Heaaj, ik weet dat ik er wat laat mee kom, maar ik had jullie nog de uitleg van mijn gedicht belooft, dat nog al ingewikkeld is. Nu, ik ga het zo goed mogelijk proberen uit te leggen. Omdat ik het zelf heb geschreven, snap ik het natuurlijk. Alleen is het moeilijk uit te leggen. Het kan zijn dat je het anders op vat dan ik, dat maakt natuurlijk niet uit (: gedichten zijn heel persoonlijk
dit was ook al weer het gedicht;
Duizende wegen kronkelen omhoog Allemaal met hun eigen doel Allemaal met hun vele obstakels Het is een kruispunt Waar zou ik naar toe gaan? Naar de liefde of het geluk? Mijn ogen speuren ze allemaal af Al hun geheimzinnigKruispunte kronkels Al de eenzame bochten Maar ze hebben hun doel Dit is een kruispunt En ik ben het meisje in het midden Met 1000 wegen voor zich Allemaal met hun doel en problemen Ik staar er maar wat naar Negeer hun gevecht Ze willen allemaal dat ik voor hun kies Ze willen mij in hun macht Dit is een kruispunt En als ik hier nog lang blijf staan Kom ik nooit dichter bij het eind De wegen hebben hun eigen bochten Je ziet ze niet, mijn ogen zien niet wat er achter schuilt Precies waar ik intrapte, Koos de verkeerde weg, kon niet meer terug Maar dit is een nieuwe Dit is een kruispunt met duizende wegen Ik wil er geen 1 Waarom zijn er geen 1001? Ik zou er alles voor doen Voor een weg , die leidt naar jou
Ik heb het leven vergeleken met een kruispunt.(rare vergelijking maar kom). Je hebt vast al wel is meegemaakt dat je tussen dingen moet kiezen. Het kan dan over heel onschuldigen dingen gaan zoals bv. wat je wilt aandoen vandaag, of wat je gaat eten, wat je gaat doen, enzovoort. Maar het kunnen ook serieuze keuzes zijn, die de rest van je leven bepalen. Daar gaat het om in het gedicht. Soms kies je het foute, en dat is dit meisje overkomen. Bij haar vorige "kruispunt"( het kruispunt staat hier voor de verschillende keuzes die je hebt) had ze het verkeerde gekozen. Het leek haar de ideale keuze want ze zag de verscholen obstakels en bochten niet. Met die obstakels en bochten bedoel ik de problemen die er kunnen komen voor dat je hebt wat je wilde. Ik weet niet voor wat zij koos, of tussen wat ze allemaal moets kiezen, maar het was de verkeerde keuze. En dat werd haar fataal, ze verloor haar beste vriendin( dit is een kruispunt met duizend wegen, ik wil er geen 1, waarom zou er geen 1001? ik zou er alles voor doen , voor een weg, die leidt naar jou). Het meisje heeft daar heel veel spijt van, en verdriet en ze mist haar vriendin heel hard. Dus wenst ze een weg naar haar. En op dit moment staat ze weer voor een keuze die de rest van haar leven kan bepalen, ze moet kiezen tussen liefde en geluk en andere positieve dingen. De vorige keer dat ze koos, koos ze waarschijnlijk voor een positief ding. En bij dit kruispunt kan ze alleen maar voor iets positief kiezen. Omdat ze de vorige haar vriendin is kwijt geraakt, is ze bang dat er weer zo iets gaat gebeuren. Ze wilt geen keuze maken, ze wilt geen fouten maken. Alleen beseft ze ook dat als ze het niet doet, ze bij deze keuze voor eeuwig blijft vast zitten. Dus wilt ze een weg(een keuze) die haar terug naar haar vriendin leidt. Misschien denkt ze aan zelfmoord, maar weet ze dat dat geen optie is. Ze wilt naar haar vriendin en het kan niet.
Ik hoop dat jullie het nu begrijpen. Nog een keer sorry dat ik jullie zo lang heb laten wachten. Ohja, ik heb een forum aangemaakt op mijn blog, met nog maar twee categorieën.(zelfverminking en gedichten) * bij zelfverminking mag je al je vragen droppen, of je ervaringen of je mening er over. Gewoon alles wat met zelfverminking te maken heeft. Het hoeft niet perce over snijden te gaan, jezelf krabben, of je haar uittrekken zijn ook vormen van zelfverminking. En natuurlijk zelfmoord ook. Als je hulp nodig hebt mag je dat daar ook zetten, en vergeet niet, mijn mailbox staat ook voor jullie vragen klaar of als je hulp nodig hebt!
