Na nog een laatste knuffel voor Alice & Sydney (dank aan Katrien (en alle andere bezoekers/moederthuiswerkers die zullen komen op voorhand voor de goede zorgen) trekken we met 7 minuten vertraging de deur achter ons dicht, om 5u45. Pff, vroeg!
Mams voert ons naar de luchthaven - nog even kunnen proeven van de maandagmorgenfiles naar brussel, maar toch redelijk om tijd aangekomen in Zaventem. De check-in duurt zeer lang, misschien door de extra veiligheidsvragen... Ik heb nog net de tijd om een pulleke parfum te kopen en naar de gate te wandelen. We vliegen met united, operated by continental (met continental dus), een boeing 777 voor de geïnteresseerden (na die a380 van vorig jaar zijn we niet rap meer onder de indruk te brengen ).
De vlucht vertrekt mooi op tijd en een kleine 8u later zetten we terug voet op amerikaanse bodem. De vlucht is voorbijgevlogen (hm) - we hebben zelfs geen tijd gehad om veel in de lonely planets te lezen. Nee, tging echt vlot vooruit (misschien is dat ook omdat we nu vergelijken met die rond-de-klok-vlucht van vorig jaar). Slapen heb ik niet kunnen doen, een beetje naar verwachting.
Aangekomen - vlotte douane passage, met onze koffer aan customs moeten we natuurlijk weer langs een speciaal lijntje. En Steven maar moeite doen door hem om 5u 's morgens nog te scheren en wat deftige kleren aan te doen om er minder als een terrorist uit te zien - het mag weer niet baten. We nemen de liberty newark airport shuttle bus naar Manhattan - zoals we gewoon zijn in de VS is dat allemaal weer goed geregeld. Al snel duikt de NY Skyline op - ongelofelijk, we zijn hier dus echt!!
We checken in in het hotel - Econolodge Times Square - pal in het centrum dus. Ongelofelijk wat een kleine kamers! Ik kan er zelfs mijn valies niet open leggen op de grond - gelukkig staat er een (mini)kastje.
We besluiten al snel de stad eens in te duiken (het is dan ong. 13u) en stoppen eerst voor een burger in Shake Shack - een zeer populaire keten kennelijk. Onze eerste verkenningsronde voert ons langs Times Square (ja Annabel, we hebben jouw raad gevolgd), Broadway, Bryant Park, NY Library, Grand Central Terminal (jaja, echt zoals in de films), Rockefeller Plaza en St Patrick Cathedral, waar we onverwacht in de mis verzeild raken. Knap orgel daar! We eindigen traditioneel met een hard rock cafe passage met famous fajitas! Ze smaken! En kiezen verder voor een "early night" - tis hier 6u vroeger dan in Belgie - das niet extreem veel maar als je al van 5u op bent en de dag duurt dan plots 6u langer is dat wel effe doorbijten .
Eerste impressie: waw! Steven en ik lopen mekaar ganstijd omver omdat we naar boven lopen te kijken als we rondlopen . En het is echt als in de films hé: overal yellow cabs, hotdogverkopers en rook die uit de riooldeksels komt .
Het weer vandaag was zeer lekker en warm. Hopelijk blijft het zo! Dan bruinen we nog wat ook!
Nog vergeten melden gisteren: we zijn ook de grote M&Ms winkel binnengegaan op Times Square - 3 verdiepingen vol M&M merchandise. Eat this, studio 100 . Het leukste van de winkel is de wel 40 superlange (wel 6m of zo) M&Ms buizen waar je een zakje kan vullen met dus allerlei kleurtjes. Wel duur! 0,5kg kost 13$. Het resultaat zie je hier bij mijn post!
Vandaag zijn we van Amerika naar Vietnam gewandeld, door Italië en China. En toch hebben we Manhattan niet verlaten (ah, toch wel, maar dat had niets met die landen te maken ).
