102 Grondafstand

Het principe van grondafstand bij grote verkavelingen werd in Meise voor het eerst toegepast in 1966.

Het was het resultaat van fijne samenwerking tussen de Jeugdraad en schepen Jos Chabert.

Het eerste terrein dat gratis afgestaan werd voor openbaar nut ligt tussen appartementsgebouwen in de Kleine Wouwer. Onmiddellijk daarna volgde dat van de Kraaienbroeklaan (met dezelfde verkavelaar). Het derde was het Openluchtsportcentrum de Nekker.

Het eerste plein werd vastgelegd in het verkavelingsplan Kleine Wouwer. Daar stond een basketbalplein en een tennisplein op. Het zou een sportplein worden. Maar er is nooit iets aan gedaan! De Jeugdraad plantte er wel populieren aan. De laatste werd gehakt om wille van het feit dat hij te dicht stond bij de buur.

Aan twee schepenen bij opeenvolgende legislaturen werd gevraagd het uit te rusten. De derde, waaraan het gevraagd werd, beloofde een raadpleging van de buurt. Die kwam er niet, maar wel twee bomen en een bank, zonder inspraak!

Het zou nuttig zijn eens op te lijsten welke grondafstand in de verschillende verkavelingen in de nieuwe wijken er later gebeurde. Dan heeft men een basis om via lange termijnplanning, de inplanting van sport – en speelpleinen vast te stellen. Want ondertussen trachtten schepenen te scoren, maar ze hielden geen rekening met de algemene situatie.

Dat ontaardt al zeer snel in elke straat één of zelfs twee speelpleinen. Dat moet kunnen, maar de kosten zouden dan wel door de bewoners van de straat moeten gedragen worden. Dit is reeds van toepassing op de voetpaden.