Hier enkele foto's voor al de mensen in België die klagen over de sneeuw.
Er staat ook filmpjes op facebook
Ik wou vandaag naar de fitness gaan, maar de bussen reden niet, hopelijk zijn er binnen enkele uren sneeuwruimers gepasseerd en kan ik toch de bus nemen.
Gisteren zijn we met de groep uitgegaan. Eerst zijn we met ons allen op een appartment van Anne (klasgenoot). We zijn pizza gaan halen (ik spaghetti) en hebben ons ginder volgeboeft. Het is er de gewoonte om u thuis eerst zat te drinken en dan pas uit te gaan, want alcohol in pubs is duur. Tine, ik en Viktor waren zelfs niet tipsy, maar de anderen hadden er op momenten toch goed van. We zijn dan tegen 21.30 naar de Academian gegaan. Ik ben binnen geraakt met mijn bandje dat ik terug aan elkaar heb geplakt met plakband. Foto's hiervan zijn te zien of facebook.
Mensen in Zweden hebben niet graag dat je naast hen op de bus zit, maar met 4 tesamen naar toilet gaan kan dan geen kwaad blijkbaar. Er was ons verteld dat er heel veel volk ging zijn en dat ze sletterig zouden gekleed zijn. Geen van beiden was waar. Maar ik heb dit nogal gehoord van 'veel volk', ik denk dat hier niet weten wat veel volk is. 'S morgens in Gent proberen den bus of tram proberen nemen, met als voordeel dat je niet kan omvallen omdat iedereen zo dicht op elkaar staat, dat is veel volk. En van dat sletterig was ook niet veel aan. Het was eigenlijk heel vergelijkbaar met België.
Het is hier wel zo dat een een cafe of dancing maar 5u mag open zijn, dat wil zeggen dus van 21u tot 2u. Maar het meeste is al dicht om 22u, zoals de cinema enzo. We zijn dan om 23u naar huis gegaan, zodat we er de volgende dag op tijd uitkonden. En dat was ook zo.
We hebben vandaag over psychiatrische modellen bezig geweest. Nadien hebben Tine en ik de bibliotheek bezocht en wat boeken voor ons eindwerk meegenomen. Kben fier op mezelf, ik heb al uit 1 van de 3 boeken het meest belangrijke gehaald en in Word opgesteld. Ik moet er hier gewoon voor zorgen dat ik niet uit het oog verlies, we moeten zoveel doen. Mij kende resulteert dat in alles chaotisch doen en niets afgewerkt krijgen. Dus dat is hetgeen waar ik nu op let en dat mij lukt. Voor mij een hele prestatie.
Deze avond opnieuw gaan trainen. Kheb mijn eerste vriendje gemaakt in de fitness. Het was een bicep-curler die mij vroeg om te hem te helpen op zijn sticking-point (forced reps with assistence noemen ze zo iets). Het leuke is wel dat ik altijd het squatrack voor mij alleen heb. In Zweden trainen ze allemaal hun armen, en vanaf ze iets zwaardere gewichten gebruiken nemen ze handschoentjes en trainen ze in kooien met gelijders. Ik snap niet waarom, alsof wanneer je ooit iets boven je hoofd moet wegzetten dat dit dan ook in gelijders gaat zitten, maar kom, het zal wel aan mijn veel te praktische ingesteldheid liggen. Maar ik klaag niet, zoveel te beter voor mij, dan kan ik het leuke speelgoed gebruiken.
Ik moet dringen wat meer slapen, want ik val bijna in slaap in de lessen of tijdens groepswerken. Mijn medestudenten maken grapjes dat ik zit te dutten met mijn ogen open, misschien hebben ze wel gelijk. Maar dit komt omdat ik tot een uur of 21-22u werk voor school en nadien begin te skypen of na films kijk tot 2u ofzo. Het is zo een beetje een combinatie van veel werk maar weinig zin. Ik probeer mijn best om zo stukken af te werken en dat lukt wel, dus daar ben ik fier op.
