Op 9.12.1969
werd via de Jeugdraad in Meise de Cultuurraad opgericht. Het initiatief tot oprichting van de Cultuurraad kwam weer uit Jeugdraad
Meise.
Op 9 december 1970 werd de raad
officiëel geïnstalleerd met als voorzitter
Bob Van Praet, ondervoorzitter
Willem Rosiers, secretaris Ben Brinkman, opgevolgd door Marc Vindevogel,
penningmeester Willy Francken, leden : Jan De Groof, Louis Becq en Jef De
Cuyper
Het principe
van grondafstand bij grote verkavelingen werd in Meise voor het eerst toegepast
in 1966.
Het was het
resultaat van fijne samenwerking tussen de Jeugdraad en schepen Jos Chabert.
Het eerste
terrein dat gratis afgestaan werd voor openbaar nut ligt tussen appartementsgebouwen
in de Kleine Wouwer. Onmiddellijk daarna volgde dat van de Kraaienbroeklaan
(met dezelfde verkavelaar). Het derde was het Openluchtsportcentrum de Nekker.
Het eerste
plein werd vastgelegd in het verkavelingsplan Kleine Wouwer. Daar stond een
basketbalplein en een tennisplein op. Het zou een sportplein worden. Maar er is
nooit iets aan gedaan! De Jeugdraad plantte er wel populieren aan. De laatste
werd gehakt om wille van het feit dat hij te dicht stond bij de buur.
Aan twee
schepenen bij opeenvolgende legislaturen werd gevraagd het uit te rusten. De derde,
waaraan het gevraagd werd, beloofde een raadpleging van de buurt. Die kwam er
niet, maar wel twee bomen en een bank, zonder inspraak!
Het zou
nuttig zijn eens op te lijsten welke grondafstand in de verschillende
verkavelingen in de nieuwe wijken er later gebeurde. Dan heeft men een basis om
via lange termijnplanning, de inplanting van sport en speelpleinen vast te
stellen. Want ondertussen trachtten schepenen te scoren, maar ze hielden geen
rekening met de algemene situatie.
Dat ontaardt
al zeer snel in elke straat één of zelfs twee speelpleinen. Dat moet kunnen,
maar de kosten zouden dan wel door de bewoners van de straat moeten gedragen
worden. Dit is reeds van toepassing op de voetpaden.
1132 Per
brief werd de stichting van de van Grimbergen opnieuw bevestigd door
Liëthardius, nieuwe bisschop van Kamerrijk. Voor t eerst vond men hierin de
officiële melding Meise (Mence) waarbij de parochie toen haar titel van
moederkerk definitief had verloren.
1163 Adam,
kastelein van Grimbergen schonk vijf bunder allodiale bezit dat gelegen was
nabij het hof van de Milites de Menza aan de abdij van Grimbergen. Daar deze
vijf bunders aan het voornoemde hof paalden stelde Arnoldus de Menza aan de
abdij voor ze uit te wisselen met de 9de schoof van al zijn
allodiale tienden onder Meise en Rode gelegen en de zesde schoof te Limbos. Dit
werd aangenomen door de abdij in 1163 volgens de bevestigingsbrief van 1188.
1312 Charter
van Kortenberg van 27 februari door Jan III, hertog van Brabant. De Brabanders kregen
hierdoor politieke vrijheden. De gemeenten kregen minstens een Raad van vier
edelen met tien goede mannen door de heren aangesteld. Dit was dan de eerste
uitgave van onze huidige gemeenteraad, aan het hoofd stond een baljuw of meier
of burgemeester. Meise was oorspronkelijk een deel van de hoofdmeierij
Grimbergen, die omvatte : Grimbergen, Strombeek, Beigem, Meise, Brussegem,
Londerzeel, Duffel en St.-Kathelijne-Waver.
XVde eeuw De
oudste schepenzegel die terug gevonden werd was uit de periode van de XVde
eeuw(zie afbeelding). De schrijfwijze was toen reeds Meise zoals op heden.
Het oud
schepenzegel van Meise had dezelfde wapenstukken en kleuren als van de
Berthouts. Dit was zoals Strombeek in een juridische eenheid met Grimbergen. Deze
drie dorpen vormden de kern van het oude Land van Grimbergen waartoe gans de
streek ten Noorden van de baan Vilvoorde-Grimbergen-Merchtem behoorde tussen
Schelde, Rupel en Zenne.
