Zoals ik in een vorig bericht vermeld had, heb ik het voorbije weekend de fiets geruild voor de voetbalschoenen. Het was een ganse dag voetballen met collega's in de gietende regen. Zoals de voorbije jaren hebben we ook dit jaar het tornooi gewonnen. Ik was tevreden dat ik na de laatste match geen kwetsuur opgelopen had. Toch wist ik wel dat ik de dagen erna spierpijn zou hebben, want het zijn toch andere spieren die je gebruikt dan bij het fietsen. Toen ik gisterenmorgen opstond was alle spierpijn verdwenen. Toch had ik pijn. Het was weer mijn lies die pijn deed. Het was door altijd gekwetst te zijn aan deze lies dat ik 3 jaar geleden de voetbalschoenen aan de haak hing. Nochtans speel ik elke week een uurtje zaalvoetbal en daar heb ik er geen last van. Toen ik met mijn fiets naar het werk ging en ik moest de brug van de autosnelweg over, voelde ik enorme druk in mijn rechterlies. Het was dezelfde pijn als vroeger. Ik was dus serieus ongerust met het oog op de komende weken. Ik had mij 2 uurtjes verlof genomen op het werk en heb in de namiddag een rit gereden van 100 km. Hierbij enkele hellingen zoals Onkerzele, Bosberg, Bois de la Houpe en Berendries. Eens ik goed losgereden was, voelde mijn lies al beter en had veel minder problemen dan 's morgens. Nu, vandaag, voel ik nog een beetje ongemak van de lies, maar ik denk dat het goed komt. Ik heb al veel ervaring met deze kwetsuur en weet ondertussen al wat ik moet doen om alles terug in zijn plooi te laten vallen. Dit weekend moet mijn vrouwtje werken. Dus zal er van fietsen niet zoveel in huis komen. Misschien in de namiddag eens tot in Dilbeek bij mijn schoonouders. Het zit er dus zo goed als op voor we vertrekken naar de Alpen, Ik hoop tegen volgende week toch nog ongeveer 200 km te rijden om zo mijn vooropgestelde 4000 km te behalen. groetjes
Ben net terug van een anderhalf uur durende hersteltraining. Had dit echt nodig na de zware inspanningen van zondag in Tilff-Bastogne-Tilff. Het weer was schitterend en de tocht was redelijk mooi. Had er wel iets meer van verwacht. In vergelijlking met de Amstel Gold Race rijd je hier vooral op grote banen. Persoonlijk vond ik het landschap en de hellingen in Maastricht net iets mooier. Sommige hellingen waren wel mooi, waaronder de Cote de Rosier, Cote de Wanne en natuurlijk de Cote De La Redoute. Op zich is de La Redoute in het begin niet zo mooi doordat dit naast de autosnelweg is, maar eens de bocht om is het toch de moeite waard. Qua lastigheid is hij één van de zwaarsten die ik al gedaan heb in België. Misschien ook omdat hij op het einde van de rit was en de hitte mij weer parten speelde. Kreeg aan de voet van deze helling wat krampen in de bil. Heb mij eventjes op mijn kleinste verzetje (39-29) gezet en na enkele honderden meters kon ik weer wat zwaarder trappen om samen met Jimmy arm in arm over de top te rijden. Op de meeste hellingen een goede cadans gevonden en zo met een hartslag die niet boven mijn omslagpunt ging de hellingen op gereden. Enkel na de laatste berg hebben we een koersje gehouden. Op de weg naast de Ourthe de laatste 5 km gevlamd. We reden tegen 50 km per uur en met zo een snelheid de laatste meters nog eens demareren. Toch werd ik op de meet geklopt door jawel mijn ploegmaat Jimmy. Hier gaf mijn hartslag 197 slagen per minuut aan. Wat meteen het meeste is van wanneer ik mijn hartslagmeter gekocht heb. Davy had deze rit ook meegereden en heeft nogmaals bewezen dat hij door weinig te trainen toch een zeer goed renner is. Wat ik van de andere jongens gezien heb die meewaren, kan ik alleen maar zeggen dat iedereen er klaar voor is om naar de Alpen te gaan. Je ziet dat iedereen getraind heeft en als we het verstandig aanpakken gaan iedereen in Frankrijk met plezier de bergen kunnen oprijden.