* gedichten; als je zelf ook gedichten schrijft en die graag wilt delen, mag je die daar droppen. Of lees je graag gedichten en wil je die met ons delen, zet ze er maar op! Ook weer alles wat met gedichten te maken heeft
Het is al weer 23u , vakantie al bijna in de helft. En ik heb nog bijna niks gedaan
Morgen ga ik zwemmen met mijn zus & haar lief. Daarna komt Ray naar hier.
Ik had gezegd dat ik "vriendschap overleeft alles behalve liefde" ging uitleggen.
Om een lang verhaal kort te houden; mijn ex, laten we hem Oscar noemen(lelijke naam, ik weet het), en ik waren voor dat we verliefd werden op elkaar een soort van vrienden. Toen ik hem in het eerste middelbaar voor het eerst zag, had ik echt iets van; hij is raar.
Paspoortje van Oscar;
- 14,5 jaar oud,
- beter bekent als Playboy
- komt van Brazilië
- heeft bruine ogen, licht bruine huid, zwarte krullen , 1m70groot , geen gevoel voor mode
- hij woont met zijn moeder en stiefpapa in een appartement(ze gaan binnenkort misschien verhuizen). Zijn moeder maakt schoenen. Ze ziet er lief uit maar blijkbaar heeft ze Oscar geslagen en is ze goed in straffen geven. Zijn pa heeft niks te zeggen in het huishouden. Hij komt van België. Zijn echt pa woont nog in Brazilië waar hij af en toe naar toe gaat. Die pa doet het met iedereen. Dus heeft Oscar ongeveer 20 halfbroers en halfzussen. Gezellig..Oscar voetbalt, en is een echte freak. Hij houdt van muziek, hij kan hard slagen, is sterk, ...
Hij viel me op school nooit op. Totdat ik met Roxanne aan het bellen was. En ze met hem tegelijk op msn zat. Oscar en ik wisselde gsmnummer n msn uit via Roxanne.
Van af toen hebben we heel veel op msn gepraat, nooit in het echt. Totdat we naar de bios gingen. Rox, Oscar en ik. Super erg. Hij kwam daaraan en ik schiet in de lach. Vraag me niet waarom. We klapte alle drie dicht.
Maar onze msn gesprekken gingen verder. Na een jaar begon hij mij zusje te noemen.
Ik voelde me goed bij hem. We gingen afspreken. Groeide naar elkaar toe en ik werd verliefd en hij ook. Het heeft 3maanden en een paar daagjes geduurd, ik was zijn langste relatie. Hij maakte het ineens uit, ik was kapot. Ik dacht dat ik met hem ging trouwen. Dat we kinderen zouden krijgen. Maar nu besef ik dat ik mijn leven niet met hem wil delen. Want hij staat er om bekent dat hij veel liegt. Ookal heeft hij nog maar 1keer tegen mij gelogen. Hij is de populaire jongen die iedereen kent. Wat wilt zeggen dat hij elke dag in het centrum rond hangt, en school hem niks kan schelen. School kan mij ook niks schelen. Maar ik haal wel normale punten, geen 0 voor makkelijke dingen.
Toen het pas uit was, wilde ik vrienden blijven. Ik weet nog hoe het was voor het aan was. Dat broertje en zusje gedoe. Ik wilde het terug. Dus ik vroeg of hij vrienden wilde blijven , hij zei ja.
Maar weet je, sommige dingen verwoeste zich zelf. En het heeft geen zin om mezelf wijs te maken dat het ooit weer zoals toen wordt. Want ik weet diep van binnen, dat ik hem nooit meer ga spreken. We just happend. We moesten gewoon verliefd op elkaar worden, een relatie hebben, en er moesten harten gebroken worden. Zodat ik de ware ga vinden en hij ook. Hij heeft mijn hart gebroken. Terwijl ik mijn best deed om alles zoals vroeger te krijgen, deed hij niks. Maar, zoals in zei, het had zichzelf verwoest, er waren dingen gebeurt die ik niet kon vergeten. Die me steeds in de weg stonden. We maakte ruzie, loste het op, maakte ruzie, loste het op, negeerde elkaar, .. We probeerde glasscherven terug tegen elkaar te zetten om te herstellen. Maar we deden elkaar en onszelf nog meer pijn. Hij zette de exacte datum dat het uit was achter zijn msn naam. Achter af was het een grapje, volgens hem, waar ik een drama om maakte. Pas toen hij zei dat het hem allemaal niet scheelde , dacht ik; waarom doe ik dit?