Ik heb al enkele keren proberen contact opnemen met mijn contactlerares in Zweden voor mijn keuzemodule. Maar die reageert niet op mijn mails, ik geraakt niet op de website en moet tegen 22/02 een taak indienen. Ik heb dan proberen mijn contactpersoon in België contacteren, maar ik kreeg een automatische mail terug dat die in krokusvakantie is. Dusja ... Ik heb nu aan Rickard gevraagd wat ik kan doen en we zullen wel zien. Als het niet doorgaat is het ook voor volgend jaar. Ik zou eigenlijk zelfs blij zijn moest het zo zijn. Voorlopig sleur ik mij zo een beetje door het schoolwerk, zonder te weten hoeveel het is -ik wil/durf niet kijken- en met een zeker onverschilligheid.
Sebiet eten maken en dan gaan fitness, ookal ben ik moe, als ik die bar zie met 100kg aan en omhoog duw zijn even alle andere onaangename gedachten weg en voel ik mij goed. Want in dit ben ik wel goed in, gewoon duwen en blijven duwen totdat die hoop ijzer die eigenlijk alleen maar naar beneden wil weer omhoog moet, met of tegen zijn zin. Hier blokkeert mijn hoofd niet, hier komt alles vrij, word mijn hoofd leeg en gaat alles beter...
Ik heb mijn verblijf in Zweden vandaag iets aangenamer gemaakt. Ik heb mij een bureaulamp, een blender en een webcam gekocht. Die blender deed wel effe pijn, toen ik merkte dat we al een staan hadden. Maar ik ben dan toch blij dat ik hem gekocht heb, ik kan hem meenemen naar België, ik wou er eigenlijk al lang een hebben. Ook was het spijtig van die webcam, er zit er één ingebouwd in mijn laptop, maar om een of andere dwaze reden wil die ni werken, alsook enkele toetsen niet.
Vandaag heb ik voor het eerst naar mijn stageplaats geweest. Het was een heel vriendelijke en zachtaardige mensen. Voor ergo mensen, hij doet wat denken aan een oude Stefaan De Rijcke. Zijn Engels was wat verroest zei hij zelf, maar dat is wel logisch voor zijn ouderdom, maar hij doet zijn best, hij heeft zo woordenlijsten liggen enzo. Hij heeft mij rondgeleid in enkele therapielokalen en een woordje uitleg gegeven. Maar hij wou niet teveel uitleg geven, de rest is voor wanneer ik toekom. Grappig is wel dat er meer personeel is dan patiënten, maar dat is misschien wel nodig, er zitten redelijk wa geïnterneerden (misdaad maar niet naar gevang, wel naar instelling). Ze hebben daar zo een alarmsysteem als er iets misloopt komt iedereen naar u gespurt.
We moesten vandaag ook met de groep een casus bespreken, maar ik heb daar figuurlijk op iemand haar tegen getrapt. Ik zei dat ze nogal veel praatte. Plagen doen ze graag ze, maar geplaagd worden is toch precies iets minder. In de namiddag was ik er natuurlijk niet meer bij want ik was naar mijn stage.
Kheb het zo een beetje gehad met studeren. Maar ik ben niet alleen, Tine heeft er nog erger van dan ik. Maar ik probeer gewoon nu zo stukjes af te werken en een overzicht te bewaren, niet te stressen en stoppen als het niet meer gaat. Dit heb ik geleerd uit mijn ervaring begin dit jaar, met stage en eindwerk dat fout ging.
We hebben zo ontdekt dat we boven nog opslagruimte hebben, dus we hebben heel gerief naar boven verhuist. We hebben daar ook een ladder gevonden die naar een luik in het dak gaat. Wie weet gaan we van daaruit wel eens foto's nemen en op de blog plaatsen.
Btw, ik ben vandemorgen eindelijk eens op tijd uit mijn bed geraakt. Mijn hoofd vertelde mij wel dat ik mezelf verloochende, maar ik ben dan toch maar gewoon onder de douche gestapt en gewacht tot ik wakker werd.