Zoals vorige keer gezegd, ging ik het nu wat rustiger aandoen. Deze week maar een 200 km gereden. 125 daarvan reed ik vandaag samen met Davy in Sint-Lievens-Houtem. Daar was het de Serge Baguet Classic. Eigenlijk was dit wel een mooie rit langsheen de Vlaamse Ardennen, maar we rijden zo dikwijls in die streek dat het op den duur begint tegen te steken. In het parcour zaten Tenbosse, Valkenberg en Eikenmolen. Met een gemiddelde van 29 per uur hebben we dus een goeie training gehad met het oog op volgende week. Volgende zondag rijden we namelijk Tilff-Bastogne-Tilff. Dat zal direct de grote test zijn voor onze fietsvakantie in de Alpen. Deze week had ik mijn fiets bij Davy gedaan om nieuwe cassette (13-29), nieuwe ketting en nieuwe achterderrailleur te laten steken. Davy kan bijna alles wat een fietsenmaker kan en ben hem daar zeer dankbaar voor dat hij voor mij dit allemaal wil doen. Iets vervangen kan ik ook wel, maar het afstellen van alles is toch precisiewerk en daar ben ik zo geen krak in. Voor we zondag naar de Ardennen trekken wil ik toch nog zo een 100 à 150 km rijden om aan mijn 4000 km te geraken die ik vooropgesteld had om naar de Alpen te gaan. Zit hiervoor perfect op schema. Nu heb ik ongeveer 3100 km gereden van met nieuwjaar. Dus tegen eind mei nog een 900 te gaan. De maand april heb ik 1100 km gereden, wat een maandrecord voor mij is. Hopelijk wordt het volgende zondag even goed weer als dit weekend. Dan zullen we er zeker een prachtige rit kunnen van maken.
Met mijn wagen heb ik geluk en geen geluk. De kosten vallen redelijk mee. Het minder prettige eraan is, is dat we alles eerst moeten zelf betalen en hopen dat we niet te lang hoeven te wachten op onze centjes. Dienen kerel met zijn motto, had namelijk geen verzekering en zijn schulden van vorige accidenten zijn al zo hoog, dat we enkel aan ons geld geraken via het gewaarborgd fonds. Heb wel al horen zeggen dat je hier wel 2 jaar kan opwachten en dat je niet alles terugkrijgt. Je kan dus begrijpen dat we serieus kwaad zijn en dat ons systeem in Belgie toch niet is wat het moet zijn. Wij zitten met de miserie en kerelken met zijn motto zal wel vandaag of morgen terug op een andere motor zitten, want zulke gasten trekken zich van niets iets aan en doen hun gang maar. Het is misschien lelijk om zeggen, maar hopelijk is hij de volgende keer eens het slachtoffer en niet weer degenen waar hij op botst.
Groetjes en wie weet tot op 1 van de hellingen in de Ardennen. Sven
Zaterdag opgestaan met goei benen en toen ik ook nog zag dat het zonnetje als scheen, kon mijn dag niet meer stuk. Ik had met Jimmy afgesproken om de klimbrevet 180 km van De Parel Haaltert te fietsen. We dachten ons rustig in een groepje te mengen, maar door de weinige opkomst voor de lange rit waren we op ons eigen aangewezen. Toch ter hoogte van Den Bruinen Put kregen we het gezelschap van 3 personen en zo reden we helling na helling. Want als er iets is wat je vind in Dworp, Ittre, Braine la Compte en Ronqierre zijn het wel hellingen. Zelden heb ik de hellingen zo vlug achter elkaar weten komen. Eens de bevoorrading na 100 km te hebben bereikt, was er een stuk van zo een 40 km zonder 1 noemenswaardige helling. Toch hebben deze 40 km mij de das omgedaan. Het was net alsof we zoals in een echte koers de goei ontsnapping hadden met een goede verstandhouding. Iedereen deed kopwerk en vele momenten reden we boven de 40 km per uur. In Geraardsbergen heb ik dit moeten bekopen. De Voskensberg ben ik boven gereden met krampen in de bil. Ik heb dan de Guillemainlaan opgereden ipv de Muur. Kwestie van weer wat op mijn plooi te komen. Ter hoogte van de Bosberg was ik hersteld en kon ik weer tempo rijden. Onze 3 medgezellen waren wel al gaan vliegen. We hebben uiteindelijk goed de finish gehaald en ik ben enorm blij van mijn dag.