1448 Het Land
van Grimbergen, waartoe Meise behoorde, werd belast met het nobelgeld om de
vestiging Antwerpen te onderhouden. Iedere gemeente moest ieder jaar een
bijdrage leveren. Voor Meise was dit 3 nobles of een gouden muntstuk door
Filips De Stoute geslagen in 1388.
1474 Te Meise
werden er twee bijzondere tiendes gehouden. De eerste door Laurent de
Rademaker, de tweede door priester Siger van Hasselt. Het betrof gronden en
weiden.
1480 Meise
telde 78 inwoners (in 1435 waren het er 171), aanzienlijk minder op korte tijd.
1494 Op 29
december werd een bijdrage van 45 gulden 16 stuyvers en 6 oorden opgelegd voor
de clerus van Meise.
1522 van
Heetvelde 1530 Schepen van Meise 1522-29(+voor 1538)
1525 Meise
telt 90 inwoners.
1600 Jean De Meer (De Meere, De Beer) burgemeester van
Meise
1617 Volgens
een octrooi van 16 mei hadden de inwoners van Meise toen voor een duur van 12
jaar het recht op wegengeld te innen op de steenweg naar Brussel en bruggegeld
(brug die bestond nabij Boechout) voor het onderhoud ervan.
1619 De oudst
voorhanden zijnde overlijdensregisters zijn van de hand vanpastoor Geerard De
Boeck en beginnen op 7 mei 1619 toen het bijhouden van de overlijdens verplicht
gemaakt werd.
1626 Op 3
februari werd het Land van Grimbergen tot graafschap verheven.
1684 Franse
soldaten onder Lodewijk XIV staken het dorp van Meise in brand en teisterden
onze streken (1684-1685)
1689 Meise
ontsnapt aan het lot van de gemeenten die verwoest werden omdat ze niet op tijd
de krijgslast hadden betaald. De soldaten van Lodewijk XIV brandden toen de
volgende gemeenten af : Wolvertem, Wemmel, Humbeek, Steenhuffel, Meldert,
Hekelgem, Essene en de abdij van Affligem. Meise en Nieuwenrode werden gespaard
dank zij de invloed van de heren van Meise.
1690 Een
kaartboek van de abdij van Grimbergen toonde Hasselt van destijds en de dorpskom van Meise (kaart). Noteer de centrale ligging van de kapel nabij de
grenzen van Meise, Rode, Wolvertem en
Oppem-Brussegem. Hierbij moet
onderstreept worden dat het kruispunt van de voornaamste wegen van de streek
gelegen zijn in de buurt van de St.-Elooikapel. Men mag zeggen dat de kapel op
de Hasseltberg, door de eeuwen heen een mijlpaal is geweest (baan
Brussel-Antwerpen). Zie ook de tekeningen van het Hof te Meysse en de
St.-Elooikapel en omgeving.
1714 In de
gemeentelijke archieven van de gemeente Meise berust een kaartboek dat toen
werd opgemaakt.
1807 Baron Emmanuel dHoogvorst werd burgemeester van
Meise en Nieuwenrode van 1807 tot aan zijn dood in 1866
1866 Op 9
augustus werd baron Leon Jozef dHoogvorst burgemeester van Meise tot 20.3.1891
1891 Op 20 maart
trad Leon Joseph dHoogvorst af als burgemeester van Meise. Na verkiezingen
werd Henricus Van Dievoet burgemeester op 18 mei tot 31 december 1903
1903
Burgemeester H. Van Dievoet trad af op 31 december.
1904 Op 31
maart werd Egide Van den Eynde burgemeester van Meise. Hij bleef dit tot 12
april1913
1913 Van
16.4.1913 tot 31.12.1913 werd Petrus Parmentier waarnemend burgemeester van
Meise.
1945 Op 11
september werd Verellen Marie Pierre Alphonse burgemeester tot 31 augustus
1947 Op 1
september wordt Jules Van Campenhout burgemeester van Meise (officiële
inhuldiging op 14 september). Hij zou dit ambt gedurende meer dan 30 jaar
ononderbroken uitoefenen.
Op de eerste foto uit 1927 staat deze
herberg onder de naam De Cuyper Estaminet.De sociale kring cercle détudes hield er op 21.8.1927 een banket.
