Zoals de meeste booteigenaars hebben wij ook de boot leeggemaakt voor de winter. Of ie uit het water kan is nog even afwachten (uitsluitsel midden november), daar een juk voor m'n vorige boot besteld was en deze nu te klein is. Hopelijk vinden ze nog een passend juk.
Ik heb uit voorzorg toch de afsluiters al gevuld met antivries. En na een verwoede poging de watertank te legen met een darm, heb ik ze zo leeg mogelijk gemaakt met de voetpompjes (der bleef maar uitkomen) en toch maar wat antivries in de tank gekieperd (jawel, geschikt voor drinkwater).
De zeiltjes gestreken en mooi opgeborgen in de zeilzakken, alle vallen vastgemaakt (geen gekletter dus). Autootje volgestouwd met kussens en in de boot toch een aantal vochtvreters geplaatst.
Even de motor goed bekeken en zoals ik verwacht had geen wierpot te vinden. Nu is dit niet nodig, doch voor antivries toe te voegen, oh zo handig.
Na controle van de motor (olie en diesel) stellen we vast dat de motor geen olie verbruikt (joehoe)en het dieselverbruik is ook goed te noemen. We verstookten op ons tripje ongeveer 20 liter en hebben toch vrij veel gemotord. Motor laten we rond de 1800 toeren draaien (5.5 knoop), als het wat vlotter moet 2200 toeren (iets over 6 knopen). Dus we belasten hem niet echt zwaar en willen hem zeker niet stuk op deze maidentrip.
Er staat een zacht windje als we het Volkerak opvaren. Deze boot heeft een spinakker en dat hebben we nog nooit gevaren, dus dit is de moment. Na wat geklooi met touwen en spi boom, krijgen we alles gezet.
Mooi en we creëren zelfs wat snelheid. Zelfs het verplaatsen van de boom gaat vlot (draaiing wind). Na de sluis naar de oosterschelde, varen we naast een schip dat ook zijn spi heeft staan en tot onze verbazing blijven we in elkaars buurt. Hij is toch meer ervaren, want de moment dat we de spi strijken (volgens ons slechte koers voor de spi), blijft ie de spi voeren en loopt zo van ons weg.
Dus toch nog wat meer oefenen...............
Rond 17u komen we aan in de haven van WSVW en parkeren we de boot in de box, we sjorren hem goed vast en drinken een biertje op de goede afloop.
Om 7u opgestaan, na een woelige nacht (dochter was een beetje ziekjes en brak precies het toilet af). Om 8u losgegooid en recht de mist in. Toch wel spannend, wetende dat hier ook beroepsvaart rondvaart.
Pas in de namiddag klaart het op. Effie moeder de vrouw opbellen met het nieuws dat we vandaag tot Dintelmond (Waterkant) varen en of zij daar onze dochter wil ophalen, zij heeft morgen school.
De stroming neemt ons mooi mee en we lopen geregeld rompsnelheid met een scheutje wind. We schieten voortreffelijk op.
Zelfs de sluizen hebben zich afgesteld op onze komst en nergens dienen we lang te wachten. De italiaanse schotel aan boord smaakt en hayley wordt even kuisvrouw (wat krijgen we nou).
Als we de Waterkant naderen, staat de vrouw reeds te wachten (een hele prestatie, wetende dat zij zelfs verloren rijdt in onze achtertuin. Even nog wat inkopen gedaan (pitta vlees met looksaus) en afscheid genomen van vrouw en kind.
Iets over middernacht krijgen de acht schepen die klaarliggen om door Amsterdam te varen het groene licht. In konvooi varen we A'dam door. De dochter slaapt gewoon door terwijl de motor toch niet de stilste is. We krijgen zelfs wat "smos"regen over ons, waardoor we toch goed nat worden. Het laatste stukje steekt Hayley haar hoofd even buiten. Na A'dam varen we het nieuwe meer af en meren af voor de autosnelwegbrug dewelke om 08.00u 's morgens bediend wordt. Een deftige aanmeersteiger is hier echter niet te vinden en we maken ons achter vast aan een mega bolder, vooraan wordt het landvast door een gat in de muur vastgelegd. Tijd om een dutje te doen........
