nu komen de avonturen van dit weekend.
na vorige keer het butterfly sanctuary, hebben we dit weekend een trip naar het monkey sanctuary gemaakt.
we zijn zaterdagmorgend om 9u vertrokken, we waren met 5, Nils, Brita,
Jenny, Florian die vrijdagavond juist was aangekomen en ikke. (om een
of ander onverklaarbare reden zijn die vier andere dus van duitse
afkomst en werd er dus duchtig wat duits gesproken, aangezien ik nooit
duits heb gehad kan ik hier dan ook toch maar flarden van verstaan).
eerst met de taxi naar het busstation, het probleem is dat taxis niet
echt gemaakt zijn voor vijf passagiers, gelukkig was dit maar voor even
(voorlopig). dan hebben we de bus genomen naar een zeker stadje
(aangezien dat jenny alles vrolijk geregeld had, heb ik geen flauw idee
van langswaar we juist allemaal geweest zijn onderweg). de bus was
redelijk confortabel (we zaten met dire op de achterbank waar je
normaal met vier zit), de weg was dat niet, veel putten en hobbels in
de weg, maar ook plassen door de regen. kwam er toch wel een auto van
de andere kant aangereden, die toch wel juist door een plas moest
rijden zeker! het gevolg was dat hoewel ik het raampje had dicht
gedaan, was dit door de vele trillingen die al dat rijden door die
putten teweegbrengt toch een stuk terug opengegaan. ik kreeg dus een
zekere portie nattigheid met zand in mijn nek gezwierd, de schade was
echter beperkt, vergeleken met het raampje, waar ge absoluut niet meer
door kon zien.
uiteindelijk na een dikke drie uur (denkik) aangekomen in dat bewuste
stadje (de tocht zou maar 2.5 uur duren...) hebben we de taxi genomen
naar het monkey sanctuary, weer een taxi, dus niet gemaakt voor vijf
personen, dit stuk van de trip heeft echter wel dik anderhalf uur
geduurd en was bijgevolg niet zo aangenaam en vergezeld van het nodige
aantal krampen.
uiteindelijk dan toch aangekomen waar we moesten zijn. het "guest
house" daar was wel goed verzorgd. na even te hebben uitgeblazen hebben
we een boswandeling gemaakt naar het nabijzijnde dorpje en daar een
plaatselijke winkel gezocht waar ze bier verkochten en het nodige bier
meegenomen voor 'savonds. savonds hebben we dan eerst lekker eten
gegeten (spaghetti met tonijn), het smaakte echt fantastisch, hoewel ik
denk dat alles op dat moment wel goed had gesmaakt. daarna hebben we
ons bier opgedronken, ik moet toegeven dat ik dat toch wel stevig
voelde, maar ik was niet alleen! we hebben dan goed geluld en gelachen
en dan om 10u gaan slapen (wat ondertussen wel al laat is voor mij).
de volgende dag was er terug stromend water (de dag ervoor was de tank
leeg, maar die hebben ze dan savonds bijgevuld, dwz emmertjes vullen
bij de pomp en leegmaken in de tank een eindje verder). we hebben ons
dan toch deftig kunnen wassen. daarna hebben we ontbijt gegeten (wat
ook zeer lekker was), het waren een soort eirekoeken. dan hebben we een
toch door het bos gemaakt met een gids, wel wat aapjes gezien die van
boom naar boom springen enzo, en ook nog veel bomen (toch verassend in
zo'n regenwoud he).
dan zijn we aan de tocht terug begonnen, probleem was dat er geen taxis
waren in het monkey sanctuary, we konden dus niet terug, we hebben dan
aan een andere gasty gevraagd ons te brengen en die was gelukkig zo
vriendelijk om dat te doen. dan kwam terug het stuk met de bus, deze
keer was de plaats in de bus minder, we zaten nogal opeengeplakt, maar
de weg was beter (ik weet het ook niet juist maar we hebben een andere
weg terug dan heen genomen), en deze keer waren we wel op 2.5u terug.
het weekend was dus zeer actief en geslaagd!
de week is gewoon verder "werken". als de nodige mensen er zijn natuurlijk.
