Ik ben Van Eenaeme Sven, en gebruik soms ook wel de schuilnaam moatje.
Ik ben een man en woon in Lochristi (België) en mijn beroep is ambtenaar.
Ik ben geboren op 07/03/1973 en ben nu dus 52 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Sociale media, wandelen, citytrips, koken, ....
Het begint te wegen... de kilo's!
Met vallen en opstaan... onderweg naar een gezonder leven.
13-11-2016
Mijn eerste (van vele) gezonde weekends
Zaterdag 12 november 2016
ât is weer vroeg dag vandaag. Werken van 7 tot 17:30u. We nemen een stevig fruitontbijt mee en een potje Griekse yoghurt. Voor het vertrek naar ât werk op de tanden moeten bijten om niet op de weegschaal te gaan staan. Benieuwd naar het resultaat. Gaan we ontgoocheld zijn of blij verrast? Nog effe doorbijten.
Doorheen de werkdag fruit gegeten en als middagmaal een halve meloen met filet de sax. Lekker wel, zeker omdat de meloen sappig en goed fris was.
Verder kunnen we de dag samenvatten als: de lastigste tot nu toe! Echt lastig in de zin van 'ambetant lopen, zin hebben in alles en nog wat...'. Koppel daar nog eens de hoofdpijn aan en je zal snappen dat ik echt wel lastig liep. Maar... er was een lichtpuntje en vooral een motivator om niet te zondigen die van mij de avond zelf nog een te genieten mens zou maken. Er stond namelijk biefstuk met pommes duchesse (of zoiets) in de oven gebakken en vele groetjes op het menu. Je kan je niet voorstellen hoezeer ik naar dit heugelijke maal (lees feestmaal) heb afgeteld! Het moet gezegd... het was OVERHEERLIJK en ik heb er met kleine hapjes intens van genoten. Thx aan mijn live versie van PN! Het moet gezegd dat ik ook nu na het eten geen opgeblazen gevoel had. Voelt wel fijn aan!
De avond rustig afgesloten en redelijk vroeg in bed. Er wachtte me immers een vroege wekker...
Groe(n)tjes ð
Zondag 13 november 2016
Beep, beep, beep... 05:10u licht in fel rood op. Geen keuze dan op te staan en te gaan werken. Love my job! Vroeg uit te veren om jongeren te controleren en zo te hopen dat ze een beter leven starten.
Zondag... bijna lees je er 'zond(e)dag' in. Zouden we er durven aan toegeven? Nee want er wacht ons een rijkelijk gevulde middag/avond bij J&F en wie weet wat voor lekkers krijgen we daar allemaal voorgeschoteld. We houden het bij een fruitontbijt met yoghurt. Appel, peer en clementines zorgen er voor dat ik op een vlotte en rustige manier de voormiddag kan overbruggen uitkijkend naar de middag. Bezoek van jong en gemotiveerd wild die een job bij de politie ambiëren zorgt er tevens voor dat ik niet te veel tijd heb om aan lekkere zonden te denken.
12:30... bij J&F. Heerlijke geuren van verrassend lekkers maken zich al meester van mijn reukorgaan en zorgt ervoor dat het geknor in de maag een tandje bij steken. Een lekker hapje van pompoen in gerookte ham uit de oven, spinazie met haloumi, zeebaarspapillot met groene asperges en paksoi met notenmengeling... moet ik nog meer zeggen? Allemaal uit de serie PN! Heerlijk! We nemen onze tijd voor dit alles. Lang tafelen in aangenaam gezelschap... meer moet een zondag niet zijn eigenlijk! Bedankt J&F!
Door de rijkgevulde tafel niet meteen honger meer. Een klein stukje chocolade (wiloco uit bio-planet) zorgen voor een mooie afsluiter van de dag. Als de Rode Duivels nu nog met een fikse overwinning en wervelend voetbal voor de kers op de taart zorgen is mijn weekend meer dan geslaagd.
Door die drukte bijna vergeten dat ik over enkele uren de confrontatie moet aangaan met mijn blauw-grijze vijand. Benieuwd naar het resultaat...
Een dag waar veel over te vertellen valt en die ook in de geschiedenisboeken een hoofdstuk zal toebedeeld krijgen. Ik ga het dan ook kort en sober houdenâ¦
You canât always get what you wantâ¦
Ook geen chocolade, snoepgoed en dergelijkeâ¦
Lesgeven op Paulo, actie op GB/LE
âs Morgens beetje langer in bed gebleven om wat slaap in het halen en zo rond de klok van het âbrunchenâ een griekse yoghurt gegeten rijkelijk gevuld met appel, peer, clementines en druiven.
âs Avonds een overschotje van scampi met vele groeten en een restje bolognese.
