19/07/2011 - Ik hou van deze plek. Wanneer het voor de rest in België overal regent schijnt hier de zon. Maar de grootste attractie hier zijn toch wel de mensen. Zo zie je ze in het echte leven niet. Heerlijk om hier op de zeedijk rond te wandelen. Ter bekroning van de dag een groot pak met mayonaise en een cervela bij Frituur Carlo achter de Paravang.
Als ik een achtertuin had bouwde ik er mijn eigen Blankenberge.
Voor wie er nog nooit is geweest, naar het schijnt kun je er ook over land komen. De toegang is gratis. Een aanrader!
26/07/2011 - Gisteren van Blankenberge naar Oostende. Helaas niet verder geraakt aangezien de wind weg viel in de avond. De duurste haven tot nu toe, maar daarvoor lig je dan ook midden in de arena. Nog nooit zo op mijn bord gekeken bij het ontbijt.
26/07/2011 - Het gaat vooruit, al is het met kleine stappen. De laatste haven voor la douce France. Vanaf morgen schijnt alle dagen de zon! Op de foto de Stippel tussen de staketsels van Nieuwpoort.
28/07/2011 - Gisteravond aangekomen in Gravelines, een kleine getijdenhaven tussen Duinkerke en Calais. Ik had op voorhand gebeld vanuit Nieuwpoort om zeker te zijn van een plaats. Om 16 uur vertrokken om met het tij naar het westen te zeilen, en tegen 21 bereikte ik de ingang van het lange kanaal dat tot in het centrum van deze vestingsstad voert. Om 22 uur lag ik voor de sluis die toegang geeft tot de haven. De sluis stond open maar de brug die erover ligt was gesloten. Ik was al bang dat ik de nacht met mijn boot liggend op een zij in het droogvallende kanaal moest doorbrengen. Maar niet in Frankrijk! Vanuit het halfduister kwamen 3 mannen die begonnen slagbomen te sluiten en aan een rad te draaien, en langzaam opende de brug en kon ik doorvaren. Aan de stijger werd ik onthaald door 4 jongens die aan hun boot aan het werken waren, en die spontaan een glas wijn (plastiek beker) wijn aanboden. Vive La France!
De Stippel in het bassin van de Port de Gravelines
31/07/2011 - Afscheid nemen is lastig. Na enkele dagen in deze sympathieke haven hebben verbleven valt het niet mee om te vertrekken. Maar het weer is prachtig, al is er weinig wind, maar met de stoom mee moet het lukken om deze avond Calais te bereiken. Samen met Blankenberge was dit tot nu toe het meest aangename verblijf. Het lijkt erop dat de havens die het lastigst te bereiken zijn de tofste zijn. Hier liggen ook meestal kleinere boten, een heel verschil met Breskens of Zeebrugge.
Zicht op de havengeul naar zee vanop de vestingswallen van Gravelines. Deze sluizen zijn niet voor de scheepvaart maar regelen het peil van het water in de gracht die volledig rond de stad loopt.
Dezelfde sluizen van de andere kant, bij eb. Rechts op de kaaimuur het bord "Visitors" met een pijl naar rechts richting jachthaven. Het is wachten tot hoogwater voor hier terug boten kunnen passeren.
Zicht op de geul vanaf dezelfde plek.
Petit-Fort-Philippe, met de vuurtoren van Gravelines
De toegang tot de havengeul. Bij eb valt deze volledig droog, zie de eb lijn achter de pier. Moet ik hier met mijn boot door?
.
De voorhaven. Het lijkt wel of de hele mensheid op de vlucht is, met boot of zwerfwagen.
De vuurtoren van Gravelines.
De jachthaven bevind zich in een gedeelte tussen twee tij sluizen. Een complex systeem dat ervoor zorgt dat er geen zout water landinwaarts komt. Twee maal per dag, wanneer het waterpijl aan beide zijden van de sluis gelijk is kunnen er gedurende 3 (!) minuten schepen passeren van de Noordzee naar de rivier de Aa en vice versa.