Ik zou graag proberen een beschrijving te geven van hoe de mensen hier zijn. Het zal moeilijk, chaotisch en vol met hersenspinsel zitten maar 'here it goes':
Mensen in Zweden zijn enorm op zichzelf zoals reeds gezegd. Ze zijn gelovig (protestants), houden niet van geweld, zijn vriendelijk en behulpzaam, denken na voor ze iets doen (in tegenstelling tot velen onder ons) enzovoort en zoverder. Het lijkt wel een modelstaat. Maar toch staan hier een aantal volledig haaks op. Zweedse meisjes zijn naar het schijnt enorm slettig gekleed als ze uitgaan en er is veel sprake van one-night stands en overspel. Jongens hier trainen hun beach-muslces (armen en buikspieren) en laten die dan ook graag zien (de armen dan toch). Maar eens je in de kleedkamers van de fitness rondloopt zie je dat veel mensen hun benen 'vergeten' trainen. Laat mij nu vragen aan de vrouwen die dit lezen of ze zulke mannen mooi vinden. Zonnebankbruin, volledig en overal geschoren (benen, borst, schaamhaar, alles) met stoere armen maar een onderlichaam dat er uitziet alsof ze een spierziekte hebben.
Oke genoeg gezaagd, ik wou gewoon duidelijk maken dat ze hier enorm met hun uiterlijk bezig zijn, of toch hetgeen dat zichtbaar is. Zweden zijn ook naar het schijnt enorm jaloerse mensen, dus als iemand iets meer heeft, zoals bv een BMW. En zijn ook enorm rascistisch, wat volgens mij te maken heeft met dat ze een gemakkelijke prooi zijn voor het machogedrag van bv Turkse mannen.
Ze hebben hier een mooie welvaart en hebben het volgens mij van kindsbeen af gemakkelijk. Het is ook vreemd om zien hoe absoluut niemand voorsteekt, altijd betaald op de bus en hoe auto's altijd stopppen voor voetgangers. Zweden zijn enorm rustige chauffeurs.
Als ik dit nu vergelijk met de Filipijnen, waar de mensen veel socialer zijn en absoluut niet dommer, dan vind ik dat België zo een beetje tussenin die twee zit. Kvind het een mooie combinatie van welvaart, intellect maar ook van weerbaarheid tegen buitenaf.
Misschien belangrijk om weten is dat er Zweden vroeger een enorm probleem was met alcohol. Maar na enkele verdragen, tasen en nog van die wettige dingen was dit allemaal opgelost. Het is ook zo dat wanneer mensen hier dronken over straat lopen, ze worden opgepakt om ze tegen zichzelf (bv onder een trein lopen of in een gracht vallen). De plaatsen om uit te gaan mogen ook maar max 5u open zijn. Dus van 21u tot 2u of van 23u tot 4u.
Het zijn voor mij zo moeilijke mensen om te omschrijven, ze zitten vol tegenstrijdigheden. Ik denk niet dat ik hier ooit zou willen komen wonen eigenlijk.
Ik ben zeker dat ik nog dingen wou zeggen maar vergeten ben.
Zo dat is dan tot hiertoe mijn impressie van Zweden
Het is mij opgevallen hoeveel vrouwen in Zweden kleine handjes en heel dunne beentjes hebben, doch een klein buikje. En ook hoeveel mannen smalle schouders hebben, gespierde armen maar ook weer dunne beentjes. Als ik mijn lesgever anatomie mag geloven ziet ons lichaam eruit naar gelang we het gebruiken. Als ik nu deze stelling als waarheid aanvaard dan moet ik zeggen dat Zweden enorm weinig fysieke arbeid doen.
Deuren zijn hier voorzien van drukknoppen voor mensen in een rolstoel, maar bijna niemand van fysiek gezonde mensen duwt of trekt een deur op maar duwt op de knop. Vanaf mensen 2 verdiepen naar boven moeten nemen ze de lift. Rugvriendelijk werken is hier wel geintegreerd, maar het is ook te zien dat mensen zich niet meer durven bukken (ik heb werkmannen bezig gezien).