kheb ook nog nieuws over mijn examens voor als ik terugkom uit ghana, mijn agenda ziet er momenteel zo uit:
3september 19u00 vertrek in ghana
4sept 9u aankomst in belgie ergens verder die dag vertrek naar gent
5sept 14u examen warmte en verbranding ergens in gent
7sept examen elektrische energienetten
8-9sept thuis uitblazen
10-11-12 sept bachlounch
2 weken zijn nu voorbij, kheb eindelijk het gevoel
dat ik gewerkt heb, alle toch een beetje. kben donderdag beginnen
tippen aan de beschrijving van de fabriek. kheb nu al 7 paginas getipt
en het eerste deel zal maandag klaar zijn.deel 2 en deel 3 (gewoon 2
andere delen van de fabriek) zullen een week later klaar zijn. dit is
toch tenminste het geval als ik genoeg kan doorwerken. maar doordat ik
zo snel werk (normaal tepo voor een belg, maar zeer snel voor een
ghanees) zijn mijn dagen ook weer korter. donderdag ben ik aangekomen
om 8u30 en was ik om 2 uur terug weg, vrijdag was ik er om 9u20 en was
ik om 2u30 terug weg, en dat laatste half uur heb ik toen ook al niets
meer gedaan.
kheb ondertussen ook al wat van de plaatselijke gerechten gegeten,
zijnde fufu en banku. dat is elke keer een soort soepje, met wat vlees
of vis in en een bol van iets deegachtig, het is iets met meel en nog
een klein beetje van iets anders en water, de smaal is niet zo
superfantastisch, maarma een paar keer valt het wel mee, je geraakt
eraan gewent. voor de rest bestaan mijn maaltijden hoofdzakelijk uit
brood en chocolade en nog wat fruit.
de elektriciteit wordt erger en erger. kheb gehoord dat als er niet
gauw genoeg regen valt er binnenkort helemaal geen stroom meer zal
zijn. het is nu al 1 jaar dat ze met dit probleem te maken hebben. de
overheid is wel bezig met de bouw van een aantal thermische centrales,
maar dat gaat natuurlijk zeer langzaam.
stromend water is hier echter ook niet evident. hetzelfde verhaaltje
als de elektriciteit, maar dan nog veel onvoorspelbaarder en er zit
totaal geen logica in, ik denk dat het gewoon afhangt van hoeveel water
er het afgelopen uur gebruikt is. op deze manier is het niet evident om
altijd een deftige douche te nemen, ofwel stroomt het water dan niet,
ofwel is het dan al donker en is er geen elektriciteit waardoor je dus
absoluut niets meer ziet. kheb nu echter wel een zaklamp voor in het
donker, dus der is toch al iets verbetering.
de inspiratie is op voor vandaag...
groetjes,
Stef
hier zijn we weer! het is ondertussen weeral even
geleden, ik ben reeds 12 dagen weg van de 60 in totaal, en kheb weer
heel wat meegemaakt ondertussen.
het ergste was ziek zijn. kheb waarschijnlijk ergens met iets te eten
een bacteriele infectie van de darmen opgelopen, met de nodige diarree
en buikpijn tot gevolg. zondag is de ziekte hard opgekomen, ben dan
maandag naar het ziekenhuis geweest, heb daar gewacht, nog wat gewacht,
bij de docter geweest en weer gewacht, medicamentjes gehaald en
betaald. dat laatste viel nog wel mee, dat is het voordeel als hier
iemand op de universiteit voor jou zorgt. maandag heb ik dan verder
zwaar afgezien, dinsdag was het echter al veel beter en ben ik alweer
gaan werken. het is nu nog altijd niet volledig voorbij, voel me af en
toe wat misselijk, maar het gaat wel behoorlijk goed.
