Kwaliteit in de communicatie met de burger, door overheden en diensten.
Na een eerder onbeantwoorde brief gericht aan de burgemeester, over de wijze waarop de gemeente met zijn inwoners communiceert, zag ik mij verplicht hierop terug te komen na het ontvangen van een brief van de dienst IOK-afvalbeheer. Het document was alweer een voorbeeld van de manier waarop de overheid het niet hoort te doen. Opgesteld in de familiaire jij, je en jou-vorm, zonder aanspreking. De brief was ondertekend door de burgemeester, de schepen van leefmilieu en de gemeentesecretaris.
Het is mogelijk dat de burgemeester mijn brief van december 2017 niet persoonlijk heeft ontvangen en daardoor ook niet gelezen heeft. Maar ik kan mij dat niet voorstellen, want mijn schrijven was aan hem persoonlijk gericht via de post. Indien hij dus mijn bezwaren tegen een eerdere brief, uitgaande van de gemeente, had gelezen, dan bevestigt de afwezigheid van enige reactie van zijnentwege dat hij weinig of geen respect heeft voor de burger. Ik ervaar dit eveneens als een gebrek aan beleefdheid naar mijn persoon toe. Dat blijkt ook uit de persisterende slechte gewoonte om de burger aan te schrijven in een familiaire stijl.
Er wordt van ons wel verwacht, zo niet geëist, dat we gevolg geven aan de oproepen die via een officieel schrijven van een bestuurlijke overheid uitgaan. Waarom reageert hij dan niet op een, overigens beleefd opgestelde, brief van een inwoner van zijn gemeente? Ik beschouw dat als een morele verplichting. Het geeft overigens blijk van een zekere stijl en wellevendheid. Ik formuleer mijn ongenoegen, doch ik blijf steeds correct, zowel wat de aanspreking betreft als de toon.
Ik verwacht derhalve niet meer of niet minder van alle officiële instanties en dus ook van het gemeentebestuur, dat ik correct bejegend wordt. Ik antwoord op brieven die ik ontvang of ik geef er gevolg aan. Dat ook is kwaliteit.
Voldoen aan de verwachtingen, de behoeften of zelfs de eisen van de medemens of medeburger, is kwaliteit in de omgang met mekaar.
Voor de burgemeester kan dat wellicht onbenullig zijn, maar er zijn meer mensen dan hij denkt die aanstoot nemen aan de manier waarop ze aangeschreven en aangesproken worden door de overheid. Ik word bij deze stellingname gesterkt door besprekingen van dit thema op radio en TV en andere media. Er zijn uitspraken van vooraanstaande of meer gekende Vlamingen, zoals Jan Hautekiet of Mia Doornaert, die het eveneens niet gepast vinden dat de burger op een familiaire manier wordt aangesproken of aangeschreven.
Er bestaat discussie over hoe het nu juist moet, daar ben ik mij van bewust. Maar als mensen aanstoot nemen aan een bepaalde manier van doen, dan is de enige oplossing dat deze mensen tegemoet wordt gekomen, want zij die niet gehinderd worden door de je, jij of jou vorm of andere familiaire manieren van communiceren, kan het niets schelen. Een burgemeester zal meer tevreden medeburgers hebben als hij aandacht besteedt aan deze problematiek. Het ware overigens interessant zijn visie daaromtrent te kennen en wat dit betekent voor zijn beleid in deze materie. Ik heb hem dat dus ook heel expliciet gevraagd.
Tegelijk gaf ik hem onderstaande links mee die desgevallend verhelderend kunnen zijn.
Wij zijn van de overheden in zekere zin ook klanten en verwachten als dusdanig ook klantgericht, beleefd en respectvol bejegend te worden. Dat zijn althans een deel van mijn kwaliteitscriteria. Ik sta dus op een meer afstandelijke aanspreking in officiële documenten uitgaande van overheden en diensten.
De volgende gemeenteraadsverkiezingen komen er aan. De burgemeester en andere lokale politici in spe zullen binnenkort weer naar de stem van de kiezer hengelen. Het spreekt voor zich dat ik, noch mijn echtgenote, er nog geen seconde zullen aan denken om voor hem of zijn partij te kiezen. Ook in de kleine dingen moeten zij die bestuursverantwoordelijkheid ambiëren, de tevredenheid van de burger nastreven. Dat niet doen, zou afbreuk doen aan de kwaliteit van hun beleidsbeslissingen en ondernemingen in andere domeinen, hoe goed ze ook zijn.
Ik heb een kopie van mijn (tweede) brief aan de burgemeester aan de Vlaamse minister van Binnenlands Bestuur gericht. Zij is ook bevoegd voor wat communicatie betreft in de ruime betekenis binnen de administratie. Ik hoop echt dat zij aandacht zullen besteden aan hetgeen ik heb aangekaart. Ik ben benieuwd of ik wel een antwoord zal krijgen. Kwaliteit ligt ook in de zogenaamde kleine dingen en zeker ook in de communicatie.