Ik stopte met praten tegen hem, ik stopte met gemene dingen achter mijn naam te zetten, ik stopte met Wenen voor hem. Hij was het niet waart.
Ooit was hij mijn alles, degene die ik miste en tegen wie ik zei; ik hou van jou, en nu betekent hij nog wel iets voor mij. Hij gaf me goede herinneringen, maar ook slechte. Ik heb uit dit alles geleerd. En ja, ik hou van hem.. Als iemand die me hielp. Want dat deed hij ook. Hij hielp me dichter naar de ware. Het klinkt echt dom maar het is zo.
Oscar was de tweede op wie ik verliefd werd. Een tijdje wilde ik dood door hem. Op een bepaald moment was ik bijna dood. Ik heb mij proberen te verdrinken, mijn adem ingehouden, gesneden, mijn keel dichtgeknepen, .. Toen Ray bij Oscar was en Ray en ik ruzie hadden, kneep ik mijn keel weer dicht. Als je niet ademt, hoor je gebons in je hoofd. Dat gebons was al gestopt. Ik heb er dingen aan over gehouden. Zoals als eerste een trauma. Ik ben bang voor mezelf geworden. Want toen ik bijna dood was, had ik geen idee van wat ik deed. Nu wil ik niet meer dood. Oscar heeft mij geleerd om van het leven te genieten en niet alles serieus te nemen. Ik wil niet meer dood en ik ben bang dat ik ooit mezelf nog is snij. Even geleden had ik er een nachtmerrie over. Het voelt heel raar om te weten dat ik dood had kunnen zijn al die keren. Als ik zwem onderwater doet mijn luchtpijp soms pijn..ik bibber met mijn rechterhand , Ray zegt dat dat van het snijden komt. Mijn pols staat vol met sneeën. Ik moet alles voor mijn ouders verbergen. Er was een tijd dat ik elke nacht huilde en er was niemand die mij een knuffel kwam geven. Het enigste dat ik te horen kreeg was; stoP met snijden.
Ik heb heel veel fouten gemaakt en ik boed er nu heel mijn leven voor.
Het snijden zit nog steeds in mij. Onlangs las ik dat een meisje let anorexia van haar stoornis af wilde komen. Haar man met wie ze zou trouwen en haar kinderen die ze zou krijgen zouden het nooit mogen weten. Later ging ze het vergeten. Ik kan dat niet. Het is een deel van mij, ik heb de stempel; het kind met de zelfmoordpogingen en zelfverminking. Mijn allergrootste wens is om die stempel en dat deel van mij weg te krijgen. Maar dat gaat niet wanneer je een paar keer per dag denkt; zou ik me snijden? Ik vecht er elke datgene tegen, het kost heel veel moeite. Ik ben niet meer het vrolijke meisje, ik ben het vechtende meisje.
Het is al weer 2dagen geleden dat ik nog wat schreef, sorry daarvoor.
Maar ik moest jullie nog de vagen dingen van mij en Shary vertellen!
Eentje die ik me nog goed herinner , is dit schooljaar gebeurd.
We hadden natuurwetenschappen. Niet echt een leuke les. Omdat onze leerkracht nog al kan schreeuwen. Daarom staat ze beter bekent als de Schreeuw (: ze slaagt er altijd in om in het begin van haar zin normaal te praten en oP het einde heel het klaslokaal bij elkaar te schreeuwen. We hadden n.w na de pauze. En tijdens de pauze was ik opeens beginnen te huilen. Dus in de les, keek mvr Schreeuw de hele tijd naar mij. Ik huilde nog steeds, kon niet stoppen. Maar ik had geen idee waarom ik huilde. Shary haar naam spookte door mijn hoofd.
S avOnds kom ik thuis, lees ik op fb dat de zus van Shary een auto-ongeval heeft gehad. Drie Keer raden waarom ik weende..
Of zoals toen ik stopte met snijden, weet niet meer of ik dat had verteld. Shary had zich heel diep gesneden omdat haar pijn zou worden omgezet in kracht voor mij om te stoppen. Dat is op de een of andere manier ook gelukt.
