De vijand (keelpijn) is bestreden, dus het trainingsprogramma kan vanaf volgende week terug verdergezet worden. Maandag: aspecifieke krachttraining Dinsdag: lopen 5X4' (2' wandelen) Woensdag: fietsen - duurtraining van 70 km Donderdag: lopen 4x5' (2' wandelen) Vrijdag: lopen - 2x5' (2' wandelen) gevolgd door 1x10' + aspecifieke krachttraining Zaterdag: organiseren we met/voor enkele collega's van het werk een duatlon (5 - 33 - 2,5). Zondag: mountainbike (+/- 2u)
Een goede maand na het opstarten van de trainingen ben ik geveld door wat ziekteperikkelen. Keelpijn en snot, de klassiekers dus. Gelukkig weet een mens ondertussen met welke middeltjes hij het beste af is! In mijn geval is dat een spuitbusje Medical (om de keel te ontsmetten) en Rhinathiol (tegen het slijm in neus en keel). En een weekje volledige rust natuurlijk!
We zijn ondertussen een 2-tal maanden aan het trainen en kijken stilaan uit naar een eerste wedstrijd. Gezien de heel beperkte (loop)afstanden lijkt de winterduatlon van Herentals op 23 november een ideale gelegenheid.
In het vooruitzicht van de specifieke krachttraining op de fiets die binnen enkele weken op het programma komt, maar ook ter versteviging van de belangrijkste spiergroepen, gaan we stilaan beginnen met algemene krachttraining. Nu heb je 2 opties: ofwel ga je naar een veel te duur fitness-centrum waar je dan tussen een hoop would-be bodybuilders aan de slag kan met die belachelijk lage gewichtjes van je. Komt daarbij dat je in de meeste gevallen evenveel tijd verspilt met het heen- en terugrijden als de effectieve trainingstijd die je ginder kan besteden. Ofwel haal je zelf een krachtbank, een halter en enkele gewichten in huis en ga je op zolder aan de slag. We kozen dus voor het tweede. Voor nog geen 100 euro heb je een basis-toestel waarmee je zeker en vast aan de slag kan. Reken dan nog 50 euro voor gewichtjes en halter en je bent nog altijd veel goedkoper af dan je inschrijving bij een fitness-centrum.
We weten al waar we gaan trainen, maar nog niet wàt we gaan trainen. Als uithoudings-sporter is het niet de bedoeling om er als een bodybuilder uit te zien, maar heb je krachtuithouding nodig. Veel herhalingen met lage gewichten dus. Meteen het antwoord op de klassieke (half spottend, half bezorgde) vraag als je het woord 'krachttraining' in de mond neemt: "ga je bodybuilder worden, manneken?". Nee dus. Waarom zou je anders eerst moeten afvallen om dan nadien weer een massa totaal nutteloze spieren bij te kweken?
Als loper/fietser kan je je beperken tot het trainen van de borstspieren (houding bij het lopen), schouders (houding bij het tijdrijden), buikspieren (algemene houding) en natuurlijk beenspieren (blessurepreventie van o.a. de knieëen maar ook voorbereiding op de specifieke krachttraining op de fiets). Voor elke spiergroep kan je op het internet massa's oefeningen vinden. 2 oefeningen per groep waarbij je voor elke oefening 2 reeksen van 15 herhalingen doet is voor een beginnen zeker en vast voldoende. En huldig steeds het basisprincipe: veel herhalingen met lage gewichten!
Eindelijk! Hoewel ik er toch met enige vrees aan begonnen ben, zit de allereerste looptraining erop. Geen vrees om het niet 'te kunnen', maar vrees ivm hoe mijn scheenbenen zouden reageren op de eerste looppassen. Geen probleem dus. Nu ja, het was natuurlijk geen training om van achterover te vallen. Na een warming-up (15' wandelen voorafgegaan door stretching) moest ik 3x1' lopen afgewisseld met 2' wandelen. Elke iets of wat getrainde loper komt waarschijnlijk niet bij van het lachen, maar een mens moet ergens beginnen, nietwaar. Dat had de podologe mij trouwens op het hart gedrukt: "hoewel je absoluut zeker harder/langer zal kunnen lopen moet je je strikt aan het schema houden. Geduld is de enige manier om succes te boeken". We zullen dan maar geduld hebben zeker...
Het wennen aan de steunzolen zal wellicht een tijdje duren. Gezien de 'grootte' van mijn voetafwijking liggen nu joekels van zolen in mijn schoenen die evenveel reliëf vertonen als het eerste het beste maanlandschap. Niet teveel aan denken tijdens het lopen en dan komt het wel goed!
Voor het fietsen kan ik op wat meer ervaring bogen. Na 9 jaar competitieve ervaring (1996 t.e.m. 2004) ben ik nog een jaar ploegleider geweest bij de nieuwelingen en junioren van het Asfra Racing Team. Intussen volgende ik bij Bloso ook de opleiding van Trainer B Wielrennen en ging ik 2 jaar aan de slag als trainer bij de junioren van het Thompson Cycling Team. Dit voorjaar reed ik nog enkele wedstrijden, maar de motivatie was niet meer dezelfde als voorheen (volgen in het peloton ging wel, maar om elke dag te trainen en dan enkel mee te kunnen met de groep is ook niet mijn ding).