Ik herinner mij onze herberg De Rozenboom die in 1945 door mijn vader
overgenomen werd van zijn vader Joannes De Cuyper, toen die overleed.We trokken met mijn peteren tante Amelie in het ouderlijk huis, met
herberg en boerderij.
Dit was inderdaad de sociale kring van toen.De Boerenbond organiseerde er lezingen voor de landbouwcommissie.Mijn opa werd daarvoor geëremerkt.
Het was ook het lokaal van de Gewezen Soldaten van het Belgisch Leger (1903) en
van de fanfare Concordia.Er was een
spaarkas in de herberg 1906, waarvan de houten plaat aan de heemkundige kring
geschonken werd (zie fonds De Cuyper).
In 1955 werden wij bij de verkoop door de eigenaressen gezusters Baudewijns
(bewoners van het huidige Verloren Uurke) aan mijn nonkel Jean Leemans buiten gezet.Die woonde ernaast (op de foto Au ) en richtte enkele jaren later appartementen in en
hij verkocht de achterkant in de Limbosweg aan particulieren.
Achter een opslagplaats van de arrbeiders ligt
een grafsteen met de tekst :
HIER IS BEGRAVE
ROBRECHT VA BOUCHOUR DIE STERF A° XVLIX
EN MAIRE VAN DE SANDE SIN HISVROWE DIE STERF A° XV
XIX FEBVARIS
Op pag. 82 van De heren van Boechout en
hun waterburcht in Meise staat hun genealogie.
(58) Voor de eerste maal zal de Plantentuin
een bloem naar haar gemeente noemen : Beauty of Meise.
het is een fuchsiavariëteit gekweekt door Marcel Michiels uit Koningshooikt.
Zo wenst de Plantentuin de vriendschapband aan te halen met de gemeente, nu er
een nieuwe burgemeester en een nieuw bestuur is.
Misschien kan één en ander bezegeld worden aan de Vriendschaptempel in ons
emblematisch park.
Op 24 juni komt er een "Dag voor de Meisenaars". Dat is een
prima initiatief, want alle inwoners van onze keizerlijke gemeente wensen
daarbij betrokken te worden.
'Beauty of Meise' is een nieuwe halfhangende, grootbloemige Fuchsiacultivar
met als kenmerken een dubbele bloem met oudroze kelk en phloxpurperen
tot lavendelpaarse kroon.
Ze werd geselecteerd door een particuliere fuchsiakweker Marcel
Michiels uit Koningshooikt. Ze is tevens de hybride van de
fuchsiacultivars 'Jef Vander Kuylen' en 'Hilda'. Op 16 september 2006 werd
ze erkend door de Nationale Belgische Fuchsiakeuringscommissie en geregistreerd
onder het nummer 6550 van de American Fuchsia Society.
Op 24 juni 2007 werd ze gedoopt in de Oranjerie van de Plantentuin van Meise
met als doopmeter actrice Vanya Wellens (Femke uit Thuis) en
als dooppeter zanger Jo Vally. Vanya is de dochter van
de gereputeerde kunstenaar Jan Wellens, die zelf enkele jaren
bloemen tekende in de Plantentuin van Meise.
De Tijd " (1898)Dit bronzen beeld
symboliseert de tijd die de jeugd de wegwijst. Het standbeeld is van de
hand van Charles Van DerStappen en behoort tot een ensemble waarvan u
nog eenpaar beelden hier in de Plantentuin kan vinden. De sculpturenwerden gerealiseerd onder leiding van ConstantinMeunier en Charles
Van Der Stappen en gegoten door o.a. de"Compagnie des
Bronzes".
Aan
deVlaamse Hoeve zien we
Kleiman van Bea Van dorpe, een
houten sculptuur.
We
begeven ons over het grasplein naar De
Tijd van Charles Van der Stappen 1896.
Langs
de Sint Antoniuskapel begeven wij ons Oranjerie De Wilde WingerdLouis Mast1896 De RoosJosuë
Dupon1896 Het GanzenhoedstertjeAlphonse De Tombay1891 In de vijver drijft een monumentaal
modern kunstwerk, drie grote witte drijvende elementen, die aan de tand des
tijds overgeleverd zijn.
We
gaan voorbij de Oranjerie waarin de Zwitserse kunstenaar Edwin Ganz leefde.Hij
verbleef hier toen keizerin Charlotte van Mexico het kasteel van boechout
betrok.