tot voor kort had ik niet geloofd dat we in het regenseizoen waren, de
eerste 10 dagen heb ik geen druppel regen gezien, nu is dat echter
zwaar veranderd, nu regent het wel een keer goed door, en dan regent
het ook zeer goed door, nu begrijp ik ook waarom de grachten naast de
weg overal een halve meter diep zijn, al dat water kan anders nooit
weg. momenteel heb ik wel al geluk gehad met het weer, kben nog niet
door de regen moeten lopen
kheb hier nog altijd problemen met het geld, het zijn altijd zo'n grote
bedragen. hoeveel? 45.000, vijfenveertigduizend. zoveel! maar
uiteindelijk is het maar amper 4 euro. ze hebben hier ook een nieuwe
munt ingevoerd, eigenlijk dezelfde, maar ze hebben gewoon 4 nullen
weggelaten. er wordt ook gigantisch veel campagne rond gevoerd, overal
zie je wel papieren hangen met omzettabellen en de nieuwe briefjes. ook
op radio en tv zijn daar voortdurend commercials van, met de kernzin
"the value stays the same".
op het werk is er momenteel nog niet al te veel veranderd. kheb wat
rondgekeken en dat is het. vandaag start ik met schrijven, of ze dat nu
goed vinden of niet, kben het beu van niets te doen en daar maar wat te
zitten kijken naar de andere mensen die soms werken (zo gaat dat hier
dus). de fabriek draait op energie die ze zelf produceert uit haar
afval, er is dus normaal altijd stroom, toch was dit niet het geval,
blijkbaar hadden ze ergens anders stroom nodig en werd de stroom naar
daar gevoerd, met als gevolg dat iedereen weer niets te doen had. ik
heb nu ook een copietje van het handboek "hoe maak ik een
palmoliebedrijf" (daar komt het toch op neer). het is wel een
interessant boek.
zaterdag zijn we naar het butterfly sanctuary geweest, dat was de
eerste keer sinds ik hier ben dat ik propere lucht heb geroken. op de
weg en in de steden is er absoluut geen propere lucht te vinden, het is
zelfs erger dan bij ons, dit komt vooral door de uitlaatgassen. wanneer
er een zwaar beladen truk omhoog rijdt (de weg gaat hier altijd omhoog
of omlaag, ze is nooit vlak) geraakt die soms amper nog vooruit door
het te grote gewicht, en de uitlaatgassen die er dan uitkomen zijn dan
ook gigantisch zwart van alle onverbrande brandstof die er nog inzit.
wanneer we dan toch op de weg zijn zie je ook wel geregeld voertuigen
langs de weg staan die in pan zijn, heel veel lekke banden ook.
het openbaar vervoer is hier ook de moeite, het is altijd een avontuur
om de juiste bus te nemen. met bus bedoel ik dan een klein camionetje
waarin dan een 15-tal mensen zitten,opeengeplakt, en ik zit daar elke
dag tussen als ik naar het werk ga en terug. je kan ook niet aan het
busje zien naar waar het gaat, maar er zijn altijd 2 mensen in het
busje, een bestuurder en iemand die het geld int. deze laatste roept
dan ook geregeld de bestemming van het busje naar de mensen in de
omgeving voor al die mee zouden willen rijden, hij gebaart ook nog met
zijn hand in welke richting ze rijden. kben toch nog maar 1 keer op het
verkeerde busje terechtgekomen.
dit was het, nu is het tijd om naar het werk te gaan.
ik heb er nu mijn eerste dagen "werk" opzitten. het bedrijf waar ik zit
maakt palmolie en palmkernelolie en ruwe boter. ik heb al een deftige
rondleiding
gehad doorheen de fabriek. mijn taak is om samen met iemand anders een
soort handleiding te schrijven van het bedrijf. op deze manier willen
ze een iso standaard verkrijgen of zoiets. het komt er op neer dat ik
het volledige process moet beschrijven van heel de fabriek, van de
palmvruchten die binnenkomen tot de olieen die buiten gaan. daarbij kan
ik dan ook alle machines grondig bestuderen.
dat ziet er dus in alle geval veelbelovend uit!
de fabriek is wel op een veertig minuutjes rijden vanwaar ik zit, alles
tesamen ben ik dan ongeveer een uur onderweg om tot op het werk te
geraken. en dan ook weer natuurlijk een uur om terug te komen. dat
maakt allemaal op zich niet veel uit, toch tijd genoeg.
de elektriciteitsvoorziening begrijp ik nog altijd niet. soms is er licht soms niet.