Vandaag was ik van plan om een uurtje hersteltraining te doen, maar onze dag is niet zo leuk begonnen. Ik had met mijn vrouw en kindjes boodschappen gedaan en had de wagen voor de deur gezet om alles uit te laden. Toen de wagen half leeg was is er tegen hoge snelheid een motorrijder op onze auto ingereden. We mogen van geluk spreken dat we juist binnen waren, anders waren de gevolgen veel ergen kunnen zijn. Hopelijk vallen de kosten mee en wordt hij niet pertotal verklaard.
Vandaag 2 uurtjes verlof genomen om een zestigtal kilometer te fietsen. Normaal fiets ik op woensdagavond, maar mijn dochter Yeline volgt zwemles en daarom moest ik thuis zijn om voor mijn zoontje Jarne te zorgen. Ben richting Pajottenland gefietst en daar is het steeds bergop en bergaf. Prachtig landschap door al die kleine weggetjes. Toen ik huiswaarts fietste, begon het ter hoogte van Ninove serieus zwart te zien. Niet voor mijn ogen, maar wel in de lucht. Ik besloot een tandje bij te steken en de eerste regendruppels waren er al. Nog niet te erg en dacht wel dat ik voor de grote regenbui thuis zou zijn. Maar.... in Kerksken kwam ik mijn vriend Tom tegen en ben 5 minuutjes staan praten met hem. Wat was het gevolg. Die 5 minuutjes pauze waren juist die 5 min die ik te laat was om droog thuis te zijn. Kletsnat en nog eens 100 meter voor mijn huis 2 minuten voor de gesloten overweg stil gestaan. Maar ja, een echte Flandrien rijdt door weer en wind. Volgende grote afspraak met de fiets is nu zaterdag in Haaltert, waar ik samen met Jimmy de 180 km van de Parel zal fietsen. Het zal een lange tocht worden die we rustig zullen fietsen. Het zal geen Boonen-Cancellara worden zoals we in het verleden al deden. groetjes en tot de volgende keer
Als je in België op het weer moet afgaan, ben je altijd gezien. Ze voorspelden voor zaterdag veel regen. Daarom had ik besloten om toch richting Oudenaarde voor de Petegem Classic mee te rijden met de wagen met Davy Vermassen. Davy is van kinds af al een goeie vriend waarmee ik altijd voetbalde en nu, na onze carrière met de bal, veel ga fietsen. We hadden gekozen voor de 115 km. En je kunt het al denken, tijdens deze tocht geen druppel regen gezien. Daarom besloot ik om met de fiets van in Oudenaarde huiswaarts te keren. Heb dus vandaag 160 km afgelegd en moet toegeven dat ik het goed in mijn beentjes voel. Vooral het alleen rijden naar huis, was een tochtje op karakter want er was wind op kop. De organisatie van de Van Petegem Classic was dik in orde en er was voldoende bevoorrading. Toch 1 groot minpunt. Bij het vertrekken de eerste 15 km langs de Schelde moeten rijden. Dit is op zich niet erg. Maar als einde van de rit nog eens diezelfde 15 km terug langs de Schelde in de andere richting, was er toch teveel aan. Vroeger was de start in Deinze en dan had men dit probleem niet. Misschien zijn er nog mensen die hier over klagen en kunnen ze het parcour voor volgend jaar lichtjes wijzigen. Toch hoop ik dat we volgend jaar niet de Van Petegem moeten rijden. Dezelfde dag is er ook altijd de Amstel Gold Race in Nederland. Vorig jaar gereden en dit was echt een prachtige tocht. Jammer genoeg waren we dit jaar te laat voor de inschrijvingen. Gisteren zijn we ook nog eens bijeen gekomen om nog wat afspraken te maken voor onze reis naar de Alpen. Er was even paniek toen we hoorden dat de Mercedes Vito, waarmee we naar de Alpen zouden trekken, de geest gegeven heeft. Maar ja, De meesten van ons die meegaan rijden hebben kinderen, en dan heb je wel veel kans dat er wel meerderen een grote wagen hebben. Dus dit zal geen probleem mogen zijn. Voor de rest is iedereen er denk ik klaar voor, juist nog genoeg trainen en dan zal het wel lukken.
