Week 61      20/10/2016

Hey iedereen,

Eens even kijken, wat is er deze week gebeurd?

Wel we hebben een nieuwe fiets gekocht voor Sorella Huntzinger. Nouja een tweede hands fiets, een nieuwe zou hier binnen twee minuten gestolen worden. De anziani begrijpen niet waarom er sorelle in Reggio Emilia zijn, omdat het best wel gevaarlijk is hier... gelukkig wonen we in een veilig appartement. 

Donderdag hadden we een les met Heliana. Ze komt uit Argentinië en wil gedoopt worden. We gingen de les in met de bedoeling een precieze doopdatum vast te stellen. Ze moest nog 1 keer naar de kerk komen en dat was altijd een beetje moeilijk voor haar omdat ze werkt op zondagen, maar door een mirakel had ze 4 zondagen in een rij geen werk op zondag en vond ze een ander werk. Op dot moment had ze dus nog 2 zondagen vrij en ze moest dus nog 1 keer komen. Wat betekende dat de andere zondag gebruikt moest worden voor de gave van de heilige geest. Toen we daar waren hebben we een doopdatum voor haar uitgekozen... voor de volgende week dus... Dus opeens moest alles dan heel erg snel gaan. Op zondag zou ze haar doop interview krijgen en we moesten nog behoorlijk wat lessen met haar doen. Dus die dag heb ik aan haar de volgende lessen uitgelegd: gehoorzaamheid, dagelijks de schriften bestuderen, dagelijks bidden, volg de profeet, de 10 geboden, hou de sabbatdag heilig en de wet van tiende. Mamma mia! Nog nooit in mijn hele zending heb ik iemand gezien die zo klaar is om gedoopt te worden als Heliana. En het beste gedeelte is, dat haar zoontje van 9 jaar ook gedoopt wil worden, zaterdag zullen we dus 2 dopen hebben. Een familie! We zijn echt heel erg enthousiast! Nu komt er weer wel allemaal extra werk voor ons bij om alles voor te bereiden voor de doop, allemaal administratie enzo ook. Maar gelukkig weet ik al hoe dat allemaal moet en deze keer goed :) 

Zondag had ze dus haar interview en dat verliep perfect! We hebben toen doopkleding uitgekozen en dat liep ook allemaal goed. Serieus, ik heb nog nooit een voorbereiding op een doop gezien dat zo vlot gaat als deze :) 

Vrijdag was een dag vol regen. Reggio Emilia is een fiets stad, dus wij moesten dus fijn door dit weer heen fietsen. Het regende echt moker hard! Maarja we hadden een afspraak, dus wij trokken fijn een super gele poncho aan, helm op en daar gingen we dan. De poncho hielp, maar nog steeds waren we helemaal doorweekt toen we aankwamen. Hahaha Sorella Benini kreeg bijna een hartaanval toen we daar aankwamen hahaha. Ze heeft toen ook nog onze rokken droog geblazen met een haardroger hahaha. Mijn rok was erg nat dus gaf ze mij een andere. En ze zei dat ik hem mocht houden. We probeerden tegen haar te zeggen "nee nee, het is goed, we zijn niet zo heel erg nat... stiamo bene davvero!!" Maar niets hielp hahaha die oude Italianen zijn zo koppig! Ach ja het was heel schattig dat ze zich zo zorgen om ons maakte.

Zondag hebben we mensen hartaanvallen gegeven. In de vorm van dat we naar hun huis gingen en dan stiekem allemaal hartjes op hun deuren plakten met een lief berichtje van ons. We deden dat bij 4 mensen. In Italië woont iedereen in appartement gebouwen dus moet je eerst de voordeur openkrijgen alvorens je naar binnen kan gaan. De eerste deur was makkelijk. Er ging iemand net maar binnen en we konden dus mee naar binnen gaan met die persoon. Bij de tweede deur kwam er net iemand naar buiten en zo konden we dus weer naar binnen. Wat al 2 wonderen zijn op zich. Heel vaak doen de mesen bewust de deur achter hun dicht als ze ons zien staan, zodat we niet naar binnen kunnen komen. De 3e deur.... die was de lastigste! We hebben werkelijk ALLES geprobeerd zodat mensen ons binnen zouden laten: "hallo we zijn vrienden van deze familie en we willen graag wat achterlaten bij hun deur, zou u open kunnen doen?" "NEE". "Reclame" "je kan de reclame buiten achterlaten". "Ik ben het" "wie??". "Ik kan niet bij mijn sleutels en ik heb mijn handen vol, zou u open kunnen doen?" "Waar woon je?" "Hier. Ik woon hier" *buzz om de deur te openen* woooohooooo!!! Niet te geloven dat dat echt werkte! We stonden echt op het punt om op te geven! (Trouwens, al deze zinnen klinken veel beter in het Italiaans en worden ook echt regelmatig gebruikt door de mensen hier). De 4e deur zij ik gewoon weer dat we vrienden zijn van deze persoon en dat we wat willen achterlaten bij haar deur en deze vriendelijke meneer deed open (na wat vragen te stellen haha). Het was leuk om te doen! Jullie zouden het ook eens moeten proberen ;)