Volgens mij heeft dit te maken met dat alles logisch, gestructureerd en gemakkelijk gemaakt word voor de mensen. De mensen gebruiken omduur nog enkel hun intellect en niet meer hun lichaam. Natuurlijk reist dan wel de vragen in hoeverre mensen nog gewoon zijn om probleem-oplossend te denken als alles zo gestructureerd is.
Ook zijn de mensen volledig op zichzelf gericht, weinigen praten tegen elkaar, weinigen zitten naast elkaar op de bus.
Vandaar dat ik fier ben op ons Belgen. Wij zijn nog 'boerkes' die gewoon zijn van eens af te zien en te werken. Ookal is in België veel onlogisch of overdreven complex, het zorgt er wel voor dat we 'outside the box' moeten denken.
Sorry als dit gemeen overkomt maar toch ben ik fier op ons. Dit wil niet zeggen dat de Zweden geen goede kanten hebben. Ze zijn heel vrijgevig en enorm behulpzaam. Maar voor ons komen ze toch soms een beetje raar over.
Maar nu ga ik lopen om mijn bus te halen, om naar de winkel om melk en fruitsap te gaan.
Zoals altijd geraakte ik niet uit mijn bed. Ik ben traag op gang geraakt, eerst wat eten, wat series bekijken en tegen 16u begonnen aan schoolwerk. Man dat viel tegen. We hebben veel te doen. We moeten hier de lessen volgen + hetgeen dat ze in België krijgen. En dus van start geraken is nogal moeilijk, ik wil eerder slapen en doen alsof ik op vakantie ben. Maar het is mij toch gelukt om een deeltje af te werken, als ik zo doordoe ben ik tegen maandag mee met het schoolwerk, dus dat geeft wel een goed gevoel.
Veel meer valt er niet te vertellen. Tine en ik hebben echt wel zin om terug naar België te komen. Vooral omdat we ons opgesloten voelen in een klein kamertje met veel werk. Misschien zouden we wel eens de stad moeten intrekken, ik zal het haar eens voorstellen.
Morgen fitnessen, naar school enkele dingen afprinten en verderwerken voor school.
Ik sluit hier af want Khristine gaat mij sebiet bellen, dat geeft toch effen het gevoel daar te zijn.
grtz,
btw, david guetta met memories is een beestig nummer :D
Zoals gewoonlijk wil Steven vroeg opstaan met het goede voornemen om te gaan trainen. Maar eens de wekker begint af te lopen vond hij dat niet meer zo een goed idee. Dus ben ik maar laat in de avond naar de fitness gegaan. Gelukkiglijk was er weinig volk. Tine had een ovenbroodje gemaakt dat ik nadien kon opeten. Ik voelde me alsof mama mij iets had meegegeven om te eten op mijn grote reis door de koude stad. En koud was het wel, het was -12 toen ik op de bus stond te wachten, mijn haar was bevroren!!
We hebben vandaag een workshop gehad over het 'cognitive disability model', niet dat veel mensen weten wat dat is, maar ik het het er maar voor de volledigheid bij. Morgen ga ik alles wat we tot hiertoe gezien hebben ordenen in schriftjes, zo kan ik geen losse bladen verliezen. Want hier in Zweden zijn de gaatjes anders geperforeerd. Het zijn 4 gaatjes, maar die komen op geen enkele manier overeen met die van ons, dus alle bladen en mappen zijn dus nutteloos. Ook zijn bijna alle schriftjes met spiralen. Mij kennende gaat dat enorm snel kapot dus heb mij kleine geniete schriftjes gekocht.
