Woensdagmorgend kregen we nog meer regen, maar we besloten niet bij de pakken te blijven neerzitten en we reden met de auto naar de kust. Er waren nog een paar dorpjes in de buurt die we wilden bekijken.

Het eerste was San vicente de la barquera. Dat is een kustdorpje in Cantabrië dat vooral bezocht wordt door pelgrims op hun weg naar Santiago. We konden er gaan kijken naar het kerkje, de burcht, ...
Daarna reden we door naar Santillana del Mar. Volgens sommige Spanjaarden het mooiste dorpje van Spanje. Het is een mooi autovrij Middeleeuws dorpje met veel  keramiek- en handwerk-winkeltjes. We aten er lekkere ribbetjes van de BBQ en kip met frietjes. En na het eten kwam de zon toch af en toe tevoorschijn.

Op de terugweg stopten we bij Playa la Franca. Een privé-strandje waar we tot 19.00 zijn blijven spelen.

Op dinsdagmorgend stonden we op onder  een kletsnat, grijs wolkendek. Een dagje niksdoen was de enige droge oplossing. Tegen een uur of 4, waren we het toch beu binnen en gingen we toch nog naar buiten voor een kleine wandeling naast de rivier. Ons lieflijk riviertje was ondertussen veranderd in een kolkende stroom.

Toen we maandagmorgend wakker werden, hingen er veel lage wolken in ons dorp. Van de “Picos” in de buurt, konden we niet veel zien. We reden naar de meren van Covadonga, maar daar zagen we geen 20 meter voor onze ogen. De wandeling die we gepland hadden was met dit weer volgens de plaatselijke bevolking veel te gevaarlijk, dus besloten we om onze plannen te wijzigen en een andere keer nog eens terug te komen.

In de namiddag gingen we een kano-tocht maken op de Sella. Op 3 uur tijd vaarden we 13 kilometer. We wisselden regelmatig van partner en het ene duo vaarde al wat vlotter dan het andere. Kletsnat en met een flinke portie plezier bereikten we toch vrij vlotjes het eindpunt.

Zondagmorgend stonden we heel vroeg op om op reis te vertrekken naar Asturias. Na zo’n 300 km ruilden we de zon in voor een dik pak wolken en regendruppels. We reden recht naar de Cantabrische   Zee in Ribadesella. Dat is een mooi havenstadje met een stukje strand waar we lekker konden spelen. Er was ook een marktje met allerlei leuke spulletjes.

In de late namiddag reden we verder naar ons dorpje,  Cangas de Onis. Daar hadden we nog net tijd om een wandelingetje door het dorp te maken.

Zaterdagvoormiddag was er de laatste voetbalwedstrijd van Stein. Geen competitiematch, maar een hele speciale : De jongens gingen spelen tegen de papa's van de ploeg. En ook de zusjes en broertjes deden mee. Met de mama's als supporters, en de trainer als scheidsrechter, kon de match al niet meer stuk. Het werd een superleuke bedoening en daarna gingen we samen nog gezellig iets drinken. Stein is daarna nog met zijn vriendjes en enkele ouders meegegaan naar een pretpark in Madrid. Een leuke afsluiter van het voetbaljaar.

Dit weekend was het voorlaatste weekend in Spanje voor Pina en Janni. Daarom spraken we af met hen en met Antonio en Sylvia om eens samen op stap te gaan. De kinderen kwamen allemaal (10) bij ons logeren en de grootsten moesten babysitten voor de kleinsten. We begonnen met een aperitiefje op ons terras en toen om half 12 de kleintjes allemaal in bed lagen, gingen we door. Het werd een supergezellige avond en om 4 uur gingen we uitgeput naar bed. We zijn het toch niet meer gewoon om zo laat weg te gaan. Dat hebben we de volgende dag ook nog gemerkt. Gelukkig hadden we een rustige zaterdag. Lotte had een volgende danswedstrijd, dit keer zonder prijzen. En in de namiddag waren Lotte, Jore en Stein uitgenodigd op een verjaardags-zwembad-feestje bij een vriendinnetje van Stein. Steven en ik zijn ondertussen wat gaan winkelen en ik heb daarna nog wat slaap ingehaald aan het zwembad.
Vandaag zijn we om vanaf de middag naar het grote zwembad in ons dorp geweest. We hebben er de hele dag genoten van de zon en het lekkere koele water. Het leek wel een vakantiedag! Maar daarvoor is het nog een weekje te vroeg.