|
Op dinsdag 27 maart moest mijn echtgenote in het St Elisabethziekenhuis in Turnhout op consultatie bij een geneesheer specialist. Op het afgesproken uur zaten we met ons tweeën alleen in de wachtzaal. Gelet op het late uur was de ontvangst aan het onthaal al bij al goed. Ik heb het als gemoedelijk ervaren. Kennelijk was mijn echtgenote een van de laatste patiënten.
Wachtend op de arts, komt een ander koppel er aan, blijkbaar waren ze al bij een arts geweest en moesten ze wachten op ik weet niet wat. Inmiddels stond er een arts, die mij bekend voorkwam, achter de balie met de receptioniste te praten. Ik nam aan dat hij niet de specialist was die wij moesten hebben. Die kwam er dan aan. Hij ging achter de balie een document halen, stapte ons voorbij en terwijl hij dat deed, zonder ons aan te kijken, met de rug naar ons toegekeerd, sprak hij de naam van mijn echtgenote uit en verdwijnt om de hoek de gang in. Dat ging wel vooraf met de in het ijle geformuleerde aanspreking mevrouw...
Mijn echtgenote en ik keken mekaar aan en wisten onmiddellijk wat we dachten. Niet erg beleefd die man, niet vriendelijk niet... klantgericht, precies alsof de man het vervelend en een sleur vond om ons te ontvangen.
Onaangename sfeer dus bij aanvang en ook daarna in zijn kabinet. Hij begroette ons wel, maar hij had dat in de wachtzaal kunnen gedaan hebben en uit beleefdheid daar reeds zijn patiënt een eerste aandacht hebben geschonken. Dat was niet het geval en mijn echtgenote heeft dat ervaren alsof ze een af te handelen zaak was. Het was dan wel reeds bijna 18:00 Hr, en hij zal wellicht een lange vermoeiende dag hebben gehad, maar dat belet niet dat je een vriendelijk gezicht kunt opzetten en blijk kunt geven van wellevendheid als u uw patiënt komt ophalen in de wachtkamer.
Over het onderzoek zelf kunnen we ervan uitgaan dat het professioneel was en dat de diagnose juist en accuraat was. In dat opzicht moeten we vertrouwen stellen in de arts. Alhoewel dat niet altijd evident is... Ervaring zat op dat vlak.
Bij dit voorval, van een door ons als onvriendelijk ervaren onthaal, denk ik onmiddellijk aan het feit dat die man door ons en door het ziekenfonds gaat betaald worden voor een dienst die hij ons heeft verleend. Daar kan een andere manier van bejegening tegenover staan. Vriendelijkheid en beleefdheid geeft aan dat er, van in het begin, een graad van empathie is jegens de patiënt. Dat was het dus niet voor ons. Ik ken daar grovere uitdrukkingen voor, maar die ga ik hier niet formuleren. Ik wil beleefd blijven.
Tevreden over het resultaat van het onderzoek, maar niet tevreden over hoe die arts met de mensen omgaat. Geen goede kwaliteit in zijn geheel dus.
|
