Kunt ge geluk vasthouden ? Neen hé...en dat is spijtig...... Kan zich gelukkig voelen beangstigend zijn ? Ja, want ik heb soms schrik....... Mijn dochter, schoonzoon en kroost die een paar toffe dagen in ons huisje in d'Ardennen doorbrengen: dat geeft een goed gevoel. Mijn gastroscopie die op het eerste (en hopelijk op het tweede)zicht dik meevalt: da's een opluchting. Onze zoon die, ondanks een stilaan onleefbaar werkklimaat, heel regelmatig bij ons langkomt "om een babbeltje te doen": dat doet deugd. Onze drie kleinkinderen die met een knap herfstrapport thuis komen: dat is fier zijn..... Ons Charlotte die opgetogen is als wij, oma en opa, met haar naar de manège trekken en het daar heel goed doet: dat is stil genieten. Ons Lisse die met een s'en foutisme zorgeloos door het leven dartelt: dat is lachen geblazen.... Ons Emma die met de jongensploeg van Laar haar eerste goal maakt en overloopt van fierheid en geluk:da's efkens slikken...... Och ja, met de arm van mijn dierbare gaat het niet beter, op de zoon zijn werk is de situatie niet rooskleuriger, met de vriendin van het zoneke gaat het niet beter met de gezondheid en ik had deze week weer geen zes op de lotto....... En toch voel ik me een zondagskind........."Jaja" zegt de pessimist "Een kinderhand is gauw gevuld...". Wel laat me dan maar een naief kind zijn en voor de rest, zoals de heer Brusselmans zo welluidend zegt, kan de pessimist vierkantig mijn kloten kussen.....