En soms als we mailen zeggen we net dezelfde dingen.
We hebben ook heel veel gemeen;
We haten dezelfde jongen en vinden dezelfde jongen leuk, luisteren naar One direction, houden van Avril Lavigne, houden van ijs n mango ..
Soms is het echt wel creepy. Maar ook lachen. En we zijn het bewijs dat afstand geen rol speelt tussen twee mensen.
Vriendschap overleeft alles!(bij uitzondering van liefde, leg ik later wel weer uit)
Hye,
Ik ben echt super moe van gisteren bij Ray. We zijn tot kwart na 4 opgebleven. De tv stond gewoon de hele nacht aan, ook al sliepen we. Soms werd ik wakker door het beginliedje van shake it up. We hebben tot 12u in ons bedgelegen, maar ben nog steeds moe. Ik vertel jullie morgen alles, na dat ik een paar uurtjes heb geslapen (; nu al weer half elf, nog snel dit blog bericht afmaken. Morgen ga ik met papa naar een gitaar kijken. ;D nu slapen
Was ik weer (:
Ik schrijf super veel gedichten over alles wat ik meemaak , over alles waar ik aandenk. Ze zitten allemaal in een map en soms laat ik ze aan Roxanne of Ray lezen. Ze zijn heel persoonlijk, en de meeste zijn dan ook alleen voor mezelf bedoelt. Maar deze wil ik met jullie delen. Het is 1 van de mooiste volgens Roxanne;
Kruispunt
Duizende wegen kronkelen omhoog
Allemaal met hun eigen doel
Allemaal met hun vele obstakels
Het is een kruispunt
Waar zou ik naar toe gaan?
Naar de liefde of het geluk?
Mijn ogen speuren ze allemaal af
Al hun geheimzinnige kronkels
Al de eenzame bochten
Maar ze hebben hun doel
Dit is een kruispunt
En ik ben het meisje in het midden
Met 1000 wegen voor zich
Allemaal met hun doel en problemen
Ik staar er maar wat naar
Negeer hun gevecht
Ze willen allemaal dat ik voor hun kies
Ze willen mij in hun macht
Dit is een kruispunt
En als ik hier nog lang blijf staan
Kom ik nooit dichter bij het eind
De wegen hebben hun eigen bochten
Je ziet ze niet, mijn ogen zien niet wat er achter schuilt
Precies waar ik intrapte,
Koos de verkeerde weg, kon niet meer terug
Maar dit is een nieuwe
Dit is een kruispunt met duizende wegen
Ik wil er geen 1
Waarom zijn er geen 1001?
Ik zou er alles voor doen
Voor een weg , die leidt naar jou
Wat vind je er van? Plaats maar een reactie. Als je niet goed snapt wat het betekent, dat leg ik morgen uit. Heb nu geen tijd want ik moet me klaarmaken. Ik ga naar Ray<3
Het allerstomste wat ik elke dag doe, is iemand missen. Niet iemand die gestorven is en vanuit de "hemel" op me neer kijkt, of iemand die ik heb verloren door een ruzie of een ex. Ik mis iemand die ik nog geen drie jaar ken, iemand die ik nog nooit in het "echt" heb gezien, maar wel super veel voor mij betekent; Shary, she is the world to me <3 en ik mis haar nu heel erg hard.
It is crazy how we met; nl.gosupermodel.com
Ik was 11 jaar oud, zat in het zesde leerjaar en kende niet echt het woord "vriendschap". Op school had ik wel mensen waarmee ik om ging, die ik bijna als vriend beschouwde. Op sommige momenten. Want het populairste meisje hoorde daar bij en zij pestte mij soms heel graag..en als zij begon, deed iedereen mee. Dus soms zat ik tijdens pauzes eenzaam op een bankje te wenen. Ik voelde me daar niet thuis, maar ik wist ook niet dat het anders kon. Roxanne was de gene die mij over de site vertelde waar ik Shary ontmoette.(Thanks to Roxanne). Het is een site om mensen te ontmoette, en ik ontmoette Shary. Eerst was het heel onschuldig. Al snel gingen we elke dag meer en meer mailen. Toen ze in het ziekenhuis belande, besefte ik hoeveel ze voor mij betekende. Een half haar ging voorbij. Tot dat ze niet meer online kwam. Ik bezocht haar profiel waarop stond dat ze weg was. Ik had maar 1mail van haar waar in stond dat ik een kut Belg was. Het eerste wat ik deed, was de pc afzetten en huilen. Heel de nacht lang, dagen, nachten..ik had alleen haar mails, die pijnlijk waren om te lezen. Geen msn, geen Hyves, Facebook..weer een halfjaar ging voorbij. En toen was ze plots terug. Ze had ruzie gehad met een vriendin en besefte dat ze me miste. Ik helemaal blij. Volgende dag was ze weer weg. Tot ergens in november, bijna een jaar later. Ik logde in oP de site en had super veel mails. Eerst dacht ik nog dat het niet kon, maar het kon dus wel. Ze was terug. Voor altijd.