er lopen hier ook nog andere buitenlandse studenten rond. kben er zo al
twee tegengekomen. nils, uit duitsland, die lag eerst mee op de kamer
bij mij op de universiteit, maar is nu verhuist naar een gastgezin. de
andere student is jenny, zij komt ook van duitsland. de mensen van
iaeste ghana hier zelf werken ook goed mee, het duurt alleen soms lang
om iets gedaan te krijgen, en als ze zeggen dat ze nu iets gaan doen
dan gaan ze dat waarschijnlijk ook doen, maar het kan wel nog even
duren voor ze eraan beginnen, het is dus soms onmogelijk om iets simpel
op een deftige, vlugge manier gedaan te krijgen.
het weer is hier zowat altijd hetzelfde, wat wolken, wat zon, en hoge
temperaturen, hoewel het vanacht vrij koel was. het is nu bijna tijd om
te gaan slapen, want over een klein uurtje is het donker en dan is er
wss ook geen stroom meer.
uiteindelijk ben ik goed aangekomen in ghana, het was wel een lange en
vermoeiende reis. toen ik uiteindelijk aankwam met het vliegtuig in
ghana was er natuurlijk niemand om mij op te wachten. dan heeft er daar
ene in uniform mij geholpen en die wou natuurlijk een tip, maar ik had
toch nog geen geld.
het was ondertussen wel te laat om nog te vertrekken naar kumasi (een
trip van zo'n 5 uur).dus moest ik op hotel. mijn contactpersoon heeft
me dan naar een klein hotelletje gebracht, zonder stromend water, maar
we hebben het overleeft.
de volgende dag ben ik dan met de bus vertrokken naar kumasi. dit was
ook een zeer lange en vbermoeiende trip. de openbare weg is hier een
levensgevaarlijke plaats, iedereen steekt gewoon maar over, lichten en
lijnen op de weg zijn er amper, iedereen wringt zich maar tussen alle
andere autos. er wordt ook voor alles geclaxonneerd, om te begroeten,
te waarsachuwen, iemand voorbij te steken, iemand voorbij te laten,
iemand te bedanken...
de weg is ook alles behalve. er zijn wegen die mooi en breed aangelegd
zijn. maar als je dan een andere straat indraait kom je op een zandweg
terecht waar je maar stapvoets mag rijden omdat je anders je auto kapot
rijdt. ze leggen zo ook hobbels in de goede weg waar je maar stapvoets
over kan. de weg is hier absoluut niet voor gestresseerde mensen.
nu terug naar de reis. er zijn op de weg toen 2 accidenten gebeurt. er
kwamen autos van beide richtingen en een zekere auto die in dezelfde
richting reed als ons wou veel autos voorbijsteken, maar de autos van
de andere kant kwamen te snel dichterbij en hij kon niet meer tussen de
autos in de juiste richting. hij is dan maar de andere richting
uitgedraaid en in de berm terecht gekomen. (dit was het grappige
accident)
als gevolg daarvan remden alle autos voor ons en ook de bus remde, maar
de auto achter ons deed dit niet. het gevolg was dus een botsing,zonder
veel schade.maar we hebben daar dan wel stil gestaan voor enkeleuren.
wanneer ik dan aankwam in kumaso was er dan ook niemand meer voor mij.
maar ik heb de persoon toch kunnen bereiken en uiteindelijk ben ik
geraakt waar ik moest zijn.
nu zit ik hier op de universiteit van knust. het is een mooie grote
campus, ik zit in een 'home' van de universiteit, vergelijkbaar met de
homes in gent. de electriciteit is wel iets anders. omdat ze
onvoldoende water hebben voor hun waterkrachtcentrale is er dus niet
altijd stroom. en dus ook niet altijd licht. soms is er stroom, soms
niet. er zou een cyclus mnoeten zijn, maar die is toch nog niet
duidelijk.
Niet iedereen weet het mischien, maar over minder dan 11 uur zit ik op het vliegtuig richting ghana voor mijn stage. als alles goed gaat en ik toegang heb tot internet (wat wel zal lukken af en toe) zal je op deze blog mijn avonturen in het verre afrika kunnen volgen.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
