het tweede kleuterklasje bij haar, maar zij ging naar 2Kb en ik naar 3K. We bleven wel nog altijd vriendinnen. Ik was toen heel vlot, sociaal en een durver. Li niet, zij is eerder verlegen. Toen een kindje uit Li haar klas haar pestte, ben ik ertussen gekomen en beschermde Li. Ik had toen ook heel vaak een 'vriendje'. Als ik er nu op terugkijk moest da zo schattig geweest zijn. Mijn leven toen was perfect, er moest niets veranderen. Ikzelf was altijd vrolijk en was van geen kwaad bewust. Toen stierf mijn opa...