Genegen groet
Sven
donderdag 10 november 2016
Wowwww⦠wat is me dat zeg??? Ogen openen en opnieuw die (nu iets heftigere) hoofdpijn voelen. Ben ik totaal niet gewoon en maakt me beetje lastig ook. Mensen hebben me hiervoor gewaarschuwd. We zetten door. Geen keuze. Of wel? Ja best wel. Maar die keuze is enkele dagen geleden gemaakt en daar houden we ons aan vast.
We starten de dag opnieuw met 2 glazen water die met flinke teugen op kamertemperatuur naar binnen werken. Lekker? Nja⦠nog steeds hetzelfde maar we houden ons vast dat het wel zal wennen.
We nemen bij het lezen van de nodige infokanalen op ât werk de tijd om een appel, peer, clementines en meloen te snijden en met smaak op te eten. Eerste keer in mijn leven dat ik een volledig fruitontbijt binnen speel en ik moet zeggen⦠het smaakte. Het vreemde is, en ook dit werd me al eens ingefluisterd, dat ik het met dat ontbijt kan uithouden tot het middagmaal. Misschien ook wel voor het eerst ervaren dat ik âgeen (denkbeeldige) hongerâ heb gehad. Na het lesgeven op Paulo, aan een zeer toffe groep trouwens, de andere helft van de meloen opgegeten met 0.1 kg filet de sax ;-)
Gisteren bij het thuiskomen al heerlijke geuren waargenomen van de maaltijd die ik vanavond voorgeschoteld kreeg. Lekker! Wat zeg ik? Lekker? Mega lekker! We houden ons echter aan 1 (goed gevulde) portie.
Het plezante aan wat ik nu doe is dat ik bij het van tafel gaan geen opgeblazen gevoel heb. Ik heb dan nog wel zin om meer te eten, zeker als het lekker is, maar ik houd me voor ogen dat ik genoeg heb.
Ciao en tot de volgende.
Vrijdag 11 november 2016
Wapenstilstand. De oorlog in mijn hoofd is echter nog niet voorbij en de strijdende demonen die smachten naar vetten en suikers zijn over actief. Net alsof ze met een zware voorhamer proberen een opening te maken in mijn voorhoofd. Blijkt vooralsnog stevig genoeg te zijn. Ze komen er dus nog niet door. Ze zouden wel wat minder hard mogen kloppen bij momenten. Maar goed, we begrijpen dat afkicken niet evident is dus gaan we niet klagen. Zou voor mensen die jaren gerookt hebben ook niet makkelijk zijn de eerste weken nadat ze gestopt zijn.
Op tijd uit bed voor een âfrisseâ bolwassing bij âKapsalon en nagelstudio Ruthâ. Bij een snelle eerste controle blijken de nagels niet bezweken aan het hongerige gevoel waardoor we het bij een knipbeurt houden. Niet dat ik nog veel heb maar hetgeen er zonet is afgegaan is toch wel goed voor enkele gram.
Gram of kilogram⦠benieuwd naar mijn 2e ronde met dat blauw-grijze beest van maandag. Elke dag bij het opstaan komt het wel eventjes venijnig vanonder de kast piepen maar ik geef niet toe. Ik kijk het met een even (hongerige) glimlach aan en denk bij mezelf⦠wacht maar, wie âlaatst lachtâ¦â heeft de grap niet begrepen of is het âbest lachtâ?! Ga alvast proberen mijn lach in te houden maandag.
Fruitontbijt en âs middag een overschotje van de avond ervoor. Als het ware nog lekkerder na een nachtje trekken. We stellen opnieuw vast dat we met dat ontbijt best wel de middag halen en ja⦠het werkt stimulerend.
âs Avond bij thuiskomst van de kindjes staat croque monsieur op het menu. Zo eentje met vele groentjes (sla, witlof en tomaten) en een spiegeleitje, ook wel paardenoog genoemd. Daar waar ik het verleden er vlot 5 tot 6 naar binnen werkte stond er nu een knappe âcroque madameâ naast me die me er hielp aan herinneren dat ik met 2 wel meer dan genoeg zou hebben. Zo gezegd, zo gedaan en wat blijkt⦠die tweede was er best wel een beetje teveel aan. Het zware, gekende en vertrouwde opgeblazen gevoel was terug van de partij. Het was lekker maar nee ga toch proberen van dat zware opgeblazen gevoel te vermijden.
Tijd voor een avondwandeling denk ik dan. Samen met de kids en snoesje 5.3 km gewandeld doorheen de wegenwerken die Lochristi rijk ik. Frisse neus en toch wel een flink tempo hebben me deugd gedaan. En ja hoor, ⦠ergens in een klein hersenkamertje zag ik een spandoek verschijnen met daarop âdodentochtâ. We zien wel of dat kamertje verlicht blijft of stilletjes in alle duisternis verdwijnt.
