(58) Voor de eerste maal zal de Plantentuin
een bloem naar haar gemeente noemen : Beauty of Meise.
het is een fuchsiavariëteit gekweekt door Marcel Michiels uit Koningshooikt.
Zo wenst de Plantentuin de vriendschapband aan te halen met de gemeente, nu er
een nieuwe burgemeester en een nieuw bestuur is.
Misschien kan één en ander bezegeld worden aan de Vriendschaptempel in ons
emblematisch park.
Op 24 juni komt er een "Dag voor de Meisenaars". Dat is een
prima initiatief, want alle inwoners van onze keizerlijke gemeente wensen
daarbij betrokken te worden.
'Beauty of Meise' is een nieuwe halfhangende, grootbloemige Fuchsiacultivar
met als kenmerken een dubbele bloem met oudroze kelk en phloxpurperen
tot lavendelpaarse kroon.
Ze werd geselecteerd door een particuliere fuchsiakweker Marcel
Michiels uit Koningshooikt. Ze is tevens de hybride van de
fuchsiacultivars 'Jef Vander Kuylen' en 'Hilda'. Op 16 september 2006 werd
ze erkend door de Nationale Belgische Fuchsiakeuringscommissie en geregistreerd
onder het nummer 6550 van de American Fuchsia Society.
Op 24 juni 2007 werd ze gedoopt in de Oranjerie van de Plantentuin van Meise
met als doopmeter actrice Vanya Wellens (Femke uit Thuis) en
als dooppeter zanger Jo Vally. Vanya is de dochter van
de gereputeerde kunstenaar Jan Wellens, die zelf enkele jaren
bloemen tekende in de Plantentuin van Meise.
De Tijd " (1898)Dit bronzen beeld
symboliseert de tijd die de jeugd de wegwijst. Het standbeeld is van de
hand van Charles Van DerStappen en behoort tot een ensemble waarvan u
nog eenpaar beelden hier in de Plantentuin kan vinden. De sculpturenwerden gerealiseerd onder leiding van ConstantinMeunier en Charles
Van Der Stappen en gegoten door o.a. de"Compagnie des
Bronzes".
Aan
deVlaamse Hoeve zien we
Kleiman van Bea Van dorpe, een
houten sculptuur.
We
begeven ons over het grasplein naar De
Tijd van Charles Van der Stappen 1896.
Langs
de Sint Antoniuskapel begeven wij ons Oranjerie De Wilde WingerdLouis Mast1896 De RoosJosuë
Dupon1896 Het GanzenhoedstertjeAlphonse De Tombay1891 In de vijver drijft een monumentaal
modern kunstwerk, drie grote witte drijvende elementen, die aan de tand des
tijds overgeleverd zijn.
We
gaan voorbij de Oranjerie waarin de Zwitserse kunstenaar Edwin Ganz leefde.Hij
verbleef hier toen keizerin Charlotte van Mexico het kasteel van boechout
betrok.
We
komen aan de foto van het oude kasteel van de heren van Meiseaan de gingko biloba en aan de andere kant
van de weg vinden we De Nacht vanEgide Rombauteen
brons uit1896.
We slaan af naar de uitgang en
komen aan twee bronzen beelden die beeldhouwer Henri Lenaerts op
zijn 80ste verjaardag schonk aan de Plantentuin : De ultieme bestemming
van 2003 De Vorser van 2003
Voor
de uitgang op de Nieuwelaan staat Vruchtbaarheid
1955 (53) van Henri Lenaerts.Er circuleren
in Meise drie verschillende benamingen voor dit beeld :
1. Moeder van Jan Wellens
2. Zittende boerin
3. Vruchtbaarheid (volgens de stichting Hennri Lenaerts)
De
3 beelden van Henri Lenaerts geven samen
een beeld van de missie van de Plantentuin. Ik weet niet of er in die richting
nagedacht werd. Vruchtbaarheid staat symbool voor de
diversiteit aan leven, die de collecties elk jaar opbrengen : bewaring.
De Vorser verbeeldt de wetenschappelijke taak van de Plantentuin : onderzoek.
De ultieme bestemming drukt de spiritualiteit en het verhaal van het leven
uit, dat uitgedragen wordt in onze educatieve taak : educatie.
We
gaan langs de Dianatempel met ijskelder naar de verzameling geneeskrachtige
planten.Hier staan 6 beelden van Roger Bercmoes uit 1995.
Voor het kasteel van Boechout richtte Rotary in 2014 een Voelvorm voor blinden in brons.In de informatie sloop echter een fout :
Op
de gevel van het kasteel staat Daniel
van Boechout (1830 1980)
Op de Eredreef stoten we op een
bekken in brons van Bolz op de sokkel.