We starten de dag vrij vroeg - we zijn gisteren dan ook zeer vroeg gaan slapen (en dat bleek geen slecht idee, want we zijn allebei zeer snel in slaap gevallen). De douche doet deugd! De kamer is klein, maar ok, en er is free wifi om mijn blog up te daten . We proberen het ontbijtje, wat niet superveel soeps is, maar het vult de maag om de dag te kunnen starten.
We beginnen met de metro te zoeken en ons downtown te begeven, richting tribeca, chinatown en financial district. We kochtten thuis het boekje 100% New York, waar allemaal verschillende wandelingen in staan, langs bezienswaardigheden, leuke winkels en eateries. Dat in combinatie met de Lonely Planet blijkt wel een leuke manier om de stad te leren kennen.
We starten de wandeling in Tribeca en lopen zo naar het zuiden. Al snel komen we in Chinatown uit, voorafgegaan door een meer Vietnamese buurt. Tis echt gek, van het ene moment op het andere hoor je alleen nog Chinees en zie je bijna alleen nog oosterse gezichten. Zelfs de macdonalds wordt in het Chinees ondertiteld! Kennelijk waren veel wijken, zoals een parkje (columbus park) en één bepaalde straat (doyer street) vroeger echte no go-zones, maar dat is allemaal opgekuist. Columbus park is nu een echt familiepark. In Canal Street - de kloppende ader van Chinatown, gaan we binnen in Kam Man, een chinese supermarkt die zowel in LP als in 100% staat - ze hebben er echt walgelijke dingen, zoals gedroogde oesters (man dat ziet er vies uit - ja, precies zoals je het je voorstelt :-S) en kippentenen in een vleessladoosje (nee, geen kippenbillen, maar echt tenen). Ze hebben er een fantastische collectie theekopjes en borden voor geen geld. Smiddags gaan we eten in Jing Fong - bij binnenkomst zijn we er alleszins de enige bleekscheten. Het is een gigantische eetzaal, waar je een bord, een pot thee en 2 stokjes krijgt en er voortdurend mevrouwen met karren rondlopen met daarop vooral dim sum en kleine gerechtjes (wij kiezen ze vooral op zicht, nemen er lekker veel met clab en shlimp en vermijden deze met polc ). Tafels voor 2 zijn er niet, en hoewel er nog vrije tafels zijn, mogen we toch delen . Lekker! En spotgoedkoop. Eén dimsum-mandje (met toch wel een 4tal dumplings in) kost ong 3,5$. Geen geld & lekker. Een absolute aanrader dus.
We zetten onze tocht zuidwaarts verder en wandelen langs municipal building, city hall (moeilijk vindbaar), woolworth building, st pauls chapel (vlak naast ground zero), ground zero zelf (toch wel indrukwekkend wat hier gebeurd is), ... We wippen ook binnen in Century 21 (een heel groot kledingwarenhuis waar dure merken aan lage prijzen verkocht worden) en stappen er buiten met enkel 3 paar sokken. Had er veel van verwacht, maar alles ligt op en onder en door elkaar, en ik ben al zo'n slechte shopper - bah.
Ten slotte lopen we verder door naar het financial district - de zeer beroemde wall street. Aan het einde ervan staat Trinity Church, omgeven door een eeuwenoud kerkhof. Op zich is op Wall Street niet zoveel te zien (in de NY Stock Exchange mag je om veiligheidsredenen niet meer binnen), maar je moet er toch eens geweest zijn, newaar. We wandelen verder door Stone Street, wat één van de oudste straatjes van NY zou moeten zijn (met kasseien!). Het ziet er in elk geval een gezellig straatje uit en zaterdag is het straatfeest - dat moeten we proberen onthouden.