Morgen ga ik ook proberen een overzicht te krijgen van wat we allemaal moeten doen voor school zowel in Belgie als in Zweden. We zijn te weten gekomen dat onze coördinator van internationalisering een dubbele beenbreuk heeft en ons dus niet zal komen bezoeken. Ook ging hij normaal komen lesgeven, maar dat zal dan ook niet doorgaan.De studenten zijn leuk en doen ook graag onozel, maar soms is het wel moeilijk om samen te lachen door de taalbariere, Maar zij leren Nederlands en wij leren Zweeds :D.
Vandaag zijn we een eethuis gepasseerd waar we friet met hamburger gegeten hebben. Je houd het niet voor mogelijk, maar er zijn Zweden die lekkere frieten kunnen bakken.
Goed nieuw, ik kom van 25/02 tot 1/03 terug naar België. Tine gaat haar metekindje gaan bezoeken en ik naar jullie. Het kost zo'n 300euro maar daar heb ik het voor over. Ik donderdag tegen 13u toe in Zaventem en vertrek terug maandag om 19.30. Ik mis enkel donderdag 2 lessen, dus dat komt goed uit. Ik ga wat gerief komen afzetten en ander gerief terug meenemen.
We hebben ondertussen al gemerkt dat de meeste Zweedse vrouwen kleine handjes hebben en dat bussen altijd op tijd komen. Maar het is ook zo als de buschauffeur merkt dat hij te laat is, hij een halte overslaat om opnieuw op tijd te zijn. Tine en ik vinden dit nogal fout.
Het is soms moeilijk om nieuwe dingen op de blog te schrijven, een aantal dingen blijven hetzelfde of zijn misschien saai om lezen. Vandaag heb ik een stoere drinkbus gekocht en iets om papier te ordenen. Het was nodig want het was hier nogal rommelig. Tine heeft een klok gekocht zodat we op tijd de bus kunnen halen s morgens. Maar ik heb denk ik tot hiertoe altijd al moeten lopen om de bus te halen.
Ik begin het schoolsysteem zo een beetje beet te hebben, maar geraak er nooit aan toe om te werken voor school. Voor dat ge het weet is het 22u. Ik hoop alleen eens ik ga beginnen (en het schoolwerk er van België moet bijnemen) dat het doenbaar blijft.
We zijn zo blij vandaag dat we eindelijk internet hebben. We zijn om het aan de school gaan vragen, en hebben een kopie van het contract meegekregen dat Tine eigenlijk nog moest tekenen. Hiermee zijn we naar Junet gegaan en we hebben ons internet gekregen. Het was het zaligste gevoel ooit. Weer contact kunnen hebben met het thuisfront.
Vandaag heb ik met de andere studenten onze casus afgewerkt, terwijl Tine naar haar stageplaats was. In de namiddag zijn we gaan fitnessen, maar dan een keer gratis. De vrouw achter de toog was aant bellen, wij hebben braaf gewacht, maar ze zei dat we doormochten, dusja ... Mijn trainingen zijn weer begonnen.
We verschieten wel hoeveel geld we kwijt zijn aan eten. Ik ben al 260 euro kwijt, en heb nog geen huur of fitnessabonnement betaald. Ook hebben zo geen zin in school. We moeten zelf koken en wassen en doen, een geluk dat we weinig schoolwerk hebben. Maar vanaf volgende week moeten we er wel eens aan beginnen, want we krijgen ook werk van België mee.
Waarschijnlijk kom ik eind februari eens naar huis. Tine gaat bij haar metekind en ik zou zo graag Khristine kunnen knuffelen.
Er zijn nog een aantal dingen gebeurt, maar ik ben moe en ga slapen.
Vandaag voor het eerste samen met Tine naar school. We moesten een casus bespreken met een groepje studenten. Er werden alle talen gesproken, Nederlands, Engels, Zweeds, allé het was een warboel. Maar het ging vlot en de mensen hier zijn zot van Fika, wat eigenlijk een soort koffiepauze is. We konden hier rustig aan de casus werken en niet stressen om alles binnen een kwartier klaar te krijgen zoals in België.