Aan de andere kant staan dehouten Kleimannen
van Bea Van dorpe tussen de monumentale Wij begeven ons van hier
naar het pachthof en ervoor staat
Freethinking, een houten
beeld van Bea Van dorpe
We begeven ons naar de serren waar we in de lentekas "De dag"
van Louis-Henry Devillez vinden uit 1896 met een gedicht uit "Serres
chaudes 1889" van Maeterlinck, die de Nobelprijs won in 1911.
2005(1998) Never Ending Letter Maria Moroz
1995 Lotus1 2 3 Hilde Van
Summere hout
1995 Hout Peter Jacquemyn Herbarium hout
Deze herberg in de Zonnelaan 17 werd uitgebaat door Van den
Breeden.Het was het lokaal van de
St-Elooibroeders (oude St.-Elooiviering).Hier speelden zich de historische discussies af tussen Bert Peleman en
Herman Boon pr., waarvan we de bandopnames bezitten.
In stelde Piet De Cuyper, gemeenteraadslid, voor om het
talenpracticum dat verhuisd was naar Wolvertem
in de kostschool Kindje Jezus, om te bouwen tot cultuurzaal. De gemeenteraadsleden
kwamen een kijkje nemen. Ze opteerden
tot uitbouw en het project was gestart. Schepen van Cultuur Belgrado werd
belast met de uitvoering van dit project.
Twee burelen, twee klassen en het talenpracticum werden
afgebroken en er verrees een mooi complex met ook enkele nieuwe klassen voor de
Leertuin erachter.
Zo werd de droom van Jos Chabert werkelijkheid : school,
sporthal, zwembad en cultuurcentrum onder één dak!
1878 79 Albert Capronnier 105 m2, 5 m diep een van de
grootste, laatste gebouwde ijskelder van Belgie.Deze bevindt zich links langs de Eredreef een
50 tal meter vanaf de hoofdingang.
Voor de eerste maal zou de Plantentuin een bloem naar haar
gemeente noemen : Beauty of Meise. Zo wenst de Plantentuin de vriendschapband
aan te halen met de gemeente.
'Beauty of Meise' is een nieuwe halfhangende, grootbloemige
Fuchsiacultivar met als kenmerken een dubbele bloem met oudroze kelk en
phloxpurperen tot lavendelpaarse kroon.
Ze werd geselecteerd door een particuliere fuchsiakweker
Marcel Michiels uit Koningshooikt. Ze is tevens de hybride van de
fuchsiacultivars 'Jef Vander Kuylen' en 'Hilda'. Op 16 september 2006 werd ze
erkend door de Nationale Belgische Fuchsiakeuringscommissie en geregistreerd
onder het nummer 6550 van de American Fuchsia Society.
Op 24 juni 2007 werd ze gedoopt in de Oranjerie van de
Plantentuin van Meise met als doopmeter actrice Vanya Wellens (Femke uit Thuis)
en als dooppeter zanger Jo Vally. Vanya is de dochter van de gereputeerde
kunstenaar Jan Wellens, die zelf enkele jaren bloemen tekende in de Plantentuin
van Meise.
Aan
de Vlaamse Hoeve zien we Kleiman
van Bea Van dorpe, een houten sculptuur.
We
begeven ons over het grasplein naar.De Tijd " (1898). Dit bronzen beeld
symboliseert de tijd die de jeugd de weg wijst. Het standbeeld is van de
hand van Charles Van Der Stappen en behoort tot een ensemble waarvan u
nog een paar beelden hier in de Plantentuin kan vinden. De sculpturen
werden gerealiseerd onder leiding van Constantin Meunier en Charles
Van Der Stappen en gegoten door o.a. de "Compagnie des Bronzes".
Langs
de Sint Antoniuskapel begeven wij ons naar de Oranjerie.Onderweg zien we :
De Wilde Wingerd - Louis Mast - 1896
De Roos - Josuë
Dupon - 1896
Het Ganzenhoedstertje - Alphonse De Tombay - 1891
In de
vijver drijft een monumentaal modern
kunstwerk, drie grote witte drijvende elementen, die aan de tand des tijds
overgeleverd zijn.
We
gaan voorbij de Oranjerie waarin de Zwitserse kunstenaar Edwin Ganz leefde. Hij verbleef hier toen keizerin Charlotte van
Mexico het kasteel van Boechout betrok.
We
komen aan de foto van het oude kasteel van de heren van Meise aan de gingko
biloba en aan de andere kant van de weg vinden we De Nacht van Egide Rombaut een brons uit 1896.
