demonstration outside the campus of Tehran University
An injured student from the Hemmat dormitory of Allameh Tabatabai University in Tehran, Iran, Saturday, June 14, 2003 shows a knife wound in the back. Dozens of militants stormed at least two university dormitories, beating up students in their beds and detaining several of them as violence aimed at silencing government critics raged through Iran's capital.
Police stand guard at Tehran's Shahid Beheshti University as students protest in the streets in front of the university in the early hours of June 12, 2003. Iranians demanding change staged their biggest protest in months on Wednesday, chanting slogans against powerful Muslim clerics they accuse of limiting freedoms and the reformist government for failing to rein them in.
Police officers block the street during a protest against the country's hard-line establishment, in Tehran, Iran, Friday, June 13, 2003.
A broken door of a student's room is seen at the Hemmat dormitory of Allameh Tabatabai University in Tehran, Iran, Saturday, June 14, 2003. Dozens of militants stormed at least two university dormitories, beating up students in their beds and detaining several of them as violence aimed at silencing government critics raged through Iran's capital.
Chanting slogans during a student protest against privatizing some of Iran's universities that turned into a larger demonstration against the hard-line clerics that rule the country, Tuesday, June 10, 2003. About 300 male students had gathered outside dormitories at Tehran University, along with 200 women who were demonstrating from inside its gates. The men then started marching up and down a main street nearby and were joined by about 300 people. 'The clerical regime is nearing its end,' the protesters chanted.
Wat zich zijn eleganter en beschaafd maar op publiek bevinden en zou kunnen letten het hangen!
Bbc rapporten: Twee mensen gevonden zijn van bomaanslagen in de zuidwestelijke Iraanse stad van Ahwaz in 2005 schuldig openbaar gehangen, op de plaats waar het bombarderen voorkwam. Verscheidene De Iraanse ambtenaren hebben het bombarderen op Britse enkel geplaatste krachten beschuldigd over de grens Iran-Irak
The 11th of July 2003, the government of Iran officially announced the death of Ziba Zahra Kazemi, http://www.zahrakazemi.com/ Canadian photojournalist. The agents of the Iranian government have beaten and tortured her, because she was faithful to the truth, because she was doing her work. The government of Iran thus inscribed one more time its systematic violation of human rights in the pages of history. It shrugs his shoulders: it did it thousands of times before, and, with the almost unanimous silence of the international community, the absence of concrete measures from the government of Canada, it continues. Despite of the unanimous protest of Ziba Kazemis family and the Canadian government, her body has still not been repatriated to her home, in Montreal, Canada. For the murderers, theyre still governing the country. Ziba was a 54 years old woman, she has during the last decade of her life, dedicated her work to photography, and to journalism. Having traveled in more than twenty countries, photographic camera and a pen in hands, she well knew her profession. Always loyal to herself, Ziba has defended her convictions and her rights without compromise, until her last days. http://www.amnestyinternational.be/doc/article6391.html http://www.aivl.be/index.cfm?PageID=647
Leading Dissident's Life in Danger: End Persecution of Peaceful Critics New York, July 13, 2005 {Human Rights Watch) -- The life of Akbar Ganji, Iran?s imprisoned leading dissident, is under serious threat due to his illness and a month-long hunger strike, Human Rights Watch said today. Ganji, an investigative journalist who was sentenced to prison by the Iranian government in 2000, has lost more than 40 pounds during the past month >>> Full texternment in 2000, has lost more than 40 pounds during the past month >>> Full text
Het lezen van het levensverhaal van Marjane Satrapi, Persepolis, had een echt schokeffect op mij. Het was alsof ik mijn eigen verhaal las, al denk ik dat het eerder het verhaal is van alle meisjes in Iran.
In de eerste jaren na het afzetten van de Sjah heeft de Islamitische Republiek veel mensen geëxecuteerd (zie http://en.wikipedia.org/wiki/Sadegh_Khalkhali), en is meteen een oorlog begonnen... We hebben toen heel snel geleerd wat verliezen betekent: veel vrienden van mijn ouders werden geëxecuteerd.