Bon, in plaats van dat beeldje ben ik de dag gestart met twee tot de rand gevulde glazen 'warmefontein' op kamertemperatuur. Echt een opgave want... water... varen de boten daar niet op en p..... de vissen daar niet in? Nu goed... op het einde van de dag heb ik een meervoud aan liters van dat vocht onderhands laten weglopen. Al goed dat ze bij ons op 't werk geen â¬0,30 vragen want binnen de kortste keren zou het comm. GB/LE in een modern jasje zitten.
Op mijn bureau prijkt nu een doosje blauwe en groene druiven en naast me ligt een mandje clementines. Lekker! Echt lekker. Het staat er en zonder er eigenlijk bij na te denken betrap ik me erop toch wel vaak met mijn hand in de mandjes te zitten.
Is het vreemd dat ik tussen al de democratische en republikeinse berichtgevingen door bij het passeren van een snoepautomaat eventjes halt hou en twijfel aan welke lekkere reep ik zou trekken? Vast niet maar de waakzame collega bij me vormde al snel een onoverwinnelijke barrière. Met een zachte doch kordate duw op mijn schouder liet ik de verleidelijke machine al gauw enkele tientallen meters achter mij. Thx fijne collega!
Op het menu vandaag:
Ontbijt: Griekse yoghurt met 'bessenbos' (kwestie van een verschil met gisteren te schrijven)
Middagmaal: restje van gisterenavond. Lekker!!!
Avondmaal: naar bolognese smakende spaghettisaus (met kalfsgehakt).
We sluiten dag 2 af. Blij dat we gestart zijn en hoopvol uitkijkend naar de dag van morgen...
In de hoop dat we morgen niet moeten wakker worden met veel 'getrumpetter' en de daaraan gekoppelde hoofdpijn... wens ik u alleen een welverdiende nachtrust!
Gisteren mijn periode van zoete zonde afgesloten met een lekkere boterham met nutella (nutella met boterham ligt dichter bij de waarheid ;-)) en twee stevige glazen limonade. Lekker en ja ik beken ik ga het missen. Alhoewel... zo nu en dan een glas moet toch wel lukken. Het is vooral de hoeveelheid die ik zwaar moet inperken.
Deze morgen opgestaan met het idee dat we gaan slagen of beter nog... ik MOET slagen. Meteen de eerste confrontatie aan. 06.30u links in de hoek onder de lavabo in de badkamer staat een blauw/grijs ding (ook wel weegschaal genoemd) op de vloer. Wanneer ik het vanonder de kast trek kijkt het me aan met een grijnzende smile. Ik kijk het een beetje verlegen aan en met smekende ogen denk ik wees beetje lief voor mij maar onmiddellijk gecounterd en de mond gesnoerd door een 'haha Sven, kom maar op makker, ik haal het toch van jou!' We wachten eventjes alvorens dat kleine ding onder mijn voeten plat te drukken. We gaan eerst verder met ons ochtendritueel waarbij de noodzakelijke sanitaire stop nu absolute voorrang krijgt. Eens terug oog in oog met dat kleine murmel zet ik de stap... Kleine platte streepjes lopen van links naar rechts, knipperend, tergend traag tot het startgetal na een vijftal keren te knipperen blijft stilstaan op 111.5kg. Je ziet het goed, ik heb het speciaal in VET gezet 111.5kg. Confronterend maar gelijk ook motiverend. Net geen 112, niet toevallig het internationaal noodnummer. Maar goed, we weten waarvoor we staan en met dank aan mijn lieve snoes word ik extra gemotiveerd door enkele beelden/foto's van exact een jaar terug en euh ... ja... zwaar confronterend.
Het startschot is gegeven. Uitkijkend naar de eerstvolgende date met dat kleine blauwe murmel op maandag 14 november.
Wat staat er vandaag op het menu:
ontbijt: griekse yoghurt met bosvruchten middagmaal: witlof knuffelend met een rolletje ontvette ham en een streepje bloemkoolpuree avondmaal: scampi dansend tussen courgette en champignons met een vuurwerk van rode en gele paprika.
We drinken 1,5 tot 2 liter chateaux de la pompe en eten tussendoor enkele stukjes fruit.
De vastberadenheid te slagen in mijn opzet is er. Ik heb niet voor niets deze blog aangemaakt en wil er dan ook dagelijks mijn ervaringen delen. Suggesties zijn welkom.
Bedankt voor het lezen van mijn schrijfsels en tot bij de volgende passage.