De trainingsplanning voor het fietsen is redelijk eenvoudig. Aangezien het duatlon-seizoen pas eind maart 2009 start (afgezien van eventueel enkele kortere winterduatlons), hebben we nog een zee van tijd. Voor elke fase kan dus meer dan voldoende tijd worden uitgetrokken.
De eerste 12 weken staan in het teken van de basis-opbouw. 2x per week een rustige duurtraining en 1x per week (woensdagavond) mag het iets sneller. Starten bij 40 km en elke week 10 km bij. Per 3 trainingsweken houden we een rustweek waarin niet gefietst wordt, maar waar de looptraining wel blijft doorgaan.
In afwachting van de eerste looptraining kunnen we wel het loopschema al gaan bepalen. Tijdens de consultatie bij de podologe hebben we het hierover gehad. Conditioneel mag het lopen normaal geen probleem vormen, maar het gevaar zal hem in de mogelijke blessures t.g.v. overbelasting schuilen. Het moest dus een programma worden dat voldoende traag opbouwt zodat de botten, pezen en gewrichten voldoende tijd kregen om aan de belasting te wennen.
Rekening houdend met mijn ambitie om het liefst de duatlons over lange afstand (en non-drafting) te gaan doen, zou het dus een soort 'Start-to-run'-schema worden waarin gedurende 20 weken wordt opgebouwd naar 10 km lopen.
Voor vandaag een afspraak gemaakt bij een podologe om metingen te laten doen zodat er geschikte steunzolen kunnen gemaakt worden. Bleek dat ik geweldige holvoeten heb, waardoor bij elke pas mijn voetboog inzakt en zo de scheenbeenproblemen veroorzaakte. Voor mijn voettype zou ik een neutrale loopschoen met veel demping nodig hebben. De 'Grid Shadow' van Saucony zou ideaal zijn. Dus zijn we die bij Topsport in Lebbeke gaan halen zodat de schoenen nog deze week konden ingewandeld worden. Volgende week dinsdag, als de steunzolen klaar zijn, kan dan met de looptraining begonnen worden.
De wandelingen, die dienen om de spieren, gewrichten en ander tuig te verstevigen, werpen ondertussen hun vruchten af. Beginnende bij 25' werd de duur opgebouwd tot max. 1u30' aan een tempo van ongeveer 8:30 per km (ofte zo'n 7,5 km/u).
De eerste wandeling met de nieuwe schoenen is een verademing. Je voelt bijna niet dat je ze aanhebt en de schokken worden ook véél beter opgevangen. Nu ja, voordien slofte ik rond op 'schandalen' uit de Makro die waarschijnlijk nog geen 20 euro gekost hebben. En na ze een jaar of 4 gedragen te hebben (voor alles behalve lopen) waren de zolen al losgekomen van de schoen. Hoog tijd voor andere en betere dus...
15 augustus: in Passe Partout staat een aankondiging voor de recreatieve duatlon 'De Vlasschaard' in Zele. 3,4 km lopen, 33 km fietsen en nog eens 2,4 km lopen. Na de periode van het wielrennen, waar ik begin april mee gestopt ben, ben ik op zoek naar een nieuwe (sportieve) bezigheid. Fietsen blijft me nog wel aanspreken, maar met de wegwedstrijden heb ik het wel gehad. Elke jaar wordt in Berlare een triatlon georganiseerd, maar als je enkel kan fietsen heb je daar ook weinig aan. Nee, dan lijkt duatlon wel iets meer (of minder) te hebben. Er is echter 1 probleem: ik kan totaal niet lopen!
In de lagere school was het lopen altijd een merde. En in het secundair kon ik het wielrennen als excuus inroepen om niet (voluit) te hoeven meedoen. Bij een poging (begin 2007) om een start-to-run programma te volgen ben ik na 4 weken gestrand met problemen aan het scheenbeen.
Maar nu willen we er vol voor gaan en dus hebben we links en rechts wat advies ingewonnen. Een atletiektrainster raadde me aan om als voorbereiding gedurende minstens een maand 3 à 4 maal per week lange wandelingen aan een stevig tempo te maken, zodat de gewrichten (en alles wat nog moeilijk kan doen) wat verstevigd worden. Daarnaast nog stretching-oefeningen én aangepaste loopschoenen met op maat gemaakte steunzolen zouden het probleem moeten verhelpen...
Het is er dan toch nog eens van gekomen: op 30 april trok ik mijn koersbroek nog eens aan om mee te rijden in een wegkoers... In Beveren werd de eerste rit van de Ronde van het Waasland voor wielertoeristen gereden. Een kermiskoerske van een dikke 60 km met enkel niet-aangeslotenen. Van bij de start ging het eigenlijk heel vlot. Ik kon mij makkelijk vooraan houden en van tijd tot tijd eens meespringen in een aanval. Gedurende gans de wedstrijd lag het tempo echter zodanig hoog (uiteindelijk meer dan 42 km/u gemiddeld) dat er niemand meer dan 50m voorsprong kon nemen. In de massaspurt die er dan onvermijdelijk kwam hield ik me volledig afzijdig en kwam als 64ste over de aankomst.
Zeker voor herhaling vatbaar, hoewel mijn 'pelotongevoel' na 4 jaar afwezigheid volledig weg was.
