Ja, ik leef nog...Dank u......Alles chronologisch door mekaar: gisteren reunie met mijn kollega's van Elf gas Grimbergen, mijn werkgever in een vorig leven. Een traditie die na 19(negentien) jaar nog niet doodgebloed is wat ik toch een opmerkelijke prestatie vind. Geanimeerde al dan niet diepzinnige gesprekken werden afgewisselend met het traditionele gezwam hoe goed het vroeger allemaal was.Hoop dat we die bijeenkomsten in goede gezondheid nog jaren en jaren kunnen verder zetten. Heb aan Marianneke en Monique vriendinnen voor het leven.
Kleinkinderen doen het goed én op school én met de vrije tijd. In de paasvakantie zijn ze een paar dagen met opa en oma naar d'Ardennen geweest.
Zoals altijd: momenten om te koesteren maar vermoeiend (allé: voor ons oudjes dan).
Van de hak op de tak: bij één van mijn vrienden is slokdarmkanker gekonstateerd...gelukkig niet uitgezaaid. Na zes weken een alternatief uitgeprobeerd te hebben, valt hij nu terug op de "traditionele" geneeskunde. Dat betekent: vier dagen chemo, later bestralingen en tenslotte een operatie. Leef mee met hem en zijn vrouwtje en duim dat alles goed mag komen.
Voor de rest gaat alles zijn gangetje: paar weken terug serieuze longontsteking gehad, echt een paar dagen doodziek van geweest maar ja onkruid,hé. Met de arm van mijn vrouwtje gaat het op en af maar ja als we de specialisten moeten geloven "zal ze ermee moeten leren leven" en misschien, heel misschien komt het door één of ander onvoorspelbaar toeval tot beterschap....magere troost.
Maar we gaan niet klagen...of toch....want klagers hebben geen nood....
|