We besluiten nadien verder te lopen naar Staten Island Ferry en de gratis ferry naar Staten Island te nemen. Daar is op zich niet veel te zien, maar vanop de ferry heb je mooi uitzicht op Miss Liberty en de skyline. Misschien moeten we de ferry ook maar eens nemen als het al donker is. Als we terug zijn is het rond 17u30, dus besluiten we terug de subway in te duiken en eens te gaan kijken of er nog tickets voor de broadwaymusical Chicago zijn aan de TKTS booth (een soort last minute ticketing voor de grotere broadwayshows). Dat blijkt het geval te zijn - voor de voorstelling van 20u. Naast de ticket booth is een Olive Garden restaurant - wat volgens een kennis een aanrader is, dus daar snel een pasta wezen eten. Ik at ravioli gevuld met portobello en een roomsausje, en twas idd lekker! Dankzij de amerikaanse snelheid in restaurant bediening, hebben we zelfs nog tijd om even naar het hotel te gaan en ons te verfrissen. Het theater is maar 2 blocks van ons hotel verwijderd, dus ver moeten we niet stappen.
Leuke musical, met een paar heel bekende liedjes! Ik denk dat Steven er ook wel van genoten heeft - er liepen veel mooie en schaars geklede dames in rond . De hoofdrolspeelster zou een bekend model moeten zijn, maar ik ken haar natuurlijk niet .
Na de show nog even naar times square gegaan om het ook even in het donker te zien en rond 23u30 gaan slapen, want we zijn toch wel nog wat moe.
@sofie: nee, nog geen manhattan of long island ice tea gedronken, maar dat komt wel nog
Kurt: speciaal om jou blij te maken, zijn we vandaag naar de Met geweest . Nee, natuurlijk niet speciaal om jou blij te maken, we waren dat uiteraard sowieso van plan, net zoals we nog naar het Guggenheim en het MoMa willen gaan (maar niet allemaal op 1 dag). De Met is inderdaad echt gi-gan-tisch, ze overdrijven niet. We hebben er een voormiddag gespendeerd, en dan nog kan je maar een deeltje doen. Nu, er zijn ook grote delen die we niet echt interessant vonden, wegens "been there, done that", zoals het Egyptische & het Grieks-Romeinse gedeelte. We concentreren ons vooral op de moderne kunst en nemen de leidraad van Kurt te hand (waarvoor dank, Kurt). De grote Mao van Warhol was inderdaad een hoogtepunt. De Rothko's, das iets eigenaardig: ik begrijp er helemaal niets van denk ik (er valt waarschijnlijk ook niets te begrijpen), maar hoe langer ik er naar kijk, hoe mooier ik het wel vind. Al kan ik niet helemaal zeggen waarom, hihi . Ik heb maar 1 Kiefer gezien. En ook maar 1 Magritte . We zijn ook in een tijdelijke tentoonstelling binnengelopen van een ontwerper. Creatieve gast! Ben zijn naam wel vergeten . Ah, McQueen geloof ik. Naast de Modern Art waar we dus wat meer tijd aan besteed hebben, zijn we door een aantal andere zalen meer op een drafje gegaan. Een bezoekje aan de Roof Top is ook absoluut de moeite. De huidige exhibition sprak me niet aan, maar het uitzicht over Central Park des te meer. We hebben dat trouwens goed getimed met ons museumbezoek - deze voormiddag was het bewolkt (de eerste keer, gisteren en eergisteren was het weer gewoon perfect), maar als we na de middag buiten stappen, komt de zon terug piepen!
'S Middags iets gaan eten in E.A.T. Cafe - aan de prijzen van de slaatjes, soep, sandwichen te merken, klopt het wel dat de Upper East Side, waar we nu zitten, de chiquere buurten zijn. Dat merken we ook aan de winkels die we passeren als we terug richting downtown lopen: Gucci, Armani, Versace, ... You name it, they've got it. Ter hoogte van 65th street slaan we rechts af Central Park binnen - en lopen er aan de andere kant gewoon weer buiten... Blijkbaar was dat dus een autoweg en geen voetgangersweg, waardoor je niet in het park kunt . Dan maar terug te voet naar 72th street, waar het Dakota building staat waar John Lennon vermoord werd (Yoko Ono zou er nog steeds wonen - belletje trek was echter geen optie door de zware bewaking). Recht daartegenover is wel een ingang in CP, waar een memorial voor John Lennon werd aangebracht (een mozaiek) en waar één of andere geschifte de memorial "bewaakt" alsof het de zijne is. We lopen door tot aan "the lake", waar je met een roeibootje kan varen en Bethesda Fountain, wat blijkbaar een populaire plaats is om trouwfoto's te nemen. We luieren en kuieren een beetje in het park, waar je op bepaalde plaatsen schitterende uitzichtjes hebt op de NY skyline boven de bomen van de groene long die CP is.