We
komen aan de foto van het oude kasteel van de heren van Meiseaan de gingko biloba en aan de andere kant
van de weg vinden we De Nacht vanEgide Rombauteen
brons uit1896.
We slaan af naar de uitgang en
komen aan twee bronzen beelden die beeldhouwer Henri Lenaerts op
zijn 80ste verjaardag schonk aan de Plantentuin : De ultieme bestemming
van 2003 De Vorser van 2003
Voor
de uitgang op de Nieuwelaan staat Vruchtbaarheid
1955 (53) van Henri Lenaerts.Er circuleren
in Meise drie verschillende benamingen voor dit beeld :
1. Moeder van Jan Wellens
2. Zittende boerin
3. Vruchtbaarheid (volgens de stichting Hennri Lenaerts)
De
3 beelden van Henri Lenaerts geven samen
een beeld van de missie van de Plantentuin. Ik weet niet of er in die richting
nagedacht werd. Vruchtbaarheid staat symbool voor de
diversiteit aan leven, die de collecties elk jaar opbrengen : bewaring.
De Vorser verbeeldt de wetenschappelijke taak van de Plantentuin : onderzoek.
De ultieme bestemming drukt de spiritualiteit en het verhaal van het leven
uit, dat uitgedragen wordt in onze educatieve taak : educatie.
We
gaan langs de Dianatempel met ijskelder naar de verzameling geneeskrachtige
planten.Hier staan 6 beelden van Roger Bercmoes uit 1995.
Voor het kasteel van Boechout richtte Rotary in 2014 een Voelvorm voor blinden in brons.In de informatie sloop echter een fout :
Op
de gevel van het kasteel staat Daniel
van Boechout (1830 1980)
Op de Eredreef stoten we op een
bekken in brons van Bolz op de sokkel.
Aan de andere kant staan dehouten Kleimannen
van Bea Van dorpe tussen de monumentale Wij begeven ons van hier
naar het pachthof en ervoor staat
Freethinking, een houten
beeld van Bea Van dorpe
We begeven ons naar de serren waar we in de lentekas "De dag"
van Louis-Henry Devillez vinden uit 1896 met een gedicht uit "Serres
chaudes 1889" van Maeterlinck, die de Nobelprijs won in 1911.
2005(1998) Never Ending Letter Maria Moroz
1995 Lotus1 2 3 Hilde Van
Summere hout
1995 Hout Peter Jacquemyn Herbarium hout
Deze herberg in de Zonnelaan 17 werd uitgebaat door Van den
Breeden.Het was het lokaal van de
St-Elooibroeders (oude St.-Elooiviering).Hier speelden zich de historische discussies af tussen Bert Peleman en
Herman Boon pr., waarvan we de bandopnames bezitten.
In stelde Piet De Cuyper, gemeenteraadslid, voor om het
talenpracticum dat verhuisd was naar Wolvertem
in de kostschool Kindje Jezus, om te bouwen tot cultuurzaal. De gemeenteraadsleden
kwamen een kijkje nemen. Ze opteerden
tot uitbouw en het project was gestart. Schepen van Cultuur Belgrado werd
belast met de uitvoering van dit project.
Twee burelen, twee klassen en het talenpracticum werden
afgebroken en er verrees een mooi complex met ook enkele nieuwe klassen voor de
Leertuin erachter.
Zo werd de droom van Jos Chabert werkelijkheid : school,
sporthal, zwembad en cultuurcentrum onder één dak!
1878 79 Albert Capronnier 105 m2, 5 m diep een van de
grootste, laatste gebouwde ijskelder van Belgie.Deze bevindt zich links langs de Eredreef een
50 tal meter vanaf de hoofdingang.
Voor de eerste maal zou de Plantentuin een bloem naar haar
gemeente noemen : Beauty of Meise. Zo wenst de Plantentuin de vriendschapband
aan te halen met de gemeente.
'Beauty of Meise' is een nieuwe halfhangende, grootbloemige
Fuchsiacultivar met als kenmerken een dubbele bloem met oudroze kelk en
phloxpurperen tot lavendelpaarse kroon.
Ze werd geselecteerd door een particuliere fuchsiakweker
Marcel Michiels uit Koningshooikt. Ze is tevens de hybride van de
fuchsiacultivars 'Jef Vander Kuylen' en 'Hilda'. Op 16 september 2006 werd ze
erkend door de Nationale Belgische Fuchsiakeuringscommissie en geregistreerd
onder het nummer 6550 van de American Fuchsia Society.