Gisteren was het zonetraining en moesten we dus helemaal naar Verona gaan. Dat is zo'n 3 uur reizen voor ons. De office had tickets voor ons gekocht dus dat was fijn want we hadden niet zo veel geld. Nou we zaten op onze eerste trein en moesten in Modena een andere trein nemen en dan weer overstappen. Maar de trein kwam met een vertraging van 10 minuten aan in Modena. Wij staan op om uit te stappen, kijken uit het raampje en zien in de trein naast ons de Modena zendelingen zitten. Die trein was degene die wij ook  moesten nemen. En ja hoor, die vertrok voor onze ogen, terwijl wij nog aan het uitstappen waren... dus wij gingen snel checken welke trein we konden nemen en er was er een die binnen een minuut zou vertrekken. Wij rennen maar het platform.... ook deze trein rijdt voor onze ogen weg. Terug de trap op om treinen te checken. Op dit punt is er geen enkele trein meer die ons op tijd zou brengen in Verona. Dus we bellen president Allen om te vragen wat we moeten doen. Hij zei dat we misschien naar Milano konden gaan. Dus wij rennen weer naar het platform... de trein is weg... op dit punt heb ik het echt helemaal gehad! We besloten om dus maar gewoon naar Verona te gaan en een uur te laat aan te komen. Dus kochten we tickets en namen we een trein naar Bologna centrale. Daar moesten we een uur wachten op de volgende trein naar Verona. Dus besloten we om even wat te gaan bekijken in Bologna. We wouden een bus nemen omdat het 15 minuten wandelen is naar centro, maar ja hoor de deuren gingen dicht toen we een meter van de bus vandaan waren!! Are you kiddig me??? Ach ja... we besloten om toen maar gewoon in het station te blijven en te wachten. OW ja, In Bologna was er een trein die ons op tijd gebracht zou hebben naar Verona. Hij was 10 minuten laat en zou vertrekken in 5 minuten. Maar we konden geen tickets meer kopen voor die trein. We hebben het 2 keer gevraagd, maar ze konden niets doen... even later vroegen we wanneer de trein was naar Milano, maar die was ook niet snel genoeg. Dus toen zei de mevrouw die ons aan het helpen was "jullie kunnen naar Firenze gaan" hahahaha ze dacht dat we een stelletje toeristen waren die gewoon wat wouden gaan bezoeken. Anyways, eindelijk zaten we dus op de trein naar Verona, heeft die trein technische problemen en kwamen we aan met een vertraging van 20 minuten!! Toen moesten we nog een bus nemen en 15 minuten wandelen naar de kerk. Zonetraining begon om 11 uur en eindigt om 13 uur. Wij kwamen de kerk binnen wandelen om 12:30.... ach ja we hebben op zijn minst een half uurtje meegekregen van de training. Op de terugweg zat het nog steeds niet met ons mee. De office had ook onze kaartjes gekocht voor de terugweg. Maar die treinen hadden we gemist omdat we met de zone nog even wat gingen eten. Geen probleem, de kaartjes zijn goed voor 5 uur, je moet gewoon dezelfde soort trein nemen en dezelfde route. Wij moesten dus 3 uur wachten op onze trein. Om er dan uiteindelijk achter te komen dat die trein niet dezelfde route neemt, nieuwe kaartjes te kopen (we hadden dus net zo goed een trein eerder kunnen nemen) en om 9:10 aan te komen in Reggio Emilia.... man wat een dag! We waren compleet uitgeput! Gelukkig waren we steeds samen met de anziani en dus nooit alleen. 

Zo dat waren de avonturen van deze week! Vandaag zullen we een rustige dag hebben. Lekker uitrusten.

Ik hou van jullie!