We slaan af naar de uitgang en komen
aan twee bronzen beelden die beeldhouwer Henri Lenaerts op zijn 80ste
verjaardag schonk aan de Plantentuin :
De ultieme bestemming van 2003
De Vorser van 2003
Voor
de uitgang op de Nieuwelaan staat Vruchtbaarheid
1955 van Henri Lenaerts. Er circuleren in Meise drie verschillende benamingen
voor dit beeld :
1.
Moeder van Jan Wellens
2.
Zittende boerin
3.
Vruchtbaarheid (volgens de stichting Hennri Lenaerts)
De 3
beelden van Henri Lenaerts geven samen een beeld van de missie van de
Plantentuin. Ik weet niet of er in die richting nagedacht werd.
Vruchtbaarheid staat symbool voor de
diversiteit aan leven, die de collecties elk jaar opbrengen : bewaring.
De
Vorser verbeeldt de wetenschappelijke taak van de Plantentuin : onderzoek.
De
ultieme bestemming drukt de spiritualiteit en het verhaal van het leven uit,
dat uitgedragen wordt in onze educatieve taak : educatie.
We
gaan langs de Dianatempel met ijskelder naar de verzameling geneeskrachtige
planten. Hier staan 6 beelden van
Roger Bercmoes uit 1995.
Voor
het kasteel van Boechout plaatste Rotary in 2014 een Voelvorm voor blinden in brons. In de informatie sloop echter een
fout : de aankoop door Leopold II gebeurde op 13 maart 1879.
Op de
gevel van het kasteel staat Daniel van
Boechout (1830 1980)
Op
de Eredreef stoten we op een bekken
in brons van Bolz op de sokkel.
Aan
de andere kant staan de houten Kleimannen
van Bea Van dorpe naast de monumentale éénbladige es. Wij begeven ons
van hier naar het pachthof en ervoor staat
Freethinking, een houten beeld van Bea
Van dorpe
We begeven ons naar de serren waar we in de lentekas "De dag" van Louis-Henry Devillez
vinden uit 1896 met een gedicht uit "Serres chaudes 1889" van
Maeterlinck, die de Nobelprijs won in 1911.
Neogotische folly in troubadoerstijl, voederplaats voor
wild. Nadien winterschuilplaats voor zwanen, uiteindelijk petite follie. Tijdens
de storm in 1989 viel er een boom op het huisje. Toen sneuvelden er in de Plantentuin
ongeveer 200 bomen.
Heel weinig bekend, reeds gesuggereerd op een primitief
kadasterplan uit 1821. Oost West georiënteerd, verwijst naar de cyclus van de
zon. Westkant antipode, verwijzing naar het einde Oostelijke kant van de grot. Naar
het voorbeeld van de galerij ontworpen door William Kent in 1735? Nissen in de
zijwanden? De borstbeelden van British Worthies versterken dit vermoeden. Steen
met blazoen, denkelijk als antiquarisch element aangekocht na de Franse
revolutie. Boven de ingang van de grot staat een gerecupereerde wapensteen met
blazoen van de familie Roose.
Jachtpaviljoen
ca. 1850 Opnieuw een folly zoals de Vriendschapstempel. Vanaf de 19de eeuw
bestaan er catalogen die verschillende tuinornamenten aanbieden. Dit was het type
jachtpaviljoen of belvedère. Deze paviljoenen zijn achthoekig, zodat men van
overal een goed zicht heeft op het landschap. Daarom staan ze meestal op de top
van een heuvel. Dit jachtpaviljoen was vroeger omringd door drie monumentale
beuken.
Balatkas
1853 Alphonse Balat (1818-1895) is de hofarchitect van koning Leopold
II,die de wereldberoemde koninklijke serres van Laken ontwierp. Ook deze
kleine kas is van zijn hand. De Balatkas stond eerst in het Brusselse
Leopoldspark om er de tropische reuzenwaterlelies uit tropisch Amerika, Victoria
amazonica, te kweken. In 1878 verhuisde ze naar de Kruidtuin in Brussel. In
1941 kwam ze naar Meise. De reuzenwaterlelies groeien nu in het Plantenpaleis.
De
Plantentuin van Meise heeft de opmerkelijke Balatkas laten restaureren. De
kostprijs van de restauratie bedroeg 68.000 euro.
De Vriendschapstempel (1818) is een
neoklassiek gebouwtje, een folly, zoals er wel meer in landschappelijke
domeinen werden aangelegd. Het is een kleine vrijmetselaarstempel, de naam
verwijst naar de vriendschapsidealen eigen aan de vrijmetselarij. Het gebruik
van deze symboliek verdwijnt in de loop van de 19e eeuw. Onder Leopold II wordt
hij ook Dianatempel genoemd, naar de Griekse godin van de jacht. Na onderzoek
en analyse van de symboliek kreeg hij zijn originele naam Vriendschapstempel
terug. Hij wordt nu gerestaureerd en is niet toegankelijk voor het publiek.