De vrouwen van Gravelines in druk gesprek, op de remparts van de oude stad.
Om 16 uur vertrok ik uit Gravelines, richting het westen langs de Opalen Kust. Twee uur later was ik bij Calais, en ongeveer op hetzelfde moment viel de wind volledig weg. De verleiding was groot om deze haven aan te lopen, maar ik zag enkele jachten rondjes draaien om te wachten op groen licht om tussen de veerboten naar binnen te varen, en de gedachte om daarna nog tot 23u30 op een onrustige plek aan een boei te moeten wachten op hoog water om het dok van de jachthaven te kunnen invaren stond mij ook al niet aan. Ik besloot dus maar om deze kelk te laten passeren en verder te varen naar Boulogne. De eerlijkheid gebied wel te zeggen dat ik 2 uur op de motor heb gevaren, maar rond 21 uur kwam de wind opzetten uit het oosten, zoals voorspeld, en het laatste stuk in zuidelijke richting heb ik nog heerlijk kunnen zeilen.
Stippel in het Nauw van Calais, voor de Côte D'Opale.
De Stippel vaart het Engels kanaal op. De engte tussen Calais en Dover is overwonnen. Op de achtergrond Cap Griz-Nez bij zonsondergang, Hier doe je het allemaal voor!
01/08/2011 - Boulogne-sur-Mer is eigenlijk een heel aangename stad. Bij aankomst krijg je het gevoel van een echte grote stad binnen te varen, maar schijn bedriegt. Achter de na-oorlogse benedenstad ligt de bovenstad, met volledig (alweer) intacte vestingsmuren.
01/08/2011 - Sinds de passage van Cap Griz-Nez is de invloed van de oceaan veel groter geworden. De kleur van het water veranderd langzaam van groen naar blauw, en de eb en vloed stromen gaan in omgekeerde richting. Als ik het goed begrijp komt de vloed in de Noordzee van het noorden, en in het kanaal van het zuiden (de Golfstroom). In het nauw van Calais komen de beide samen. In elk geval is het verschil tussen hoog- en laag water fors toegenomen, hier in Boulogne was het verval vandaag 7 meter. Op de foto de haven bij eb (er op klikken om te vergroten). Als het vloed is komt het water tot waar de stenen van de kaaimuur wit zijn. Ik had deze middag eigenlijk ook een foto moeten maken vanuit hetzelfde
standpunt bij vloed, om het verschil goed te kunnen zien. De sluizen waar nu een waterval uit komt werden een paar uur geleden nog gebruikt om schepen door te laten, nu steekt de bodem enkele meters boven het water uit. Morgen moet ik met hoog water bij Étaples zijn, er komt heel wat rekenwerk kijken bij het zeilen.
Klik hieronder op de pijl naar links voor het vervolg van de reis
De haven van Étaples heeft een lastige aanloop, die bij eb volledig droogvalt. Gelukkig zijn de mensen in deze haven heel behulpzaam en vriendelijk. Ik werd ontvangen alsof ze op mij gewacht hadden. De oude vissershaven ligt diep in de baai van de Canche, en valt eveneens voor een groot gedeelte droog. Het is een facinerend natuurgebied, dankzij het spel van de getijden veranderd de omgeving voortdurend. Zeehonden moeten hier ook veel voorkomen, maar helaas heb ik er weeral geen gezien (ik heb de groeten dus nog steeds niet kunnen overbrengen).
05/08/2011 - Ik ben woensdag nacht, of eigenlijk donderdag morgen, volledig uitgeput aangekomen in Dieppe. Ik kon in Étaples pas vertrekken met hoogwater om 16 uur, en kreeg op het laatst het tij tegen. Die laatste 10 mijl hebben mij 3 uur en 10 liter benzine gekost, opboksend tegen wind en stroom. Gelukkig werd ik beloond met een beschutte ligplaats midden in de oude haven in de stad, waar rond het leven afspeelt.
