maandag 7 november 2016 

We klokken 08.13u. 

Gisteren mijn periode van zoete zonde afgesloten met een lekkere boterham met nutella (nutella met boterham ligt dichter bij de waarheid ;-)) en twee stevige glazen limonade. Lekker en ja ik beken ik ga het missen. Alhoewel... zo nu en dan een glas moet toch wel lukken. Het is vooral de hoeveelheid die ik zwaar moet inperken. 

Deze morgen opgestaan met het idee dat we gaan slagen of beter nog... ik MOET slagen. 
Meteen de eerste confrontatie aan. 06.30u … links in de hoek onder de lavabo in de badkamer staat een blauw/grijs ding (ook wel weegschaal genoemd) op de vloer. Wanneer ik het vanonder de kast trek kijkt het me aan met een grijnzende smile. Ik kijk het een beetje verlegen aan en met smekende ogen denk ik ‘wees beetje lief voor mij’ maar onmiddellijk gecounterd en de mond gesnoerd door een 'haha Sven, kom maar op makker, ik haal het toch van jou!' We wachten eventjes alvorens dat kleine ding onder mijn voeten plat te drukken. We gaan eerst verder met ons ochtendritueel waarbij de noodzakelijke sanitaire stop nu absolute voorrang krijgt.
Eens terug oog in oog met dat kleine murmel zet ik de stap... Kleine platte streepjes lopen van links naar rechts, knipperend, tergend traag tot het startgetal na een vijftal keren te knipperen  blijft stilstaan op 111.5kg. Je ziet het goed, ik heb het speciaal in VET gezet 111.5kg. Confronterend maar gelijk ook motiverend. Net geen 112, niet toevallig het internationaal noodnummer. Maar goed, we weten waarvoor we staan en met dank aan mijn lieve snoes word ik extra gemotiveerd door enkele beelden/foto's van exact een jaar terug en euh ... ja... zwaar confronterend.

Het startschot is gegeven. Uitkijkend naar de eerstvolgende date met dat kleine blauwe murmel op maandag 14 november.

Wat staat er vandaag op het menu:

ontbijt: griekse yoghurt met bosvruchten
middagmaal: witlof knuffelend met een rolletje ontvette ham en een streepje bloemkoolpuree
avondmaal: scampi dansend tussen courgette en champignons met een vuurwerk van rode en gele paprika.

We drinken 1,5 tot 2 liter chateaux de la pompe en eten tussendoor enkele stukjes fruit. 

De vastberadenheid te slagen in mijn opzet is er. Ik heb niet voor niets deze blog aangemaakt en wil er dan ook dagelijks mijn ervaringen delen. Suggesties zijn welkom.

Bedankt voor het lezen van mijn schrijfsels en tot bij de volgende passage.

Sven

07-11-2016 om 20:31 geschreven door moatje  

Gegroet...

We flitsen enkele maanden terug in de tijd en daar start eigenlijk mijn verhaal. Een verhaal waar velen onder ons zich (deels) zullen in herkennen… Voel je vrij dit te lezen en laat niet na te reageren… Geef ongezouten jullie mening...

Enkele maanden terug maakte ik mezelf en mijn dierbaren wijs dat ik er volledig klaar voor was en dat het me deze keer wel zou lukken. Niets is minder waar. De teller liep alleen maar op en ik keer er elke keer naar maar ik zag het duidelijk niet. Vreemd. Onbegrijpelijk eigenlijk dat het me zo ontbreekt aan de kracht om door te zetten. Tot groot (ingehouden) verdriet van mijn snoesje kom ik er maar niet toe een duidelijke start te nemen en te werken aan een nieuwe ‘gezonde’ ik. Vandaag, maanden te laat, beslis ik het licht op groen te zetten en te werken aan mezelf, voor mezelf en mijn dierbaren.

De tekst hieronder is dus grotendeels ergens in april 2016 geschreven . Ik kies er bewust voor hem niet aan te passen aan vandaag. Waarom? Misschien om geconfronteerd te worden met mijn eigen leugen van toen. Het wordt een lange tocht. Een tocht met hoogtes en laagtes maar ik hoop, mede door jullie steun, de juiste weg te vinden tussen al wat lekker is en daarbij ook nog gezond. Ver weg van al dat lekkers en ongezond begint morgen, 8/11/2016, mijn calvarietocht naar een gezonder leven…

***

April 2016

Herbalife, diëtiste, calorieën tellen, weight-watchers, ... Ik ken het allemaal. Pogingen ondernomen... Volgehouden... Hervallen... Bijkomen... Complimenten krijgen... Vloeken... Enz. Ik kan zo wel een tijdje blijven doorgaan maar wat haalt het uit. Vandaag is wat het is en daar moeten we aan werken.