Volgende bestemming van deze toch wel lichtjes vermoeiende dag: Bloomingdales. Onderweg passeren we nog de Apple cube - de grootste iWinkel ter wereld denk ik - en springen er uiteraard even binnen om de nieuwe iPad uit te testen . Ik besluit dat ik een computer toch handiger vind. Tis zo precies noch mossel noch gedroogde oester: voor een computer te zijn is dat keyboard toch wel onhandig, en voor een telefoon issie toch wel groot. Wat wel leuk is, zowel aan de voorkant als de achterkant zit een camera, waardoor je dus een foto van jezelf kan nemen terwijl je ziet wat je trekt (tis dus eigenlijk op dat vlak een overprijsde spiegel).
Vooraleer we Bloomingdales binnen gaan, besluiten we dat we zin hebben in een koekje en koffie van Starbucks, en ramp oh ramp, op iedere straathoek zit er één, en hier moeten we gewoon 10 blocks rond lopen voor we er 1 (enfin, 2 eigenlijk, want schuin erover zit er dan nog één) vinden. Maar we hebben chance, want tis happy hour en de frappucinos zijn aan halve prijs .
Bloomingdales: ook al zo gigantisch! Das dus niets voor mij zo'n grote winkels - ik zie me daar gewoon geen beginnen aan. Het assortiment 7-broeken is ook niet zo heel groot, dus ik denk dat ik het eerst eens probeer in een 7 winkel zelf. Steven koopt wel ondergoed van Hugo Boss, wat hier behoorlijk goedkoop is. Allee, "merk"sokken en ondergoed heeft hij dus al . Ik zag er ook nog een schoon mantelke hangen dat 40% afgeprijsd was. Jammer genoeg was de oorspronkelijke prijs 2500$ . Ralph Lauren of zo denk ik (hoe mensen zoveel geld kunnen uitgeven om kleren te hebben met een bekend figuurtje op, beats me...).
Ik koop me nog een topje in de GAP en we wippen ook nog binnen in Victoria's Secret, maar dat is me daar allemaal te suikerspinachtig en tstinkt er van de parfum (heb ik nu goeie hooikoortspilletjes gevonden - de eerste dag niesde ik mijn ogen uit mijn hoofd - moet ik niezen van de parfum ).
We wandelen nog langs de Trump Tower en opnieuw langs dure winkels in Fifth Avenue en keren rond 18u30 terug naar ons hotel voor een beetje platte rust vooraleer we gaan eten. Onze voeten lijken wel platgetrapte pannenkoeken!
Een 2-tal uurtjes later (verdikke, ik ben in slaap gevallen) trekken we onze schoenen weer aan en duiken we de metro in naar Lexington Av, op de hoek met 104th Street. Daar zou volgens Lonely Planet een goeie Mexicaan moeten zijn en daar hebben we wel zin in. Het is trouwens terug in de Upper East Side, de wijk die we vandaag verkend hebben, dus das wel leuk om ook es in verschillende wijken te gaan eten hé. Want volgens mij is het eten rond Times Square nogal toerist-georiënteerd en kan je betere trukken doen wat verder. En LP heeft weer niet gelogen: tis inderdaad een goeie mexicaan! Sangriatje gedronken, nachos gegeten (beter dan die in het HRC!), ... Als je er ooit gaat, moet je de Tacos Camarones eten (tacos met scampi). Die zijn superlekker! Verschillende mensen hebben me gezegd dat het eten in NY niet goed is, maar ik heb dat tot nu toe helemaal niet ondervonden. Alles wat ik tot hiertoe gegeten heb, heeft me echt gesmaakt - in de rest van Amerika is het eten me ook soms tegengevallen, maar hier tot nu toe helemaal niet. Misschien hadden we sjans tot nu toe .
