Ik ben Van Eenaeme Sven, en gebruik soms ook wel de schuilnaam moatje.
Ik ben een man en woon in Lochristi (België) en mijn beroep is ambtenaar.
Ik ben geboren op 07/03/1973 en ben nu dus 52 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Sociale media, wandelen, citytrips, koken, ....
Het begint te wegen... de kilo's!
Met vallen en opstaan... onderweg naar een gezonder leven.
13-11-2016
De rest van de week...
woensdag 09 november 2016
Een dag waar veel over te vertellen valt en die ook in de geschiedenisboeken een hoofdstuk zal toebedeeld krijgen. Ik ga het dan ook kort en sober houdenâ¦
You canât always get what you wantâ¦
Ook geen chocolade, snoepgoed en dergelijkeâ¦
Lesgeven op Paulo, actie op GB/LE
âs Morgens beetje langer in bed gebleven om wat slaap in het halen en zo rond de klok van het âbrunchenâ een griekse yoghurt gegeten rijkelijk gevuld met appel, peer, clementines en druiven.
âs Avonds een overschotje van scampi met vele groeten en een restje bolognese.
Genegen groet
Sven
donderdag 10 november 2016
Wowwww⦠wat is me dat zeg??? Ogen openen en opnieuw die (nu iets heftigere) hoofdpijn voelen. Ben ik totaal niet gewoon en maakt me beetje lastig ook. Mensen hebben me hiervoor gewaarschuwd. We zetten door. Geen keuze. Of wel? Ja best wel. Maar die keuze is enkele dagen geleden gemaakt en daar houden we ons aan vast.
We starten de dag opnieuw met 2 glazen water die met flinke teugen op kamertemperatuur naar binnen werken. Lekker? Nja⦠nog steeds hetzelfde maar we houden ons vast dat het wel zal wennen.
We nemen bij het lezen van de nodige infokanalen op ât werk de tijd om een appel, peer, clementines en meloen te snijden en met smaak op te eten. Eerste keer in mijn leven dat ik een volledig fruitontbijt binnen speel en ik moet zeggen⦠het smaakte. Het vreemde is, en ook dit werd me al eens ingefluisterd, dat ik het met dat ontbijt kan uithouden tot het middagmaal. Misschien ook wel voor het eerst ervaren dat ik âgeen (denkbeeldige) hongerâ heb gehad. Na het lesgeven op Paulo, aan een zeer toffe groep trouwens, de andere helft van de meloen opgegeten met 0.1 kg filet de sax ;-)
Gisteren bij het thuiskomen al heerlijke geuren waargenomen van de maaltijd die ik vanavond voorgeschoteld kreeg. Lekker! Wat zeg ik? Lekker? Mega lekker! We houden ons echter aan 1 (goed gevulde) portie.
Het plezante aan wat ik nu doe is dat ik bij het van tafel gaan geen opgeblazen gevoel heb. Ik heb dan nog wel zin om meer te eten, zeker als het lekker is, maar ik houd me voor ogen dat ik genoeg heb.
Ciao en tot de volgende.
Vrijdag 11 november 2016
Wapenstilstand. De oorlog in mijn hoofd is echter nog niet voorbij en de strijdende demonen die smachten naar vetten en suikers zijn over actief. Net alsof ze met een zware voorhamer proberen een opening te maken in mijn voorhoofd. Blijkt vooralsnog stevig genoeg te zijn. Ze komen er dus nog niet door. Ze zouden wel wat minder hard mogen kloppen bij momenten. Maar goed, we begrijpen dat afkicken niet evident is dus gaan we niet klagen. Zou voor mensen die jaren gerookt hebben ook niet makkelijk zijn de eerste weken nadat ze gestopt zijn.
Op tijd uit bed voor een âfrisseâ bolwassing bij âKapsalon en nagelstudio Ruthâ. Bij een snelle eerste controle blijken de nagels niet bezweken aan het hongerige gevoel waardoor we het bij een knipbeurt houden. Niet dat ik nog veel heb maar hetgeen er zonet is afgegaan is toch wel goed voor enkele gram.
Gram of kilogram⦠benieuwd naar mijn 2e ronde met dat blauw-grijze beest van maandag. Elke dag bij het opstaan komt het wel eventjes venijnig vanonder de kast piepen maar ik geef niet toe. Ik kijk het met een even (hongerige) glimlach aan en denk bij mezelf⦠wacht maar, wie âlaatst lachtâ¦â heeft de grap niet begrepen of is het âbest lachtâ?! Ga alvast proberen mijn lach in te houden maandag.
Fruitontbijt en âs middag een overschotje van de avond ervoor. Als het ware nog lekkerder na een nachtje trekken. We stellen opnieuw vast dat we met dat ontbijt best wel de middag halen en ja⦠het werkt stimulerend.
âs Avond bij thuiskomst van de kindjes staat croque monsieur op het menu. Zo eentje met vele groentjes (sla, witlof en tomaten) en een spiegeleitje, ook wel paardenoog genoemd. Daar waar ik het verleden er vlot 5 tot 6 naar binnen werkte stond er nu een knappe âcroque madameâ naast me die me er hielp aan herinneren dat ik met 2 wel meer dan genoeg zou hebben. Zo gezegd, zo gedaan en wat blijkt⦠die tweede was er best wel een beetje teveel aan. Het zware, gekende en vertrouwde opgeblazen gevoel was terug van de partij. Het was lekker maar nee ga toch proberen van dat zware opgeblazen gevoel te vermijden.
Tijd voor een avondwandeling denk ik dan. Samen met de kids en snoesje 5.3 km gewandeld doorheen de wegenwerken die Lochristi rijk ik. Frisse neus en toch wel een flink tempo hebben me deugd gedaan. En ja hoor, ⦠ergens in een klein hersenkamertje zag ik een spandoek verschijnen met daarop âdodentochtâ. We zien wel of dat kamertje verlicht blijft of stilletjes in alle duisternis verdwijnt.