Op een alledaagse vrijdag, niets vermoedend en 'zelfzeker' door de hernieuwde vriendschap met de kwelgeest in de badkamer worden we verwacht voor de jaarlijkse medische controle op het werk. Fris gewassen en goed gehumeurd stappen we gezwind het kabinet van de arbeidsgeneesheer binnen. Resultaten opgemeten door de verpleegkundige blijken in orde dus enkel nog eens laten bevestigen bij de arbeidsgeneesheer en klaar. Niet dus...

Met de stethoscoop op de borst, goed in- en uitademen... en dan plots die ... Oei, ik hoor niets. Ik, goed gehumeurd zoals reeds eerder aangehaald zeg al lachend 'Jawel dokter, dat is mijn hart ��'... Waarop een kordate 'ja dat weet ik maar het klopt niet zoals het moet!' Stilte, slik, lachje... een spervuur aan vragen is wat volgt. We kunnen voor 95% 'neen' antwoorden doch die 5% is misschien toch wel wat veel. Verder onderzoek dringt zich op.

Stilletjes verlaten we het kabinet, brief aan de huisarts in de hand, zoekend naar dat goed humeur verlaten we het ziekenhuis. Kleine oorlog in het hoofd maar dan toch maar voor zekerheid gekozen en gebeld met een hartspecialist. Afspraak binnen de 10 dagen kunnen vastleggen en we proberen te blijven functioneren zoals we enkele minuten eerder zonder nadenken toch wel redelijk onder de knie hadden.

Volgnummer 3 blinkt op de teller bij het onthaal van het AZ Jan Palfijnziekenhuis. Vrij rustig, nee zeg maar rustig, bieden we ons vervolgens aan bij de specialist. Woordje uitleg, vragenlijstje, fietstest en klaar... Ware het niet...

Bij de fietstest op niveau 4 (na amper 6min fietsen) doet er iemand ongevraagd het licht uit. Duisternis en sterren vullen plots mijn gezichtsveld... Met behulp van een toch wel geschrokken verpleegkundige net niet gevallen en op een onderzoektafel kunnen gaan liggen... 'ja dat weet ik maar het klopt niet zoals het moet!' is het enige wat nu door mijn gedachten sluipt. Zweetdruppeltjes parelden op mijn voorhoofd. Bezorgde ogen van een lieve moederlijke verpleegster werkte ontroerend. De stilte, het slikken en het lachje ruimden plaats voor angst. Wat nu? Wat is er fout? Mijn kinderen, mijn snoesje, mijn familie en vrienden, collega's, ... denken en afwachten. De specialist neemt de plaats in van het moederlijke verpleegstertje en 'opname' is wat ik in eerste instantie onthouden heb... Wat volgde was 10 dagen op een klein kamertje, diverse onderzoeken en een kijkoperatie... Daar waar ik terug aan het trainen was voor de 'dodentocht 2nd edition', me goed voelde, nergens last van had... Lag ik nu kompleet uitgeteld en moe in een ziekenhuisbed. Dagen sluipen voorbij en ik voelde me slecht. Moe zijn van 'niets'...

In die 10 dagen zat ik op een rollercoaster van emoties. Net zoals mijn hartslag en bloeddruk. Ups & downs... Tijd zat om na te denken en ... na te denken.

Eens terug thuis was het net of ik een oude diesel was geworden die maar niet op toerental kwam. Ik was op retraite dan wel 43 jaar geworden... Dit kon niet. Beetje bij beetje, gesteund door mijn steun en toeverlaat, krabbelde ik recht.

Wat nu? Wat nu na 'je hart is ok en ik wil je hier nooit meer zien' uit de mond van de specialist. Ter controle bij mijn huisarts en daar toch wel enigszins 'gerustgesteld'. Tijd voor verandering, drastische veranderingen op gezondheidsvlak. -15kg is mijn doel zei ik zelfverzekerd waarop ik vrij snel en redelijk 'gebiedend' de reactie kreeg 'minstens'! Dank u dokter... �� we weten wat te doen.