Het rare is, dat na wat ze had gedaan , ik haar gewoon kon vergeven. Misschien omdat ik ergens wist dat ze veel voor mij zou gaan betekenen?
Het klinkt allemaal heel vaag dat je iemand kunt missen op 500km afstand. Maar er zijn nog andere dingen tussen ons gebeurt, die nog veel vager zijn..
Die zijn voor morgen (;
Heaajj, het is nu tien voor tien s avonds, en ik zit mijn eerste blogbericht voor vandaag te typen ;p Omdat deze blog niet helemaal depri is , zijn hier MyDreams;
- Na het middelbaar verder gaan studeren in Nederland samen met Shary in een soort van studentehuis waar onze vriendjes ook ineens bij kunnen. Zij gaat aan de technische universiteit/hogeschool, (ofzo altijd iets) en ik journalistiek.
- Trouwen!! Of misschien beter eerst "the one" vinden ;D. Hij moet lief zijn, ofcourse. Het uiterlijk maakt niet zoveel uit bij mij, als hij er maar verzorgd uit ziet. Dus geen gele tanden, grote zweetplekken of vettig haar. Ik heb wel iets met bruine ogen , heb ik al gemerkt. Wat ik heel belangerijk vind, is dat hij van het leven houdt en positief denkt, (wat ik ook zoveel mogelijk probeer te doen) en hij moet graag reizen. En natuurlijk achter me staan met wat ik doe. Ik weet ook al helemaal hoe mijn huwelijk er uit moet zien haha. Got a big fantasy (; De openingsdans, 's avonds op het feest, gaan we dansen op won't give up van Jason Mraz. Geweldig liedje vind ik. Ohja, hij moet ook van muziek houden. Hij hoeft niet de zelfde muzieksmaak als mij te hebben want dat is ook maar saai. Maar ik hoef ook niet iemand die geen muziek nodig heeft. En na de trouw op huwelijksreis gaan ofcourse. Een paar maanden lang Australië rondreizen, tussen de kangeroes lopen, leren surfen..
- een kind adopteren. Echt een belachelijke droom van mij. Ik wil twee kinderen, maar omdat iedereen zegt dat je na de eerste bevalling , geen zin meer hebt in een tweede, wil ik er een adopteren. Uit Zuid-Amerika. Dat van die bevalling was vroeger zo, toen ik tien was ofzo. De droom om een kind te adopteren is gewoon gebleven maar niet met dezelfde reden. Nu wil ik kinderen helpen, een beter leven geven. Een kind uit een weeshuis, zonder ouders.
- wereldreis maken. of gewoon heel veel reizen.(daarom moet hij van reizen houden). ik wil heel de wereld zien, behalve Frankrijk! Mijn ouders hebben iets met dat land en telkens wanneer we op vakantie gaan, is dat naar Frankrijk, waardoor ik ondertussen al heel dat land heb gezien, of toch bijna (; Ik wil naar Barcelona,en andere plaatsen in Spanje, naar Rome, Venetië, Pompei, Sicilië, L.A, New York, Malibu, San Diego, San Fransisco, Brazillië, Peru, Japan, Canada, Las Vegas..
- Schrijven, schrijven, en schrijven. Boeken schrijven, colums schrijven, gedichten,..
- Als journalist bij een tienermagazine werken en veel sterren interviewen
- Mensen helpen met mijn "levenservaringen"
- Samen wonen met Shary, en haar vriend en mijn man
- GEEN KANKER KRIJGEN
- lang en gelukkig leven met Shary, Ray en Roxanne
En als dit ooit allemaal uit komt, als ik dit allemaal kan bereiken, dan sterf ik gelukkig