Om 7u ratelt de wekker, man wat is het koud....... Snel wat koffie gezet en een boterhammetje binnengestoken. Snel de motor effie checken (olie en diesel --> ok) Om 07.45u komen de boten toe, die ook door de brug moeten en stipt om 8u gaat de brug open (snelle doorvaart is hier gewenst). In de omgeving van Schiphol, scheren de vliegtuigen over ons hoofd. Het weer is goed, droog en niet te koud.
Rond 11u zijn we aan de Alphense brug, wegens werken wordt deze enkel om 10u en 15u bediend. Hier liggen we dus vier uur stil aan een steigertje dat geen verbinding heeft met de wal (of je moet ongeveer 1.5 meter springen). We maken wat eitjes klaar als middagmaal en proberen wat bij te slapen (wat niet lukt als de dochter met haar Ipad wat spelletjes ligt te spelen). Op de marifoon horen we dat de verder opgelegen spoorwegbrug ook gestremd is wegens werken aan het spoor. Volgens de wachtenden daar is er echter niks van werken te zien en er ontstaat een geanimeerd gesprek met de brugbedienares over de bediening. (Zo gaat de tijd wat sneller voorbij).
Als 15u bereikt wordt, wordt de brug geopend door een vijftal werkers (voordien niet gezien) en tuffen we verder,opweg naar de spoorwegbrug. De tussenliggende bruggen worden heel vlot bediend. Voor de spoorwegbrug liggen we nog een uurtje stil en nuttigen we een biertje met koekje.
Als we eindelijk de brug kunnen passeren, besluiten we nog juist de spoorwegbrug in Gouda te nemen en daar de haven in te varen om te overnachten. Het geultje naar de haven is ongeveer 2 meter diep en met een diepgang van 1.80m gaat de dieptemeter geregeld niet akkoord. De haven is vrij simpel maar de douche doet toch goed (50 cent, elektriciteit 1.50 euro vaste prijs). De steak op de grote markt smaakt en het slapen gaat ons zeer goed af.
Vandaag gaat het eindelijk gebeuren, de vers aangekochte spirit 32 "De Ware Jacob" wordt overgevaren naar de thuishaven WSVW te Wolphaartsdijk. De tocht zal plaatsvinden met opstapper/vriend Ronny en dochter Hayley (12). Hayley wilde dolgraag mee, alhoewel ik de laatste jaren de indruk had dat zeilen haar niet zo lag. Natuurlijk heeft een grotere en vooral beter ingerichte boot daar misschien iets mee te maken.
Na een twee uur durende rit vanuit België komen we in de haven van Monnickendam aan. Ongelooflijk veel eten en drinken gaan aan boord, je kan beter wat teveel aan boord hebben, denk ik dan. Iets over het middag uur wordt losgegooid voor de eerste etappe naar Amsterdam.
Op motor tuffen we de vaargeul door, naar het Markermeer. De zeiltjes worden gezet en voor de wind glijden we naar groter water. Met 3-4 Bft en een snelheid rond de 6 knopen, schieten we lekker op. De boot zeilt goed (daarom werd ook dit type boot aangeschaft) en al snel beginnen we naar andere boten om te kijken of we inlopen.
Het laatste stuk valt de wind wat weg en met een rot vaart van 2 knoopjes schieten we naar de brug van het IJ. We melden ons netjes in de oude houthaven voor de nachtelijke Amsterdam-doortocht. Eerst nog wat gaan eten (Mac Donalds : dochters keuze) en toevallig stond daar ook nog kermis. Zelfs nog wat oliebollen gingen erin.
Dan een stevige wandeling terug naar de boot en wachten tot de spoorwegbrug 's nachts opent.