Thuis, als je de boekenkast van Sofie bekijkt, waan je je in een sterrenrestaurant. Met zo een keukenprinses in huis moeten we het maar eens grondig aanpakken. Verwoede pogingen om er aan te beginnen kenden steeds een 'moeilijk' begin en een 'makkelijk' einde. Resultaat... -3kg. De chocolade-Paas-periode staat gelijk aan 'onbegonnen'! We blijven hangen. Lastig, emotioneel, lastig... honger en vooral veel goesting in veel en nog een beetje meer. Diverse 'stille' hints van Sofie door me te 'taggen' in berichten op FB werden gelezen maar niet begrepen. Daaropvolgend neemt ze me mee naar een 'lezing van Pascale Naessens'. Ik dacht bij mezelf ja ok, alles beter dan een 'lezing van de Heilige apostel huppeldepup'! Nu had ik al een paar keer de kans gekregen gerechten van Pascale te proeven, klaargemaakt door mijn snoesje. Lekker maar echt wel zwaar aanpassen. In de periode dat ik Sofie ken al meer tomaten gegeten dan in mijn eerste 42 levensjaren. Blozende rode wangen kreeg ik er van. Maar goed, wij mee naar de lezing. Al snel wordt me duidelijk dat Marijke Neyt, vriendin van Sofie en voedingsconsulente, de link was met Pascale.

In een kruidenierszaak vol gezonde voedingsmiddelen tel ik een kleine 100 dames en welgeteld 6 mannen. Sofie kunnen tegenhouden om op de eerste rij te gaan zitten en plaats gezocht aan een kast zodat ik 'nota' kon nemen van de inspirerende woorden van de 'lezing volgens Pascale, puur genieten!'

En jawel hoor... Mooi rechtzittend op ongemakkelijke stoeltjes word ik geboeid door het verhaal van Pascale. Door elke keer opnieuw een droomballonnetje 'uit-elkaar-te-zien-spatten' voel ik mezelf steeds verder onderuit zakken. Elke keer slaat ze keihard mijn 'honger' stuk. Ondanks het wegzakken voel ik toch wel de drang opkomen in de startblokken te gaan staan voor een definitieve start naar 'me, myself en vooral -15/20kg'!

De fonkelende doch wel bedenkelijke-twijfelende blik in de ogen van mijn snoesje maakt zich meester van mijn gedachten en ik zal bewijzen dat die fonkelende blik zoveel mooier is zonder het bedenkelijke-twijfelende.

En hier zijn we dan. Met deze blog wil ik mezelf nog wat extra motiveren (of je kan het ook lezen als extra druk zetten). Ik ga proberen hier wekelijks een overzichtje te posten met het 'hoe, wat, waar, ...verhaal'.

En ik moet vooral toegeven... Ik eet en geniet nu zoals het moet. Eten met mijn buik en niet met de hersenen. De dagelijkse gerechten die mijn snoesje klaarmaakt uit de boeken van Pascale zijn telkens 'toppertjes'. Van brood of koffiekoeken overschakelen naar fruitontbijt... 't is best een zware ommekeer maar ik sta er na 14 dagen al op. Het is zo eenvoudig... Alleen de knop omdraaien bleek (blijkt) niet evident te zijn. Chocolade is en blijft mijn drug en bij gevolg moet ik zwaar afkicken. Ik mis het elke dag en smacht naar een lekker stukje puur... Maar ik stel het uit... Omdat het moet en in de overtuiging dat het straks wel weer in beperkte mate mag.

Alle begin is moeilijk. Zo blijkt ook nu maar ik zet door en als ik mijn doel bereikt heb zou het leuk zijn Pascale bij ons thuis te mogen verwelkomen. Samen met haar aan het fornuis te mogen staan om een nieuw en nog niet gepubliceerd gerechtje te bereiden en gezellig te tafelen!

Hopende op jullie massale steun... kijk ik zelf wel uit naar mijn tocht in het 'puur genieten'-gebeuren.

Cheers

Sven

06-11-2016 om 14:28 geschreven door moatje  

WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.

WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.

WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.


Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!

Met vriendelijke groeten,
Bloggen.be-team

06-11-2016 om 13:20 geschreven door