@ma: we vliegen terug met United, dus ik mag toch mijn goesting blijven eten . En die grote M&M op de foto is dus het toegangskaartje van de Met .
Vandaag missen we het ontbijt in het hotel - niet gedoucht geraakt voor 9u dus... Vandaag besluiten we de wijken rond Soho, Chelsea, Meatpacking District, Union Square, ... te verkennen. We nemen de metro Downtown (echt makkelijk - downtown is naar beneden op de kaart, uptown naar boven ), en als we eruit stappen, stoten we op een keileuke winkel, genre die leuke-winkel-in-de-holstraat-waar-ik-de-naam-altijd-van-vergeet, maar met nog veel leukere en veel meer dingen. Ik wil ook zo'n winkel in Waregem!
We volgen opnieuw de wandelroutes uit 100% NY, waardoor we zo'n beetje kriskras in alle straten terechtkomen. En plots doemt daar aan de einder wel niet op ... een 7 winkel! Uh oh, dit loopt gegarandeerd fout af... Ik stel me in een pashokje en een vriendelijke verkoopster brengt jeansbroek na jeansbroek, die - die het jeansmerk kent, zal me begrijpen - allemaal even comfortabel zitten! Ik neem er uiteindelijk 3 mee en ben op slag 520 dollar armer... Tot zover de ramp voor vandaag . Nu ja, das een gemiddelde van 120? per broek - oh ja, in België kosten ze minstens dubbel zoveel, dus eigenlijk is het een koopje (dat vonden die 2 west-vlaamse meisjes ook die broeken stonden te passen)! En daarbij, ze komen eigenlijk van de dollars die mams&paps meegegeven hebben, dus tis helemaal geen ramp als je het zo bekijkt .
We gaan na de vermoeiende broekenslag om de hoek in Ben's Pizza (die nogal populair is) een paar slices pizza eten. Eigenlijk wel leuk, je kiest hoeveel slices je wil en per slice kan je de toppings kiezen! Tis nogal een volks gebeuren - maar lekker!
We vervolgen onze wandeling, door straatjes die zo een TV-show lijken gesprongen te zijn en passeren net op tijd (in de namiddag) langs Magnolia's Bakery, waar ze de overheerlijke cupcakes verkopen uit Sex and the City. Mmm, dat smaakt! In het Meatpacking District, wat duidelijk de hippe buurt van " 't Stad " is - het zit er vol hippe en lekker ruikende eethuizen, vinden we de start van de highline, een nieuw project waarbij een oud spoorwegviaduct getransformeerd werd tot een wandel en luierpark. Het is als wandelen over een balkon met uitzicht op het Meatpacking District en de Hudson rivier. Schitterend initiatief en megaschoon aangelegd. Knap bedacht! (ok, valt het op dat ik fan ben? )
We slenteren ook nog even binnen in de Chelsea Market - NY is echt een walhalla voor de Amerikaanse Foodies - en passeren de altijd druk bezochte bar/bistro Pastis, waar er juist een fotoshoot aan de gang is. Even verder komen we langs een andere fotoshoot, en jawel, het is deze keer "nen bekenden"!!!! Mr. Big uit Sex & the City, jawel!!! Dat is toch al geen klein bier hé . We kuieren verder langs Washington Park, waar we onze vermoeide voeten even laten rusten, luisterend naar de vele straatmuzikanten. Enfin, straatmuzikanten is misschien iets te oneerbiedig - sommigen zijn behoorlijk virtuoos! Er is er zelfs eentje die een hele piano - geen vleugel maar toch een buffetmodel, en Koen zal kunnen beamen dat die niet licht zijn! - naar het park gesleept heeft. Hij speelt dan ook nog eens supermooi - die krijgt nu toch wel een dollar . We lopen ook nog langs het architecturaal interessante Cooper Union Building en beëindigen onze wandeltocht met een passage langs Union Square en het overbekende Flatiron Building, om hem te eindigen aan het Empire State Building, waar we besluiten om er 's avonds op te gaan ipv. overdag.