Wat is het toch zalig fietsen als het zonnetje schijnt. Net terug van een twee uur durend ritje van ongeveer 60 km. Samen met mijn collega Jimmy na het werk vertrokken richting Geraardsbergen met flinke rugwind. Mijn gemiddelde lag iets boven de 31 km. Wist wel dat het tweede uur van mijn tocht dit gemiddelde ging zakken aangezien ik halfweg redelijk wat hellingen ging oprijden en dat ik daarna wind op kop ging hebben richting huis. Halfweg Onkerzele, kloosterstraat en guillemainlaan in geraardsbergen beklommen. Dit is eigenlijk de beklimming van de muur, maar dan van 3 verschillende kanten. Thuisgekomen had ik nog een gemiddelde van 28.8 km. Wie veel in grote groep rijd zal dit maar weinig vinden, maar ik rijd meestal alleen of met 2 à 3 personen. Dus is dit denk ik niet slecht gereden. Het was ook eens leuk dat ik de fiets niet hoefde de kuisen na de rit. Geen spatje vuil op. De laatste tijd was het bijna altijd anders. De volgende 2 dagen wat rustig aandoen, want zaterdag is het de Peter Van Petegem Classic in Oudenaarde. Ga er samen met 2 vrienden naartoe. Zij vertrekken wel met de wagen om daar dan 115 km te rijden. Ik vertrek wat vroeger en fiets van thuis al naar daar en keer daarna ook met de fiets terug. Zo hoop ik zaterdag toch zo een 180 km te fietsen. Hopelijk zijn de weergoden goedgezind
Eindelijk is het weer raak voor Tom Boonen. Als fan van Tom ben ik daar natuurlijk heel blij mee. Wie een beetje verstand heeft van koers weet dat dit vroeg of laat ging gebeuren. De form die hij de voorbije weken liet zien was enorm. Mijn voorspelling kwam dus uit dat hij Parijs-Roubaix ging winnen. Er valt een enorme druk van zijn schouders want voor velen is het nooit goed genoeg. Zelfs nu erger ik mij aan sommigen dat ze nog commentaar hebben op de prestatie van gisteren. In ieder geval kan hij nu rustig verder werken naar de Tour de France voor de groene trui. Mijn dochter was gisteren zo superblij dat Boonen won dat ze direct haar groene trui van quickstep aantrok en vroeg om nog wat te oefenen om te leren fietsen. Ik vind trouwens dat ze dat gisteren goed deed op haar klein fietsje. Maar wat wil je, de dag dat Boonen wint gaat alles wat beter zeker. Vandaag nog maar eens van mijn werk gekomen in de regen. Het is niet zo ver rijden, maar toch ver genoeg om kletsnat te zijn. Hopelijk wordt het wat droger zodat ik woensdag toch een schoon tochtje kan fietsen
Welkom op mijn blogje waar ik jullie vertel over mijn hobby fietsen. Ik start deze blog als een soort dagboek over mijn fietsvoorbereiding op een grote droom die zal uitkomen. Begin juni vertoef ik namelijk in de Alpen waar al de legendarische cols uit de ronde van Frankrijk zullen worden beklommen. Na 20 jaar te hebben gevoetbald en tal van kwetsuren heb ik de voetbalschoenen aan de haak gehangen en gewisseld voor de fiets. Speel nog enkel voetbal in zaal, maar dat is maar op laag niveau en met vrienden(om thuis eens weg te zijn zeker). Fietsen deed ik vroeger enkel tussen 2 voetbalseizoenen. Nu fiets ik het hele jaar door. Probeer altijd 1 doel per jaar te hebben om naartoe te leven. Zo had ik samen met een collega(die vroeger ook voetbalde) 2 jaar geleden de volledige ronde van Vlaanderen als doel. Elke keer het de Ronde van Frankrijk op televisie is, droomde ik weg dat ik ook die cols eens kon opfietsen. Maar ja, de Alpen liggen niet direct tegen de deur en met mijn gezinnetje met 2 kleine kindjes is dit ook niet gemakkellijk om dit zomaar te doen. Maar nu de kids 5 en 3 zijn, heb ik er toch eens werk van gemaakt om mijn droom in vervulling te laten gaan. Eind vorig jaar besloten we om begin juni voor een vijftal dagen naar de Alpen te trekken. Samen met mijn collega organiseerden we het verblijf en maakten we de fietsroutes. We zullen op vrijdag 30 mei met 10 personen vertrekken met 2 Mercedes Vitos naar Bourg d'Oisans. Daar zullen we 4 overnachtingen hebben en we zullen er verschillende cols beklimmen met als apotheose De Marmotte. Vanaf januari heb ik de voorbereiding ingezet en tot nu heb ik al 2400 km gereden. Graag zou ik tegen dat we vertrekken 4000 km in de beentjes hebben. Zit voorlopig nog op schema en hoop dit zo te kunnen houden.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