Nadien hebben we les gekregen van Rickard, waarop een bespreking volgde. Ik had die al gekregen, maar heb Tine vergezeld. Ik heb ontdenkt dat ik in de psychiatrie op stage zal staan. Khad nogtans gehoopt om in Zweden fysieke te zien, maarja ik heb nog nooit gekregen wat ik wou (behalve Khristine dan ;). Maar als ik volgend jaar mijn eindwerk maak zal ik waarschijn wel op fysieke staan en die periode is dan langer 10weken ipv 3weken.
Door vrijdag te gaan trainen ben ik enorm stijf, ik heb niet overdreven, het komt gewoon omdat het de eerste keer is. Ik heb gisteren en vandaag als een oud manneke gewandeld, trappen afgaan en gaan zitten is hel. Maar eens weer bezig ga ik mij amuseren. We zijn gisteren een wandeling gaan maken, alle filmpjes hiervan zijn te zien op mijn facebook. Mensen die geen facebook hebben moeten maar een bij Khristine gaan vragen om erop te raken.
Morgen heb ik geen les, maar zie wel de studenten voor de casus te bespreken. Het kan zijn dat ik vanavond niet meer op internet kom omdat er ons gevraagd is of we iets wouden doen. Hopelijk hebben we vanavond internet, we doen ons best om dit zo rap mogelijk in orde te krijgen. 1 ding wil ik nog meegeven. Kütterballer (sjutterballen), iets wat op balletjes in tomatensaus lijkt, maar zonder de saus mag je niet ingevroren gaan kopen, dat is een doodzonde, je moet ze zelf maken!!!!
We hebben ons uitgeslapen en uitgebreid
ontbeten. Nadien zijn we inkopen gaan doen en naar de bibliotheek geweest om
als twee brave studentjes te studeren. Maar jammerlijk genoeg ging die na een kwartier al dicht. Dus zijn we maar
meteen naar het fitnesscentrum gegaan.
Tine heeft genoten van haar eerste keer fitness en gaat het aangagement aangaan
om de volle drie maand te zweten in Zweden. Ik kreeg veel nastaar als ik aan
het trainen was, alsof niemand kon geloven dat zo een klein ventje zoveel
gewicht kon duwen ;). Nu dat Khristine gaat lopen en ik blijf trainen gaan we
gewoon het meest sexy koppel in Belgie zijn, he schat ;) x.
Voor de rest hebben we hier al veel onozelheid uitgehaald en grappige filmpjes
gemaakt. Ze staan op mijn de facebook van Tine, wie geen facebook heeft kan aan Khristine vragen om via mijn account te kijken. Wie wel facebook heeft, voeg Tine Lanoy toe als vriend.
Ik denk eens dat het school gaat beginnen dat het enorm aanpassen zal worden:
Vandaag heeft Tine voor ons gekookt, ben ik blij dat ze kookles gevolgd heeft,
kga zeker vanalles proberen bijleren. Onze kleren zitten voor de moment in de
droogkast. En iedereen aan mij vragen of dat wel ging gaan met een vrouw
samenleven, ... een geluk dat ze der is !!!!
Dus ik neem de bus op mijn vertrouwde halte en stap af waar
Sanaa me had verteld. Of dat wilde ik toch doen, maar de deur wou niet
opengaan. Gelijk nen duts word ik naar de volgende busstop gereden. Blijkbaar zijn er in de Zweedse bussen deuren die enkel opengaan voor mensen die binnen willen komen. Dat stond daar naar het schijnt op, maar natuurlijk in het Zweeds.
In de middag heb ik nog een verrassing gedaan. Ik had zin in lekkere fruitsap. Ik nam mijn flesje dat ik in de winkel gekocht had deed dat stop eraf, zetten mijn lippen op de rand, vol verwachting kwam de fruitsap naar binnen en ... bwak. Het was van dat fruitsap dat je moet aanlengen met water. Dus ze steken geconcentreerde fruitsap in een flesje, ge moet dat uitgieten en water bijvoegen. Lekker hoor ... met water.