Het weer was weer fantastisch vandaag, maar volgens de Amerikaanse Frank Deboosere zou het vanaf morgen beginnen keren... nu, wat we gehad hebben, hebben we gehad, niewaar. En we moeten toch nog naar 2 musea - daar heb je geen schoon weer voor nodig .
's Avonds gaan we nog - na een uurtje voetenrust - zoals gezegd naar het Empire State Building. Super! Wat een uitzicht! Het observatory deck is op de 86ste verdieping (man man en ik vond onze vergaderzalen op het 21ste al hoog) en je kijkt er echt over alle andere gebouwen heen. Ook wel goed dat we er niet vanaf dag 1 gegaan zijn - nu herkennen we al behoorlijk wat delen van de stad. Daarna - het is intussen al bijna 22u - begeven we ons terug naar het Meatpacking District, waar we ons na wat rondgeloop (op zoek naar een restaurantje) neervlijen in het populaire Pastis (te zien aan de drukte en de "piepeltjes" die er rond hangen - die naast ons lijkt net op Carrie Bradshaw). Ik eet er Linguine met Vongole en Garlic (stink stink) en het smaakt opnieuw zeer lekker! Beetje prijzig allemaal, maar goed, op tZuid in A'pen is het ook ni goedkoop .
Vandaag gaan we naar Harlem, de van oudsher zwarte 'hood (neighbourhood dus). Maar niet zonder eerst binnen te springen in de diner-next-door voor een uitgebreid ei-worst-bacon-patatten brekkie (ah nee, brekkies waren in Australie, hier zijn het gewoon breakfasts). Dan nemen we de metro way up north (jongens toch, wat is dat met al dat Engels, hihi) voor een nieuwe wandeling door opnieuw een heel nieuwe buurt. Hier geen hoge wolkenkrabbers en weer heel andere types huizen. Veel haar-winkels ook (ja, waar je haar en pruiken kunt kopen). We passeren we ook Abyssinian Church, waar het ons spijtig genoeg niet gelukt is om - goed opletten hé - stoelen te reserveren voor de zondagmis. (Het zijn hier van die gospel-vieringen hé, vandaar.) Reserveren is volgens de website niet meer mogelijk en op mijn e-mail hebben ze niet gereageerd. We gaan toch langsgaan, maar vermoedelijk zal er wel een lange rij staan (en er mogen maar een paar tiental toeristen binnen). Nu, in de LP staan nog een paar adresjes in de buurt ook, dus fingers crossed!
We passeren ondermeer ook langs The Apollo Theater, het wereldberoemde theater, waar alle grote zwarte artiesten opgetreden hebben of begonnen zijn: Ella Fitzgerald, James Brown, ... We kopen alvast 2 tickets voor de Jazz a la carte-show morgenavond. Hopelijk is dat leuk! We passeren ook langs het YMCA - ik had een leuk ideetje voor een foto, maar tis niet gelukt. 's Middags eten we een kleinigheidje en drinken een sangria in een restaurantje dat volgens Steven het gezelligste WC aller tijden heeft. Tis in zijn geheel een gezellig doeningske - er zijn hier toch veel eateries die zeer Europees aandoen en ook lekkere en eenvoudige gerechtjes serveren.
