Nadat we nog een boterhammetje gegeten hadden in de auto, konden we dan naar de skipistes gaan.
Even nog wat oefenen op het draaien en het stoppen, maar lang moest dat voor Stein en Lotte niet duren. Die wilden zo snel mogelijk met de lift naar boven!
Ondertussen kon Jore nog een beetje verder oefenen want die was nog wat onzeker. Maar na een 4-tal afdalinskes kon ook Jore weer genoeg uit de voeten om ook de stap naar de grote lift te wagen. Mama was al gelukkig want die vond het niet zo leuk om als ski-lift te dienen.
Bovenop de berg vertrokken 4 pistes. Twee groene en dus ideaal voor onze skiërtjes. Onze papa ging ook de rode piste eens onderzoeken maar hij stond wat rapper beneden dan hij voorzien had. Omdat hij een deel van het traject op zijn poep had afgelegd (wegens te veel ijsplekken en dus een goeie uitschuiver), vond hij de piste toch net iets te riskant voor Lotte en Stein en we zijn dus op de groene piste gebleven. Die lag er vrij goed bij en was eenvoudig genoeg om Stein en Lotte de nodige vrijheid te geven om hun gangen te gaan. Ze moesten wel telkens zorgen dat ze met een volwassene op de lift konden geraken want ze mochten niet alleen. Maar voor onze plantrekkers is dat allemaal geen probleem en wij waren natuurlijk ook altijd wel ergens in de buurt om hen te helpen.
Terwijl ik een foto aan het maken was van Stein en Steven, ging Jore als een speer naar beneden.
Toen ik haar inhaalde aan de lift en haar vertelde dat dat eigenlijk wel gevaarlijk was, zie ze : "Ja, maar wel heel plezant hé mama!! "  En dat is ook waar, dus daar staat ge dan als mama met uwe mond vol tanden hé!!
In ieder geval, het was heel leuk en we zijn ook gelukkig zonder brokken terug aan onze auto geraakt. Een leuke sportieve dag en zeker voor herhaling vatbaar. Maar nu mag het toch stilletjesaan terug wat warmer gaan worden vind ik. We hebben al wel zon, maar nog wel veel frisse wind. Maar we mogen niet klagen zeker, want bij jullie sneeuwt het nog steeds, hoorde ik.

Vrijdag was het dan eindelijk zover : de kindjes hadden een verlofdag en Steven kon ook nog een dagje vrij krijgen. Dus we gingen skiën!!

Ik vertel het verhaal in enkele stukken want onze laptop is gecrashed en deze "vaste" computer schijnt de hoeveelheid informatie niet aan te kunnen.

We reden dus tegen de middag naar het ski-gebied Navacerrada.

De zon scheen lekker en we zagen de bergen al van ver. Even dachten we dat we in Zwitserland aangekomen waren! Vorige keer toen we hier geweest waren, hadden we niets van het uitzicht kunnen zien want toen was het 's morgens nog pikkedonker en 's middags was er toen veel mist en overal wolken. Prachtige natuur is het hier. En dan te bedenken dat we daarvoor maar een uurtje hadden moeten rijden. Schitterend!!

Hoi,
Dit weekend was het weer vrij rustig. Stein ging zoals gewoonlijk voetballen op zaterdagvoormiddag en zondagnamiddag zijn we nog eens gaan wandelen. We konden zo genieten van het eerste lentezonnetje en een temperatuur van zo'n 10 á 15 graden. Het deed deugd om nog eens buiten te zijn. Niet dat het hier zo lang winter geweest is, maar toch, het is altijd leuk om de zon terug te zien ! Daar kunnen jullie voorlopig nog maar van dromen zeker!
Deze avond nodigden we de familie Nunez (die van achter ons) uit voor een pannekoekenmaaltje (panqueque).
Ze kenden het wel maar hadden het nog niet zo dikwijls gegeten. Lekker druk in huis en we hebben ook goed kunnen babbelen met de Sylvia en Antonio (madre en padre). Het was een gezellige drukte!
Deze week is maar een korte. Vrijdag is er weer een of andere feestdag dus geen school. Steven heeft ook een dagje verlof en we hebben de kindjes beloofd om te gaan skiëen. In- of out- door, dat zullen de weersvoorspellingen moeten uitwijzen.