Tijdens de lessen hebben de studenten en leerkracht hun best gedaan om engels te praten. Niet iedereen kon alles in het engels uitleggen maar ik apprecieerde de moeite. Ik kon toch voor een deel volgen (ookal heb ik de lessen niet gehad). Khad de theorie al gezien en de werkwijze is ongeveer hetzelfde. Enkel dat ze hier echt wel procesmodellen volgen. Het is zelfs een structuur van lesgeven (COPM, MOHO, ...). Dit even ter zijde voor de ergostudenten.
Morgen ga ik naar het fitnesscentrum proberen gaan als ik uit mijn bed kan en in de namiddag ga ik Tine opwachten aan het station. Ik bereid mij nu al voor op een storm van enthousiasme. Maar ik ben blij dat ze komt.
Mijn pa is rond 15u vertrokken naar België, dus als alles goed gaat is hij daar om 6u 's morgens. Bij deze een bedankje aan hem om me van start te helpen
Vandaag mijn studentenkaart en telefoon in orde gebracht. Kheb met Rickard nog een gesprek gehad over de opleiding, wat ik moet inhalen en hoe ik de lessen moet volgen, wat de stage inhoud, maar het is allemaal nogal onduidelijk. Sanaa heeft ons Jönköping-city laten zien en kheb een fitnesscentrum gevonden. Ze hebben er wat ik wil, maar niet zoveel, dus hopelijk is er niet teveel volk dat allemaal hetzelfde wil doen.
Een grappige anekdote: We zijn he fitnesscentrum gaan bezoeken met Sanaa. 'S avonds passeer ik met mijn pa een ander centrum. Kvraag om te stoppen en we gaan kijken. Maar onder dat centrum is er een winkel. Dus wij vragen hoe we naar het centrum geraken. De mensen leggen ons dit uit en we gaan binnen. Is dat toch wel niet hetzelfde centrum zeker, alleen van den andere kant. Maar voor de rest is ons oriëntatiegevoel oke hoor.
Eigenlijk was ik vandaag in de namiddag enorm vermoeid en koppijn en heb nu zelfs een beetje koorts. Omdat ik al een paar dagen aan het rondtoeren ben om alles in orde te krijgen en soms vergeet te eten. Ik verschiet er zelf van dat het allemaal zoveel werk is, het lijkt echt niet zoveel, maar ik heb nog niet stilgezeten. Mijn pa zegt zelfs dat ik hem afgebeuld heb en die zegt dat niet rap. En alles is zo nieuw, dus tegen da alle info verwerkt is ..., ge kunt het nooit allemaal onthouden. Tine zal een groot voordeel hebben als ze toekomt.
Van Sanaa kreeg ik een starterskit met een simkaart in voor een Zweeds nummer. Maar mijn GSM vertelde dat er geen inzat. Ik tegen iedereen gezegd dat die simkaart kapot is, die chip zag er slechtgedrukt uit. Natuurlijk wil niemand mij geloven en zeggen dat mijn gsm GELOCKED is aan mijn provider, wat wil zeggen dat er enkel een mobistarkaart inkan. Mijn pa en ik hadden hier natuurlijk nog nooit van gehoord. We willen dan een nieuwe GSM kopen bij Telia (iets als proximus) maar de goedkoopste gsm is 160 euro. We hebben ne Media Markt gezocht waar we een gsm vonden die 40 euro koste maar eerst niet leek te werken. We krijgen een nieuwe simkaart en wat gerade, de telefoon werkt. Dus de simkaart was kapot. Steven had gelijk, maar niemand luisterd naar mij, boehoe :(.
Morgen eerste dag school, van 8.30 tot 11.30 en van 12.30 tot 13.30. En vrijdag heb ik alweer vrij. NICE!!! Dan ga ik Tine ophalen. Ze gaan hier afzien in Zweden met ons 2mans-leger zoals Bart zijn.
Dat is het voor vandaag, ik hoop dat het ietwat aangenaam lezen is, reageer gerust
