Iedereen bedankt voor de verjaardagswensen aan Benedikt!
De laatste dagen was het zeer wisselvallig. Qua weer én activiteiten. In ons vorig berichtje stond dat we vurig hoopten naar Mount Cook te gaan. We stonden op met prachtig weer. Netjes gewassen en met de stapschoenen aan, vertrokken we naar dé berg. Het was nog een goed uur rijden langs een slingerende weg. Na elke bocht hoopten we de reus te zien staan. Onderweg kwamen we al mooie landschappen tegen.
Eenmaal aangekomen, betaalden we en wachten op de gidsen. En daar kwamen ze aan! Ongeduldig trappelend kregen we te horen dat de trip werd afgelast. We kregen het bijna! Het nieuws sloeg opnieuw in als een bom. Blijkbaar waren die nacht ijsbergen verschoven en konden we enkel wachten tot 14 uur. Dan ging er nog een trip door. Dus zaten we daar in een dorpje van niets. Te wachten! Na een half uur begon het water te gieten. Het stroomde ons langs alle kanten voorbij. We voelden de bui al hangen. (haha, woordspeling) Dus om 13 uur kregen we te horen dat alles werd afgelast. Droevig en kwaad stapten we in de camper. Terug naar dat zielige oord, want het was te laat om nog naar Christchurch te rijden. Opnieuw werd er niet veel gezegd in de wagen. Op de splitsing kon je kiezen: naar het zielige dorp Omarama of naar de volgende camping. De keuze was vlug gemaakt en zo trokken we naar de camping iets dichter bij Christchurch en Kaikoura. Hoe verder je reed, hoe stralender de zon. Grrrr! Onderweg passeerden we het Kerkje van de Goede Herder. Een klein kerkje met een prachtig uitzicht.
Gisteren kwamen we aan in Kaikoura. Onze kans wagen om toch nog eens de walvissen te zien. Het was in de late namiddag en dus trokken we nog eens naar de wijngaard. De zon scheen fel. 's Avonds aten we een hapje om de verjaardag van Benedikt te vieren.
Vandaag konden we eindelijk naar de walvissen. Dus geen slecht nieuws. Joepie! Ze waarschuwden voor zeeziekte. Gelukkig kon je daar pilletjes kopen dat alles verhielp. Yeah, right... We waren nog maar vertrokken en mijn maag klotste mee met elke golf. Maar ik ben een harde. Ik verliet mijn stoel niet en zo verliet mijn maaginhoud mijn maag niet. We zagen de walvissen. Echt goede foto's kan je van zo'n beest niet maken. En we zagen nog een albatros. Benedikt was in zijn nopjes.
Indrukwekkende dieren, maar toch was ik blij om land onder mijn voeten te voelen. Er is beslist dat we later geen boot kopen.
Daarna reden we door naar Christchurch. Daar kwamen we tegen 18 uur aan. En planden een trip voor morgenavond. We gaan dan naar een Maori-dorp. Goede nep, naar het schijnt. Je krijgt daar ook een maaltijd voorgeschoteld. Van het eten moet je je hier niet veel voorstellen. Eerder zei ik al dat de melk anders smaakt, maar dat is niet alles... De cola en cola-light smaken hier ook anders. Ik drink hier zelfs geen cola light. Wat een serieuze opgave voor me is. Het water heeft hier ook een smaak. Goed voor alle mensen die SPA lusten. Vanessa, ik denk dat het water hier een hoge droogrestwaarde heeft. Op alles, echt alles, doen ze barbequesaus!
Jana, ik ben benieuwd naar je kapsel. Annelies, we zullen verhalen moeten uitwisselen, want we zijn benieuwd naar je livingconcert van Flip Kowlier.
Dit is waarschijnlijk ons laatste blog-bericht uit Nieuw-Zeeland. Morgenavond bezoeken we dat Maori-dorp en zijn we laat terug 'thuis'. De laatste foto's plaatsen we in België op de blog. Vrijdag moeten we de camper kuisen, valiezen maken en vertrekken. Och ja, we ontdekten vandaag dat we eerst naar Melbourne (Australië) vliegen, daar dan 7 UUR WACHTEN op de volgende vlieger naar Londen. In Londen nog eens 4 UUR wachten om naar Zaventem te gaan. Benedikt heeft zich langs de kant van de weg moeten zetten toen hij dit hoorde. Die 7 uren zijn hem (eigenlijk mij ook, maar ik hou me sterk voor hem) duidelijk te veel. Denk dus eens aan ons. We zullen lang onderweg zijn. Maar rond 20 uur zaterdagavond landen we (hopelijk op tijd) in Zaventem. En een uurtje later kan mijn mama mij een knuffel geven. Ma, ik zal niet echt goed/fris ruiken.
Joepie, dat de voetbal is uitgesteld! Jo, Benedikt dankt je voor de mooie verjaardagscadeau. Alhoewel ik denk dat het hem zal spijten als hij in december tegen het verlies moet aankijken.
Benieuwd naar de 'gelukkigen' die ik een kerstgeschenk moet kopen.
En dan nu... een woordje van dank. Aan al de lustige schrijvers die iets op de blog achterlieten: dank u wel. Het deed/doet telkens deugd iets van jullie te horen. We weten dat jullie deze blog zullen missen. Het was een lichtpuntje in jullie donkere en koude dagen.
Wij zullen dit land alvast missen, maar 'oost, west, thuis best'. We hadden/hebben hier een leuke vakantie gehad. Met momenten om nooit te vergeten.