Op 24 juni 2007 werd ze gedoopt in de Oranjerie van de
Plantentuin van Meise met als doopmeter actrice Vanya Wellens (Femke uit Thuis)
en als dooppeter zanger Jo Vally. Vanya is de dochter van de gereputeerde
kunstenaar Jan Wellens, die zelf enkele jaren bloemen tekende in de Plantentuin
van Meise.
Aan
de Vlaamse Hoeve zien we Kleiman
van Bea Van dorpe, een houten sculptuur.
We
begeven ons over het grasplein naar.De Tijd " (1898). Dit bronzen beeld
symboliseert de tijd die de jeugd de weg wijst. Het standbeeld is van de
hand van Charles Van Der Stappen en behoort tot een ensemble waarvan u
nog een paar beelden hier in de Plantentuin kan vinden. De sculpturen
werden gerealiseerd onder leiding van Constantin Meunier en Charles
Van Der Stappen en gegoten door o.a. de "Compagnie des Bronzes".
Langs
de Sint Antoniuskapel begeven wij ons naar de Oranjerie.Onderweg zien we :
De Wilde Wingerd - Louis Mast - 1896
De Roos - Josuë
Dupon - 1896
Het Ganzenhoedstertje - Alphonse De Tombay - 1891
In de
vijver drijft een monumentaal modern
kunstwerk, drie grote witte drijvende elementen, die aan de tand des tijds
overgeleverd zijn.
We
gaan voorbij de Oranjerie waarin de Zwitserse kunstenaar Edwin Ganz leefde. Hij verbleef hier toen keizerin Charlotte van
Mexico het kasteel van Boechout betrok.
We
komen aan de foto van het oude kasteel van de heren van Meise aan de gingko
biloba en aan de andere kant van de weg vinden we De Nacht van Egide Rombaut een brons uit 1896.
We slaan af naar de uitgang en komen
aan twee bronzen beelden die beeldhouwer Henri Lenaerts op zijn 80ste
verjaardag schonk aan de Plantentuin :
De ultieme bestemming van 2003
De Vorser van 2003
Voor
de uitgang op de Nieuwelaan staat Vruchtbaarheid
1955 van Henri Lenaerts. Er circuleren in Meise drie verschillende benamingen
voor dit beeld :
1.
Moeder van Jan Wellens
2.
Zittende boerin
3.
Vruchtbaarheid (volgens de stichting Hennri Lenaerts)
De 3
beelden van Henri Lenaerts geven samen een beeld van de missie van de
Plantentuin. Ik weet niet of er in die richting nagedacht werd.
Vruchtbaarheid staat symbool voor de
diversiteit aan leven, die de collecties elk jaar opbrengen : bewaring.
De
Vorser verbeeldt de wetenschappelijke taak van de Plantentuin : onderzoek.
De
ultieme bestemming drukt de spiritualiteit en het verhaal van het leven uit,
dat uitgedragen wordt in onze educatieve taak : educatie.
We
gaan langs de Dianatempel met ijskelder naar de verzameling geneeskrachtige
planten. Hier staan 6 beelden van
Roger Bercmoes uit 1995.
Voor
het kasteel van Boechout plaatste Rotary in 2014 een Voelvorm voor blinden in brons. In de informatie sloop echter een
fout : de aankoop door Leopold II gebeurde op 13 maart 1879.
Op de
gevel van het kasteel staat Daniel van
Boechout (1830 1980)
Op
de Eredreef stoten we op een bekken
in brons van Bolz op de sokkel.
Aan
de andere kant staan de houten Kleimannen
van Bea Van dorpe naast de monumentale éénbladige es. Wij begeven ons
van hier naar het pachthof en ervoor staat
Freethinking, een houten beeld van Bea
Van dorpe
We begeven ons naar de serren waar we in de lentekas "De dag" van Louis-Henry Devillez
vinden uit 1896 met een gedicht uit "Serres chaudes 1889" van
Maeterlinck, die de Nobelprijs won in 1911.
Neogotische folly in troubadoerstijl, voederplaats voor
wild. Nadien winterschuilplaats voor zwanen, uiteindelijk petite follie. Tijdens
de storm in 1989 viel er een boom op het huisje. Toen sneuvelden er in de Plantentuin
ongeveer 200 bomen.