Na de oorlog in Irak begon een ander deel van mijn leven: allerlei dingen werden verboden, zelfs muziek, dingen die men normaal nodig heeft. Dit alles gebeurde in naam van de Islam. We hebben tijdens deze jaren gevochten om normale rechten die de meeste mensen vandaag de dag in de wereld genieten. In vergelijking tot de inspanningen die we hebben geleverd, hebben we tot nu toe weinig resultaten behaald...
Ik verlies nog steeds en ik ben nog altijd bang van oorlog en van verliezen. Vrijheid is nog een droom voor mij, want ook dit woord heb ik nog niet gevoeld.
Ik vind het verhaal van Satrapi een heel triestig verhaal in een heel zachte vorm. Misschien moet die vorm wel zacht zijn, omdat men in het Westen dergelijke gebeurtenissen al jaren achter de rug heeft en ze bijna is vergeten.
Ik hoop dat de volgende generatie in Iran dit verhaal niet meer zal moeten herhalen...
I am Cyrus. King of the world. When I entered Babylon... I did not allow anyone to terrorise the land... I kept in view the needs of people and all its sanctuaries to promote their well-being... I put an end to their misfortune. The Great God has delivered all the lands into my hand; the lands that I have made to dwell in a peaceful habitation...
Israël moet verplaatst worden naar Europa, als het Westen tenminste de holocaust wil goedmaken. Dat heeft de Iraanse President Mahmoud Ahmadinejad gezegd. Hij wil daarmee aantonen dat schuldgevoelens meespeelden bij de steun van Europese landen voor de stichting van Israël, vlak na de Tweede Wereldoorlog.
De onrechtvaardige behandeling van de joden had plaats in Europa. Daarom is het onterecht dat de Palestijnen te lijden hebben onder de joodse staat, zei Ahmadinejad. To nu toe heeft geen enkele leider zoiets gezegd over de joden.
En deze week heeft Ahmadinejad nog een keer gezegd dat de joodse staat moet worden verplaats naar Canada of Europa. Het is niet de eerste keer dat de president van Iran schandelijke en zelfs racistische opmerkingen maakt. Hoe kunnen we van hem verwachten dat hij Iran naar democratie brengt? Ik geloof er niet in dat Iran plots in een jaar door een president een democratisch land kan worden, maar dat kan wel op lange termijn, als elk kabinet een beetje meer naar democratie streeft. In de tijd van Khatami was de situatie een klein beetje beter die ons hoop gaf. I k vrees echter dat we met het huidige kabinet, dat ultraconservatief is, terugkeren naar 25 jaar geleden. Met de uitspraak van Ahmadinejad verergert de situatie in Iran opnieuw.
Mijne dierbare president (mahmoud Ahmadinejad) lijkt zich de woordvoerder te voelen van Islam. Hij voelde zich in een licht toen hij in Vn geweest is. Die licht kwam uit God en heeft het een bijzondere macht gehad,doordat deze macht de mensen zelf konden niet bewegen,zei hij tegen de mensen van Iran. Hij gelooft het erg ervan en ook dat die gefantaserde macht van God zal Iran en Islam beschermen en ook de palestijnen. Je kunt je daarbij afvragen hoe hij daarmee de problematiek van de palestijnen denkt te dienen,maar je kunt je ook afvragen of de Islam met die uitspraken in een juist daglicht word gesteld?
In 74 landen wordt de doodstraf nog uitgevoerd.In 2004 zijn minstens 3,797 mensen geexecuteer.china liedt uit met 3,400 executies gevolgd door Iran 159 en met Vs 59 dodelijke terechtstelling.Sinds 1973 zijn er 122 death -row gevangenen vrijgelaten toen bleek dat ze onschuldig ter dood veroordeeld waren.
ik vind het echt jammer dat ik of en toe hoor dat er in mijn land nog doodstraf bestaat.Er worden veel mensen gedood met de naam van religie en God.en er worden veel mensen gedood zonder de echte veroordeling of zonder een kans voor vrijspreken .om naar democratie te kunnen stappen is het blangrijk dat die wet weggehaald of gewijzigd wordt.mensen moeten protesteren maar voor dat protesteren moeten ze voorbreid worden .Het is toch moeilijk in de zware sfeer van Iran maar noch steeds niet onmogelijk
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.