07/08/2011 19:07 - Ik hou niet van deze plek. Vier dagen al zit ik hier vast. Twee pogingen heb ik ondernomen om hier weg te raken. Gisteren opgegeven, na 2 uur met motor bij tegen wind en golven op pas 6 mijl opgeschoten, met nog 25 mijl voor de boeg tot de volgende haven, Fécamp. Ik heb mij er nu bij neergelegd hier een aantal dagen te moeten wachten, tot moeder natuur mij gunstiger gezind zal zijn. Wij westerse mensen zijn dat niet gewoon, te moeten wachten omwille van factoren die we niet in de hand hebben. Voor alles moet er direkt een instant oplossing voorhanden zijn. Maar er is geen helpdesk voor windrichting problemen. Misschien is het niet zo slecht om eens een keer verplicht rust te nemen.
In elk geval heb ik gisteravond op de terugweg naar Dieppe genoten van 2 uur heerlijk zeilen met de wind vanachter, zonder motor. De zon kwam na een zwaar bewolkte dag in extremis toch nog even onder het wolkendek vandaan, wat een prachtig kleurenspel op de witte krijtrotsen opleverde.
Zicht op Dieppe
Voor het strand van Dieppe, met het kasteel en links het casino
13/08/2011 - Eindelijk is er wat minder wind. Wel nog altijd recht van voor, maar ik ga vandaag toch maar weer eens een poging (de vierde) wagen om Fécamp te bereiken. De laatste keer moest ik terugkeren omdat een van de zijstagen (de staalkabels die de mast overeind houden) op het punt stond te breken. Na lang zoeken heb ik in Dieppe een adres gevonden waar ze een nieuwe konden maken.
Best handig zo'n vismarkt in de buurt. Zo hoef je er zelf niet voor het water in!
Met de bus een bezoek gebracht aan Le Tréport. Normandië heeft veel mooie kustplaatsen.
15/08/2011 11:18 - Vandaag schijnt zowaar de zon! Ik dacht het in Normandië nooit ophield met regenen. en de voorspelling voor de komende dagen ziet er ook goed uit, het werd tijd want ik begon het aardig beu te worden, het is augustus, de zon moet schijnen, daar heb ik recht op!
Vandaag verder naar het westen, waarschijnlijk Le Havre of Caen
In Fécamp is met een mes een stuk van het land afgesneden lijkt het wel.
Tussen Fécamp en Le Havre ligt Étratat. De krijtrotsen, die op de meeste plaatsen recht naar beneden gaan, hebben hier door eeuwenlange erosie en door een onderaardse rivier hun huidige vorm aangenomen.
De Stippel zeilend voor Étretat, met de uitgeholde rots, l'Arche
l'Arche en l'Aiguille. Er bestaan mooiere foto's er van. maar nooit vanaf de Stippel genomen!
Nog eens dezelfde plek vanuit het westen (klik op "HD" voor goed beeld)
16/08/2011 - Op maandag 15/8 aangekomen in Le Havre. Van deze stad was na de gevechten in 1944 niets meer over. Ik ben de volgende ochtend meteen verder gevaren, kan er dus verder weinig over zeggen.
17/08/2011 18:04 - Gisteren hier aangekomen, geen grote afstand afgelegd dus, er was dan ook weinig wind. Ik moet nu gaan bekijken hoe ik naar Saint-Malo kom, het wordt een lastig stuk, met veel getijdenhavens.
Gisteren in Deauville de Franse Douane aan boord gehad, en vandaag Neptunus. Die Belgische vlag heeft toch wel nadelen, heel mijn voorraad Westmalle moest er aan geloven! (Nous aimons bien les produits Belges...)
op de gps is het moment te zien waarop de Greenwich meridiaan wordt overschreden (2de regel op het scherm)
22/08/2011 - Vanaf nu gaat het in zuidelijke richting!