We vervolgen onze weg langs de Grant Memorial (even een beetje geschiedenis: Ulysses Grant was de 18de president van de VS en zou een belangrijke rol gespeeld hebben in de Burgeroorlog en de beëindiging van het slavendom. Hij heeft in elk geval een serieuze tombe gekregen! We wandelen even langs de Hudson om uiteindelijk in Columbia University terecht te komen, waar ondermeer Barack Obama gestudeerd heeft, en waar ze blijkbaar alles in gereedheid aan het brengen zijn voor de proclamatie van dit jaar. We springen ook nog even binnen in St John The Divine, de grootste kerk in de VS en eten een taartje in de Hungaria Pastry Shop, waar volgens ons boekje veel studenten komen, wat niet gelogen blijkt . Wel leuk, bij het geven van je bestelling aan de toog, geef je je naam en als ze jouw bestelling aan tafel willen brengen, roepen ze luid jouw naam om je te vinden . Ik eet er worteltaart - die van mij vind ik beter, maar die glazuur is hier veel beter. Ik denk dat we in België gewoon niet de juiste roomkaas hebben - hier is dat veel steviger, bij ons loopt dat altijd een beetje vind ik. Voor we de metro terug inspringen, lopen we nog even langs Tom's Restaurant, dat bekend zou moeten zijn van de serie Seinfeld, en waar Suzanne Vega haar inspiratie haalde voor de hit "Tom's Diner".
We nemen de metro terug richting Downtown, want we willen nog naar het MoMA. Dat is op vrijdagavond van 16u tot 20u gratis toegang - na die dure jeansbroeken zitten we een beetje op ons geld . En een geluk dat we tijdens het gratis avondje gaan, want de hele 4de verdieping, waar de werken staan die ik zeker wil zien (ja Kurt, diegene die jij doorstuurde), is gesloten tot 20 mei. Ja, nu moeten we wel nog eens terugkomen natuurlijk, hihi... . We zien uiteraard wel nog een hoop beroemde werken of toch beroemde schilders (Cezanne, Picasso, Monet, Dali, Kahlo, Van Gogh, Ensor, ...), maar het is wel een beetje teleurstellend van die 4de verdieping (Warhol, Pollock, Kurt zijn muze (naam even vergeten ), Rothko, ...).
We stappen er terug buiten rond 19u30 en slepen onze vermoeide voeten en benen (man, 2 weken NY zou ik gewoon niet overleven denk ik!) terug naar het hotel voor wat platte rust. Het is duidelijk drukker dan de vorige dagen in de stad - zou dat zijn omdat het weekend begint? Na wat platte rust en een filmpje over een gijzeling in de New Yorkse metro, duiken we de metro opnieuw in richting Tribeca, waar we een Argentijns restaurantje gaan uitproberen. Opnieuw... Lekker! Ik eet er gebakken zalm met mango en guacamole - heel lekker en fris. Steven eet... 1x raden zal genoeg zijn aangezien je al weet dat het een Argentijn is... ja juist, een gigantische steak! De wijn is ook in het noorden van de US wel duur - je betaalt al snel 12$ voor een glas, wat toch wel wat duurder is dan thuis. Maar goed, je kan niet altijd cola drinken newaar, das zo ongezond .
Erna hoppen we opnieuw op de metro tot west village/meatpacking district waar we een beetje proeven van het New Yorkse nachtleven. Iets zegt me dat we het hotelontbijt weer zullen missen morgen .
Speciaal voor de mama een foto van de Wafels & Dinges kar waar we vanavond tegenaan botsen. Voor de anderen: das een slimme Belg die een mobiel wafelkraam begonnen is in NY wat ongelofelijk blijkt aan te slaan.
Nee, we hebben er geen gegeten. Wafels met gehakt en syrup is niet direct mijn ding (ze hebben ook gewone hoor).
We nemen de metro naar het beginpunt van de Brooklyn Bridge om deze te voet over te steken. Het zou mooie zichten over de skyline van Manhattan moeten opleveren, en dat is ook wel zo. Het valt wel op dat de hoge gebouwen in 2 groepen staan, terwijl ik vroeger altijd dacht dat Manhattan van boven tot onder vol skyscrapers stond. Je hebt onderaan (ook wel "in het zuiden" genoemd ) de wolkenkrabbers van het Financial District en omstreken, waar vroeger ook de Twin Towers stonden, en dan in het midden rond Times Square de wolkenkrabbers daar. Ik ga niet zeggen dat het ertussen gebouwen van 2 verdiepingen zijn , maar toch geen gebouwen van 60 verdiepingen ook .
