Het zijn van een Stijn

Ik wist dat mama niet thuis was, mijn oudste (jongere) broer had blijkbaar examen en de jongste, jha, die sliep nog om 11u45. Het moment dat ik al vertrokken was naar mijn grootouders om te kaarten. Daar heeft mijn opa vrij overduidelijk gewonnen en zijn inzet meer dan verdubbeld (2 euro beginnen en met 4,61 euro eindigen, chapeau!).

Gebeurde dat maar eens met mijn aandelen... Ja ik ben belegger, maar absoluut niet professioneel. Ik doe het omdat ik het leuk vind, omdat het mij interesseert en omdat geld op een spaarboekje toch geen rosse cent oplevert (figuurlijk dan).

Mijn werkdag begon om 17u10 en eindigt om 01u40. De volle 8u30 dus. Dat komt omdat ik "reserve" zit.

Ik heb dus geen lijndienst, maar moet in de stelplaats present zijn (en blijven) en inspringen als er iemand wegvalt door ziekte, een ongeval, door een verkeerde planning, een tekort aan chauffeurs die dag etc...

Meestal moet je dan op z'n minst een stukje rijden van bijv. 2 uur, soms een hele dienst.

Maar deze avond was er niets. Absoluut niets. De portier heeft me wel eventjes aan het werk gezet en me in alle brievenbussen van het personeel hier twee papieren te laten steken (een vrij saai jobje, maar het is wel gebeurd).

Wat heb ik dus gedaan? Mijzelf ontspannen op de stelplaats. Ik ben hier op voorbereid en heb mijn laptop mee, kranten... En zo houd ik me (eigenlijk op kosten van De Lijn) bezig. Op zich is het zo een prachtige job. Of zoals een naaste van mij het omschreef: "Ik ga ook werken bij De Lijn, kan ik tijdens die job columns schrijven!" Of een blog schrijven, dat kan ook.

Maar deze reservedag is dus een uitzondering. Meestal zit je hier wel een paar uur, maar de hele dienst uitzitten is eerder zeldzaam (geworden). Op zich is het natuurlijk wel heel leuk. Al begint het na een tijd ook te vervelen en rijd ik ook graag. Echter, omdat ik eergisteren een extra dienst gereden heb, voelt vandaag eerder aan als mijn tweede vrije dag, dus dat valt allemaal nog wel mee. Mij hoor je alleszins niet klagen.

Spectaculaire verhalen en ongelofelijke heldendaden heb ik vandaag dus helaas niet te vermelden, maar geen nood, morgen is er weer een dag! En een zaterdag, wie weet wat er dan allemaal zal gebeuren!