De afgelopen dagen fantastisch zeilweer gehad, voor het eerst eigenlijk sinds Dieppe. Eerst van Deauville tot Ouistreham gezeild, geen grote afstand, maar daarna duurt het een hele tijd voor er weer een makkelijk bereikbare haven komt.
De 44 zeemijl (80 km) van Ouistreham naar Saint-Vaast in 10 uur tijd afgelegd. In Ouistreham ligt de jachthaven achter de zeesluis, waar enkel versast wordt van 3 uur voor - tot 3 uur na hoogwater. Ik had de keuze tussen 6 uur s'morgens vertrekken of 12 uur s'middags. Het werd het laatste. In Saint-Vaast kon ik dan weer pas binnen na middernacht, omdat de haven daar ook maar bereikbaar is bij voldoende hoogwater. Gelukkig was het nog niet helemaal duister toen ik aankwam, zodat ik mij een beetje kon oriënteren. Er lagen nog een paar jachten voor anker, maar dat was toch wel zenuwslopend, 2 uur lang liggen hobbelen terwijl het schip aan de ankerlijn snokt, daarna in het aardedonker het anker ophalen, dat maar met veel moeite los kwam, en dan eindelijk de beschutting van de haven. De voldoening was dan ook groot.
Gisteren namiddag de Raz de Barfleur gerond, een beruchte kaap op het noord-oostelijke uiteinde van het schiereiland Cotentin. Alles liep gesmeerd en rond 21u30 maakte ik vast in de haven van Cherbourg. Vandaag staat Guernesey op het programma, eindelijk komt die boot eens van pas, want tot nu toe had ik beter op de fiets kunnen gaan, dat was sneller geweest!
Op de foto de havendam van Cherbourg, bij het binnenvaren
23/08/2011 15:27 - Het bestaat nog, de cultuurchock. De kanaal eilanden - waar de palmbomen groeien (zeggen ze). Echt alles is hier anders, het uur, de taal, de verkeerscode, het geld (this is Sterling area, sir!). Het eerste wat ik deze morgen op de radio hoorde was reclame voor een speciaalzaak in school uniformen op Island FM (echt waar). De overtocht van Cherbourg naar Guernsey verliep vlekkeloos. Ik moest daar stipt om 14 uur vertrekken en met de neerstroom dicht onder de kust naar Cap de la Hague zeilen, om rond 17 uur met stil water (wanneer het tij kentert) door de Alderney Race te varen. Dat was belangrijk, dit is het gebied met de sterkste stomen ter wereld. Met springtij kan het hoogteverschil tussen eb en vloed 14(!) meter bedragen. gelukkig is het nu doodtij en zijn de omstandigheden meer gematigd, maar ondanks het feit dat ik met stil water en doodtij door de Alderney Race (of Raz Blanchard) vaarde was het er toch een wilde kermis. Daarna kreeg ik het tij mee, de wind ook en rond 22 uur (21 uur plaatselijke tijd) kwam ik aan in Saint Peter Port. Het was wel wat zoeken in het donker tussen de voor anker liggende boten naar waar ik moest zijn, gelukkig kwam er een bootje van de Port Control om me binnen te loodsen. (nadat ik de inklaringsformulieren had aangenomen en verklaard had dat er geen dieren aan boord waren). Hier kom je er niet vanaf met een paar Westmalles. Maar alles is in orde, de Stippel ligt in de marina van Saint Peter, en het regent cats and dogs op Guernsey. Morgen naar Jersey; Saint-Malo is bijna in zicht. Daar gaat de mast plat en volgen enkele dagen rustig varen op de kanalen dwars door Bretagne, naar de Golf van Biskaje. Ik ben er aan toe.
24/08/2011 20:20 - Net aangekomen in Saint-Helier. Een middelgrote West-europese stad, zo te zien. 4-vaks autowegen, tunnels, stoplichten, en veel banken en juweliers. Het zeilen is hier magnifiek, zie filmpje.
.