In Brooklyn aangekomen heb je vanuit het park aan de oever van de rivier ook mooi uitzicht over het Financial District (of toch de skyline) en de 2 bruggen: Brooklyn Bridge en Manhattan Bridge. Als je hier zo staat, dan denk je toch wel regelmatig wat dat niet moet geweest zijn als je hier stond ten tijde van de crash in de WTC-torens. Ongetwijfeld stonden er ook mensen vanop al die "uitzichtpuntjes" te kijken hoe die vliegtuigen zich in de wolkenkrabbers boorden. Het moet eigenlijk echt een hel geweest zijn...
Ik geloof dat we vandaag een beetje moe zijn, want er zit niet veel vooruitgang meer in. Er is zoveel te doen en te zien, maar onze benen willen niet meer . 'S middags ploffen we neer in zo'n typische Amerikaanse diner, waar mensen de gekste dingen eten - van die dikke amerikaanse pancakes met bacon, worsten en eieren... Wij houden het bij een veel te grote burger, waar we alletwee een beetje slecht van zijn nadat we hem hebben opgegeten .
We wandelen nog een beetje rond in Brooklyn, en gaan naarde wekelijkse Flea Market. Als je van vintage houdt, is dit echt wel het van het! En ma: die grote brillen vanop die oude foto's, die zijn hier echt weer helemaal in - het is toch gek om zien hoe die kleren en accessoires waar we smakelijk om kunnen lachen op oude foto's opnieuw hip zijn .
Uiteindelijk nemen we de metro terug naar Manhattan en gaan op Union Square binnen in een Best Buy om eens naar de gps'en te kijken. We kopen er uiteindelijk toch geen - ze zijn toch nog wat duur - we gaan nog even twijfelen over wat we gaan doen . Volgens de verkoper passen ook niet steeds Europese kaartjes op deze gps'en, en gaan we ze thuis wel kunnen opladen als ze voorzien zijn voor een 110V netwerk?
Rond 18u keren we terug naar het hotel, om opnieuw onze voeten een uurtje rust te gunnen. We worden echt moe. Na een uurtje vertrekken we weer richting Harlem, want we hebben tickets voor de Jazz a la Carte show in het legendarische Apollo-theater. Gelukkig kunnen we een expresstrein nemen, want het begint al om 20u en het is toch nog redelijk ver.
En amai, dit zijn de best gespendeerde 10 dollars ooit! Wat een show - een 20koppige band, allerlei verschillende solisten, ...! En wat een publiek. Echt fantastisch! Heel blij dat we hier gekomen zijn - als jullie van tijd naar NY komen en een beetje cultuur willen opsnuiven, denk dan aan The Apollo! Misschien hebben wij gewoon ook wel geluk, want blijkbaar is er een 10daagse aan de gang waar ze opnieuw de jazz naar het Apollo willen brengen. Het optreden geeft ons zowaar een nieuwe energieboost, waardoor we besluiten in het hotel het fototoestel te gaan oppikken en nog eens terug te metroën naar Brooklyn voor een nachtelijke view op de skyline! Het wordt toch weer 1u vooraleer we in ons bed belanden. Hopelijk geraken we morgen is een gospel-mis...
op voorhand voor de goede zorgen) trekken we met 7 minuten vertraging de deur achter ons dicht, om 5u45. Pff, vroeg!
Mams voert ons naar de luchthaven - nog even kunnen proeven van de maandagmorgenfiles naar brussel, maar toch redelijk om tijd aangekomen in Zaventem. De check-in duurt zeer lang, misschien door de extra veiligheidsvragen... Ik heb nog net de tijd om een pulleke parfum te kopen en naar de gate te wandelen. We vliegen met united, operated by continental (met continental dus), een boeing 777 voor de geïnteresseerden (na die a380 van vorig jaar zijn we niet rap meer onder de indruk te brengen 
. We zijn ook in een tijdelijke tentoonstelling binnengelopen van een ontwerper. Creatieve gast! Ben zijn naam wel vergeten 