Een oranjerie is een lichtrijk gebouw dat
gebouwd werd om vorstgevoelige planten, zoals oranjebomen, te laten
overwinteren. Deze oranjerie hoorde bij het kasteel van d Hoogvorst.
In 1959 werd het gebouw omgevormd tot een restaurant. De basisstructuur,
de grote ramen en het tongewelf zijn bewaard gebleven en dateren van
rond 1800.
Sint-Antoniuskapel (ca. 1800) De Meisenaren gingen tot in het begin van
de 20ste eeuw jaarlijks in processie van de Sint-Martinuskerk langs de
Sint-Anna- en de Sint-Antoniuskapel doorheen het kasteelpark. Ze
werden door Keizerin Charlotte toegewuifd vanop het balkon van het Kasteel
van Boechout.
Vlaamse Hoeve (ca. 1875) Aan de ingang van veel kasteeldomeinen
vindt men een soort portierswoning. Rond 1875 werd deze "Vlaamse
Hoeve" in zijn huidige vorm opgetrokken door graaf Léon de Beauffort.
Dit was voorheen het woonhuis met stallingen en koetshuis van de
beheerder van de landerijen van het Kasteel van Boechout.
Een andere belangrijke brok van de nalatenschap van Keizerin
Charlotte werd de eigendom van J. Van Gysel-De Heu : namelijk de hoeve van het
kasteel van Meise, met beplanting, vijvers en omtrent 80 ha landbouwgrond.
De hoeve was gebouwd naar het klassiek model van de grote
boerderij, die bestaat uit een vierkantig of rechthoekig plein, omsloten door
vier hoofdgebouwen die los staan van elkaar om bij eventuele brand de schade te
beperken.
1. de woning
2.de paardenstal met opslagruimte voor het voeder en de
bergplaats voor de landbouwwerktuigen
3. schuur met manège
4. koestal meestal met centrale voedergang
Een kenmerk van de oude boerderij : de zware inrijpoort met
boogvormige overkapping waarin een duivenhok is ingericht.
Deze hoeve was sinds 1717 eigendom van baron Van der Linden
d Hoogvorst. Ze vertoont de karakteristieken van het oude type.
In 1882 werden de gebouwen en de omliggende gronden
aangekocht door Keizerin Charlotte en daarna in 1938 door de heer Jan Van Gysel
en nu gekend onder de naam : Domein Drijtoren.
Anno 1717 staan er 3/4 woningen op deze kavel. Hofstede
Vanden Eynde Adriaan ,huysstede Crockaert Gheeraert en huysstede Van Hemelrijck
Hendrik ,mogelijk ook leemans.Blijkbaar neemt Crockaert de volledige
straatkant.De foto is te wazig om de juiste nummers te kunnen lezen.Ik zal er
op letten bij het verwerken van de gegevens ,vermits de nazaten van deze Van
Hemelrijck (dacht ik) op het centrum blijven wonen ,dit ivm Mariabeeld.Crockaert
is waarschijnlijk eigenaar van het bewuste terrein ,Vanden Eynde zit op locatie
bibliotheek .Ik zal dit woensdag toelichten.
In Meise, onder
de toren van St.-Martinus staat op pag.15 :
Deze herberg, naast de oude pastorij, noemde aanvankelijk A la cantine. De uitbaatster
verhuisde, met naam en al, naar de Nieuwelaan, waar nu de bank is.
We zien hier de vader van Clairette Louis Huygens, Karel
Huygens, Nicole Coremans en Clairette Coremans-Huygens
De zaal Triomf
kwam er op deze plaats. Na een brand werd het afgebroken.
Dit was ook het lokaal van de fanfare De Verenigde Broeders
(bijgenaamd de ressën). Achter het stamënee was een danszaal. Die werd
achtereenvolgens uitgebaat door , Louis Huygens, Fernand Coremans, Domien Van
Opstal. In 1941 waren hier nog klaslokalen boven de danszaal.
Nu is hier t Moment sedert 2000 de ontmoetingsruimte. In
de eigendomsakte staat vermeld dat dit vroeger eigendom was van keizerin
Charlotte van Mexico. De akte werd opgenomen in de toonkast, waarin de
voorwerpen die door de keizerin aan Madeleine De Cuyper geschonken werden. Dit
bevindt zich aan de trap en lift van de bibliotheek.
Nieuwelaan. Oud-voorzitster
van Okra Meise José De Greef groeide
op in het verst van het centrum afgelegen lokaal. In mijn streekboek Meise,
onder de toren van St.-Martinus vinden jullie op pag. 57 een van de oudste
fotos. De oud-soldaten poseren er voor hun lokaal.
